8,502 matches
-
două cuburi de gheață, pozam picioarele ei desfăcute și crupa doar puțin aplecată, o urmăream seara când lăsa chiloții roz să-i cadă la picioare și surprindeam pe peliculă momentul când pizdicul ei delicios se umezea, înainte ca jetul de urină să fie eliberat (întotdeauna asociasem momentul cu-o juisare). Puneam polaroidul să clipească în timp ce se mângâia pe canapea în fața mea (o dovadă a supremei sexualități, ce îmi era dedicată), capturând totul, devotat, până la ultimele zvâcnete ale terminațiilor nervoase. Jubilam, obținând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
locatarilor, la ore imposibile și contra unor sume care nu puteau fi nici înțelese, nici verificate: desfundări de conducte, lupte cu monștrii din canal, suduri ale coloanelor din pivnițe. Culmea e că pe unele le și purtasem, plătind tribut de urină și sânge, după cinci ore de stat cu picioarele în apă rece, lângă echipa lui Moiceanu. Cu timpul, isprăvile administrative deveneau povești duioase, topite pe fundul cănilor și-al memoriei. Nimeni nu se-oprea din povestit, vecinii se încurajau și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
însă odată cu plăcile sclerozei. După moartea lui, când am început să-i arunc bucățile peticite de viață veche, care mă fascinau și-mi făceau rău în aceeași măsură (fotolii roase, bufeturi ciobite, lăzi, perne, veioze, covoare deșirate, așternuturi pătate de urină), dintr-un dulap a căzut un dosar de piele, legat cu un șiret maro de pantof. L-am desfăcut și, dintre coperți, s-a revărsat pe parchet un morman de hârtii gălbejite: scrisori, acte, hărți. Le-am citit pe toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
locuitorii sectorului 2 își descărcau conținutul vezicii în același timp, ca la execuție. Zidurile fuseseră mitraliate cu jeturi acide, sute de prostate se inflamaseră în același timp, eliberând de emoție, de spaimă și poate și de recunoștință, șuvoaie fierbinți de urină, direct pe cărămida solidă a cunoașterii. Bălțile musteau, alimentate de nevoile oamenilor, într-un du-te-vino calm și perpetuu: petele nu apucau să se usuce, că apăreau altele noi, stropite generos de vizitatori. Arsura se întindea pe coloane și arcade, pârjolind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
un trecător cu inițiativă) avusese ideea să atenueze proporțiile dezastrului, așa că trotuarul de la Litere fusese spoit cu clor și var stins. Acum, toată clădirea părea atinsă de icter: brațele de var, aruncate generos cu găleata, se-amestecau cu petele de urină, într-o hartă neagră-gălbui pe care pășeai cu grijă, căutând ieșirea ca dintr-un sanatoriu. Puțea tare, ca-n closetele liceelor unde ne sărutam pe vremea lui Ceaușescu. Nu știai dacă să mergi mai departe sau să te-oprești să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
cu brațul negriciosului încremenit în aer pe traiectoria invizibilă dintre obrajii mei și umărul lui. Ar fi trebuit să prind aici semnul destinului batjocoritor. Între falangele piticotului descheiat la șliț și mutra mea stâlcită, pe cerul spoit cu bere și-urină, rula-n premieră filmul Anului Nou. Avortonul care mă pocnise-mi arăta viitorul mai clar decât cel mai iscusit dintre astrologii posturilor TV: în rânjetul lui se scăldau toate neîmplinirile unei vieți de ratat. Bulevardul 1 Mai devenise un imens
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
un fir de praf, frigul ricoșa fără zgomot pe ciment și pe marmură. Dormeau cu toții: Eminescu, Odobescu și portarul. Nici unul nu m-a observat ieșind din facultate. Afară, am tras adânc o priză din aerul nopții. Mirosea bine, a răcoare, urină și libertate. Dincolo de puntea Facultății de Arhitectură, „Intercontinentalul“ sclipea ca un far de ceață. Iubeam hotelul ăsta, îl număram printre puținele clădiri acceptabile, cu tăietura lui înaltă, dar curbă și potolită. Îmi inspira calm și siguranță, poate și pentru că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
introdus), precum și de tipul firelor ghid (cele mai rigide, cu vârful moale fiind preferate) [14]. Observația postintervențională a pacientului trebuie să cuprindă supravegherea unor elemente clinice (volumul și aspectul bilei evacuate pe cateter, tensiunea arterială, pulsul, temperatura, colorația tegumentelor și urinei, comportamentul pruritului), monitorizarea atentă a parametrilor biologici (hemograma, markerii colestazei), precum și urmărirea ecografică a gradului de dilatare a căilor biliare, a prezenței cateterului în căile biliare sau colecist și apariția eventualelor complicații. În această etapă, pentru a vizualiza poziția cateterului
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Gabriel Kacsó () [Corola-publishinghouse/Science/92167_a_92662]
-
generalizări forțate și tendențioase ale unor cazuri particulare (Th. Codreanu). Pentru a măsura corect disprețul profund asupra românismului din partea geniului gederist, e suficient să vă prezentăm originala etnogeneză a neamului nostru în viziunea acestuia: "etnia noastră s-a născut din urina dacică peste care s-au îmbulzit alte urine: romană, slavă, turcă etc." (Politice, p. 63). Mai greu de digerat este transformarea acestuia, peste noapte, în naționalist băsescian, probabil pentru a putea accede la funcția (foarte bine remunerată) de director al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Th. Codreanu). Pentru a măsura corect disprețul profund asupra românismului din partea geniului gederist, e suficient să vă prezentăm originala etnogeneză a neamului nostru în viziunea acestuia: "etnia noastră s-a născut din urina dacică peste care s-au îmbulzit alte urine: romană, slavă, turcă etc." (Politice, p. 63). Mai greu de digerat este transformarea acestuia, peste noapte, în naționalist băsescian, probabil pentru a putea accede la funcția (foarte bine remunerată) de director al Institutului Cultural Român. Nu se putea ceva mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
care-l îndeamnă cu o mână să-și apere bruma de românitate, iar cu cealaltă s-o neantizeze". Rămâne să domine, totuși, patosul distructiv, furia demolării, ura clocotitoare. România este un "infinit lupanar de lumpeni" cu o etnogeneză de rușine (urina daco-romano-slavă). Aici, "oriunde te uiți vezi fețe patibulare, cu ochi mohorâți, maxilare încrâncenate, fețe urâte, guri vulgare, trăsături rudimentare, o vorbire agramată și bolovănoasă (...) Un neam flecar și lipsit de Dumnezeu, nerâvnitor în sfințenie și agramat în grandoare, ahtiat de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
6 m-au băgat Într-o celulă puțin trapezoidală, cu un pat din beton, cu o saltea În care era mai multă pleavă decât paie. Atât cât permitea lumina, se vedea că salteaua era impregnată cu transpirație, cu sânge, cu urină și, probabil, cu lacrimi. Și mai era o pătură din asta cazonă... Da’ este greu să descrii ce senzație poți să Încerci, ca venind de sub cerul liber, deodată să te găsești În dosul unor pereți... Să vezi un pat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
din ei, da’ mai bine renunț decât să pornesc discuția, că ș-așa nu pot să vi le spun toate... Da. Să revenim la problema cu pleurezia! Și mi s-o dus pofta de mâncare și m-am uitat la urină, că i s-o schimbat culoarea... Și m-am gândit că nu e bine și mă duc la doctor’ Georgescu. „Domn’ doctor, nu e bine... uitați care e situația, nu știu din ce cauză mi s-o dus pofta de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
țară sau când plecam la pregătire ori la examene. Aceasta era înaltă, blondă, ștearsă: 155 femeie simplă. Bărbatul ei era zidar și era bețiv. Înainte de a pleca la muncă în străinătate, acesta venea seară de seară beat, voma și apoi urina în fața ușii, după care intra în apartament. Ea ieșea și spăla cimentul din fața ușii. Spăla și ușa, după care schimba preșul de la intrare cu unul curat. Îl ura, dar nu se despărțea de el. De câțiva ani era plecat la
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
un braț. - Crezi că ești În primejdie? Spune-mi cine te amenință și toată autoritatea mea se va ridica să te ocrotească! Celălalt schiță un zâmbet Întristat. - Nici toate legiunile vechii Rome nu m-ar putea ajuta, messere. De mult urina mea miroase a miere și un foc lăuntric Îmi mistuie măruntaiele. Mă rog lui Dumnezeu numai să Îmi mai lase timpul să Îmi duc opera la bun sfârșit, Încheie dânsul, aplecându-se să mai bea o dată de la fântână. Priorul Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
de un șuvoi căldicel de picături aurii care plouau din cer, Împreună cu melodia distonantă a unui cântec deocheat. Deasupra lor, În picioare, pe rămășițele unei cornișe a vechiului portic roman, unul din servitorii familiei Donati se descheiase la nădragi și urina pe adversarii săi, Înălțând cu jetul un magnific arc triumfal. Dante sări cât colo, blestemând, nemaibăgând În seamă pietrele care continuau să cadă de jur Împrejur. Se aruncase pe brânci spre a căuta frenetic ceva pe jos, iar mai apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
nevoie, dar cine-mi garantează că n-o să ajung la azil?!... De-aceea vreau să fac și un azil... Cînd m-am trezit între copiii ăia, ca niște pui de vrabie căzuți din cuib, într-o sală unde mirosul de urină te îneca, am vrut să fug, să ies mai repede. Fetița, care și-a auzit numele rostit de îngrijitoare, s-a întors spre mine: era toată numai ochi și cîrpe rupte, îmbrobodită ca o babă. Din nas îi curgeau două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
se putea evada. Aceste ferestruici au fost Închise pe dinafară, cu obloane sau cu scânduri groase, de către ceferiști. Moartea În acest caz era rapidă. „Din cauza căldurii și lipsei de aer lumea Înebunea și apoi murea. Am fost nevoiți să bem urină unul dela altul.”94 După prima zi de călătorie a dispărut și urina. Un polițist român care a escortat transportul la gară a descris evenimentele din punctul său de vedere, care nu avea În sine nimic dramatic: „Eu am fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
cu scânduri groase, de către ceferiști. Moartea În acest caz era rapidă. „Din cauza căldurii și lipsei de aer lumea Înebunea și apoi murea. Am fost nevoiți să bem urină unul dela altul.”94 După prima zi de călătorie a dispărut și urina. Un polițist român care a escortat transportul la gară a descris evenimentele din punctul său de vedere, care nu avea În sine nimic dramatic: „Eu am fost trimis șla garăț din ordinul dlui șef Cristiniuc XE "Cristiniuc, Leon (polițist)" să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
a Întors Înspre Iași, a văzut că numărul celor asfixiați și al morților este În continuă creștere, și a ajuns la concluzia că aceasta era metoda aleasă pentru lichidarea lor: „Tatăl meu suferea cumplit... I-am pus comprese șînmuiateț cu urină fără să-i spun ce e, Îi picuram În gură urina mea. Și eu am băut urină. La un moment dat, se dădeau lupte pe viață și pe moarte pentru puțină urină... La un moment dat Începuse să plouă. Supraviețuitorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
al morților este În continuă creștere, și a ajuns la concluzia că aceasta era metoda aleasă pentru lichidarea lor: „Tatăl meu suferea cumplit... I-am pus comprese șînmuiateț cu urină fără să-i spun ce e, Îi picuram În gură urina mea. Și eu am băut urină. La un moment dat, se dădeau lupte pe viață și pe moarte pentru puțină urină... La un moment dat Începuse să plouă. Supraviețuitorii conștienți și-au scos lingerie afară prin zăbrelele ferestrelor care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
și a ajuns la concluzia că aceasta era metoda aleasă pentru lichidarea lor: „Tatăl meu suferea cumplit... I-am pus comprese șînmuiateț cu urină fără să-i spun ce e, Îi picuram În gură urina mea. Și eu am băut urină. La un moment dat, se dădeau lupte pe viață și pe moarte pentru puțină urină... La un moment dat Începuse să plouă. Supraviețuitorii conștienți și-au scos lingerie afară prin zăbrelele ferestrelor care nu mai erau bătute cu scânduri șpentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
suferea cumplit... I-am pus comprese șînmuiateț cu urină fără să-i spun ce e, Îi picuram În gură urina mea. Și eu am băut urină. La un moment dat, se dădeau lupte pe viață și pe moarte pentru puțină urină... La un moment dat Începuse să plouă. Supraviețuitorii conștienți și-au scos lingerie afară prin zăbrelele ferestrelor care nu mai erau bătute cu scânduri șpentru a le udaț. Vă dați seama ce luptă se dădea pentru a obține să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
târguri - iar În multe cazuri, au dat dovadă și de compasiune În fața scenelor la care asistau. Ei cel puțin au dat elixirul vieții pentru banii mulți pe care i-au primit. Au dat Într-adevăr apă și nu petrol, acid, urină sau apă din băltoace, cum au făcut alți români. Încercarea de a-i Împiedica să vândă apă evreilor nu a reușit Întotdeauna. Jandarmul amintit mai sus a lămurit care era prețul compasiunii: „Am văzut cum veneau locuitori de prin Împrejurimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
nu erau În stare să arunce cadavrele afară, ba că au coborât goi sau aproape goi, deși era evident că Înnebuniseră - ba că jandarmii n-au putut să suporte duhoarea neobișnuită, cadavrele descompunându-se, devenind un conglomerat lipicios amestecat cu urină și fecale. Unul dintre membrii comitetului Comunității evreiești, inginerul Schleier XE "Schleier, Israel" , a descris momentul deschiderii ușilor și Încercările lui de a se elibera de amestecul lipicios: „În vagon era o duhoare Îngrozitoare: o amestecătură de sânge, cadavre și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]