5,468 matches
-
uscă, începu să-l mănânce trupul. — Katsutoshi, freacă-mă mai tare, se agită el. Mult mai tare. Băiatul încă nu avea decât cincisprezece ani. Era destul de înduioșător să-l vezi comportându-se cu o asemenea grijă filială, în toiul unui marș. Katsuie avea pielea acoperită cu un fel de eczemă. Și nu era singurul care suferea în vara aceea. Mulți dintre soldații care purtau armuri de piele și metal aveau o afecțiune a pielii, un fel de iritație cauzată de armură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
toți vasalii se adunaseră cu familiile lor la poarta principală a castelului, pentru a-i ura bun venit. Descălecând, Hideyoshi îi dădu hățurile unui ajutor și, un moment, ridică privirea spre fort. Vara trecută, în Luna a Șasea, chiar înaintea marșului forțat spre Yamazaki și a marii victorii prin care fusese răzbunat a lui Nobunaga, stătuse în aceeași poartă, întrebându-se dacă avea să se mai întoarcă viu. Ultimele lui ordine către vasali fuseseră limpezi: „Dacă aflați că am fost învins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
două zile după ce trimisese în miazănoapte scrisoarea către clanul Uesugi, Hideyoshi anunță plecarea armatei în Ise. Își împărți forțele în trei divizii, avansând pe trei drumuri diferite. Cu strigăte de război, sub nori de steaguri și în tunete de tobe, marșul lor zguduia munții și prăpăstiile. Toate cele trei armate traversară masivul montan central din Omi și Ise, pentru a se regrupa în regiunea castelelor Kuwana și Nagashima. Acolo se găsea Takigawa Kazumasu. — Mai întâi, să vedem ce strategie de luptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
informa despre urgența situației. Forțele lui Sakuma de pe Muntele Oiwa își instalară acolo o tabără provizorie și, sigure de triumf, se odihniră mai mult de două ceasuri, începând cam de la Ora Calului. Războinicii erau osteniți după luptele intense și lungul marș care începuse în noaptea trecută. După ce-și mâncară merindele, însă, începură să fie mândri de mâinile și picioarele lor scăldate în sânge; ici și colo se legau conversații nepăsătoare, iar oboseala fu uitată. Se dădură ordine, iar ofițerilor li
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Desigur, dădu din cap Hideyoshi, ca și cum ar fi privit în lungul unui drum larg și nivelat. Kyutaro le comunică rapid cuvintele lui Hideyoshi diverșilor generali și suflă în corn, pentru a aduna avangarda. Foarte curând, oamenii se aliniară, gata de marș. Aveau mai puțin de două ore până la Fuchu. Kyutaro călărea în frunte, iar Hideyoshi mergea în mijlocul avangardei. Nu peste mult, zăriră zidurile castelului. În castel, oamenii se simțeau, lucru firesc, extrem de încordați. Văzute din vârful fortului, coloanele de soldați și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
și trăgea, celălalt își pregătea muschetele. Apoi, acest grup se repezea înainte, luând locul celui dintâi, și imediat trăgea spre țărmul celălalt. Câțiva de-ai lui Hideyoshi se prăbușiră de pe picioare, în succesiune rapidă. Foarte curând, coloana de oameni în marș începu să șovăie. Cine-o fi acolo, hărțuindu-ne cu o armată atât de mică? Hideyoshi era surprins. Cu o expresie șocată pe chip, își opri, involuntar, calul. Generalii care călăreau în jurul lui și militarii din apropiere își puseră cu toții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
agățat un zmeu, ferfenițit după toți anii ăștia de război, c-o terfeloagă de coadă umedă, pe care vântul abia dacă o mai flutura, plictisit... Dar venea, special pentru spectacolul cu motociclete, fanfara Garnizoanei... Uniforme bleumarin... Coborau în ritm de marș, cu alămuri și cu talgere, dinspre calea ferată și cutele pantalonilor le zvâcneau ritmic sub genunchi în timp ce intrau pe poarta larg deschisă... Fanfara străbătea peluza, dând ocol terenului, între groapa de sărituri în lungime și piciorul zidurilor dosnice de cărămidă
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
mare, roșu pe alb: CONCURS DE SĂRITURI CU MOTOCICLETA. ACROBAȚIE. CUNOSCUTUL MOTOCICLIST ANGHEL DATCU SARE DE PE TRAMBULINĂ, TRECE PRIN FOC ȘI PRIN STICLĂ... Trambulina era deja instalată în centrul terenului. Încă înainte să se piardă în aer ultimele sunete ale marșului începeau să tureze asurzitor motoarele motocicletelor, dincolo de tușa terenului, în mijlocul unei mulțimi de puști curioși, prin care nu mai vedeai nimic... Călare pe motocicletă venea Datcu, îmbrăcat într-o salopetă neagră, pe cap cu o mască de cauciuc, cu mănuși
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
învăț, până atunci trebuie să știu să cânt bine de tot. Am clătinat din cap, imposibil, i-am zis, o lună-i egal cu zero, și oricum, nici eu nu mai știu mare lucru, chiar și pe-atunci știam doar Marșul Măgarilor, și nici pe ăla cum se cade, spunând asta, am început să chicotesc, Prodan cel Mare avea niște lopeți de mâini, numai julituri de-atâta muncă și multe cafturi, ca să nu izbucnesc în râs, am încercat să-mi sug
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
duminica trecută câștigase patru lăzi de bere de la chelnerul-șef de la Vânătorul la skanderbeg, iar dacă nu și le ia cât mai repede, atunci o să le bea clienții, cei de-ai casei, deci, pe locuri, fiți gata, pas alergător, înainte marș, celor care ajung primii înapoi, poate le dă și-o bere, nu-i strică nimănui o gură de bere, o să vedem ce bine pică după o alergare, curat medicament. Duba cenușie mă urmărea de două zile, dar n-am îndrăznit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
dar acum e totuna, să nu mai vorbim despre asta, și să nu-mi mai bat capul, că oricum ajungem imediat. Într-adevăr, ne apropiam de catafalc, boxele mari și negre, așezate pe stative, răspândeau, ușor distorsionat și hârâit, un marș funebru, cu cât ne apropiam, cu atât mulțimea era mai compactă, însă era de-ajuns ca noi să spunem, pardon, fiți amabili, lăsați-ne să trecem, și lumea, docilă, se dădea în lături, uitându-se la noi de parc-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
urcat pe ea, a turnat în fiecare glob de sticlă neagră câte puțin petrol, apoi, cu un chibrit lung, le-a aprins pe toate. La început, au ars cu flamă portocalie tremurândă, mare, care treptat s-a alungit pe verticală, marșul funebru a fost dat mai tare, nările mi s-au umplut de mireasma de brad a coroanelor și de mirosul de petrol, mi-a venit în minte Crăciunul pe care l-am petrecut cu mama la lumina chioară a unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
cum că auzise el că o să-l aducă pe tata la înmormântare, și am înghițit în sec, și mi-am spus că numai de-al dracu’ o să-mi stăpânesc plânsul, așa, ca un adevărat bărbat. Deodată, la jumătatea unei măsuri, marșul funebru s-a întrerupt, amplificatoarele au mai zumzăit câteva secunde, apoi s-a făcut liniște, și atunci s-a deschis din nou ușa mascată și a intrat în grabă un bărbat înalt și chel, în costum negru, n-a salutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de trandafir, la plușul jilav, la perdelele care atârnau moi peste geamurile murdare, la postavul tocit al mesei de biliard, la pocherul mecanic, la Fat Paul cu ochii lui șterși, cu fața lui de cârciumar, cu gura căzută în timp ce urmărea marșul ticăit al pendulului spre amiază. — Aici. M-am născut la etaj. Asta e proprietatea tatălui meu. — Nu zău? Expresia glumeață își luă în mod ciudat zborul de pe buzele pline, de un măsliniu viu. Dinții îi sunt ca niște perle, perlele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
nasturi și pantofi mari, lustruiți, vorbind ploii. Era încadrat de alți bătrâni muți și de două femei mai tinere cu uniforme albastre, fără identitate și cu fețe de o sinceritate nedisimulată, care îi subliniau sau îi punctau vorbele cu un marș executat din fluier și tobă. „Nu e niciodată prea târziu“, spunea bătrânul sfios, cu modestie, ca unul din neîndurătorii portari ai lui Dumnezeu, „să vă schimbați“. Cu buze și ochi strânși înfrunta zeflemeaua mulțimii în trecere prin după-amiaza zilei, tinerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
În plasa ficțiunii, a artei. Voia să meargă până la capăt. Toți vrem asta. Actor ratat, își dorea răzbunarea unui actor. Și s-a răzbunat pe viața adevărată. Lucrurile au început să se încingă pe flanc, când pionii și-au început marșul lor triumfal. Asta trebuie să ne fi stârnit apetitul pentru carnagiu, căci bătălia decisivă, când s-a produs, a fost doar „zdrobește și înșfacă“. Pionii ăia dispăruți au insuflat viața nouă în piesele lui adormite: am urmărit tot ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
brațului dunărean Chilia. Vae victis! Și mai mult decât atât, unitățile românești de după rușinosul 23 august au fost întoarse cu minciuni la Iași, Bălți, și mai apoi pohod na Sibir iar grosul armatei române a fost pus în coloana de marș nu numai pentru eliberarea Transilvaniei de nord, ci împins în grele lupte din Munții Tatra-Cehoslovacia, pe teritoriul Ungariei și în alte zone, sute de mii de militari căzând în lupte, iar ulterior “aliații” jecmănindu-ne țara și falsificându-ne viața
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Această ediție e completată cu piese iconografice pe care naratorul cărții a ținut să le mai introducă: documente, fotografii, texte care i-au rămas în inimă, etc. Când mi-a adus noua ediție, era bucuros că a păstrat în ea Marșul Basarabiei, din 22 Iunie 1941, precedat de harta României Întregite: “Azi noapte la Prut, războiul a’nceput, Românii trec dincolo iară Să ia înapoi prin armă și scut Moșia pierdută astă vară. Mergem în Câmpia Basarabilor Plină de grâne, plină
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
în crematoriu ; Nicoleta Nicolescu, șefa Cetățuilor legionare pe țară, schingiuită bestial și arsă de vie în crematoriul din București, în 10 iulie 1939. Iată și statisticile aesasinatelor din 21-22 Septembrie 1939, timp în care al doilea ră-boi mondial intrase în marș extensiv : 55 studenți, 22 avocați (unii publiciști, scriitori), 16 muncitori, 15 liber-profesioniști, 12 ofițeri, 10 preoți și teologi, 9 ingineri, 9 economiști, 6 agricultori, 5 profesori, 4 elevi de liceu, 2 învățători, 1 profesor universitar, 1 sculptor; și, repet, câte
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
să alerge În cadență, cum să se oprească toți În același timp, , după cum el Însuși zicea. Dar mai ales Îi Învăța cum să bată pas de defilare. Și coman da cu voce de cățel supărat: Pas dă defilare... marș! — De ce marș, tovarășul plutonier? mai Întreba câte unul. — Marș În front, bibanule! Cere ăntăi permisiunea să vorbești. Și după aia... Așa... Păi, dragă băiățaș, peintru că Învățăm să facem un marș. Și ce e un marș? E un mers În turmă, ca
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
oprească toți În același timp, , după cum el Însuși zicea. Dar mai ales Îi Învăța cum să bată pas de defilare. Și coman da cu voce de cățel supărat: Pas dă defilare... marș! — De ce marș, tovarășul plutonier? mai Întreba câte unul. — Marș În front, bibanule! Cere ăntăi permisiunea să vorbești. Și după aia... Așa... Păi, dragă băiățaș, peintru că Învățăm să facem un marș. Și ce e un marș? E un mers În turmă, ca oaia, dar organizat. Las’ că veniț voi
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
da cu voce de cățel supărat: Pas dă defilare... marș! — De ce marș, tovarășul plutonier? mai Întreba câte unul. — Marș În front, bibanule! Cere ăntăi permisiunea să vorbești. Și după aia... Așa... Păi, dragă băiățaș, peintru că Învățăm să facem un marș. Și ce e un marș? E un mers În turmă, ca oaia, dar organizat. Las’ că veniț voi la mine la unitati, și acolo o să vă Învăț marș toată ziua, ca să fiți bărbaț. Hai! Pas dă defilare... marș! — Marș... ca
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
supărat: Pas dă defilare... marș! — De ce marș, tovarășul plutonier? mai Întreba câte unul. — Marș În front, bibanule! Cere ăntăi permisiunea să vorbești. Și după aia... Așa... Păi, dragă băiățaș, peintru că Învățăm să facem un marș. Și ce e un marș? E un mers În turmă, ca oaia, dar organizat. Las’ că veniț voi la mine la unitati, și acolo o să vă Învăț marș toată ziua, ca să fiți bărbaț. Hai! Pas dă defilare... marș! — Marș... ca la câini, tovarășul plutonier? se
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
ca oaia, dar organizat. Las’ că veniț voi la mine la unitati, și acolo o să vă Învăț marș toată ziua, ca să fiți bărbaț. Hai! Pas dă defilare... marș! — Marș... ca la câini, tovarășul plutonier? se auzea un altul. — Nu, băiățaș, marș ca la armată. Ia ascultă comanda la mini! Fii soldat! Înainte... marș! — În orice caz, tovarășul plutonier... Îndrăznea În fine alt flăcău. — Tovarășu’ utecist, tu nu știi românește, bre... Nu mai corect să zice „ori În ce caz“? Ai? Aud
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
cel atât de cinstit și drept, asupra oamenilor săi era aproape hipnotică. Copilul îl auzi doar pe tribunul care-l ținuse lângă el înjurând printre dinți. Istoricii aveau să scrie că, de comun acord, comandanții celor opt legiuni au propus marșul asupra Romei și că nu se știe ce zeu potrivnic l-a povățuit pe Germanicus să refuze. Pentru că în acea zi, fără să știe, Germanicus a hotărât că viața sa avea să fie scurtă. Nici un militar n-a înțeles acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]