7,662 matches
-
gândirea pozitivă) atunci apare inechitatea. Similar, poate exista un consum inutil de resurse din partea organizației dacă se recompensează o dimensiune nevalorizată de angajat (de exemplu punctualitatea). Recompensa oferită de organizație trebuie să aibă utilitate marginală pentru angajat. Valoarea psihologică a recompensei și modul în care este prețuită în cultura organizației determină echitatea schimbului cu firma. Oferirea unor recompense fără utilitate percepută de către angajat (de exemplu abonament la sala de fitness) generează insatisfacție. Echitatea schimbului cu organizația are la bază percepția angajatului
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
recompensează o dimensiune nevalorizată de angajat (de exemplu punctualitatea). Recompensa oferită de organizație trebuie să aibă utilitate marginală pentru angajat. Valoarea psihologică a recompensei și modul în care este prețuită în cultura organizației determină echitatea schimbului cu firma. Oferirea unor recompense fără utilitate percepută de către angajat (de exemplu abonament la sala de fitness) generează insatisfacție. Echitatea schimbului cu organizația are la bază percepția angajatului asupra raportului dintre inputuri și rezultate. Procesul este unul determinat cultural și istoric, "relația (n.m. dintre inputuri
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
să fie mai mare). Acest model a fost rafinat de King, Miles și Day (1993, p. 303) cu următoarele precizări: benevolii "au o mai mare toleranță, și nu preferință, pentru sub-recompensare", în timp ce profitorii sunt cei "orientați mai mult spre primirea recompenselor decât spre contribuție, fiind astfel mult mai toleranți la supra-recompensare". Greenberg (1990) pune sub semnul întrebării conceptul de sensibilitate la echitate, prin trei argumente: incertitudinea stabilității constructului, numărul redus al studiilor care să ateste validitatea acestuia și pericolul confundării reacției
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
vecini, prieteni ori membrii ai asociațiilor profesionale (altul extern). Sinele sau auto-referentul este Persoana (în accepțiunea lui Adams) în diferite ipostaze, prezente sau viitoare. Sistemul ca unitate de referință cuprinde contractul implicit dintre angajat și angajator, exprimând așteptările angajatului privind recompensele, ca urmare a evaluării contribuțiilor. Goodman testează șase ipoteze, pe un eșantion național de 365 manageri dintr-un lanț american de restaurante, cinci dintre ele fiind retestate șaisprezece ani mai târziu de Summers și DeNisi (1990). În tabelul 4 sunt
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
au primit mărirea de salariu tind să nu se compare cu propria persoană în ipostaza trecută, iar cei cu salarii mici nu se compară cu ei aflați în situații trecute. parțial acceptată respinsă 6. Persoanele care nu valorizează banii ca recompensă, resimt mai puțină inechitate. respinsă acceptată Studiul lui Summers și DeNisi exclude dimensiunea de comparare "sistem", dar suplimentar măsoară gradul de inechitate resimțit de subiecți. Chiar dacă metodologia folosită în cele două studii a fost diferită, Summers și DeNisi pun în
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
angajaților. Aplicabilitatea postulatelor teoriei este însă mult diminuată de fundamentul teoretic specific alegerii raționale. Teoria afirmă că atunci când oamenii consideră că rezultatele lor nu vor genera consecințe, aceștia nu vor acționa pentru atingerea lor, chiar dacă consecințele sunt atractive (sub forma recompenselor) sau negative (cu valoare scăzută pentru subiect). De asemenea, dacă așteptarea că o acțiune va conduce la un rezultat (recompensa) crește în intensitate, atunci și forța necesară realizării acelei acțiuni va crește. Dacă un rezultat (recompensă) îi este indiferent unui
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
că rezultatele lor nu vor genera consecințe, aceștia nu vor acționa pentru atingerea lor, chiar dacă consecințele sunt atractive (sub forma recompenselor) sau negative (cu valoare scăzută pentru subiect). De asemenea, dacă așteptarea că o acțiune va conduce la un rezultat (recompensa) crește în intensitate, atunci și forța necesară realizării acelei acțiuni va crește. Dacă un rezultat (recompensă) îi este indiferent unui angajat, atunci forța acțiunii nu poate fi influențată de variația așteptărilor legată de acel rezultat. Având în vedere că performanța
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
sunt atractive (sub forma recompenselor) sau negative (cu valoare scăzută pentru subiect). De asemenea, dacă așteptarea că o acțiune va conduce la un rezultat (recompensa) crește în intensitate, atunci și forța necesară realizării acelei acțiuni va crește. Dacă un rezultat (recompensă) îi este indiferent unui angajat, atunci forța acțiunii nu poate fi influențată de variația așteptărilor legată de acel rezultat. Având în vedere că performanța depinde de abilități și motivație, atunci când una dintre acestea are valoare scăzută, chiar dacă cealaltă are o
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
sarcinilor, performanța lui în muncă va fi una scăzută. În mod similar, chiar dacă angajatul are abilitățile necesare obținerii performanței, acest lucru nu va fi posibil dacă motivația are un nivel scăzut. Conceptul de valență contribuie la design-ul sistemului de recompense, subliniind necesitatea ca recompensele să fie valorizate de angajat, precum și faptul că valența se poate schimba de-a lungul timpului, ceea ce implică revizuirea periodică a procedurilor de salarizare. Teoria lui Vroom subliniază importanța personalizării recompenselor și conexarea lor directă cu
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
muncă va fi una scăzută. În mod similar, chiar dacă angajatul are abilitățile necesare obținerii performanței, acest lucru nu va fi posibil dacă motivația are un nivel scăzut. Conceptul de valență contribuie la design-ul sistemului de recompense, subliniind necesitatea ca recompensele să fie valorizate de angajat, precum și faptul că valența se poate schimba de-a lungul timpului, ceea ce implică revizuirea periodică a procedurilor de salarizare. Teoria lui Vroom subliniază importanța personalizării recompenselor și conexarea lor directă cu performanța, pentru obținerea unui
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
la design-ul sistemului de recompense, subliniind necesitatea ca recompensele să fie valorizate de angajat, precum și faptul că valența se poate schimba de-a lungul timpului, ceea ce implică revizuirea periodică a procedurilor de salarizare. Teoria lui Vroom subliniază importanța personalizării recompenselor și conexarea lor directă cu performanța, pentru obținerea unui sistem de recompensare eficient. 4.2.2. Limite, critici, dezvoltări teoria expectanței Teoria expectanței este teoria de proces care a dominat cercetările privind motivația în muncă în a doua jumătate a
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
fo (Vo) + fi (VkIjk) V = Ve + VmImp + VfIpf + VpIpp + VsIps + VgIpg Valența unui rezultat (Vj) este o funcție a valenței dobândite prin internalizarea motivației (Vo), iar instrumentalitatea percepută a unui rezultat j mediază obținerea rezultatelor. Performanța este o funcție a recompenselor extrinseci și intrinseci: implicarea Ego-ului (Ve), banii (Vm), stimulentele (Vf), promovarea (Vp), suportul (Vs), acceptarea din partea grupului (Vg) și instrumentalitatea corespunzătoare acestora. House (1971) M = IVb + E1 (IVa + Σn i=1 (E2i Evi) i = 1, ...n Motivația pentru muncă (M
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
centrale ale teoriei sunt cele de motivație intrinsecă, nevoia de competență și nevoia de auto-determinare. Motivația intrinsecă se întemeiază pe nevoile înnăscute și organice de competență și auto-determinare. Acestea energizează o mare varietate de comportamente și procese psihologice pentru care recompensele principale sunt eficacitatea și autonomia. Nevoile intrinseci diferă de trebuințele primare prin faptul că nu sunt rezultate din deficitul celular și nu acționează ciclic. (Deci și Ryan, 1985, p. 32) Motivația intrinsecă există în mod natural, avându-și originea în
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
trebuințele primare prin faptul că nu sunt rezultate din deficitul celular și nu acționează ciclic. (Deci și Ryan, 1985, p. 32) Motivația intrinsecă există în mod natural, avându-și originea în structurile psihologice umane și poate motiva comportamentul fără intervenția recompenselor extrinseci sau a elementelor de control venite din mediu. Comportamente precum învățarea, adaptarea, dezvoltarea competențelor sunt în cea mai mare parte motivate intrinsec. Deși acest tip de motivație este puternică și persistentă, poate fi erodată și influențată de elementele venite
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
control venite din mediu. Comportamente precum învățarea, adaptarea, dezvoltarea competențelor sunt în cea mai mare parte motivate intrinsec. Deși acest tip de motivație este puternică și persistentă, poate fi erodată și influențată de elementele venite din mediul extern, îndeosebi de recompensele materiale. Autodeterminarea este o calitate umană care implică experimentarea alegerii, manifestată ca exercitare a controlului asupra rezultatelor, în condițiile în care nu există constrângeri exterioare. Nevoia de competență este cea care conduce la căutarea provocărilor, competențele rezultând din interacțiunea cu
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
cognitive evaluation theory CET), teoria integrării organice (organismic integration theory), teoria orientărilor cauzale (causality orientations theory) și teoria nevoilor primare (basic needs theory). Teoria evaluării cognitive, cea mai cunoscută dintre cele patru "mini-teorii", postulează diminuarea motivației intrinseci ca urmare a recompensei extrinseci, mai ales atunci când recompensele sunt explicit atribuite mediului extern. Oamenii au nevoia de a se simți autonomi și competenți, iar contextele sociale care favorizează sentimentele de competență și autonomie conduc la creșterea motivației intrinseci. Factorii care diminuează aceste sentimente
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
integrării organice (organismic integration theory), teoria orientărilor cauzale (causality orientations theory) și teoria nevoilor primare (basic needs theory). Teoria evaluării cognitive, cea mai cunoscută dintre cele patru "mini-teorii", postulează diminuarea motivației intrinseci ca urmare a recompensei extrinseci, mai ales atunci când recompensele sunt explicit atribuite mediului extern. Oamenii au nevoia de a se simți autonomi și competenți, iar contextele sociale care favorizează sentimentele de competență și autonomie conduc la creșterea motivației intrinseci. Factorii care diminuează aceste sentimente subminează implicit motivația intrinsecă și
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
a locus-ului cauzalității, atunci motivația intrinsecă este diminuată. Când există o percepție internă a locus-ului cauzalității, motivația intrinsecă crește. Sentimentul competenței conduce la creșterea motivației intrinseci doar dacă implică autonomia, ceea ce înseamnă în termenii teoriei atribuirii, locus intern al cauzalității. Recompensele tangibile, financiare, precum și cele intangibile, constrângătoare (cum sunt termenele limită, directivele, evaluările, obiectivele impuse) conduc la perceperea locus-ului cauzalității ca extern, ceea ce atrage după sine diminuarea motivației intrinseci. Problematica influenței recompenselor asupra motivației intrinseci este una centrală în teoria evaluării
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
înseamnă în termenii teoriei atribuirii, locus intern al cauzalității. Recompensele tangibile, financiare, precum și cele intangibile, constrângătoare (cum sunt termenele limită, directivele, evaluările, obiectivele impuse) conduc la perceperea locus-ului cauzalității ca extern, ceea ce atrage după sine diminuarea motivației intrinseci. Problematica influenței recompenselor asupra motivației intrinseci este una centrală în teoria evaluării cognitive. Autorii apreciază că recompensele (în special cele financiare) au două caracteristici: informațională și de exercitare a controlului. Recompensele externe facilitează exercitarea controlului de către instanța care alocă recompensa așa cum este cazul
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
intangibile, constrângătoare (cum sunt termenele limită, directivele, evaluările, obiectivele impuse) conduc la perceperea locus-ului cauzalității ca extern, ceea ce atrage după sine diminuarea motivației intrinseci. Problematica influenței recompenselor asupra motivației intrinseci este una centrală în teoria evaluării cognitive. Autorii apreciază că recompensele (în special cele financiare) au două caracteristici: informațională și de exercitare a controlului. Recompensele externe facilitează exercitarea controlului de către instanța care alocă recompensa așa cum este cazul angajatorului care își plătește angajatul pentru îndeplinirea anumitor sarcini. Perceperea recompensei ca fiind o
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
cauzalității ca extern, ceea ce atrage după sine diminuarea motivației intrinseci. Problematica influenței recompenselor asupra motivației intrinseci este una centrală în teoria evaluării cognitive. Autorii apreciază că recompensele (în special cele financiare) au două caracteristici: informațională și de exercitare a controlului. Recompensele externe facilitează exercitarea controlului de către instanța care alocă recompensa așa cum este cazul angajatorului care își plătește angajatul pentru îndeplinirea anumitor sarcini. Perceperea recompensei ca fiind o pârghie de control favorizează localizarea cauzei comportamentului în mediul extern, implică un nivel scăzut
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
Autorii apreciază că recompensele (în special cele financiare) au două caracteristici: informațională și de exercitare a controlului. Recompensele externe facilitează exercitarea controlului de către instanța care alocă recompensa așa cum este cazul angajatorului care își plătește angajatul pentru îndeplinirea anumitor sarcini. Perceperea recompensei ca fiind o pârghie de control favorizează localizarea cauzei comportamentului în mediul extern, implică un nivel scăzut al autodeterminării și în consecință conduce la scăderea motivației intrinseci. Dimpotrivă, aspectul informațional se manifestă atunci când subiectul percepe recompensa ca o întărire și
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
intrinseci. Dimpotrivă, aspectul informațional se manifestă atunci când subiectul percepe recompensa ca o întărire și confirmare a competenței și autodeterminării, iar această percepție presupune localizarea internă a cauzei comportamentului și determină în consecință creșterea motivației intrinseci. Având în vedere faptul că recompensele sunt ambivalente, predominanța controlului sau a caracterului informațional este rezultatul atribuirilor realizate în plan cognitiv. Acest aspect îngreunează realizarea predicțiilor asupra comportamentului, deoarece presupune investigarea percepției asupra recompenselor percepție care se modifică sub impactul factorilor din mediu (recompensele pot avea
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
și determină în consecință creșterea motivației intrinseci. Având în vedere faptul că recompensele sunt ambivalente, predominanța controlului sau a caracterului informațional este rezultatul atribuirilor realizate în plan cognitiv. Acest aspect îngreunează realizarea predicțiilor asupra comportamentului, deoarece presupune investigarea percepției asupra recompenselor percepție care se modifică sub impactul factorilor din mediu (recompensele pot avea valențe informaționale în anumite contexte și de control în altele). În sinteză, cadrul general al teoriei evaluării cognitive sugerează faptul că mediile sociale pot facilita sau diminua motivația
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
faptul că recompensele sunt ambivalente, predominanța controlului sau a caracterului informațional este rezultatul atribuirilor realizate în plan cognitiv. Acest aspect îngreunează realizarea predicțiilor asupra comportamentului, deoarece presupune investigarea percepției asupra recompenselor percepție care se modifică sub impactul factorilor din mediu (recompensele pot avea valențe informaționale în anumite contexte și de control în altele). În sinteză, cadrul general al teoriei evaluării cognitive sugerează faptul că mediile sociale pot facilita sau diminua motivația intrinsecă prin susținerea sau împiedicarea nevoilor psihologice înnăscute. Legăturile puternice
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]