5,035 matches
-
în valoarea lor specifică. Humorul poate avea ca bază melancolia sau nostalgia. Melancolia este îndreptată spre trecut, nostalgia spre viitor. Destine noi încearcă zadarnic să cîștige putere față de ambele; ele nu sînt însă batjocorite din această pricină ori privite cu indiferență. În virtutea expansiunii sentimentului (cf. § 6), propria stare psihică a individului va putea atrage în cuprinsul ei interesul și năzuința celorlalți, mai ales cînd sînt ei înșiși îndreptați spre valorile amintirii sau ale speranței. Melancolia și nostalgia nu dezgustă, ci pot
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
în deplina ei realitate, fără ca inima poetului să se lase mișcată de ea34. Unul dintre cei mai străluciți cercetători moderni ai lui Shakespeare 35 obiectează pe bună dreptate acestor declarații că imparțialitatea lui Shakespeare față de personaje și destine nu înseamnă indiferență și distanțare, ci se naște tocmai din interesul său pentru obiecte, din neclintita sa voință de a le face să-și intre în drepturi pe toate laturile: entuziasmul său nu este slăbit de limitele cărora le sînt supuse acțiunile și
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
își rezervă lucrul continuu la ele. Se adaugă apoi relația valorii cu realitatea și, odată cu asta, o nouă serie de îndatoriri. Realitatea poate, după cum ne arată experiența, să se opună valorilor noastre ori să se comporte față de ele cu o indiferență totală. Nu este necesar să renunțăm, din această pricină, la credința în valabilitatea valorilor, credință ce se manifestă în munca neîntreruptă pentru realizarea lor; devenim însă mai rezervați cînd le mărturisim, iar forma glumeață sau indirectă ni se oferă atunci
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
cum este humorul o mentalitate ce nu pierde simțul pentru valoros și credința în valabilitatea lui doar fiindcă nu se poate deduce și explica totul prin el, ori fiindcă tot restul pare să se comporte în lume, față de el, cu indiferență. Humorul va stărui în ideea că, în virtutea acelorași legi, există la fel de bine tot ce-i valoros în lume, pe cît apare și realitatea indiferentă sau dușmănoasă. Vîntul zîlțîie copacii, dar sună din harfa lui Eol. Este, în felulsău, o victorie
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
cristalizat cu timpul. Spre deosebire de revista și cenaclul maiorescian, aici se urmăreau alte țeluri, imediate și propagandistice. Punctul de plecare era ideea că literatura și cultura română sunt amenințate de o „deznaționalizare”, consecință a importului de literatură străină, dar și a indiferenței protipendadei. În aceste condiții, C. susține, cu argumente mai mult politice și destul de vagi, necesitatea de a se iniția „clădirea” unei literaturi „naționale si românești”. Cu vremea, ambițiile reformatoare sunt abandonate, locul literaturii fiind luat de reportajele judiciare sau de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286387_a_287716]
-
un romantic sau ca un citadin -, dar care aleargă în natură spre a-și exacerba suferința, pentru ca pe un fundal impasibil zbuciumul să capete o mai mare acuitate. Natura e un amplificator, în sensul că freamătul interior se izbește de indiferența și de tăria ei. Aceasta e semnificația tăcerii în poemele sale, și din această cauză în reprezentarea lui codrul sau muntele apare ca o entitate mută. MIRCEA MARTIN SCRIERI: Tăgăduința lui Petru, Iași, 1918; Imagini și cărți din Franța, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
Realism și devenire poetică în literatura franceză, Timișoara, 1974; Negru și alb, București, 1979; Mari corespondențe, București, 1981; Eseuri critice, Timișoara, 1983; Un Burgtheater provincial, București, 1984; Clopotul scufundat, București, 1988; Fragmente despre vid, București, 1992; Paradisul derizoriu. Jurnal despre indiferență, București, 1993; Viața în paranteză (Jurnal. 1965-1977), Timișoara, 1995; Cap și pajură, București, 1997; Trei într-o galeră, Cluj-Napoca, 1998; Caietele lui Cioran, Craiova, 1999; De la Sancho Panza la Cavalerul Tristei Figuri, Iași, 2001; & comp., Iași, 2003; „...pe mine nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286252_a_287581]
-
din paranteze, VTRA, 1996, 3; Mihai Dragolea, Reduta parantezelor, VTRA, 1996, 3; Andrei Bodiu, Discurs împotriva alienării, VTRA, 1996, 3; Al Cistelecan, Păcatul unui trecător prin teoria textului, VTRA, 1997, 1; Virgil Podoabă, Revelația livrescă, VTRA, 1997, 1; Dorin Ștefănescu, Indiferența creatoare, VTRA, 1997, 1; Grigurcu, Peisaj, II, 114-117; Al. Cistelecan, Exerciții de diletant, VTRA, 1998, 6; Mihai Dragolea, Resursele unei mari oboseli, VTRA, 1998, 6; Gheorghe Grigurcu, Un antinietzschean nietzschean: Livius Ciocârlie, VR, 1998, 9-10; Dicț. analitic, I, 205-207, IV
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286252_a_287581]
-
unii poeți contemporani s-ar datora unei neînțelegeri, unei vulgarizări, pentru că «poetul este în primul rând poet». În cuvântul său Cicerone Theodorescu nu a spus nimic despre puternicele influențe ale ideologiei burgheze în creația sa și a manifestat tendințe liberaliste, indiferență față de conținutul ideologic al operelor literare, subapreciind rolul îndrumării principiale. În cuvântul său, Traian ȘELMARU subliniază însemnătatea definiției pe care tovarășul Malencov a dat-o tipicului (...). În poeziile Ninei Cassian se manifestă poziții individualiste, care vin în contradicție cu ideile
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
articolului lui Dan Costa, Poezii de dragoste, publicat în nr. 7 al revistei (în HYPERLINK "nr.6-n.it"nr. 6 -n.n.). Nimeni nu neagă acestui articol o serie de afirmații juste. Dar poziția de pe care e scris, arată indiferența și uneori chiar disprețul autorului pentru «măruntele» (după părerea lui) strădanii ale poeților noștri de a crea o poezie nouă. Cauzele acestei atitudini dăunătoare sunt clare: în redacția revistei Almanahul literar s-a făcut o rupere crescândă a scriitorilor de
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
publicarea unor asemenea lucrări în reviste care, pe nedrept, stau mai puțin în atenția criticii noastre literare. Dar nici publicații ca Viața românească, nici Contemporanul sau Flacăra nu sunt fără prihană în această privință (...). O serie de autori profită de indiferența criticii, de nivelul scăzut al cerințelor din unele redacții, pentru a strecura lucrări fără nici o valoare artistică: aceste lucrări fiind neartistice, prezintă o serioasă primejdie, ele dau o imagine falsă, denaturată a vieții noastre, zugrăvesc viața în culori șterse, monotone
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
aparenta lor căldură - nu s-ar fi simțit în largul ei nici o iubită (...). Trecând acum la ceea ce poetul Eugen Frunză ține să comunice femeii iubite, vom observa înainte de toate că, în generalitatea lor, versurile lasă pe cititor într-o totală indiferență. Simți tu în inima ta oare Dorința zborului ne-nfrânt Spre socialism, spre „mai curând” Ca spre-o grădină-mbietoare? Încercând să dea o replică energică tendinței manifestate în unele versuri de dragoste, tendință ce se caracteriza printr-o revoltă ne-
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
și cu un an în urmă. Alături de reviste și ziare, editurile au rolul de a îndruma și stimula creația în toate domeniile, inclusiv acela al criticii literare. Și nu e nevoie de cine știe ce spirit de pătrundere pentru a înțelege că indiferența lor a contribuit nu cu puțin la ivirea tendinței de autoliniștire, a apatiei și meșteșugărismului în critica noastră. Această atitudine a editurilor pare să nu fie cu totul străină de acel dispreț ascuns față de orice formă de critică - deci și
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
bătrânețe); linia destinului lungă și bine marcată arată norocul de rege; dacă linia destinului este groasă, arată o personalitate motivată și un bun conducător; dacă linia destinului este subțire, arată o personalitate nestatornică, cu vitalitate slabă; palma fără linii indică indiferență. CE NUME AU DEGETELE? Fiecare dintre degete, (din latinescul, digitus) Prin intermediul atingerii degetelor se transmite un mesaj, palma este o ființă vie, în care se ascund trăsăturile sufletului uman, în relație cu astrele și zeii și cu poziția și lungimea
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
folosește relația: Acmi - reprezintă abaterile cantitative de la consumurile normate de materii prime și materiale directe aferente produsului „Y”; cemij reprezintă consum efectiv de materie primă „j” aferentă produsului „i”; Qei - reprezintă cantitatea efectivă obținută din produsul „i”; *pentru abateri de indiferențe de preț se folosește relația: Din exemplul prezentat se obțin rezultatele sistematizate în tabelul 90. Folosind același raționament se pot determina abateri de la cheltuielile normate a elementelor privind munca vie (salarii + accesorii) din abateri datorate modificării timpului de muncă ori
CONTABILITATE MANAGERIALĂ by MOISE CÎNDEA () [Corola-publishinghouse/Science/709_a_1433]
-
ajutorul Romei. A fost primit de însuși Papa Grigore XVI, în luna martie a anului următor. La 15 august 1832, Papa a promulgat enciclica Mirari vos63, în care principiile inspirate de mișcarea lui Lamennais erau aspru judecate, în mod special indiferența religioasă și libertatea de conștiință, fără a face însă referiri directe la promotorul lor. La început, Lamennais s-a supus, dar retragerea lui a durat puțin. În 1834, enciclica Singulari vos64 a pus sub semnul îndoielii chiar teza cărții sale
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
ziar era catolic, nu putea fi aconfesional. Chiar și în subiectele care îi interesau pe cei ce nu erau catolici, trebuiau să existe dovezi de catolicism, deoarece un ziar care nu proceda astfel crea confuzie în rândul catolicilor stârnindu-le indiferența, mai ales dacă cititorii știau că el se adresează acestei confesiuni. În consecință, ar fi pierdut atât cititorii catolici, cât și pe cei liberali, căci aceștia observau că nu era atacată Biserica 83. Pentru ca un ziar să fie cu adevărat
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
preotul Ulderic Cipolloni, parohul de Galați. În această publicație s-au explicat număr de număr lecturile biblice citite la liturghiile duminicale și s-au oferit informații suplimentare despre timpul liturgic. Existau preocupări legate de rezolvarea problemelor religioase contemporane și de indiferența religioasă. Tratarea acestor probleme au făcut din Curierul parohiei catolice din Galați o publicație cu un nivel calitativ ridicat. Acest lucru nu s-a datorat originalității colaboratorilor, ci mai ales capacității lor de traducători și prelucrători ai unor articole și
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
din România: "De altfel, este inferioară celei din trecut. Motivele care explică această diferență sunt numeroase. Cauza principală este reprezentată de crearea României Mari, ceea ce a dus la transferarea centrului românismului întreg la București. În acest oraș este o oarecare indiferență în ceea ce privește problemele confesionale. De asemenea, este posibil ca ortodocșilor uniți din București să nu li se acorde importanța pe care o au sau pe care ar trebui să o aibă. Cu toate acestea, în situația politică actuală Presa Catolică Română
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
catolice române. De altfel, este inferioară celei din trecut. Motivele care explică această diferență sunt numeroase. Cauza principală este reprezentată de crearea României Mari, ceea ce a dus la transferarea centrului românismului întreg la București. În acest oraș este o oarecare indiferență în ceea ce privește problemele confesionale. De asemenea, este posibil ca ortodocșilor uniți din București să nu li se acorde importanța pe care o au, sau pe care ar trebui să o aibă" (Ibidem, f. 707. 829 Ibidem. 830 Iată concluziile raportului privitoare
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
și lecturii este modernistă. O trăsătură Desperado este exacerbarea, răstălmăcirea, răsucirea și complicarea ei. Romanul britanic contemporan e poate exemplul cel mai reprezentativ. El pornește de la un discurs uscat, care implică o maximă detașare de propria narațiune. Cu o falsă indiferență și resemnare, vechea sfidare modernistă (căreia îi clocotea sângele în vine) se blazează. Elanul inovator devine o pricepere de a combina inovații, de a îmbina petece de tradiție și noutate. Nu uneltele se înnoiesc la autorii Desperado, ci amestecul lor
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
apoi cu mașina unui adolescent antipatic la o plimbare în grup, un fiasco din punct de vedere al relației Tony- Christine. De fapt între cei doi nu se înfiripă nimic, Christine nu se uită la Tony cu mai mult decât indiferență și Brownjohn nici nu-și prea bate capul să analizeze ce se petrece în mintea ei. Tony e oarecum conturat, dar ambii tineri sunt în primul și din păcate în ultimul rând revoltați, fără un motiv anume, nemulțumiți fiindcă aceasta
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
romantică neîmpărtășită (imaginară) pentru Vic, e narat la prezent, spre deosebire de restul romanului, care folosește relaxat trecutul. Din nefericire pentru Vic, prezentul ține doar câteva pagini, după care eroul e azvârlit în amărăciunea relatată la trecut, și care se concretizează în indiferența lui Robyn. Robyn recunoaște: "În noaptea aia chiar mi-a plăcut de el". Și pe bună dreptate, dar nici ea nu realizează încă de ce trebuie să-l aprecieze pe Vic. Diagnosticul ei e însă corect: Nenorocirea e că vrea să
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
să-ți povestesc ceea ce tu ai prefera să nu știi, iar eu să nu-ți spun. Ca să-mi îmblânzesc acel " Da" îți vorbesc de maturitate și împlinire ("E așa de departe; ai să ai copii și nepoți până atunci") și indiferență ("Nici n-o să-ți mai pese"). Inutil: nu mă poți crede, sigur că dacă ai să mănânci întotdeauna legume multe și o să fii atent când treci strada, o să trăiești mereu. Limbajul acestor poeme e precis ca proza și plin de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Cadoul e un mic poem cu rimă despre una dintre primele amintiri din copilărie ale poetului: un căluț de lemn. Întregul poem e un cal de lemn, care se leagănă între lumea copilului și cea a adulților, între afecțiune și indiferență. Rima subtilă, caracteristică pentru Mole, împerechează cuvinte doar în parte asemănătoare, creând o nouă idee despre muzică, portivire a rimelor și mai ales sfidarea ei. Poezia lui Mole e una a surâsului trist și a sentimentului constant de însingurare, "singurătatea
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]