8,234 matches
-
pornește motorul. O fumăraie groasă acoperă motoreta. Apoi pornește... înapoi. Carlos a paralizat. Camionul izbește motoreta, apoi accelerează și se urcă pe ea și o face tablă laminată. Carlos pune mîna la inimă și se lasă moale, întinzîndu-se pe cimentul terasei. Este udat pe față și deschide ochii. Ar vrea să fi visat. Între timp, vine poliția. Camionul a oprit în poziția călare pe motoretă. Sînteți asigurat?, întreabă polițistul. Încă nu-i înscrisă, răspunde moale Carlos. Îmi pare rău. Am scăpat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
limba arabă, așa că aveam puține șanse ca să le dezleg tainele. Vorbea destul de bine franceza și mi-ar fi putut traduce măcar una din sutele de povești. Nu voia s-o facă nici în ruptul capului. După cină ne retragem pe terasa imensă și ne așezăm în fotoliile împletite, deosebit de comode. Livingul, foarte mare, avea geamuri enorme, cît peretele. Grădina era iluminată destul pentru ca în living să vezi suficient de bine, fără a aprinde nici un bec. Hassan aprinde tacticos un trabuc "Romeo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
o cafea, a aprins o țigară și aștepta resemnată, mulțumită chiar, urmarea firească a faptei ei. După 15 ani de închisoare, pe stradă, oamenii o ocolesc. Are ceva înfricoșător în privire. Ai impresia că încă este dominată de demonul urii. Terasa piraților La taifas cu briza din Caraibe Villa Blanca domina împrejurimile din sudul Bahia de Nipe și constituia un reper sigur pentru toate navele care intrau în acest golf. O intrare extrem de îngustă făcea golful acesta dificil de văzut din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
nu mai avea grija furtunilor care bîntuiau mai ales în timpul verii. Astăzi golfulețul are două porturi micuțe, Antilla și Guatemala. Villa Blanca, situată pe un platou puțin mai înalt, este o veche casă spaniolă, cu pereți din piatră, cu o terasă largă, ventilată în permanență de o briză domoală, cînd dinspre mare, cînd dinspre uscat. Era răcoare mai tot timpul și doar umiditatea, care depășea frecvent 85%, îți amintea că peste tine au trecut anii și că oasele tale au totuși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
se îmbrățișează și aduc laude lui Dumnezeu. Promit, care și cum, daruri pentru sfinte lăcașuri. De după stîncile din stînga apare și moartea, nava piraților, care niciodată nu a lăsat supraviețuitori. Nu plînge nimeni, pentru că morții nu plîng. Aici, pe această terasă, în seara asta va fi sărbătoare. Se va bea fără măsură și se va împărți prada. Se va rîde, se vor îmbăta, se vor bate și uneori se vor omorî între ei. Apele astea curate au înghițit destine, speranțe și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Blanca, beți criță. Pedro Horroroso i-a rupt jugulara lui Alfonso cu dinții, cînd a aflat că cele patru nave ale sale zac în adîncurile mării. Oamenii lui Alonso l-au prins și l-au torturat chiar aici, pe această terasă. Briza îmi redă fidel vuietul bătăliei navale, strigătele de victorie și horcăitul morții. Pe aici, prin aceste locuri, mila n-a ajuns nici pînă azi. Caut urme de sînge printre pietrele de pe terasă. Ei, ei vedeau oare frumusețea acestor locuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
l-au torturat chiar aici, pe această terasă. Briza îmi redă fidel vuietul bătăliei navale, strigătele de victorie și horcăitul morții. Pe aici, prin aceste locuri, mila n-a ajuns nici pînă azi. Caut urme de sînge printre pietrele de pe terasă. Ei, ei vedeau oare frumusețea acestor locuri? Opera asta desăvîrșită, nu provoca nici o vibrație în sufletul lor? Ba da. Admirau și ei zidirea asta a divinității, numai că atunci cînd se refugia o navă îngrozită de urgia mării, zidirea asta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
aproape brusc și după o pauză scurtă, briza se întoarce. Ce-au mai făcut după aceea? Ei, nu prea multe, răspunde noua briză. Au venit două nave de război ale Majestății Sale și i-au omorît pe toți. Pe această terasă. Îi văd în lanțuri, resemnați. Apleacă supuși capul și... trec silențioși în lumea umbrelor. A da, se văd urme de sînge! Noaptea devine stăpînă și candelele cerului ard etern, sfidînd efemera noastră existență. Mă duc la culcare, dar nu-mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mării, cînd îmi amintește de mizeria adusă de tuburile negre cu dejecții ca smoala. Castelul vechi, de prin secolul al XVI-lea, suportă stoic contrastul existenței sale. De la masă văd ușile deschise larg. Pe acolo trebuie să apară chelnerul. Pe terasă nimeni și cred că nici în interior nu-i prea multă viață. Nu-i nimic, aștept, și așa n-am ce face vreo 2-3 ore, deoarece acolo unde aveam treabă mi s-a adus la cunoștință că momentan biroul este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Lazăr. Acesta este Oko, zeul agriculturii și al fertilității. Acesta este Olokun, zeul oceanelor, responsabil de furtuni și amenință să înghită lumea. Obatalá, marele șef, îl neutralizează menținîndu-l la fundul apelor... Face o pauză și propune natural: Să mergem pe terasă. Acum în România este mai bine? Da, am avut unele dificultăți la început. Se pun însă bazele unei dezvoltări economice sănătoase. Dar aveți și mulți săraci, cerșetori, șomeri, copii neșcolarizați. Sigur, avem de toate. Important este că dezvoltarea este generată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
monoton te lasă să dormi sau să ajungi deja la destinație. Cu gîndul. Dorul este anihilat de aventura voiajului, aproape că ești fără voință. Mereu mintea se joacă cu imagini ușoare, paradisiace, între somn, realitate și vis... Sînt deja pe terasă... dimineața, o cafea și văd orașul, Mitropolia, Universitatea, Regimentul, Șorogarii în zare, Tătărașii, Cetățuia, Zona industrială în ceață, o turturică și încă una... Da, sînt deja acasă, la ai mei. Savurez bucuria revederii locurilor atît de familiare, bucuria întoarcerii la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
zori 501 Doi mincinoși 504 Necazuri latino-americane 508 Nganga pentru finul meu 511 O idilă româno-cubaneză 515 Orula salvează Iașul? 519 Plaja Tarará 523 Proză scurtă 526 Pușchea pe limba lui Rigoberto 530 Speranțe, speranțe 534 Te doy candela! 538 Terasa piraților 541 Toropeală și probleme rasiale 544 Visul spulberat 548 Zăpușeala și berea 552 Ce știu profanii? 555 Zulueta 558 Babalawo 562 Întoarcerea 566 În colecția Epica au apărut: Dumitru Tomorug, Hotarul zeilor Romel Moga, Drumul regăsirii Constantin Pîrîială, Cuib
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
a fost construit dintr-o dată. Se știe acum că lucrarea originară a suferit mai multe remanieri. A se vedea Colin Renfrew, Before Civilizution, pp. 214 sq. opinia unor savanți că. În epoca neolitică, Malta era o isola sacra 11. Vastele terase eliptice care se întindeau între sanctuare sau în fața lor serveau, desigur, pentru procesiuni sau coregrafie rituală. Pereții templelor sunt decorați cu admirabile spirale în basorelief și s-a excavat un anumit număr de sculpturi în piatră, reprezentând femei culcate într-
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
poate să întârzie cât mai mult momentul când trebuie să plece, ca în fiecare dimineață, la serviciu. Sau poate nici nu se mai întreabă. A trecut de faza aia. Presupun. Odată l-am văzut cum își tăia unghiile pe o terasă de lângă piața Veterani. Nu-și tăia unghiile pe furiș, ca și cum, în grabă, i-ar fi scăpat, ar fi uitat vreun colț care să-l stânjenească. Gesturile lui erau bogate, pline. Ostentative aproape. Din când în când, așa cum țăranii privesc ouăle
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
Peste o juma’ de metru, explicația venind din răscrăcărare. Omul stă ca un pașă. Ca vodă în lobodă. Iar între șlapi și mustață, îl găsim pe cetățeanul despre care povestim. Acolo se află el. Sub un trening mătăsos, lucios. Pe terasă, cea mai mare parte a oamenilor nu luau în seamă ocupația originală a omului nostru care, chiar în acest moment, își aranja testiculele în pantaloni și râgâia dezamăgit. De ce e dezamăgit, nu știm. Nici n-o să aflăm prea curând. Cetățeanul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
Și, decât să nu-l mai aud, n-am mai trecut deloc pe la seminarul ăla. După aceea, la un moment dat, i-am dat niște texte ale mele și, mă rog, după asta au urmat lungile zile petrecute pe cine știe ce terase ale unor dughene de cartier sau în bucătăria asta strâmtă, cu un text în față, încercând să-l periem, încercând să ne punem de acord asupra locului unui cuvânt în frază. Pentru mine, R.T. era metonimia unei epoci interesante. Un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
sau autorul căutat făcând rapid înconjurul pieței și de undeva, de pe un stelaj sau dintr-o cutie îți este adus volumul ce te interesează. Începe apoi târguiala și vânzătorii, cărțile, arborii bătrâni, soarele generos, răcoarea apelor portului, mirosurile îmbietoare de la terasele restaurantelor din apropiere și muzica orchestrelor, creează o atmosfera de boemie care concurează pe cea a buchiniștilor de pe malurile Senei. Făcându-mi "rondul" prin zonă, unde deja eram cunoscut ca un cumpărător avizat, care avea avantajul în fața vânzătorilor de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
destrămarea URSS, Cuba a primit și mii de "turiști sovietici", majoritatea "cu ochi albaștri", îndreptați non stop către țărmurile americane. Mergeam adesea la Nacional unde în "Marele salon" se organizau recepțiile Corpului Diplomatic. După saluturile de rigoare, ieșeam pe superba terasă a hotelului, înconjurată de palmieri imperiali, care la capăt avea o splendidă deschidere la mare. Era o priveliște fascinantă, mai ales în nopțile cu cer senin și lună plină și-i dădeam dreptate lui Lucky Luciano. Cu doamna, cu prieteni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
de la Real Fuerza", la "Palacio de los Capitanes Generales", în port, pe Malecon, sau la barurile favorite de la "Floridita" sau "Bodeguita del Medio"! "Ambos Mundos", o construcție inaugurată în 1925 și restaurată în anii 1987-97, are 5 etaje și o terasă restaurant pe acoperiș, numită bineînțeles" "Hemin-gway", de unde poți cuprinde cu ochii portul, marea, Havana Veche, și călători cu gândul până hăt departe. Are o bijuterie de ascensor vechi, iar la parter un havuz și un perete întreg cu fotografii ale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
cameramani" ar fi tras din armele ascunse în camerele de luat vederi. Generalul de carabinieri José Maria Sepulveda, implicat în planurile CIA, a fost cel care a permis "infiltrarea" celor doi" ziariști". la escala la Lima: lansarea de grenade de pe terasa aeroportului și Quito lansarea unui proiectil de pe un avion parcat lângă avionul lui Fidel; în septembrie 1976, la vizita în Angola; la vizita în Republica Dominicană 20-25 august 1998; la reuniunile ibero-americane la nivel înalt de la Guadalajara 1991 Madrid 1992, Cartagena
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
dădea semne din ce în ce mai puternice de ploaie. Dorința de a reveni acasă îmi dădea ghes spre Roman. Chiar dacă vremea se burzuluia, am oprit și-n Piatra Neamț, pentru că se impunea să mănânc ceva. Nu pentru prima oară cu bicicleta, am urcat la Terasa Gospodinelor. Spre seară încheiam prima mea deplasare mai lungă cu bicicleta, ajuns cu bine acasă. NORDUL MOLDOVEI - 1984 La începutul toamnei, în 1984, împreună cu Mircea, am străbătut nordul Moldovei. De câteva zile ploua, totuși hotărâsem să plecăm pe 24 august
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
puzderia lui de stele luminoase. Până să ajungem la șosea se luminase. În dreapta, Fălticeniul, sub un soare roșu intens, era scăldat în norii care-l aureolau ca într-o poveste. La Băisești, locul în care începea Bucovina, am mâncat pe terasa unui local, afară. Case frumoase și câteva sonde se iviră pe drumul spre Gura Humorului, unde în urmă cu ceva ani fusesem într-o vacanță cu familia, pentru două săptămâni. Am recunoscut parcul de lângă casa în care am fusesem cazați
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
faptul că spre Comănești pedalam odihnitor, la vale. Până la motelul barajului din Valea Uzului, câțiva kilometri de serpentine la deal (4-5, sau câți or fi fost), i-am mers pe jos, pe lângă bicicletă. La 19.05 eram în fața motelului. Pe terasa din spate, cu vedere spre lacul de acumulare, Mircea stătea la masă cu familia. Simțeam o mare bucurie văzându-i, și văzându-mă acolo după mai mult de 100 km pedalați. Ei îmi reținuseră o cameră, bicicletele aveau să doarmă
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
lac. Prima parte a drumului am pedalat pe drumul amenajat prin pădure, am făcut și fotografii, dar ele nu reflectă, decât întregite de amintiri, realitatea. După motel am coborât la lac, apoi am revenit să-i aștept pe ceilalți pe terasă. Pe drumul de întoarcere, un prim incident tehnic: bicicletei bătului i s-a rupt aripa din față. Îndreptându-ne voioși spre Sfântu Gheorghe, lăsam în urmă sate, urcușuri și coborâșuri, locuri de vis, care de pe bicicletă se văd altfel. Am
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
într-un loc unde oamenii nu aveau nimic altceva de făcut decât să stea tolăniți pe saci să privească la tot ce mișcă în jurul lor și să se îndeletnicească în voie cu spartul semințelor de floarea-soarelui. Ne-am apropiat de terasă, care avea o aplecătoare întinsă, mare, largă, unde sacii pentru măciniș, așezați frumos în stive unul peste altul, așteptau cuminți să le vină rândul la marea confruntare când, aruncați în coșul cu grătar, aveau să se transforme în făină. Trebuie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]