7,756 matches
-
tot atât de mare precursor." O sumedenie de reviste conmilitone de până la " ("Analele literare", "Revista olteană", "România literară", "Revista poporului", "Actualitatea", "Duminica", "Generația viitoare", "Foaia pentru toți", "Povestea vorbei", "Vieața nouă", "Carmen", "Biblioteca familiei"Ă sunt simple efemeride "conmilitone", căci "roind și pierind în preajma stupului macedonskian, au avut o anumită relație cu matca prin directorii, redactorii sau numai colaboratorii lor." Pe bună dreptate Vladimir Streinu le dedică în Istorie doar cinci pagini și un sfert. În sfârșit, contribuția de istoric literar (în sensul
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
o clipă și în peisajul de după fereastră. Vine în curând acasă femeia și-i reproșează că, din uitucenie sau din curiozitate, a distrus o vrajă, că ea e în fond o privighetoare și că ar fi trăit veșnic dacă... Și piere cum apăruse. Iar tăietorul se deșteaptă, ca dintr-un vis, pe pragul colibei sărace, alături de securea și fierăstrăul lui. Nu poate fi considerat basmul acesta o metaforă pentru critică? Tăietorul de lemne fiind criticul, femeia privighetoare e opera. Atât timp cât se
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
p.778). Sinele poate fi realizat în mod spontan. E sensul, cadrul sau temelia transpersonală pe care se sprijină existența, față cu pustietatea nonexistenței, a iluziilor ego-ului. Cînd cel care rătăcește pierdut în deșert se află pe punctul de a pieri, apare mana, hrana divină. Cînd ego-ul și-a epuizat resursele și este conștient de neputința sa fundamentală se însuflețește psihicul arhetipal. Cum spunea W. James, " Limita umană este momentul potrivit al lui Dumnezeu". e) În loc de concluzii: Sensul și simbolurile sale
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
de bizantini, această libertate echivala cu putința adâncirii, nuanțării, precizării temelor ce străbat de la un cap la altul spiritualitatea bizantină. A fi liber înseamnă a fi tu însuți, iar autenticitatea interioară, adân¬cirea caracterului personal al experienței este rodul apro¬pierii de Cel ce face cu putință ființarea la modul persoanei, adică al urmarii căii comune tuturor. În legătură cu aceste accente pot fi descoperite semnele a ceea ce mai mulți exegeți contemporani au numit existențialismul gândirii și spiritualității bizantine. Christos Yannaras vorbește în
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
altă parte, un fapt ce marchează mistica răsăriteană și care se dovedește a fi un semn crucial pentru spiritualitatea bizantină, era imperativul conștien¬tizării oricărei experiențe mistice. Se respingea ca înșelă¬ciune orice trăire extatică ce implica ieșirea din sine, pier¬derea exercițiului rațiunii. Isaac Sirul desemnează adevărata experiere mistică a Răsăritului ca beție trează. Claritatea minții trebuia să fie un apanaj obligatoriu al oricărei trăiri, și acest fapt era verificabil prin putința de a exprima, în limitele posibilului, în mod
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
cu Regele Wenceslav. La orice întrebare el râdea și, ridicându-și hlamida până la genunchi, începea să joace. Râsul lui creștea și scădea fără încetare, încât umplu de groază pe oameni". O inscripție descoperită de unul dintre localnici devoalează misterul: cetatea pierise răpusă de ciumă 62, chiar de Sfânta Elena, ziua nunții regelui. Rândurile narațiunii sunt sudate în jurul unei schelării complicate a macabrului, cu pronunțate ecouri atât din fantasticul romantic (The Mask of the Red Death de Poe), cât și din realismul
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
nebunul a voit să-l sugrume, atunci hangiul, smintit și el de frica morții, a făcut o săritură deznădăjduită... Ocnașul a sărit cât colo ca un mototol, a bufnit în ușă, ușa s-a deschis de perete și mototolul a pierit în întunericul nopții". Coordonate prin juxtapunere, propozițiile se rostogolesc implacabil, întocmai destinului eroului. Rămas în prostrație, Stavrache își petrece restul nopții împărțit între confortul spiritual al religiei (mai puțin eficient) și cel fizic al alcoolului (vulgar, dar eficace): "Până la ziuă
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
vulpile în picioare și amestecându-le cu pământul; iar cerbii sar în lături, desfundând cu coarnele stufișul". Toată această magmă însuflețită își încetează, brusc, alunecarea, diseminându-se în coasta unui deal abrupt: "Spuma lighioanelor se tăie în două, în trei și pieri în suciturile văii, iar Stoicea dădu fuga la adăpost într-o ocniță ivită sub deal...". Teribila aventură nu se încheie aici; flăcăul aude "un nechezat de cal, un ropot de copite și un țipăt de femeie", ultima asaltată de o
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
fântînă în miezul căreia pământul devenise străveziu. Se zvârleau acolo cu capu-n jos, apucându-se de traheele luminii, târând metri de intestin din burțile spintecate, lăsând în urmă șiroaie de vomă și sânge, micșorându-se tot mai mult și pierind în întunecime". Epilogul suprinde o comunitate rurală regenerată, aptă de a-și continua viața potrivit unor cicluri milenare. Practic, întregul fragment poate fi lecturat în termenii unui scenariu bogomilist sau, dacă vrem să-i transferăm semnificațiile la nivelul dualismului occidental
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ca fiind unul din cele mai importante discursuri din istoria umanității și a pus bazele a ceea ce astăzi mulți înțeleg prin "democrație". Lincoln și-a încheiat discursul cu următoarele cuvinte: "Această guvernare, a poporului, de către popor, pentru popor, nu va pieri de pe fața Pământului". Ne aflăm deci în fața celor două componente fundamentale ale acestei guvernări a poporului care este democrația: "guvernarea pentru popor" și "guvernarea de către popor". Ideea de "guvernare pentru popor", căreia îi corespunde expresia englezească government for the people
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
Vasul condus de căpitanul sud-american Benito Cereno a evitat un naufragiu și acum plutește în derivă. La bordul tranportatorului, imaginea e degradantă. Căpitanul, ofițerii și echipajul (atît cît a mai rămas din el sîntem informați că mulți dintre oameni au pierit în furtună) și-au pierdut prestanța marinărească, uniformele atîrnîndu-le pe trupurile vlăguite, murdare și rupte. Sclavii negri mișună pretutindeni într-o lipsă de disciplină vecină cu degringolada. Unul dintre aceștia, Babo, îl însoțește pe Căpitanul Cereno în permanență, asemenea unui
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
spital în comă: "mă întorc spre sala de spital. Nu spre a mă văicări: nu mă durea prea tare și imediat ce a dispărut aprehensiunea unor urmări neurologice nedorite, totul mi se părea nu doar suportabil, ci chiar recuperator. Îmi mai piereau din complexe"28. Complexul despre care vorbește este legat de vinovăția față de mama sa. Imposibilitatea de a o salva de la umilință și moarte o urmărește toată viața. Nu teamă simte în timpul agresiunii, așa cum nu simte nici când soldații înfig baionetele
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
nu te mai bâlbâi prin câte-un poem în care Ștefan cel Mare/ și Mihai Viteazul măcelăresc turcii în frunte cu Partidul” (Dragă poezie). Poezia vizează notația directă, naturală, într-un gest de categoric refuz al teatralității: „Cei ce-au pierit naivi// răzvrătiții/ acestei lumi ne sunt eroii “ (Cei ce-au pierit naivi...). Spirit nonconformist, boem și rebel „ca un vagabond într-o flanelă roșie”, M. rămâne, în multe privințe, „modelul totemic al generației ’80” (Marcel Tolcea). SCRIERI: Locus periucundus, Timișoara
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288238_a_289567]
-
cel Mare/ și Mihai Viteazul măcelăresc turcii în frunte cu Partidul” (Dragă poezie). Poezia vizează notația directă, naturală, într-un gest de categoric refuz al teatralității: „Cei ce-au pierit naivi// răzvrătiții/ acestei lumi ne sunt eroii “ (Cei ce-au pierit naivi...). Spirit nonconformist, boem și rebel „ca un vagabond într-o flanelă roșie”, M. rămâne, în multe privințe, „modelul totemic al generației ’80” (Marcel Tolcea). SCRIERI: Locus periucundus, Timișoara, 1994; Ca un vagabond într-o flanelă roșie, Timișoara, 1996. Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288238_a_289567]
-
zgâlțâit din toate încheieturile. Dacă mai oferim și câteva pasaje prin care Steinhardt conturează imaginea țiganului, atunci deja putem cataloga discursul ca fiind rasist: "Sunt mai ales certăreți, rostul vieții lor e gâlceava... fără de larmă și tărăboi se asfixiază și pier... au un dar neîntrecut de a terfeli totul: mincinoși... Leneși, urăsc pe cine le cere un efort... Spurcăciunea. Dracul sordid... Cărora Coșbuc le-a găsit nume atât de potrivite și care-n infern își fac din cur o goarnă". Încă
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
călâului spunțnd cuvintele memorabile: ,,Doamne, fie voia Ta!”. Cele șase trupuri decapitate au fost aruncate În apele Bosforului, iar capetele purtate pe ulițele cetății. Iată cum descrie și Gheorghe Șincai În Cronică românilor martiriul dreptcredinciosului voievod: Odată cu Brâncovanul au pierit cei patru feciori ai lui, cărora el le-a grăit astfel În oră morții: „Iată, toate avuțiile și orice am avut, am pierdut! Să nu ne pierdem Încai sufletele... Stați tare și bărbătește, dragii mei! să nu băgați seama de
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Geta Marcu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92313]
-
situarea poetei între voluptatea iluziei și demonul neliniștitor al privirii realiste, reci: „Intru în calda lumină/ genunchiul înflorește/ ape dulci îmi lunecă pe unghii - / sfere muzicale plutesc/ ca niște verzi și galbene baloane,/ dar vai, plesnește sunetul/ [...] și sentimentele vor pieri/ uscate...”. La fel este ultimul poem al cărții, În jur e lumină, unde o primă mișcare dă impresia unei beatitudini levitaționale, pe când cea secundă instalează sentimentul singurătății și al destrămării clipei de grație. Versurile din cărțile care au urmat accentuează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288447_a_289776]
-
d' Agnolo să contruiască un nou oratoriu pentru Madonna de' Ricci. [ASF, NA, 7981, Ser Francesco da Romena, nr. 195 (2 septembrie 1507)]. Die secundă settembris 1507 Spettabiles viri Presbiter Batistă, rector ecclesie Sancte Mărie Alberighi de Florentia, et Iohannes Pieri de Landis, G[i]orgius Pieri de Riccis, Bernardus de Donatis, Bartolomeus de Pandolfinis, Ieronimus ser Pauli de Benivenis, et Franciscus Filippi del Pugl[i]ese, omnes operării opere Sancte Mărie Anunptiate predicte, în dictă ecclesia simul coadunati în eorum
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
oratoriu pentru Madonna de' Ricci. [ASF, NA, 7981, Ser Francesco da Romena, nr. 195 (2 septembrie 1507)]. Die secundă settembris 1507 Spettabiles viri Presbiter Batistă, rector ecclesie Sancte Mărie Alberighi de Florentia, et Iohannes Pieri de Landis, G[i]orgius Pieri de Riccis, Bernardus de Donatis, Bartolomeus de Pandolfinis, Ieronimus ser Pauli de Benivenis, et Franciscus Filippi del Pugl[i]ese, omnes operării opere Sancte Mărie Anunptiate predicte, în dictă ecclesia simul coadunati în eorum solită residentia, absentibus Francisco del Cittadino
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
ut supra, quod ditti magiștri Bartolomeus seu Antonius predicti non habeant dictum salarium dictorum trium florenorum în mense dicto tempore. În a doua zi din septembrie, 1507 Onorabilii, Preotul Batistă, rector al bisericii Santa Maria Alberighi din Florența, si Iohannes Pieri de Landis, Giorgius Pieri de Riccis, Bernardus de Donatis, Bartolomeus de Pandolfinis, Ieronimus ser Pauli de Benivenis, si Franciscus Filippi del Pugliese, cu toții operai la operă sus numitei Santa Maria Annunziata, întâlnindu-se în același timp în numită biserică la
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
magiștri Bartolomeus seu Antonius predicti non habeant dictum salarium dictorum trium florenorum în mense dicto tempore. În a doua zi din septembrie, 1507 Onorabilii, Preotul Batistă, rector al bisericii Santa Maria Alberighi din Florența, si Iohannes Pieri de Landis, Giorgius Pieri de Riccis, Bernardus de Donatis, Bartolomeus de Pandolfinis, Ieronimus ser Pauli de Benivenis, si Franciscus Filippi del Pugliese, cu toții operai la operă sus numitei Santa Maria Annunziata, întâlnindu-se în același timp în numită biserică la locul obișnuit de întâlnire
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
Item ultra predicta reliquit et legavit et legavit eidem domine omnes et quoscumque pannos lineos et laneos ad dorsum et per personalem usum dicte domine. [431v] Item iure institutionis reliquit et legavit. Brigide, uxori Miliani aurificis, Smeralde, uxori olim Antonii Pieri Dominici righatterii, et Antonie, uxori Iohannis Dominici del Magno, filiabus legitimis et naturalibus dicti Ionhannis et cuilibet earum, pro una terția parte pro qualibet, domum habitationis ipsus testatoris, sitam în civitate Florentie în via dello Alloro 222 cum habituris et
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
și oricare vestmânt, atât din în cât și din lână, să fie îmbrăcat și să fie pentru uzul personal al doamnei. Item. Conform legii moștenirii a dat și a lăsat moștenire: Brigidei, soția lui Milianus aurarul, Smeraldei, soția defunctului Antonius Pieri Dominici, negustorul de haine vechi, si Antoniei, soția lui Iohannes Dominici del Magno, fiicele legitime și naturale ale numitului Iohannes, si fiecăreia dintre ele cu o cotă de o treime pentru fiecare, casa locuită de testatorul însuși, situată în orașul
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
lui Soderini ca fiind acelea ale unui susținător nepărtinitor al constituționalismului; pe de altă parte, Sergio Bertelli l-a portretizat pe Soderini că un politician ambițios care contemplă formarea unui principat în Florența. Vezi R. Pesman Cooper, "L'elezione di Pier Soderini a gonfaloniere a vită", Archivio storico italiano, 125 (1967), 145-185; S. Bertelli, "Petrus Soderinus Patriae Parens", Bibliothèque d'humanisme et renaissance, 31 (1969), 93-114; idem, "Pier Soderini, "Vexillifer perpetuus reipublicae Florentinae"", în Renaissance Studies în Honor of Hans Baron
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
contemplă formarea unui principat în Florența. Vezi R. Pesman Cooper, "L'elezione di Pier Soderini a gonfaloniere a vită", Archivio storico italiano, 125 (1967), 145-185; S. Bertelli, "Petrus Soderinus Patriae Parens", Bibliothèque d'humanisme et renaissance, 31 (1969), 93-114; idem, "Pier Soderini, "Vexillifer perpetuus reipublicae Florentinae"", în Renaissance Studies în Honor of Hans Baron, ed. A. Molho și J.A. Tedeschi (DeKalb, Ill., 1971), 333-359; R. Pesman Cooper, "Pier Soderini: Aspiring Prince or Civic Leader", Studies în Medieval and Renaissance History
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]