6,679 matches
-
ăla, iar dacă mă împiedici, să știi c-o să fug. Într-un fel sau altul tot o s-ajung acolo. Jina și-a fixat băiatul. Când Danny s-a născut, era așa de amețită de durere, încât uneori dormea chiar dacă bebelușul urla din toți rărunchii. Până la urmă, Danny a renunțat să mai și scâncească, dar, după asta, niciodată n-a mai luat în greutate așa cum ar fi fost normal. Tot timpul era la limita de jos a greutății pentru copiii de vârsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
un umăr, în ritmul mohorât al versurilor bunicii, părul lui îi zgâria obrazul. Alice l-a invitat în culise, acolo unde Norma își întreținea admiratorii râzând cu sclipirea aia oribilă din ochi, sclipirea care Alice știa că însemna că bunica urla pe dinăuntru și că, imediat după încheierea discuțiilor, avea să bea până la pierderea cunoștinței. John a scos-o pe Alice la o cafea, sperând c-avea să afle și alte amănunte din viața marii poetese. Bărbatul se întreba ce părere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
cum ar alerga în picioarele goale, cum ar învăța să tragă cu pușca înainte să deprindă cititul. Și-a închipuit cum ar arăta ea cu un păr ca al Helenei, lung până la brâu și spălat în apa râului. Zach a urlat „Bonzai !”, iar Jina s-a tras într-o parte, crezând că bărbatul o să sară în apă. Dar el a râs, a coborât pe cărare cu siguranța unei capre de munte și s-a lăsat ușor în apă, centimetru cu centimetru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Și-a închipuit că barca s-a făcut țăndări, că lemnul s-a spart și s-a împrăștiat în așchii, că ea și Zach au fost aruncați peste bord și înghițiți de ape. După care l-a auzit pe Zach urlând. Barca s-a rotit și, dintr-o dată, și-a regăsit echilibrul. Jina a ridicat capul și-a văzut că gabara era în siguranță, dincolo de cascadă, așezată confortabil într-un ochi al râului. Zach a luat-o în brațe. Tremura din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
vede pe Zach: o cămașă verde răsucită într-un smoc de vegetație, un ciuf de păr roșu îmbâcsit cu nisip. S-a arunca înainte prin apă, dar a dat de o stâncă uriașă care i-a blocat calea. Și-a urlat frustrarea și, cu toată puterea care-i mai rămăsese în brațe, a escaladat o crevasă îngustă. I s-a părut c-au trecut ore ca să ajungă în vârful colinei și să coboare pe partea cealaltă. Când a ajuns dincolo, acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
și toată lumea s-a trezit că încă mai trăia jos, dincolo de Gunbarrel, Irene s-a ridicat din nou în picioare. Părul îi era ud fleașcă și-i atârna în ochi. Femeia și-a ridicat vâsla deasupra capului. Regina râului ! a urlat ea. Alice a început să plângă. John a luat-o în brațe și i-a spus că se descurcase de minune. Mary s-a întors să se uite la torentul prin care trecuseră, apoi a ridicat ochii către Drew. Fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Dă-ți cuvântu’ că nu i-ai spus lui Zach că-i aici. 10 RESPIRĂ Sări ! În camera lor din cabană, Charlie s-a aplecat peste umărul lui Danny. Respirația îi mirosea ca un coș de gunoi. Butonul B ! a urlat Charlie. B ! Fii atent la ... Doamne, ciudatule ! Jocul ăsta-i așa de simplu. Ești de plâns. Danny a intensificat lumina de fundal și s-a aplecat peste ecran. Nu era sigur care avea să fie următoarea lui mișcare, dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
maluri. Cel drept, apoi cel stâng, din nou cel drept și iar cel stâng. Iat-o, doisprezece ani mai târziu, căutând iar pe cineva pe râul Salmon. Cât de tare trebuie că ura Jina râul ăsta, întregul canion ! Acolo ! a urlat Ellis. Jina s-a întors spre locul indicat de Ellis. Într-un ochi de apă, două forme umane pluteau pe spate. Lui Mary i-a sărit inima din piept. Apoi una dintre forme a ridicat capul, a zâmbit și le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
băieții americani supraviețuiau. Naji s-a întors înspre cabană, cu mers ușor. Irene își făcea de lucru strivind conuri și rupând crăcuțe de pin. Bărbatul era sigur că soția lui nu s-ar fi oprit nici dacă arborii ar fi urlat de durere, nici dacă în fața ochilor i-ar fi apărut un jinn. Sigur că trebuia să divorțeze de ea. Naji nu era un extremist; nici n-ar fi făcut-o de râs și nici nu i-ar fi aplicat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
mai rezistat. A smucit, cu putere, frângie cu care era ancorată barca de mal și-a înșfăcat vâslele. Într-o secundă, ambarcațiunea a intrat în curentul râului. Alice și John rămăseseră muți pe nisip. Drew a apărut în fugă și urlând; câinele hămăia ultragiat. Mama lui Danny s-a uitat la fiul ei uluită și furioasă, în vreme ce Charlie a tras un chiot: „Așa !” Eu sunt râul ! a strigat Danny, conducând barca pe după cotul râului și îndreptând-o către Rainier Rapids. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Am avut o haltă de patru ore în Boise. Au un McDonald’s decent în terminal. Niciodată n-a fost milkshake-ul așa de gustos. Vocea lui John era neschimbată. Poate că soțul ei o ura, dar niciodată n-ar fi urlat la ea. John era genul de bărbat care niciodată nu era apreciat pentru lucrurile pe care nu le făcea. John, l-am rugat pe Ellis să vină să mă ia de-aici în seara asta. Mă întorc acasă. Bărbatul a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
a fost de acord. Irene s-a dus să-și ia arma, dar apoi și-a amintit că i-o dăduse Jinei. Conduc eu, a anunțat ea și-a pornit-o pe cărare. Zach a urcat în fugă pe verandă urlând după Andy și Pearl. După asta, totul a părut să se petreacă în același timp. Jina a auzit strigăte din spate: vocile lui Naji și Mike. L-a văzut pe Ahmad cum a mai aprins un chibrit și s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
împotrivă, dar când auzi ușa ascensorului închizându-se cu zgomot în spatele lui, iar ascensorul începu să urce, se năpusti spre ușă, cu un fel de mârâit. Mintea i se întunecase. Metalul ușii se îndoi sub greutatea lui, făcându-l să urle de durere. Acum era ca un animal prins în capcană. Începu să izbească în ușă cu ghearele și să smulgă cu tentaculele-i groase panourile bine sudate. Întreaga mașinărie scrâșni, parcă în semn de protest. Cușca ascensorului continua totuși să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
mârâind, apucă vasul cu ventuzele de la marginea unuia dintre tentaculele sale și aruncă zeama în obrazul lui Kent, care se dădu înapoi cu un urlet. Corl azvârli cât colo castronul și-și petrecu un alt tentacul pe după mijlocul omului care urla. Nu-i păsa de arma atârnată la brâul acestuia. Dar după ce-l azvârli pe Kent într-un colț, își dădu seama, înciudat, că ar fi fost mai bine să-l dezarmeze totuși. Acum va fi nevoit să-și dea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
gheață, care începu să se topească și să-i curgă ca un șuvoi rece spre sale. Ceva (o mână? o bucată de metal? un clește?) îl apucă de braț și aproape că-i smulse mușchii. Lui Grosvenor îi veni să urle de durere și fu cât pe ce să-și piardă cunoștința. Senzația aceea dispăru, ca și celelalte, dar el rămase profund zdruncinat, deși știa că totul fusese iluzie. Nimic nu se întâmplase aievea, nici în trupul lui, nici în cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
podea. Urechea omenească poate percepe până la douăzeci de mii de vibrații pe secundă. Pentru anumite vietăți, auzul începe abia de la acest prag. În stare de hipnoză, oamenii pot fi făcuți să râdă în hohote, chiar când sunt torturați, și să urle de durere când sunt gâdilați. Ceea ce provoacă durere anumitor ființe poate să nu însemne nimic pentru altele. Grosvenor încerca să se destindă - tot nu putea face altceva decât să aștepte. Deodată îl străfulgeră gândul că s-ar putea să existe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
navă, ajunge să lupte contra oamenilor aflați la bordul ei. - Chiar și fără să se unească strâns, ființele astea tot ar fi un pericol! comentă un tehnician, pe un ton acru. Eu... Nu-și sfârși însă vorba, căci începu să urle cu gura larg deschisă și cu ochii ieșiți din orbite. Toți ceilalți se dădură înapoi, îngroziți. În centrul ecranului apăruse Ixtl. 18 Stătea acolo, ca un demon înfricoșător, ieșit din flăcările iadului. Ochii îi străluceau, dar nu mai părea alarmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ăla să ajungă la mine. Eram șocat: la Rătești, nu mi se-ntîmplase niciodată să În cerce cineva să mă lovească ori să mă Înjure. Am Încercat să-l potolesc pe Grosoș, aducîndu-i aminte de trecutul nostru comun. S-a ridicat urlînd: — Ce? Mai vrei să rîzi și-acuma de mine? RÎzi dacă poți: colografie, călimărie, cali... Să-ți mai umble gura! Bine-au făcut doctorii ăia de la Cluj că te-au orbit, ce nevoie ai tu, mă, să mă vezi pe
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
În susul și-n josul ei, pe sub sălciile umbroase, pe sub tufele de cucută și rugii de mure. Dar În martie 1965, după o iarnă cu zăpadă multă ce se topea cu repeziciune la so si rea precipitată a căldurii, pîrÎul umflat urla din toate puterile. Era un canal de scurgere săpat de localnici pentru colectarea apelor de primăvară de pe dealurile din jurul satului. După Întortocheli complicate prin care părea că se Întoarce de mai multe ori din drum ca să traverseze grădini și chiar
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
eroicei Armate Roșii, dracu’ să vă ia! Împrăștierea toată lumea! Femeile continuau să cînte o veche litanie maghiară, nedînd semne de intimidare. La care șoferul a scos un pistol și a tras trei focuri În aer. — Ce v-am spus eu? urla primarul. Armata Roșie! Jos cu superstiția! Trăiască, lua-v-ar dracu’, generalissimul Stalin! Preotul n-a luat-o la fugă odată cu enoriașele lui și a dat să se apropie ca să furnizeze explicații. Rusul l-a ținut la distanță cu același
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nu și l-a găsit. Omul s-a Întors peste un an, În SÎmbăta de Rusalii din 1921. Îl eliberaseră gărzile roșii. Ajunseseră cu mitralierele suite pe spinarea cailor În satul siberian În care fusese azvîrlit el și Începuseră a urla la oameni: „SÎnteți slobozi! Tot pămîntul Siberiei e al vostru!“ Al lor fusese și pînă atunci. Lumea era atît de rară, la fel și satele, că oamenii semănau În fiecare an În altă parte. Nu-i Întreba nimeni, nu dădeau
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nord a Sumatrei, cu 9,3 grade magnitudine.Ambele cutremure au fost urmate de către un tsunami devastator. - Cârtița este capabilă să sape un tunel de 90 metri într-o singură noapte? - Crocodilul nu poate merge cu spatele. - Ghepardul nu urlă ca leul, ci miaună ca pisica - Sângele parcurge zilnic o distanță de 100000 km în corpul uman. -Câinele chinezesc cu creastă - există în variante cu și fără păr? Este un animal prietenos. Nici prea mult soare și nici frigul nu
Carusel, nr. 15, Anul 2014 by Bocăneţ Raluca () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91783_a_107381]
-
rănile lui Sigurd se gândea Gudrun să moară alta mai nebucuroasă fără cinci soți două fiice și mai îndurerată regina hunilor pierzându-și șapte fii și omul Atli e vinovat Gjuki m-a dat lui Sigurd frații mi-l măcelăriră urlă lupii crăune corbii vulturii în cupă rune ursitoare-l treziră în otrava cuțitului mi-ai ucis frații.“ Pe pagina de gardă a cărții se precizează că „scrisorile“ sunt de la Didi Alexe, George Alexe, Valeriu Anania, Alexandra-Maria Anca, Ioana Anca, Ion
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
stenogramele unui delir: „La început am încercat numai cu mâinile / Apoi cu cele mai precise instrumente ale / Distrugerii. Creierul avea o singură dorință, / O singură direcție. Așa cum atunci / Când aproape / Că alergam pe coridoare dintr-o celulă / Spre alta / Ne urla în ceafă: «cu fața la perete, ticălosule, / Cu fața la perete că te întind pe jos, te bag / În pământ». / Pereții erau albi și goi și plini cu orez / Și apă și mal și urme de tălpi. Stăteam cu tălpile / Pe trapa bine unsă
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mașini, terenuri, /... / Ne buricăm prin academii, / Zdrobim țurloaiele celorlalți“ (Parastas); „Trebuie să recunoști / că fecalele celor avuți / oho, sunt mai consistente“ (Diferență); „Sunt atâtea cărți proaste / că duhoarea lor îți ia nasul din loc“ (Cărți proaste); „Șoferul, păros și nespălat, / Urla din când în când spre trecători“ (Sex oral); „Deci e firesc / ca acestei lumi constipate / să-i priiască doar literatura / de closet“ (Opinie) etc. La un moment dat, el regretă în mod public faptul că poeziei sale îi lipsește misterul
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]