9,812 matches
-
Ion SÂNTION Presentiment și iată-mă acum ajuns la cea mai înflorită vârstă, când albul florii m-a pătruns și tremură petala tristă. Se apropie un sfârșit de veac, așa cum poți sfârși o carte, mai mult șoptesc și mai mult tac, dar rima nu-i cuvântul "moarte". E cineva în locul meu? E doar schimbarea unui nume, renaștem și murim mereu, un
Poezie by Ion SÂNTION () [Corola-journal/Journalistic/8061_a_9386]
-
schimbare la față: "Dar pe când călătorea el și se apropia de Damasc, o lumină din cer, ca de fulger, l-a învăluit deodată./ Și, căzând la pământ, a auzit un glas, zicându-i: Saule, Saule, de ce Mă prigonești?(...)/ Și el, tremurând înspăimântat fiind, a zis: Doamne, ce voiești să fac?(...)/ Și s-a ridicat Saul de la pământ, dar, deși avea ochii deschiși, nu vedea nimic. Și luându-l de mână, l-au dus în Damasc./ Și trei zile a fost fără
Un nou Saul by Simona Drăgan () [Corola-journal/Journalistic/17410_a_18735]
-
timp,/ și te-ai făcut craterul cu scorburi ca un Hades?" (Solitarul obiect cosmic). Natura e și ea damnată, răsfrântă într-un pastel demonizat: "Soare Viscol Umbră Gând/ Păsări Liniște Omăt/ Și natură!// în penaje noi, condurii,/ în vechi mantii, tremurând,/ Măreția morții pură.// Unde-i râul?/ Om fi-ajuns/ în infern, în paradis./ Printre labele pădurii./ (Nu mai bate! E închis.)/ Timpul fuge îndărăt,/ îndărăt și într-ascuns.// Lașități. Caricatură./ Păsări Liniște Omăt// Când mă-ntorc am să-ți arăt/ semnul
Recitindu-l pe Ion Caraion by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10291_a_11616]
-
cu brîuri și panglici, cu horbote și dantele, cu falduri și draperii, cu valuri, crepuri, lințolii, zaimfuri, zăbranice - într-un cuvînt, cu tot ce poate afirma viața expresiva a liniei, făcînd-o să învăluie, să curgă, să fluture, să mîngîie, să tremure, să vibreze. Vom fi înconjurați mereu de vîrtejuri, volute, spirale, de curbe și serpentine, de bucle și ghirlande. Vom asista la încovoieri, mlădieri, ondulări, șerpuiri, încolăciri, despletiri, destrămări. Flexibilitatea infinită a liniei secesioniste modelează puternic viziunea scriitorilor și obține prin
Secesionismul în literatura română (IV) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/18138_a_19463]
-
Okeanidele); Prin crîngul străbătut de luna,/ De primăvară înflorit,/ Pribeaga, cîntă o nebună/ Trecînd cu părul despletit" (St.O. Iosif, Balada); "Jucau nebunele copile cu părul despletit la lună" (Iuliu C. Săvescu, Pe muntele Situ); " Și plîng și eu, si tremurînd/ Pe umeri pletele-i resfir..." ( G. Bacovia, Nevroza); Privindu-se ca-ntr-o oglindă în luciul apei liniștite,/ Din harfe salciile cîntă ca niște fete despletite" (D. Anghel - St.O. Iosif, Wagnerism); Față a rămas pe malul lacului, plîngînd pe
Secesionismul în literatura română (IV) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/18138_a_19463]
-
celebru urs polar din lume, Knut, a murit, sâmbătă, în țarcul său de la Grădina Zoologică din Berlin, sub privirile a peste 600 de oameni. Ursul se odihnea pe piatra sa preferată, când dintr-odată piciorul său stâng a început să tremure. A început apoi să se învârtă prin țarc, a intrat în convulsii, după care a căzut în apă și a murit. Oribila scenă s-a petrecut în fața a zeci de copii care au început să plângă. Teoriile inițiale spun că
Ursul polar Knut a murit sub privirile a peste 600 de oameni - VIDEO () [Corola-journal/Journalistic/70481_a_71806]
-
care a plătit 14,14 doalri. Posterul s-a dovedit a fi o lucrare a celebrului pictor Pablo Picasso, pe care apare un chip grosolan gravat pe un fundal maro, iar semnătura autorului este în limba franceză. “Am început să tremur de emoție când am aflat. Mi-am dat seama că nu o să mă îmbogățesc, dar, totuși, cât de des găsești un Picasso original?”, a spus proaspătul proprietar. Posterul, realizat de Picasso pentru o expoziție din 1958 organizată în Franța, valorează
Poster semnat Picasso, cumpărat cu 14,14 dolari. Vezi cine l-a cumpărat () [Corola-journal/Journalistic/67005_a_68330]
-
Bratu Iulian Într-o seară, jocul de poker a ținut până târziu. La un moment dat, soția nu mai rezistă și, nervoasă, ia atitudine: -Terminați odată cu jocurile de noroc în casa noastră! Soțul, cu glas tremurând, încearcă să o liniștească: - Iubito, te rog frumos să te calmeazi! Care casă...? Vezi și: Bancul Zilei: O femeie merge la medic, pentru că nu-i ajung bărbații
Bancul Zilei: Surpriza soțului pentru soție, după o seară de poker by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/62895_a_64220]
-
cu stăpânire de sine deplină, să adune argumentele muzicale într’un avânt a cărui pulsație se naște în el, dar fără știința lui, dintr’o transă a clipei care desleagă tehnica de judecată și o supune unei vibrații în care tremură chiar sufletul compozitorului. Pentru ca să se realizeze această minunată comuniune, trebue să fi reflectat mult asupra cauzei care a determinat expresia muzicală. Prin urmare să-și fi închipuit atmosfera momentului de creație și evenimentele din viața compozitorului, suprapuse ca straturi geologice
Muzicieni rom?ni ?n texte ?i documente (XVIII) Fondul Cella Delavrancea by Viorel Cosma () [Corola-journal/Journalistic/84196_a_85521]
-
a fost același: în urma bolii, subiecții sunt „lipsiți de vigoare, complăcându-se într-o pasivitate durabilă”. Decât că pasivitatea mea este și mai durabilă: durează de când m-am născut. Vorbim despre profesori cu autoritate. Eu: directorul de la Loga, de care tremura tot liceul deși nu scotea o vorbă răstită, iar când îl întâlneai pe stradă, tu copil de unsprezece ani, își scotea pălăria răspunzându-ți la salut. Ajungem la Vianu. Amândoi avem de relatat câte un succes. El, mie: „E bine
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3274_a_4599]
-
plîns mult lîngă ea. Cînd a semnat consimțămîntul pentru operația cezariană a scris "tatăl copilului din burtă"!, nefiind căsătoriți legitim. Împreună cu asistența socială a spitalului a vizitat în fiecare zi copilul la secția de nou născuți și a luat lecții, tremurînd tot de emoție și cu fruntea acoperită de sudoare, de îngrijit sugarul! Se încuraja singur și spunea cu voce tare:" trebuie să am grijă de fetele mele!" Între timp a mai venit în vizită un tînăr domn, elegant, decent, instruit
Povestea emoționantă a doi parteneri de viață. O mamă s-a trezit din comă la timp pentru a semna un act care le-a permis copiilor să plece în tabără în Belgia () [Corola-journal/Journalistic/69218_a_70543]
-
ore în care victimele au fost măcinate la propriu. Scena insolită pe care a trăit-o Mihai Buracu a fost că, în cele trei ore cît au durat represaliile, de el nu s-a atins nimeni. A stat în picioare tremurînd și privind neputincios la spectacolul bătăii colective. O traumă poate fi mai mare dacă asiști la violență ca spectator, și Mihai Buracu s-a uitat la un film în care actorii se mișcau lîngă el în carne și oase, jucînd
Fiziologia supliciului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3878_a_5203]
-
lăuntru? Pe care durere asemenea pînză se țese? Cît cer în despuiere în mări lăuntrice piere, în mările-acestor învolți trandafiri, netemători în dăinuiri: te uită cum zac și se desfată de parcă o mînă vreodată să-i scuture n-ar cuteza, tremurînd. Cu greu se mai rabdă în sine; mulți se umplură pe rînd, că-s gata să-ncline, din spațiul lăuntric curgînd în zilele-ntruna mai pline care sfîrșesc indecis, pînă ce vara întreagă devine o încăpere-ntr-un vis. Sonetele
Versuri de Rainer Maria Rilke by Mihail Nemeș () [Corola-journal/Journalistic/14446_a_15771]
-
jumătate de metru. Mireasa este urâtă ca focul, grasă, cu un chip porcin gen Miss Piggy din Muppets Show și o dorință de fornicație care crește cu fiecare pahar băut. În final, îl va răsturna în pat pe mirele cadaveric, tremurând ca frunza și dezbrăcându-se ca la medic, scena încheindu-se pudic aici. Ironia aceasta carnavalescă însoțește la fiecare pas camera, regizorul știe să prindă dincolo de replica voit propagandistică și satira dirijată și altceva, un fel de generală bună dispoziție
Benya Krik între revoluție și reacțiune by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5246_a_6571]
-
banditul îi îngăduie să fumeze cu următoarea replică „Poți să fumezi, dar să nu tușești”. Însă scena magnifică este cea a mâinilor ridicate la solicitarea imperioasă a bandiților și filmate în același plan, mâini care flutură, se maimuțăresc, se frământă, tremură, mâini care vorbesc mai bine decât orice chip. Jaful se trasformă într-o farsă terminată tragic din imprudența unuia dintre bandiți, care poartă cu sine neliniștea sufletului rus. Revoluția îl găsește pe Benya de partea ei, însă banditul are popriile
Benya Krik între revoluție și reacțiune by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5246_a_6571]
-
bogății./ Sînt mercenarul asfințitului de soare roșu de plîns./ Sînt haimanaua norilor căzuți aseară/ în ploi bezmetice peste pămînt" (Darul). Sau: "Atît că scrisul e o sabie în mîinile unor copii./ E un taifun abia întrezărit" (ibidem). Sau: " Aud vulcanii tremurînd subt iarba crudă de aseară./ Mă sprijin pe incertitudinea viorii cînd răstoarnă/ oceanul în abis să nască noi furtuni!" (ibidem). Ea îi mijlocește comunicarea cu cosmosul și, mai mult decît atît, o consubstanțiere, un mod de-a se răsfăța în
Aventura vitalitatii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12810_a_14135]
-
respiram roșu în cuptorul de cărămidă / țintuiți în fără-de-cuvinte și numiți iubiri neiubite // ... fără o logică a sentimentelor cu fiecare cărămidă / luată în mîini ne zideam alte trupuri și zilele toate / deveneau mai tinere // ... cu lăcomia brațelor ne șlefuiam și tremuram precum aerul: / îi tremurau coapsele încordate și cercul magic, / roșu îmi tremura bărbăția în cuptorul de cărămidă arsă" (Poem roșu de dragoste). Acest tablou înflăcărat la propriu are însă și o conotație cristică deoarece iubiții se caută cu deznădejde, doritori
O poezie mizerabilistă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7785_a_9110]
-
de cărămidă / țintuiți în fără-de-cuvinte și numiți iubiri neiubite // ... fără o logică a sentimentelor cu fiecare cărămidă / luată în mîini ne zideam alte trupuri și zilele toate / deveneau mai tinere // ... cu lăcomia brațelor ne șlefuiam și tremuram precum aerul: / îi tremurau coapsele încordate și cercul magic, / roșu îmi tremura bărbăția în cuptorul de cărămidă arsă" (Poem roșu de dragoste). Acest tablou înflăcărat la propriu are însă și o conotație cristică deoarece iubiții se caută cu deznădejde, doritori a prinde rădăcini "unul
O poezie mizerabilistă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7785_a_9110]
-
neiubite // ... fără o logică a sentimentelor cu fiecare cărămidă / luată în mîini ne zideam alte trupuri și zilele toate / deveneau mai tinere // ... cu lăcomia brațelor ne șlefuiam și tremuram precum aerul: / îi tremurau coapsele încordate și cercul magic, / roșu îmi tremura bărbăția în cuptorul de cărămidă arsă" (Poem roșu de dragoste). Acest tablou înflăcărat la propriu are însă și o conotație cristică deoarece iubiții se caută cu deznădejde, doritori a prinde rădăcini "unul în altul răstigniți pe zidul de aer roșu
O poezie mizerabilistă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7785_a_9110]
-
zi ca să-mi amintesc de un actor cu o forță uriașă, pe care îl simțeam năvălind tumultos peste mine atunci cînd Minetti al său întreba destrămat de durere, de disperare și de neputință „ce este teatrul?”... „hazard”, răspundea tot el. Tremuram. Așa cum tremur și acum. Corpul lui masiv, cu mișcări greoaie, ochii tulburați de chinul lui Minetti, un actor bătrîn, uitat, care merge în traistă cu masca lui Lear și cu toate obsesiile, cu toate visele, cu toate împlinirile, dorințele, așteptările
Mecanisme și mecanica lor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5744_a_7069]
-
-mi amintesc de un actor cu o forță uriașă, pe care îl simțeam năvălind tumultos peste mine atunci cînd Minetti al său întreba destrămat de durere, de disperare și de neputință „ce este teatrul?”... „hazard”, răspundea tot el. Tremuram. Așa cum tremur și acum. Corpul lui masiv, cu mișcări greoaie, ochii tulburați de chinul lui Minetti, un actor bătrîn, uitat, care merge în traistă cu masca lui Lear și cu toate obsesiile, cu toate visele, cu toate împlinirile, dorințele, așteptările, ratările mă
Mecanisme și mecanica lor by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5744_a_7069]
-
în sus. Dacă ar fi simțit o viperă, spaima ei ar fi fost aceeași. Pe urmă s-a așezat rîzînd pe nisip și primi ciorchinele destul de mare să-l despoaie, să-l mănînce, bob cu bob, din mîna mea ce tremura... Pe urmă,... prietenul meu, poetul,... povestindu-i scena,.. .el îmi spusese serios că așa se împerecheau în vechime zeii și zeițele, sau semizeii și semi-zeițele, folosind în loc de sex (preciza) roadele pămîntului. * Telepatie cu Radu Tudoran. "Îmi făceam siesta, - spunea - îți
Note abandonate by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17323_a_18648]
-
de mare premoniție: Eu sunt David, eu îs Păstor! Karol Wojtyła a scris, în anii de mare încercare din timpul războiului, ciclurile: Cânt despre drumul ascuns și Cânt despre soarele nesecat (1944), poeme în care găsim toată neliniștea frunzelor ce tremură și cad în hăul vremurilor, precum toți muritorii, mai ales cei năpăstuiți de evenimente implacabile ca războiul pe care îl trăia din plin. Dar ce profunzimi surprindem în mesajul creștin al acelui tânăr atât de bătut de soartă, obligat să
Revelația divină by Nicolae Mareș () [Corola-journal/Journalistic/2639_a_3964]
-
mare succes, la Teatrul Odeon. Spectacolul din el, din limba lui poetică, spiritul unei aventuri cît viața, teatralitatea poemelor sale, a imaginilor, ludicul formelor și formulărilor se amestecau teribil cu ceea ce era, atunci, șocant la Arrabal și fabulos la Eliade, tremura și se emoționa puternic cînd se făceau salturi peste sală, salturi mortale, ca la circ, cînd spectatorii își țineau respirația și nu mai știau unde se află. Și-odată se suie, Doamne, poetu', tocmai sus, sub cupolă. Și toaca începe
Un tramvai numit Popescu by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12139_a_13464]
-
înaintea clasicului cu bască și papion, ceea ce nu mergea deloc cu vînzătorul de cireșe... El mă întrebă la iuțeală cît? punînd mîna pe balanța ruginită. Un kil, murmurasem, dus; iar el potrivi pe limboi greutatea de nikel, fără să-i tremure mîna, ca mai tîrziu, și mă înșelă repede cu o zecime, două... La urma urmei, iarăși, bani ca să te publice, dacă n-ar fi avut, ți-ar fi cerut și Arghezi. Numai că... Quod licet Jovis... * Nichita, tot ce făcea
Amintiri cu poeți by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16161_a_17486]