9,526 matches
-
cu de-a sila și o versiune În esperanto improvizată după Doctor fără voie, reducând la esență situația piesei, jucată de noi În doar douăzeci de minute În loc de două ore. Actorii trupei lui Brustein, angajați trup și suflet Într-o comedie fizică, rosteau cuvinte inventate sau turcisme și absurdități preluate din comediile-balet molierești, ca și Bashtahondo-ul din Orghast. Deși exista riscul ca nimeni să nu Înțeleagă, În realitate experimentul a declanșat de fiecare dată o tornadă de râsete În sală, demonstrând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
dată o tornadă de râsete În sală, demonstrând forța universal misterioasă a farsei. Ce produce râsul? Care e situația umană esențială, care din timpul romanilor, de la Plaut până la Ionesco și Beckett, trecând prin Molière, a rămas neschimbată? Acest colaj de comedii ușoare a fost jucat mulți ani și asta arată că Întrebările de mai sus Își găsesc răspuns În nevoia publicului de a fi În contact cu o energie ce vine, ca și În tragedie, de altundeva. Invitați la diverse festivaluri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
a fost cazul acestei trupe bostoniene, ajung să se cunoască atât de bine, Încât funcționează ca o echipă de baschet perfect omogenă. Balonul circulă ca uns, simți că ritmul curge natural. Un ritm impus și comandat de regizorul „specialist“ În comedie creează râsete la comandă, dar aceste râsete nu au nimic uman și le uiți iute. Jucând aceste farse În provincia franceză, În același loc unde poate și trupa lui Molière le-a jucat prima oară, actorii americani au reușit să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
să dezvolt un simț al melodiei și al ritmului atât de necesar scriiturii sale muzicale. Piesa ascunsă din A douăsprezecea noapte Iată o piesă de care nu fusesem niciodată atras. Totuși, la o nouă lectură, am Început să descopăr În spatele comediei nuanțe mai Întunecate și ambigue. Fiecare scenă e o reflecție a unei realități În continuă schimbare. Odată cu naufragiul care o aruncă pe Viola pe țărmul Iliriei, intrăm pe un teritoriu nesigur, care ne va surprinde la fiecare pas, În care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
imposibilă. Malvolio e identificat cu negativitatea care Îl stăpânește și nu se poate gândi decât la răzbunare, negând șansa metanoiei, a schimbării. Când am refăcut spectacolul la Naționalul bucureștean, cu Maia Morgenstern și un grup de actori de primă mână, comedia quiproquoului a fost mai pregnantă decât ambiguitatea metafizică a relațiilor. Personajul Malvolio avea o forță extraordinară prin interpretarea unică a lui Gigi Dinică și exprima o violență a contextului românesc de atunci, care nu avea corespondent În spectacolul american. În ciuda
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
făcea o pauză lungă, privind spre cer: În acel moment, Înțelegeam că evocarea „stăpânului“ nu are nimic comun cu „lupta dintre sexe“. Kate și Petrucchio erau uniți În recunoașterea unei autorități mai subtile. Dragostea este un cadou ceresc. Avarul la Comedia Franceză Când mi s-a propus să lucrez Avarul la Comedia Franceză, am fost surprins că Molière poate fi Încredințat acasă la el pe mâna unui regizor străin. Nu mulți ar fi Îndrăznit acest risc, dar cum Avarul era una
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
că evocarea „stăpânului“ nu are nimic comun cu „lupta dintre sexe“. Kate și Petrucchio erau uniți În recunoașterea unei autorități mai subtile. Dragostea este un cadou ceresc. Avarul la Comedia Franceză Când mi s-a propus să lucrez Avarul la Comedia Franceză, am fost surprins că Molière poate fi Încredințat acasă la el pe mâna unui regizor străin. Nu mulți ar fi Îndrăznit acest risc, dar cum Avarul era una dintre piesele pe care le știam bine - o montasem În anii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Îndrăznit acest risc, dar cum Avarul era una dintre piesele pe care le știam bine - o montasem În anii ’80 la Harvard -, eram destul de calm și lipsit de trac, deși auzisem despre faimosul trib al actorilor societari, parțial proprietari ai Comediei Franceze, și de cât pot fi de dificili, atribuindu-și puteri feudale, chiar cu regizorii autohtoni. Actorul pe care l-am ales să-l joace pe Harpagon - Gérard Giroudon - mi-a fost drag de cum l-am cunoscut. Concluzie: În teatru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
pe tineri: aceștia nu erau victime inocente ale unui tată-monstru, ci, dimpotrivă, acționau și ei egoist, interesați doar să obțină cu orice preț caseta cu bani, ei Înșiși Harpagoni În devenire. În Avarul nostru nu mai era vorba despre o comedie cu un personaj comic, cam bizar și dezechilibrat, ci de o lume rece, o lume a interesului, a lăcomiei, care de fapt Îi caracteriza pe toți. Această lume se reflecta și În scenografia geometrică, rece, ca și În jocul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Neguțătorul din Veneția: rasism și metafizică Experiența directă mi-a arătat cât de mult poate fi afectată percepția unui spectacol de ceea ce se Întâmplă În lume În momentul apariției lui. Întâmplarea a făcut ca premiera cu Neguțătorul din Veneția la Comedia Franceză să aibă loc imediat după 11 septembrie 2001, fapt care a adâncit dimensiunile tragice ale piesei, care era acum citită prin filtrul situației irezolvabile a conflictelor din Orientul Apropiat. Ceea ce se vedea clar În acel moment, din perspectiva recentelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
spirituală a iubirii. Dragostea dintre Bassanio și Portia, al cărei deznodământ Încheie piesa (Shylock este cu totul uitat În ultimul act) avea o importanță capitală: simbolul inelului și al credinței În dragoste atingea o notă de speranță metafizică, umbrită la Comedia Franceză de șocul și de perspectiva incertă cu care se confruntau brusc nu doar America și Orientul Mijlociu, ci toată omenirea. La Boston, Shylock era un personaj scos din commedia, cum ne imaginam că fusese jucat acum patru sute de ani la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
examenele cu studenții, am luat trenul spre Boston. Mi se propusese un proiect de musical după Lysistrata, Împreună cu compozitorul Galt Mac Dermot, unul dintre autorii celebrului musical Hair. El fusese contractat de ART să compună o partitură originală pentru vechea comedie de Aristofan, În care Cherry Jones urma să aibă rolul titular. Aș fi vrut să spun NU, dar nu puteam să-i refuz nici pe Bob Brustein, care fusese atât de generos cu mine, nici pe buna mea prietenă Cherry
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
să descopere forme noi de expresie. Deși recunosc că și eu m-am simțit frustrat, chiar și sănătatea fiindu-mi temporar afectată din cauza acestei nedreptăți, mi-am revenit și, cu simțul umorului restabilit, plănuiesc În curând să compun o scurtă comedie muzicală pentru teatrul de varietăți, intitulată Farsa șarlatanilor veseli sau cum să facem bășcălie de Andrei Șerban, ai cărei protagoniști vor fi musca, oniseiul, scarlatul, caramitrul și iorgulescul (orice asemănare cu persoane reale e cu totul Întâmplătoare!). În deschiderea unei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
325 HYPERLINK \l " Toc133741216" Shakespeare, my way... PAGEREF Toc133741216 \h 327 Piesa ascunsă din HYPERLINK \l " Toc133741217" A douăsprezecea noapte PAGEREF Toc133741217 \h 329 HYPERLINK \l " Toc133741218" Îmblânzirea scorpiei... din noi! PAGEREF Toc133741218 \h 331 HYPERLINK \l " Toc133741219" Avarul la Comedia Franceză PAGEREF Toc133741219 \ h 333 HYPERLINK \l " Toc133741220" Mici semnale de alarmă PAGEREF Toc133741220 \ h 335 Magie albă: HYPERLINK \l " Toc133741221" Cymbeline și Pericles PAGEREF Toc133741221 \h 336 HYPERLINK \l " Toc133741222" Neguțătorul din Veneția: rasism și metafizică PAGEREF Toc133741222 \h
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
pot spune că s-a exersat încă înainte de-a scrie literatură, debitând tot felul de istorii, inventate sau reale, despre copilăria argeșeană, compu nând calambururi, parodiind vorbirea unuia sau altuia, sau scor nindu-le amicilor ingenioase porecle pline de haz. Comedia cuvântului o juca asociind în cele mai neașteptate chipuri referința cultă cu limbajul de toată ziua, popular, chiar argotic,neaoșizând neologismele sau dinamitând conotația solemnă sau patetică a unor termeni prin diminutivare. Aceste „tehnici“ pot fi recunoscute, printre altele, chiar
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
Mă refer la volumul Vorbă-n colțuri și rotundă (1973), greu clasificabil ca gen, propunând o întoarcere pe dos a proverbelor, o „privire piezișă“ asupra lor, adică în stare să scoată la lumină sensuri vii de sub crusta enunțurilor gata însușite. Comedia cuvântului i se descoperă din plin aici prozatorului, sub provocarea lumii proverbelor. A stârnit contrariere și amuzament o afirmație a lui Fănuș Neagu din Cartea cu prieteni, și anume aceea că eu aș fi persoana care i-a insuflat lui
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
mult nu era ce spunea, ci faptul că o spunea tocmai el. Mi se părea jalnic, și asta mă durea, deoarece ținusem la el pe vremuri sau, cel puțin, o crezusem. Iar acum îmi făcea greață. Am ieșit împreună și comedia, începută cu atâta grație la mine, continuă tot lungul drumului. Până la urmă n-am mai putut suporta și am început să dau riposta. Ne-am despărțit, fixând o reîntâlnire pentru a doua zi, dar nu încercam să ascund faptul că
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
Îmi este rușine, îngrozitor de rușine de toate acestea, rușine față de tine, rușine pentru tine, căci nu poți să nu simți toate acestea și totuși le accepți, dar mai cu seamă îmi e rușine față de mine însumi pentru că mă pretez acestei comedii... 4 noiembrie 1952 Ieri-seară n-am putut să mă hotărăsc să-ți spun adio... Ar fi însemnat să prelungesc scrisoarea la infinit. Azi-dimineață curajul mi-a revenit și îndrăznesc să tai în carne vie: adio, prietene! Notiță a lui Mihai
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
Vrăjmașul Intrarea mea la Institutul de Cinematografie la vârsta de 27 de ani ar fi meritat, după cum se vede, pana unui mare umorist... În continuare, timp de patru ani, examenele de măiestrie de la sfârșitul fiecărui semestru au ținut când de comedia burlescă, când de drama romantică: pentru că la jumătate din ele am trecut cu brio, în timp ce la cealaltă jumătate am fost trântit de asemenea cu brio și n-am reușit să mă mențin în continuare la institut decât datorită amintirii succeselor
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
însă la ideea de a scrie acest roman atât de melodramatic și, pentru că tot eram student al Insti tutului de Teatru și de Cinematografie, am optat pentru o piesă de teatru, o piesă-poem, pe care mă gândeam s-o intitulez Comedia fără nume. Bineînțeles că și aceasta a rămas un proiect nerealizat. Am reușit totuși să-i scriu prologul. Iată câteva crâmpeie: „Eu sunt autorul... Vreau să fiu autorul! Vreau să smulg din mine ceva care să-mi semene, să fie
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
smulg din mine ceva care să-mi semene, să fie al meu, și totodată ceva desprins de mine - materializat...“ „Eu sunt o fire iremediabil optimistă: am credința că totul trebuie să sfârșească cu bine. Deci piesa mea va fi o comedie, o comedie tristă ca și viața... Tema? - Totul! Iar în centru - dragostea, sau năzuința spre mai bine. Totuna e!“ „Dacă vrei să zugrăvești mai multe personaje în așa fel încât să dai iluzia realității, alege, dintre toate, ora unică în
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
mine ceva care să-mi semene, să fie al meu, și totodată ceva desprins de mine - materializat...“ „Eu sunt o fire iremediabil optimistă: am credința că totul trebuie să sfârșească cu bine. Deci piesa mea va fi o comedie, o comedie tristă ca și viața... Tema? - Totul! Iar în centru - dragostea, sau năzuința spre mai bine. Totuna e!“ „Dacă vrei să zugrăvești mai multe personaje în așa fel încât să dai iluzia realității, alege, dintre toate, ora unică în care destinul
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
e!“ „Dacă vrei să zugrăvești mai multe personaje în așa fel încât să dai iluzia realității, alege, dintre toate, ora unică în care destinul lor se-ncrucișează, ora care le poate servi drept cheie fiecăruia - un numitor comun! Prin urmare, comedia mea să fie povestea unei singure nopți și a oamenilor din ea!“ „Eroul principal voi fi chiar eu!... Un copil mare și serios, mai tânăr și mai frumos ca în realitate. Am să-l botez «Arsen». E un nume plăcut
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
lumea lui de visuri și de simțăminte... Încă o clipă, și vor începe să se miște și să vorbească. Gândurile lor se vor încrucișa, voințele lor se vor ciocni, și din ciocnirea aceasta va țâșni însăși imaginea vieții... Domnilor, începe comedia!“ Ianuarie 1954 În afară de faptul că ilustrează perfect cât de departe eram de „realismul socialist“ pe care îl studiam asiduu în acea peri oadă, ideea acestei piese mai prezenta un amănunt destul de inte resant. și anume: peste personajele descrise mai sus
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
De profundis clamavi, Domine! 1 199 1. Dintru adâncuri am strigat, Doamne! (lat., v. Psalmul 129) Alb și Negru 14 decembrie 1954 Astăzi - o zi plicticoasă, lungă la nesfârșit în plictiseala ei zadarnică... Dictatorul le pune capac la toate: o comedie care nu mai e comedie, tristă, sfâșietoare în cruda ei realitate, realitatea noastră cea de toate zilele... Pași prin ploaie cu Florino... Liniște. Drumul drept înainte. Elogii lui Giglio... Solitude... Solitude desirée... Solitude consentie... Je me donne à toi! 1
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]