5,297 matches
-
sau în lanțul infinit al speței: „Ard vitele, sub aburi, sosite de la muncă / cu iarba-n pântec. Mama așteaptă-mpărtășanii / de lapte, prin strămoșii ce se re-ntorc în prunci. // Leuconoe, iată cât de fecunzi trec anii.” Sublimarea materiei și jubilația suverană din volumele citate și, cu atât mai marcată, din Vârful cu dor (1964), Versuri (1968), Simetrii (1970), Euritmii (1972), Aur și Pe drumul meu (1974) e rezumată în cadențele grave ale unei replici la Oda eminesciană, revelator intitulată Euritmie: „E-nlăuntrul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285359_a_286688]
-
tămâie" (Panaitescu, 1965, p. 7), dar anacronică în contextul noilor necesități practice ale relațiilor comerciale. Probe istorice irefutabile sprijină afirmația că naționalismul politic românesc, cel care prin aspirațiile sale năzuia la unificarea tuturor etnicilor români în cadrele aceluiași stat național suveran, este precipitatul naționalismului cultural. Simplificând la maximum, nu ni se pare deloc hazardat enunțul potrivit căruia cultura textuală a făcut națiunea politică. Bibliile tipărite în românește în loc de slavonă, activitatea cărturărească a corifeilor Școlii Ardelene, iar mai apoi publicistica de secol
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
s-a trecut la concepția poporului ca purtător al suveranității și sursă a legitimității. Prin această conversie semantică, Greenfeld afirmă că s-a produs o "revoluție conceptuală" care a "lansat era naționalismului" (p. 6). Noua înțelegere a națiunii ca popor suveran, precizată gradual în contextul socio-politic britanic, avea să fie consfințită politic prin Revoluția franceză. Înstăpâniți de idealurile democratismului, de dreptul popoarelor la autodeterminare și de principiul suveranității populare, doctrinarii revoluției au definit națiunea ca "un corp de asociați ce trăiesc
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
în sensul revendicării unității politice a tuturor etnicilor români. Această ultimă înțelegere a națiunii s-a concretizat parțial, după cum se știe, în 1859, urmând a fi împlinită plenar în 1918. Dacă în Transilvania, rudimentele ideii moderne a națiunii ca popor suveran își face apariția în paginile Supplex-ului din 1791, în principatele danubiene, această tranziție ideologico-semantică este ocazionată de tulburările sociale și politice care au dus la disoluția regimurilor fanariote (Cornea, 1973, pp. 465-466). Răscoala condusă de Tudor Vladimirescu poate fi luată
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
ca parte integrantă a modelului răsăritean al societății naționale. În loc de individualismul prevalent în imaginarul politic apusean, naționalismul est-european a accentuat idealul colectivist al poporului ca realitate organică trans-personală de care individul aparține inextricabil. Postulând interesul suprem al colectivității ca tronând suveran deasupra intereselor egoiste ale indivizilor, ethosul colectivist reclama din partea individului, dacă nu sacrificarea abnegantă a propriilor interese, atunci cel puțin punerea intereselor personale în consonanță armonică cu cele ale națiunii. Din această mistică organicistă a putut să ia ființă idei
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
de lege, Statul asumându-și misiunea "educării tineretului în spritul (sic!) democrației populare" (art. I, lit. c). Ideea este preluată și radicalizată în programa școlară de istorie pentru clasele VIII-XI din 1952, care stabilește educația ideologică a tineretului drept țelul suveran al învățământului socialist: "Cea mai importantă sarcină a școlii este educația politică și ideologică a tineretului nostru pe baza politicii Partidului Muncitoresc Român și a guvernului Republicii Populare Române" (Istoria: programa școlară pentru clasele VIII-XI, 1952, p. 4). Rupturile cu
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
până la implicarea în deciziile politice ale regilor privind modul lor de guvernare. Interesant de remarcat, în textul documentului, numele regelui scris cu majuscule și numele Papei scris cu litere mici:„Eu, A.B, mărturisesc întradevăr cu sinceritate că stăpânul nostru suveran, Regele Iacob &c. [n.n. Protector al Angliei, Scoției și al Irlandei și al altor teritorii] este stăpânul legal și de drept și că papa și nici o autoritate a Bisericii sau o eparhie a Romei, sau orice altă putere religioasă nu
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
pozitiv invitației, i-a oferit cadouri generoase: un lanț de aur cu portretul regelui, bijuterii, o spadă de ceremonii foarte valoroasă și multe promisiuni de mărire. în sufletul tânărului se dădea o luptă între datoria față de familie și cea față de suveranul pontif, pe de altă parte, și mirajul oferit de posibilitatea unui salt peste mai multe trepte sociale. O țară, Franța, care era de aproape două ori mai mare decât Spania, un prim ministru, Richelieu, care deținea aproape toate mecanismele puterii
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
Însăși regina a oficiat. Stătea lângă perna fiului său, frumoasă, cu o grație regală. Palidă, calmă și demnă, ca și cum ar fi îndeplinit un ceremonial al curții obișnuit, a adunat faldurile draperiei de catifea și a arătat poporului pe tânărul lor suveran, în toată splendoarea tinereții, aparent dormind adânc.“ (trad. n.) Același autor spune că acea procesiune de privitori nepoftiți au continuat să intre în cameră până la ora trei dimineața. Domnișoara Pardoe continuă să relateze evenimentul:„Asemeni unei statui de marmură, a
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
am considerat că și noi trebuie să avem asemenea lucrări, care să facă puțină ordine În acest domeniu de activitate. Așa cum spunea Învățatul D. Russo (1912), problemele tehnice sînt lucruri pe cari parcă toată lumea le știe, profesorii le tratează cu suveran dispreț ca [și] cunoscute sau fără importanță, studenții le consideră ca elementare și trec peste și, cu toate acestea, puțini au o idee precisă despre ele” (p. 9). Magdalena Vulpe, autoarea unei excelente lucrări de profil (2002), scria: Dubla mea
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
aibă loc fără a fi conformă cu voința liber exprimată a popoarelor interesate. Carta Națiunilor Unite, în articolul 1, paragraful 2, reafirmă dreptul popoarelor de a se autoguverna. De asemenea, vasta mișcare de decolonializare și accesul sau întoarcerea la existența suverană a anumitor țări europene s-au realizat sub auspiciile acestui principiu. Dar, așa cum se întâmplă adesea în cazul principiilor, acestea nu acționează decât dacă beneficiază de sprijinul forței. O modificare a frontierelor în Europa în numele autodeterminării populațiilor este exclusă, deoarece
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
oamenii care aparțin unei categorii sociale inferioare sunt „bagabonți“, „coate-goale“, „mațe-fripte“, iar cei care o depășesc pe a sa reprezintă ciocoimea, mâncătoare a „sudorii poporului“. Negustorimea alcătuiește, din punctul său de vedere, al lui Ipingescu și al lui Rică, „poporul suveran“. Rică va beneficia de stima lui Titircă - Dacă dumnealui cabulipsește să ne onoreze cu atâta cinste - doar în clipa în care se prezintă drept ideolog liberal, autorul articolelor silabisite cu venerație. Cu o subtilitate remarcabilă, Caragiale satirizează aici deformarea principiilor
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
Răpciune. - Amicul și colaboratoarele nostru R. Vent..., un june scriitor democrat, a cărui asinuitate o cunoaște de mult publicul cititor, ne trimite următoarea prefațiune a unui nou op al seu. I dăm astăzi locul de onoare, recomandând cu căldură poporului suveran scrierea amicului nostru: Republica și Reacțiunea sau Venitorele și Trecutul. - Prefațiune. - «Democrațiunea romană sau mai bine zis ținta Democrațiunii romane este de a persuada pe cetățeni, că nimeni nu trebuie a mânca de la datoriile ce ne impun solemnaminte pactul nostru
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
ne zidește, ce anume pare să ne îngroape, dar simțim niște zăbrele, niște grilaje, niște ziduri (...). Știi ce face ca închisoarea să dispară? Orice sentiment profund, serios. Să fii prieten, să fii frate, să iubești desființează închisoarea printr-o putere suverană, printr-o vrajă atotputernică." La sfîrșitul lui 1880, susținut moral și financiar de fratele său, Vincent van Gogh nu mai ezită: va fi numai și numai pictor, cu totul pictor. În aprile 1882 îi scrie de la Haye lui Theo, explicîndu-i
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
foarte dezvoltat al balanței de putere, în care diplomația concertată depinde de recunoașterea reciprocă a egalității de statut între principalele state. Aceasta poate fi considerată o progresie firească a afirmației lui Doyle, potrivit căreia respectul față de legitimitatea reciprocă și egalitatea suverană se află în centrul uniunii pașnice liberale. Un asemenea sistem de balansare între marile puteri este atât de sofisticat încât "balanța de putere" nu mai este cea mai potrivită denumire pentru a face referire la tiparul de organizare produs, din cauză că
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
state importante se comportă aparent "irațional". Actori importanți sunt uneori eliminați ca unități semnificative din cauza eșecului lor de a imita practicile rivalilor. Un caz specific este conflictul anglo- olandez din secolul al XVII-lea. Chiar dacă Olanda a supraviețuit ca entitate suverană, nereușita olandezilor de a se pregăti pentru război a dus la înfrângere și la eliminarea țării ca mare putere. Potrivit unei interpretări raționaliste a neorealismului, comportamentul olandez este dificil de încadrat. Chiar dacă avea opțiunea "rațională" de a-și dezvolta capacitățile
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
2000, p. 46). Așa cum s-a dovedit, acordul asupra Conferinței Interguvernamentale privind Uniunea Politică a avut o valoare în mare parte simbolică pentru că Franța a descurajat Germania de la a urmări adâncirea integrării politice, cu scopul de a-și menține autonomia suverană. Cu toate acestea, negocierea de către Franța a unificării și UME poate fi privită ca un exemplu al cooperării pentru câștiguri reciproce, concepută de teoria instituționalistă. La Conferința Interguvernamentală de la Amsterdam din 1997, Germania a propus slăbirea puterilor Comisiei în ceea ce privește inițiativa
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
set mai puțin oneros de precondiții. Totuși, Germania s-a consultat intens cu alte puteri majore și a acceptat termeni generoși, care ofereau beneficii substanțiale atât SUA, cât și Franței. Mai mult, acest fapt a inclus costuri considerabile pentru drepturile suverane ale noului stat german. Astfel, Katzenstein concluzionează că, în timpul negocierilor din jurul unificării, "garanțiile politice care puteau fi oferite de Kohl și Genscher indicau că ... conducerea politică vest-germană ... internalizase norma cooperării internaționale pașnice" (Katzenstein, 1993, p. 76). Mai mult, în diplomația
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
Sovietice în conflictul din Pacific în timpul celui de-al Doilea Război Mondial. Cu toate acestea, problema îngrădirii puterii japoneze a fost rezolvată prin mijloace similare. Articolul 9 din constituția Japoniei a fost în general interpretat ca o renunțare la dreptul suveran de a declara război. Pentru securitatea proprie, Japonia s-a bazat, în schimb, pe garanțiile oferite prin Tratatul privind Securitatea Reciprocă (MST) semnat la începutul anilor 1950 cu SUA. În timpul Războiului Rece, politica externă japoneză s-a bazat pe Doctrina
by Ewan Harrison [Corola-publishinghouse/Science/1059_a_2567]
-
În 1842, domnitorul Gheorghe Bibescu îl numește procuror la Tribunalul din București. Activează în comitetul societății secrete „Frăția”, iar în timpul revoluției de la 1848 e, împreună cu N. Bălcescu, secretar al Guvernului Provizoriu, care îl rânduiește vornic al Bucureștilor. Redactor la „Popolul suveran”, militantul pașoptist participă la lucrările pentru eliberarea robilor țigani. Exilat după înfrângerea revoluției, izbutește să evadeze la Orșova și se refugiază la Brașov, unde editează „Espatriatul” (1849) și pledează pentru apropierea dintre revoluționarii români și unguri. Hărțuit din pricina unei afaceri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285808_a_287137]
-
au putut „coarda” puterii, considerând că se pot amesteca în tot și în toate cele existente pe Terra. Ei au creat guverne marionetă, gata oricând să le servească interesele economice și politice, să invadeze militar teritoriul unor state independente și suverane, să hotărască în numele națiunilor în imposibilitatea de a le opune rezistență. Ce-au căutat pușcașii marini, în Irak sau în Libia, mai ales că nimeni nu i-a chemat? Cei care se împotriveau regimurilor politice din aceste țări, contestatari
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]
-
Nu confundați un neam cu un nemernic Și o virtute cu-n stabiliment.” Pentru americanii deveniți între timp „americâini” ar trebui să fie un semnal de alarmă, ce se vrea oricând tras pentru posteritate. Să nu confunde națiunile independente și suverane cu stabilimente personale. Este un lucru cert că, aceștia l-au creat pe Osama bin Laden, pentru a contracara intervenția Uniunii Sovietice în Afganistan și apoi, profitând de popularitatea acestuia și a organizației fundamentaliste islamice, al-Qaeeda<footnote al-Qaeeda, transcris de
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]
-
consensului. În cadrul său se parlamentează, adică se dezbate într-un mediu reglat instituțional, se confruntă idei și se aduc argumente în scopul luării unor decizii consonante cu interesul public. Organizațiile internaționale sunt rezultatul voinței liber exprimate și a credinței statelor suverane că pot obține beneficii din cooperare. Acesta este deci fundamentul asocierii. Atât constituirea, cât și funcționarea acestor organizații pot fi îngreunate de diferite conflicte de interese sau de dificultățile găsirii unui numitor comun. Totuși, cine acceptă ideea de a activa
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
controla deciziile parlamentare și oricum, fără Constituție, aceasta ar fi oricum o instituție a cărei existență ar fi de neconceput. În Constituțiile statelor democratice se consemnează, de regulă, faptul că puterea statală derivă de la popor, ceea ce înseamnă că poporul este suveran. În Marea Britanie însă Parlamentul este suveran. Suveranitatea parlamentară a apărut în urma revoluției anilor 1688/1689. Ea a marcat sfârșitul conflictului dintre familia Stuart, catolică, și Parlamentul protestant. Detronarea dinastiei Stuart și urcarea la tron a regelui protestant William al-III-lea de
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
Constituție, aceasta ar fi oricum o instituție a cărei existență ar fi de neconceput. În Constituțiile statelor democratice se consemnează, de regulă, faptul că puterea statală derivă de la popor, ceea ce înseamnă că poporul este suveran. În Marea Britanie însă Parlamentul este suveran. Suveranitatea parlamentară a apărut în urma revoluției anilor 1688/1689. Ea a marcat sfârșitul conflictului dintre familia Stuart, catolică, și Parlamentul protestant. Detronarea dinastiei Stuart și urcarea la tron a regelui protestant William al-III-lea de Orania și a soției sale, Maria
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]