5,659 matches
-
mulți dintre studenții refugiați, fie întoarcerea la Turnu Severin, lângă Politehnica ce încerca să-și protejeze studenții ce, parcă, deveniseră ai nimănui. Practic, unii nu mai aveau cetățenie română (!). Așa se face că, din octombrie 1944 s-a redeschis o cantină în Turnu Severin și s-a organizat și un cămin într-un fost hotel. O parte dintre studenți au fost primiți la diferite gazde, locuitorii orașului fiind, în general, oameni primitori. S-a declarat și o sesiune deschisă de examene
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
sovieticii făcuseră în jurul clădirii fostei universități lagăr de prizonieri germani, iar construcția suportase și un incendiu. Politehnica obține pe lângă aceasta și alte două clădiri, una pentru cămin studențesc de băieți (actuala clădire cu coloane din Piața Eminescu) și cealaltă pentru cantină și cămin de studente (actuala clădire dintre Biblioteca Centrală și spitalul C.F.R.). Deși vizată a fost și clădirea fostului Liceu Militar (actualul Spital Militar) - liceu care, conform Armistițiului, trebuia CENTENARUL ÎNVĂȚĂMÂNTULUI SUPERIOR ELECTROTEHNIC 72 desființat - deoarece aceasta a mai fost
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
desfășurat, pe tot timpul verii, până în noiembrie. Condițiile de viață, în special pentru studenții întorși din refugiu, erau foarte grele. Școala făcea tot felul de eforturi pentru a obține fonduri, burse, etc, în scopul asigurării funcționării în primul rând, a cantinei, care, datorită lipsei de alimente (penurie ce începuse să fie simțită încă din 1945), reușea tot mai greu să se mențină în funcțiune. Din această cauză, studenții localnici sau de prin apropiere plecau la familiile lor pentru diverse perioade , însă
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
fie simțită încă din 1945), reușea tot mai greu să se mențină în funcțiune. Din această cauză, studenții localnici sau de prin apropiere plecau la familiile lor pentru diverse perioade , însă restul , refugiații, frecventau cursurile. Profesorul Vasile Petrescu, responsabil cu cantina, pleca adesea cu camionul în diverse zone ale Moldovei pentru a face rost de alimente menținând, astfel, în funcțiune cantina și implicit, desfășurarea cursurilor. Nu se pot enumera în câteva rânduri toate greutățile perioadei respective. De exemplu, relația școlii, în
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
de prin apropiere plecau la familiile lor pentru diverse perioade , însă restul , refugiații, frecventau cursurile. Profesorul Vasile Petrescu, responsabil cu cantina, pleca adesea cu camionul în diverse zone ale Moldovei pentru a face rost de alimente menținând, astfel, în funcțiune cantina și implicit, desfășurarea cursurilor. Nu se pot enumera în câteva rânduri toate greutățile perioadei respective. De exemplu, relația școlii, în general, și a studenților, în particular, cu noile oficialități instaurate la Iași, ca și a noilor organizații și organe ce
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Alexandru Poeată () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1056]
-
public intervențiile cenzurii în texte) și până la ultima (în vara anului 1990, după mineriade, când am fost împreună la un meci de fotbal, Ceahlăul Tighina Bender, țin minte). Îl vedeam mai des în 1988-89, în serile când, după ce mergeam la cantina liceului, vă vizitam, ascultam "Actualitatea românească" și priveam partidele de șah pe care le jucați împreună sau mă uitam prin cărți. Poate ar fi trebuit să mă rușinez că veneam prea des, însă am avut multe de învățat, ca martor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
moment, trebuie să mă concentrez foarte mult împreună cu staff-ul și conducerea asupra celorlalți factori care converg spre performanță. Îmi doresc foarte mult să am condiții de refacere, lucru de care nu beneficiez în prezent. De asemenea, îmi doresc o cantină proprie, pentru a lua masa cu jucătorii ori de câte ori este necesar. Îmi mai doresc un cabinet medical dotat, care să-mi permită să am jucătorii tot timpul la un nivel fizic optim. Totodată, vreau să aduc în staff-ul meu un
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
În forurile legislative din România, preocuparea pentru izolarea fenomenului regăsindu-se până și În legea Învățământului (Legea nr. 84 din 24 iulie 1995 art. 11ă, În care apare o reglementare specială prin care se interzice desfășurarea În școli, cămine, internate, cantine, cluburi, case de cultură, baze și complexuri culturale (sau În imediata vecinătate a acestoraă a activităților care Încalcă principiile fundamentale ale moralei, primejduind sănătatea fizică sau psihică a tineretului. Obiectivul articolului este prevenirea prostituției În mediul școlar. În martie 1996
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
undergroundului psihedelic, o generație anti-love. Renumita Factory 1 a lui Warhol era celula de bază a culturii pop moderne - o combinație de menaj comun, criminali mărunți, azil pentru cei fără adăpost, atelier pentru artiști, club swinger, studio de film și cantină comunală pentru săraci, o societate la nivel micro a inadaptaților și a indivizilor excedentari, a dandy-ilor și a celor avizi de glorie, a dependenților de droguri și a tinerelor talente. În Factory hippioții erau disprețuiți. Rivalitatea lui Warhol cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
n-ai ce să faci. Colegii mei sunt prietenoși. Mă înțeleg bine cu câțiva. Da mai sunt și unii care-s răi, cum spuneai și matale, că nu există pădure fără uscături, care fură mâncarea de la cei noi veniți la cantină, și ne pune piedică când suntem cu tava de mâncare în mână și ne dă paltalonii jos pe la spate când nu suntem atenți. Da ăștia nu-s așa răi, pân la urmă. Colegul meu de cameră mi-a zis că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
a trimis să-mi dați asta? -Cu asta mă ocup. Aduc masa tuturor paciențiilor. -Pacienți? -Da. Sunteți nou pe aici, dar o să vă obișnuiți. De obicei micul dejun îl duc fiecăruia în cameră, iar celelalte mese le veți lua la cantină alături de ceilalți. Acolo suntem mai multe. Am privit-o în tăcere. Amabilitatea ei era născută din pactul pe care încerca să-l facă, de data aceasta cu mine. Citeam o reținere în privirea ei, aproape o teamă, dar una care
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
am cu cine vorbi pot să mă întorc în cameră, oricum timpul trece destul de greu, e mai obositor timpul în care aștept ca cineva să mă bage în seama decât liniștea din sanatoriu. Îmi e groază de cum vom mânca la cantină. Totul se va transforma într-o muzică a lingurelor care se lovesc de pereții farfuriilor și în scurt timp ritmul în care vom intra cu toții ne va inunda urechile ca apa uui râu ieșit din matcă. Acolo trebuie să fie
A doua oară unu by Cristi Avram () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92958]
-
ore întregi închisă în dormitorul ei, plângând din cauza situației în care se aflau bufnițele, scriind depeșe înflăcărate unor senatori sau eseuri erudite care generau rânjete din partea colegilor de clasă și note de zece din partea profesorilor. Alice nu mânca niciodată la cantina școlii - scaunele până atunci goale se ocupau instantaneu la apariția ei - ci-și lua pachețelul pe terenul de fotbal, preferat măcar de păsărele. Alice era prea ciudată până și pentru isteții clasei. Aceștia oftau când la ore se citea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
șef de secție, cererea îi fu satisfăcută. Două ore mai târziu, își aduse personal raportul în biroul directorului. Un secretar al acestuia îi dădu o adeverință de primire. Încredințat că făcuse tot ce-i stătea în putință, Grosvenor merse la cantină, pentru a-și lua masa de prânz, măcar la ora asta târzie. Îl întrebă pe ospătar unde era felina. Ospătarul nu știa precis, dar socotea că aceasta se află undeva, în sala cea mare a bibliotecii. Grosvenor intră în bibliotecă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
mai sus Îl Încasasem pentru că intervenisem În sprijinul unui coleg, Îi susținusem cauza. Băiatul protestase Împotriva absenței cănilor cu apă de la masă, iar profesorul de serviciu Îl trimisese la cana de tablă legată cu sîrmă de robinetul singurei chiuvete din cantină, o cană pasămite pentru toți. Doar n-o să bem apă ca vitele din același jgheab, am intervenit eu, Încasînd pe loc interdicția de a ieși În oraș preț de două săptămîni, pentru că vorbisem neîntrebat, chipurile, dar, În realitate, pentru comparația
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
case de lemn, mai bune decît multe dintre cele pe care le lăsaseră ei prin locurile de obîrșie. Pomean izbuti cumva să vorbească cu el, cerîndu-i să-i Închirieze una dintre acele barăci ca nevasta lui să poată deschide o cantină pentru lucrătorii din Ardeal și Ungaria Învățați cu mîncarea de pe la ei. Oamenii vor plăti, deal ul va merge. Prevăzător, patro nul trecu pe la locuințele muncitorilor ca să-i Întrebe perso nal dacă există Într-adevăr o astfel de nevoie. CÎnd dădu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Flory, făcu ochii cît lămpile: — Și voi vă Închinați la... - și arătă spre statuetă. — Of course, răspunse Gheorghe gîndindu-se la SÎnpetru cel Mic. Basul nici nu mai stătu pe gînduri, le Împrumută și bani, numai să pună pe roate afacerea. Cantina, devenită pînă la urmă pensiune, fu deschisă. Floare și două fete din Făgăraș găteau, serveau, un bucovinean alerga după cele de trebuință. Nu lipseau de pe masă tăițeii și lăștile cu brînză, guiașul, plăcintele cu curechi și cu cartofi, popricașul de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
lovește-n foale“ ( Unitate); „Dacă admitem, / cu mâna pe biblie, / că axioma ontologiei ne pupă, / fără a ști cine suntem, / atunci este vorba de un RNA-mesager“ (Cod); „Mârlesc transcendental poezia - / poate ajunge la orgasm“ (Nirvana); „Relativitatea face limbrici / în mâncarea cantinei“ (Mal ); „Meditez la ceva / și aceasta / îmi uluiește gândirea, / dar (tui fleoanca mă-sii!) / treaba se-ntâmplă cu mult mai rapid“ (Hol ) etc. Din dorința de a trece drept un tip excentric, autorul reproduce în carte și encefalograma sa (din
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
nu căpăta consistență fără cutia de lemn cu ecran de sticlă gri. Fiind elev, intern la cămin de nefamiliști, pe la rude cutreieram duminica, după vreo veste de-acasă, după vreo masă caldă și consistentă, altfel decât zeama de cazan de la cantina „Abatorul“... În pregătirea festinului - care de multe ori nu mai venea - adăstam pe-un scaun incomod, în fața televizorului ce difuza „album duminical“. Iar acolo era nelipsită porția de jazz. Cine cânta, nu mai rețin. Numele mari care vizitaseră România - Louis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
papă o să facă minuni... De la bun început am avut șansa să să scap ieftin, cum se spunea, la detașamentul de muncă al Reich-ului, și asta pentru că desenam repede, știam să umblu cu culorile și, de aceea, eram considerat privilegiat. Pereții cantinei în care mâncau instructorii și echipa și care se afla în clădirea administrativă din cărămidă tencuită trebuiau să fie împodobiți cu tablouri care să se inspire din tufele de ienupăr, din bălțile în care se oglindeau norii și din mestecenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
apă și blocul Pelikan. Nori frumoși, lacuri cu suprafața netedă și întunecată și mesteceni, în fața sau în spatele unor imense blocuri eratice, au ajuns, saturate de culoare, pe hârtie. Un teanc de schițe le-am pus deoparte pentru împodobirea ulterioară a cantinei cu vopsele de ulei pe pereții albi. Fiindcă eram de timpuriu obsedat de copaci, e posibil ca un stejar izolat să fi fost motivul meu preferat. Și, pentru că îmi mai place chiar și în zilele bătrâneții mele, fie în călătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
fel și cele ale minei Siegfried I, au fost închise cu decenii în urmă, terenul curățat. Baraca era împărțită în camere de câte șase oameni, în care se aflau paturile, atât de familiare mie, cu câte două etaje. Mâncarea de la cantină nu avea gust, dar era sățioasă. Pe deasupra, tichetele de muncă grea pentru mineri făceau posibile suplimente bogate: cârnați, brânză, unt din belșug și ouă la micul dejun sau înainte de tura de noapte. Împotriva pneumoconiozei exista zilnic o rație suplimentară de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
numite mai târziu gotice, nu existau încă roșii și fasole albă. Dar, pentru oaspeții mei adunați în jurul meșterului anonim, s-ar putea găti o mâncare din bob proaspăt și stomac de vacă, mâncare ce mă săturase atât de ieftin în cantinele populare din Roma. Chiar și nevasta unui dogar, frumoasa Gertrude, care pozase în locul inaccesibilei Uta von Naumburg, a gustat din mâncare; vizitiul cu privirea întunecată a cărui imaginase devenise întruchiparea contelui Syzzo nu se mai putea sătura de atâta burtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
să facă pe geniul. Cel mai tânăr dintre studentți, Gerson Fehrenbach, se trăgea dintr-o familie de cioplitori în lemn din Pădurea Neagră. Doi sau trei veneau din Berlinul de Est și erau hrăniți cu cea mai ieftină mâncare de cantină pentru estici. Fehrenbach mi-a arătat de unde puteam, în apropiere, la Butter-Hoffmann, să cumpăr ieftin pâine, ouă, margarină și brânză topită. Chiar în prima săptămână am prăjit pe o plită electrică pentru toți - contribuția mea de intrare - heringi verzi, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de el.” — La ce te gândești?o întreabă Alexandru. — Cât de departe pot fi oamenii și cât de aproape! Neînțelegând ce vrea să spună, Alexandru nu mai insistă schimbând subiectul de discuție. — Să vedem ce ne dă bun la cină. Cantina restaurant la care servim noi masa este una dintre cele mai bune, cum am auzit. Pe atunci asemenea localuri erau mai la îndemâna oamenilor decât autoservirile. După cină s-au plimbat pe faleză și și-au povestit atâtea și atâtea. Ce
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]