6,555 matches
-
de au dat de gândit celor doi unchi Cantacuzini că prea erau mulți Brâncovenii acum. Clopotele aduse de la Viena de vodă în urmă cu câțiva ani, înălțate în clopotnița care domina toată mahalaua Mitropoliei, sunau trist, într-o dungă, pentru înmormântarea Sfinției Sale Fiul lui Dumnezeu. Din toate părțile se revărsau dangătele de clopote de la toate bisericile Bucureștilor. Se pare că pentru asta se rugase când a trecut ca domn prima oară pe sub epitaf, și iată că s-a împlinit. A ctitorit
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
se biciui cu urzici pe față pentru a motiva că i s-a întors brânca. Dacă n-ar fi fost înconjurat de trădători... și cu greu își stăpâni un râs năuc. Se redresă, i se părea că este copil la înmormântarea bunicului, postelnicul Constantin Cantacuzino, când toți plângeau, iar el se gândea că s-a închieat postul Crăciunului și că o să mănânce șorici de porc pârlit pe jar de paie. Așa și acum, știa că cele două sute patruzeci de pungi de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
scrisoarea să plece în noaptea aceasta. În cel mult două zile va fi la București, în mâna lui vodă Brâncoveanu. Monahul, fără nici un cuvânt, ieși ca o umbră pe ușă în timp ce medicul se pregătea de scris. A doua zi după înmormântarea Stancăi, când încă nu se luminase bine de ziuă, beizadea Ștefan fu trezit din somn de un argat care speriat îi spuse că au sosit doi dorobanți de la curte. Ștefan simțea acea sfârșeală pe care o avea întotdeauna când după
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
folos coborârea ochilor, căci în pardoseala pronaosului observă un loc în care aceasta era dată la o parte ca să se pună o piatră de mormânt. Era neprinsă cu tencuială, pentru că era piatra pe care și-o făcuse arhimandritul Ioan pentru înmormântarea sa. Se uită în jur, în pronaos nu era nimeni, toți monahii erau în naos și cu glas mare cântau Sfinte Dumnezeule, cel Puternic. Prințul se întoarse spre ieșire, de sus îl priveau blând taica și maica, toți frații și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Daruri: mai întâi a murit Radu, feciorul drag stolnicului, cel care nu a vrut să se facă părtaș la trădare și nu dorise să urce treptele scaunului domnesc. L-au îngropat la mânăstire la Cotroceni, dar la sfânta slujbă a înmormântării stolnicul nu a putut să ia parte. Ostenit de durerea sfâșietoare, de apăsarea anilor, de truda cărturărească și de nopțile de veghe când podagra îi chinuia încheieturile și-și căuta alinarea cercetând întinderile fără sfârșit ale cerului în care încerca
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
seducătoare analogii masonice ; Maestrul autorului rus este maestru și-ntr-un sens mai profund : ” ... Schema unor relații dintre personaje pare, Într-adevăr, să reproducă treptele gradelor simbolice masonice : maestrul ( fie Yesua, fie M.), companionul ( Pilat, Margareta), ucenicul (Levi Matei, Bezdomnîi). Înmormîntarea de viu a maestrului, fie În hruba lui, fie În clinica lui Stravinski, este o formă de moarte inițiatică, presupunînd resurecția la un nivel superior de e xistență” ș.a.m.d. De speculat, poate, Într-un viitor spectacol . Găsesc În
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
am continuat să simt mirosul acela în drum spre casă. Era genul ăla de miros pe care nu ai cum să-l uiți, care îți amintește de ceva sau de cineva, așa cum mirosul de flori îmi aduce mereu aminte de înmormântări. Nu știu ce-am învățat anul acela cu doamna Watkins, dar orice ar fi fost, nu prea era mare lucru și nu-mi plăcea deloc. Având trei clase în aceeași încăpere, nu putea petrece prea mult timp cu fiecare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
nu poți să mergi niciodată în vizită, așa cum ar fi trebuit, sau să-i pui flori sau să știi că se odihnește în pace. Apoi mi-am imaginat cum arată tata acum când e mort. Am fost la o singură înmormântare în viața mea, iar respectivul arăta foarte alb. Pielea lui tata era roșie și unsuroasă și nu mă puteam gândi la el alb și făinos. În spatele casei puteam să văd locul unde tata încercase să crească niște chestii, locul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
la noaptea aceea de la casele noi și mă întrebam ce face ea acum și unde era. Dar în tot acel timp continua să-mi fie frică și mă gândeam ce o să mai fac de-acum încolo. Ce voi face în privința înmormântării mamei? Nu știam unde să-i scriu lui tanti Mae. Ea mi-ar fi spus ce să fac, dar nu știam cum să dau de ea. Și mă întrebam cât trebuie să coste să îngropi pe cineva. Nu prea aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
este sărac. Nu se poate. Iar preoții, draga mea, sînt destul de costisitori. Unde mai pui că mă deprimă. JENI: Dar cînd o să muriți? MlNISTRUL: Eu? JENI: Da, dumneavoastră. Sau vă credeți veșnic? N-o să vă placă să aveți acolo, la înmormîntare, doi-trei preoți? Sau chiar patru? Ca să nu zic, de fapt, că vreo cinci s-ar putea să vi se pară puțini. Unul mare, cu barbă albă. Unul mic, mic, mic și roșcovan. Unul brunet și puternic. MINISTRUL: Destul! Nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cinci patruzeci și cinci, numai tata nu, iar la radio se anunță că un viscol greu, venit de la Polul Nord, se năpustește deja asupra Newark-ului. E clar, nu-ncape îndoială, deja i-am putea contacta pe Tuckerman & Faber, pentru pregătirile de înmormântare, și am putea începe să anunțăm lumea. Da, e de-ajuns ca străzile să înceapă să sclipească acoperite de-o crustă de polei ca să-i încolțească ideea că taică-meu, care trebuia să fie de cincisprezece minute acasă, la cină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
30. 1 Fată creștină (pl. șikses, dim. șikseleh). 1 Bucurii neevreiești. 2 Pâine nedospită (pască evreiască). 1 De-ajuns. 2 Fiii (lui Israel). 3 Binecuvântat. 4 Slăvit (binecuvântat) fii, Doamne. 1 Șapte (zile de doliu) - în primele șapte zile de la înmormântarea unei rude directe, evreii religioși rămân în casă, așezați pe podea sau pe scaune: se primesc vizite de condoleanțe și se spun rugăciuni. 1 Milă, compasiune. 1 Prescurtare pentru Young Hebrew Women’s Association (Asociația Tinerelor Evreice). 1 Zi sfântă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
să-i fac baie într-un vas de sticlă (în formă de cub), plin cu apă. Apa era subțire și transparentă, ca o energie. Voiam să-i fac baie și să-i dau forma normală de om. Cazul 4. La înmormântarea unei femei, una din fiicele ei, cea mai mică (de 12 ani), așa de tare s-a zbuciumat și a plâns pe drumul până la cimitir. La cimitir, epuizată de puteri, s-a așezat pe o bancă și a leșinat. Le-
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
văzut pantofii prăfuiți și a început să-i șteargă de praf. I-am spus să privească spre cer și a executat. Agitația anterioară i s-a șters complet, acum era într-o stare pasivă de liniște. Nu mai trăia drama înmormântării mamei sale, devenise o spectatoare neutră. Înmormântarea a avut loc și fetița s-a simțit bine, nu s-a mai zbuciumat și nu s-a mai agitat. A depășit momentul cu bine. Cazul 5. Eram la serviciu, într-un institut
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
-i șteargă de praf. I-am spus să privească spre cer și a executat. Agitația anterioară i s-a șters complet, acum era într-o stare pasivă de liniște. Nu mai trăia drama înmormântării mamei sale, devenise o spectatoare neutră. Înmormântarea a avut loc și fetița s-a simțit bine, nu s-a mai zbuciumat și nu s-a mai agitat. A depășit momentul cu bine. Cazul 5. Eram la serviciu, într-un institut de proiectare, după o noapte de lucru
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
socială de Rafael Ogrinjan și Octav Cerchez. Asta ce dracu’ mai e, că-i lungă de nu se poate?!... Octav îi explică, în timp ce Codruț numără paginile gârbovit peste paharul de vodcă, cu buza de jos răsfrântă, păi, despre cheltuieli de înmormântare pentru toate buzunarele, cu tarife practicate de societățile private de pompe funebre, precum și prețurile locurilor de veci în cimitire centrale sau în comune suburbane, mă rog, zece pagini dactilo, Dumnezeule, cine o să citească atâta despre morți, când Evenimentul zilei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
am aflat când, după un contraatac, am revenit pe vechile poziții și sătenii ne-au povestit îngroziți ce s-a întâmplat. Peste o săptămână, Tibi a murit într-o ambuscadă a partizanilor. Nu am putut să-i oferim nici măcar o înmormântare creștinească. A rămas să putrezească pe câmp, ca un lucru nefolositor, încheie el cu un oftat de om bolnav. Minutele trec goale și nici unul dintre ei nu pare că dorește să întrerupă curgerea lor. Nici un tril, ciripit sau gângurit nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
atac al unor elemente din pegra capitalei care începuseră să-și facă de cap odată cu apropiere frontului. Evident, unii mirosiseră și alte dedesubturi, dar cum nemții se arătaseră ciudat de grăbiți în a fi încheiate cercetările, dosarul fusese clasat. La înmormântare nu a fost decât el, în timp ce partea germană a fost reprezentată doar de un obscur funcționar al ambasadei. Foștii lui camarazi nu doriseră să mai aibă de a face nici măcar cu amintirea acestui om căzut în dizgrație. Se gândește la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în rezervă, pornește o masivă documentare în portretizarea cu lumini și umbre a celor care conduceau atunci lumeaStalin, Hitler, Churchill, Roosvelt. Decesul logodnicei și a părinților lui într-un bombardament aerian american l-a aruncat într-o cruntă depresie. După înmormântare face cerere să fie trimis pe front dar cum la vizita medicală este diagnosticat cu platfuss, nu primește aprobarea. La 30 august 1944 privea cutremurat de la fereastra casei sale defilarea tancurilor sovietice intrate în capitala eliberată de Armata Română. Alianțele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
puțin niște hoți. Dar asta nu îl interesează pe el, e bucuros că în urma "aranjamentului" oamenii lui nu vor fi vizibili pentru trăgătorii inamici asemeni muștelor pe perete. Atunci când se echipase, pentru un scurt moment, avusese impresia că îmbracă giulgiul înmormântării. Reflectorul se aprinde din nou, cercetează terenul cu încetineală de melc. Exasperat, Marius strecoară printre dinți o înjurătură. "La naiba cu reflectorul ăsta! Așa nu vom ajunge nicăieri, niciodată!". Starea de așteptare cu presimțiri rele face ca golul din stomac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
tot contesa von Streinitz, refuzase să-i ofere divorțul, iar socrul său nu-i ascunsese că o singură vorbă spusă unor prieteni putea să termine foarte repede cariera lui militară, se resemnase în acceptarea acestui mariaj la fel de vesel precum o înmormântare. Dacă ar fi avut un copil, poate lucrurile ar fi stat altfel. Dar "gusturile speciale" ale soției sale nu făcuseră posibil nici măcar acest lucru. În sfârșit, ușa se deschide și scârțâitul ei îi amintește de țipătul ascuțit al unei păsări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
las să o tulburi și să îi strici ziua în care e mireasă, și nu mi-a spus despre telefon decât după luni de zile. Tata a murit de câțiva ani, de un cancer la gât, nu am fost la înmormântare, mama mi-a spus tot așa, la câteva luni după eveniment... Cu mama mea m-am înțeles întotdeauna bine, e o femeie foarte calmă și caldă și apoi neavându-ne decât una pe cealaltă după plecarea tatei ne-am simțit
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
sau o altă prostie de genul ăsta, dar chiar când deschideam gura ea a tresărit și a exclamat: - Mian! Am uitat! Vai, cum am uitat! Și-a dus mâinile la gură. - Ce-ai uitat? - Am uitat că la 11 e înmormântarea doamnei Bercea! E deja fără un sfert! Doamne, ce uitucă sunt! Trebuie să plec! Și se repezi în casă. Am auzit mobile scârțâind și pași precipitați trecând dintr-o cameră într-alta. După trei minute era gata și se căznea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
Ce ați face dacă bunică-mea v-ar ucide pentru a-și transfera creierul într-una din voi? - În care? - Nu contează în care. În tine, poftim. - Nu pot răspunde. - Gândește-te puțin. Acum bunică-mea se va întoarce de la înmormântare, îți va cere să te întinzi pe masa de operație, îți va goli scăfârlia și ți-o va umple cu creierul ei de babă. Îți convine situația asta? - E un raționament ipotetic? - Nu, e o chestiune reală. - În cazul acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ascunselea sau de-a hoții și vardiștii; uitam că în sinagogă se oficia câte o slujbă religioasă și ne trezeam țipând în gura mare: - Te-am văzut, ptiu pentru tine! Sau: - Mâinile sus! Ești arestat! Bieților evrei nu le tihneau înmormântarea. Ne mai alungau, ne mai spuneau din gură vorbe multe, răstite, pe care nu le înțelegeam, în virtutea rugăciunilor rostite în ebraică uitau de limba română și ne dojeneau în străvechea lor limbă, dar la urmă, după ce mortul era pus bine
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]