51,037 matches
-
obligat pe români să cedeze sudul Basarabiei. Toată lumea cunoaște istoria acestei alianțe româno-ruse. Gîndiți-vă la asigurările date de Gorbaciov și declarația sa ulterioară (făcută neoficial), conform căreia: Situația militară ne obligă să facem României promisiuni pe care nu avem oricum intenția să ni le respectăm". El a dat astfel o nouă dimensiune diplomației rusești: încălcarea in anticipando a unui acord. Gîndiți-vă la vulgaritățile exprimate de Alexandru II în legătură cu aliații; la amenințările adresate lui Mihail Kogălniceanu că, dacă românii nu cedează în
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
pentru viitorul împărat Iosif II, care a călătorit incognito prin Transilvania. Doar Biserica Unită putea oferi o oarecare alinare, slujind renașterii spiritului național românesc. În 1783-1784, Iosif, împărat acum, a emis cîteva decrete ca să îmbunătățească situația iobagilor români. Bunele lui intenții, date fiind ignoranța și suferințele oamenilor, au dus la răscoala sîngeroasă condusă de Horia, Cloșca și Crișan. Trupele imperiale au restabilit ordinea, iar lucrurile au continuat să meargă ca și înainte. Următoarea revoltă a românilor s-a produs în 1848
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
pînă cînd (la Veneția) fusese nevoit să cumpere mămăligă și să o mănînce pe stradă ca să aibă putere de muncă 98. În 1897, la 26 de ani, Iorga a devenit Membru Corespondent al Academiei Române de Științe. El se plîngea de "intenția clară a cîtorva dintre membri de a-l ține mult timp să aștepte la ușa Academiei"99. A continuat să-și țină cursurile, întîmpinînd dificultăți financiare și scriind mai multe articole pentru "Arhiva", "Revista istorică" și "Revista critică". Intrigile au
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
mai cu seamă Iorga ziaristul și criticul literar și chiar și Iorga memorialistul, întreaga gamă uluitoare a activităților lui demonstrează vigoarea luptei sale. A fost un luptător și un animator, nu rămînea pasiv la nimic. Dr. Samuel Johnson spunea cîndva: "Intențiile trebuie să se bizuie pe acțiuni". Pentru Iorga, chiar și în domeniul istoriei, ideile nu puteau fi separate de acțiune, ceea ce însemna luptă. Acțiunea și ideile alcătuiau o unitate, deci acțiunile nu trebuiau privite în lumina ideilor sale, idealurile sale
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
cînd îți dai duhul!" Voia să continue tradiția jurnalisticii politice a lui Mihai Eminescu, dar fără a avea temperamentul mai moderat al acestuia. "Neamul românesc" al lui Iorga se adresa unui cerc select de inelectuali; Iorga nu a avut niciodată intenția să facă din el un ziar popular, dar spera să dirijeze elita intelectuală a României în (ceea ce considera el) direcția justă "pe baza unui sistem zi-de-zi", prin care Iorga înțelegea nevoile zilnice ale României. Jurnalistica sa nu consideră deci că
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
între 1900 și 1914. În această perioadă și-a stabilit el reputația 231: Scurtă istorie a lui Mihai Viteazul (București, 1900) i-a făcut pe academicieni să-l atace pe Iorga, acuzîndu-l că "insultase memoria lui Mihai Viteazul"; de fapt, intenția lui Iorga era să-l glorifice. În Istoria literaturii române în secolul al XVIII-lea (2 volume, București, 1901), o lucrare de pionierat asupra literaturii române din secolul al XVIII-lea, Iorga scoate la lumină multe opere aproape uitate, Istoria
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
România? Iorga nădăjduia că influența italiană le-ar putea înlocui pe cele austro-ungară și rusească. Serbia ar accepta-o pe linia păstrării tradițiilor româno-venețiene. Iorga nu avea prea multă simpatie față de aspirațiile croaților, față de caracterul croat al Dalmației sau de intențiile italienilor în această privință. Chiar și după ce Mussolini a devenit susținător al revizionismului maghiar, Iorga a continuat să cultive noțiunea cooperării româno-italiene. Dar Italia era slabă și nu prezenta garanții: se pare că Iorga nu a prea pus la inimă
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Brătianu l-a sfătuit pe Iorga să-și trimită familia la Odessa. După o îndelungată introspecție, s-a decis să-și evacueze familia de la Iași: Aceasta a fost cea mai dificilă decizie din viața mea"96. El nu avea deloc intenția să plece. Odessa începea să joace rolul unei eventuale capitale de refugiu (deși, după cum relatează Iorga, unii ar fi preferat Harkovul pentru că se afla la o distanță de circa o mie cinci sute de kilometri). Lingouri de aur și unele
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
voia să spună că România se va industrializa prin propriile ei eforturi, fără să recurgă la împrumuturi străine. Iorga s-a opus principiului "prin noi înșine". Spunea că este vorba de un schimb internațional etc. (omițînd intenționat sau oricum altfel intenția liberalilor, care nu voiau să pună evoluția economiei sub control străin). Cu ideile lui sămănătoriste, Iorga voia să mențină caracterul agricol al României 59. Cu toate cărțile pe care le scrisese despre comerț și industrie, Iorga avea puțină înțelegere pentru
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
ură "asiatică" față de români. Episcopul Majláth refuza de ani de zile să-și ocupe postul oferit în Senatul României. În anii '30, Iorga comenta: "În Transilvania, evreii rămîn unguri, aristocrația ne închide ușa în nas"78. După război, Iorga avea intenții bune față de ungurii din Transilvania, atît creștini, cît și evrei, în cadrul României Mari. Dar atunci cînd a început să se lovească de realitățile revizionismului maghiar dinăuntru și din afara Transilvaniei a ajuns la o concluzie pragmatică: ungurii din Transilvania trebuie să
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
reprezentau nici un obstacol; ofițerii mai tineri, cum erau coloneii P. Teodorescu, Gavrilă Marinescu și alții, așteptau cu nerăbdare întoarcerea lui Carol, sperînd poate să fie promovați, ceea ce era o dorință perfect omenească 8. Carol credea în fascism. Se întorsese cu intenția fermă de a desființa sistemul parlamentar. Călătorise în Italia încă în 1925 (cu ajutorul lui Argetoianu) ca să se familiarizeze cu activitățile guvernului lui Mussolini 9. Deși Carol avea îndoieli, activitățile democratice din România cuplate cu efectele Depresiunii constituiau un impuls pentru
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
a oprit s-o facă era acordul încheiat cu Carol, care fusese de acord cu cele trei condiții ale lui Maniu. Maniu nici nu dorea să riște declanșarea unui război civil. La București, i-a declarat încă o dată lui Maniu intenția sa de a respecta Constituția, de a se împăca cu prințesa Elena și de a nu permite revenirea în țară a Magdei Lupescu. Poate că gîndea (ca și Henric IV al Franței) că, dacă Bucureștiul "nu merita o liturghie", merita
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
oamenii aceștia erau cu adevărat foarte tineri. Pentru ei, cel mai important lucru era să acționeze. Prin 1921 și 1922, în Iași s-a instalat calmul. Codreanu a plecat în Germania ca să-și continue studiile. A primit apoi vești despre intenția corpului studențesc de a face grevă, cerînd instituirea Numerus clausus-ului. S-a întors imediat în țară și a preluat conducerea acestei mișcări. Ceea ce mult prea mulți studenți considerau drept ofensator era noua Constituție, care acorda drepturi evreilor români. Drept rezultat
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
cu "London Daily Mail" al Lordului Rothemere datorită sprijinului acordat revizionismului maghiar de către această publicație. Atunci cînd Societatea Patriotică a Românilor din Transilvania (ASTRA) a organizat un miting uriaș, Iorga a fost principalul orator. După un atac sardonic la adresa "binecunoscutelor intenții pașnice" ale lui Hitler, el a respins pretențiile ungurilor, continuîndu-și atacurile împotriva istoricilor unguri 77. Iorga le-a mai dat un sfat ungurilor, avertizîndu-i că va veni ziua cînd vor recunoaște adevăratele pericole care îi pîndesc din partea Germaniei și a
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
literară era cea mai puțin constructivă dintre multiplele lui activități. E. Lovinescu (care nu se număra printre prietenii lui Iorga) avea dreptate scoțînd în evidență faptul că "D-l Iorga, înzestrat din belșug cu talent și avînd cele mai bune intenții, a devenit (în ciuda tuturor acestora) cel mai serios obstacol în calea evoluției firești a literaturii națiunii sale"109. Intoleranța lui Iorga față de curentele moderne din literatură nu era ceva nou, dar situația s-a înrăutățit în anii '30110. Continua totuși
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
cultural al lui Iorga. Departe de a încerca să salveze privilegii de clasă încercînd să găsească țapi ispășitori, el voia să-i ajute pe țărani, să creeze unitatea națională și să-i invite pe evrei să intre în rîndurile națiunii. Intenția lui era înălțarea întregii națiuni. Iorga considera sămănătorismul drept un mod de viață. După triumful naționalismului său cultural (revoluția culturală), noul Om sămănătorist creat de acesta urma să poată rezolva aproape orice problemă a poporului român. Încerca oare sămănătorismul să
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
rebelii nu au găsit ascultare în rîndurile evreilor care erau majoritari. Relativ nou veniți, evreii nu avea nici un interes să provoace mînia autorităților locale de dragul naționalismului român. Lukinich-Gáldi Makkai, Geschichte der Rumäniens, p. 360. Dar acești naționaliști români nu avea intenția să știe ce se află la rădăcina motivelor atitudinii evreilor, ci pur și simplu au aruncat în spinarea acestora răspunderea eșecului lor. 34 Olivia Manning, The Balkan Trilogy, Londra, 1981 35 Dennis Deletant, Archie Gibson: corespondentul ziarului "Times" în România
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
și "Neamul românesc", 10 iulie 1929 176 Memorii, vol. III, p. 130 177 BARSR, Corespondența lui N. Iorga, vol. 287, doc. 61; vol. 301, doc. 262 178 Corespondența lui Iorga din perioada 1922-1924 ne reasigură de faptul că el cunoștea intențiile fasciștilor 179 "Neamul românesc", 4 noiembrie 1922, 10 februarie 1925, 21 noiembrie 1925 și 17 iunie 1928 180 "Neamul românesc", 28 august 1925. Iorga dezaproba chiar și aderarea Prințului moștenitor Carol la mișcarea fascistă. O viață de om..., vol. 3
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Iar comuniștii nu erau dornici să se lege de mâini și de picioare prin declarații programatice detaliate, care ar fi putut aliena potențiali aliați strategici. Rezistența nu a lăsat În urmă proiecte postbelice mărețe, dincolo de generalități și nobile declarații de intenție - și chiar și acestea erau, după cum observa În august 1944 un François Mauriac de altfel Înțelegător, „fantezii dactilografiate În grabă”. Cu toate acestea, partizanii și politicienii erau totuși de acord asupra unui lucru: „planificarea”. Dezastrele din deceniile interbelice (ocaziile ratate
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
era coborât artificial, iar speranța unei ameliorări - refuzată. Riscul de a provoca În Germania o reacție naționalistă Împotriva opresiunii străine postbelice era la fel de mare În anii 1940 precum cu douăzeci de ani mai devreme. Dar cea mai serioasă obiecție la intențiile franceze În privința Germaniei era că nu țineau cont de interesele celorlalți Aliați occidentali, omisiune gravă pentru o perioadă În care nu numai securitatea, ci chiar supraviețuirea Franței depindea acut de aceștia. În probleme secundare - uniunea monetară și vamală cu regiunea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
găseau rezerve de uraniu: În câțiva ani, 200.000 de est-europeni aveau să lucreze În aceste mine În cadrul programului atomic sovietic 7. Dar bomba atomică, deși Îi Îngrijora pe ruși, făcându-l pe Stalin chiar mai sceptic În privința motivelor și intențiilor Statelor Unite, nu a afectat calculele militare sovietice. Acestea decurgeau direct din planurile politice ale lui Stalin, care Încununau la rândul lor obiective rusești străvechi. Primul țel era teritorial: Stalin urmărea recâștigarea zonelor pierdute În 1918 prin Tratatul de la Brest-Litovsk și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
I a consacrat modelul de implicare În Europa a Rusiei imperiale. La Congresul de la Viena din 1815, unde puterile aliate victorioase și reciproc suspicioase s-au Întâlnit pentru a restabili echilibrul continental În urma Înfrângerii unui tiran (exact ca În 1945), intențiile țarului Alexandru I au fost foarte clare. Preocupările țărilor mici erau eclipsate de cele ale marilor puteri. Cum Marea Britanie avea interese preponderent coloniale, iar pe continent Rusia nu avea rival, țarul urma să arbitreze aranjamentul european de după război. Protestele locale
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
după victoria laburiștilor În alegerile generale britanice), ei au reușit să cadă de acord În câteva privințe: expulzarea nemților din Europa de Est, divizarea administrativă a Germaniei pentru a facilita ocupația, obiectivele „democratizării”, „denazificării” și „decartelizării”. Dincolo de acest nivel general al bunelor intenții, au Început dificultățile. S-a convenit ca economia germană să fie tratată unitar, dar În același timp li s-a acordat sovieticilor dreptul de a extrage și de a transporta bunuri, servicii și capital financiar din zona lor de ocupație
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
La sfârșitul anului 1946, britanicii și americanii au convenit să unească economiile zonelor lor de ocupație Într-o așa-zisă „Bi-zonă”, dar chiar și acest lucru nu reprezenta Încă o diviziune fermă a Germaniei, și cu atât mai puțin o intenție declarată de a integra Bi-zona În Occident. Dimpotrivă: trei luni mai târziu, În februarie 1947, francezii și britanicii au semnat ostentativ Tratatul de la Dunkerque, prin care se angajau să se sprijine reciproc În cazul unei viitoare agresiuni germane. Iar secretarul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la voia Întâmplării. În arcul desfășurat de la nord la sud de Finlanda și Iugoslavia se găseau state mici și vulnerabile, ale căror guverne interbelice (cu excepția parțială a Cehoslovaciei) fuseseră toate defavorabile Uniunii Sovietice. Îndeosebi Polonia, Ungaria și România, circumspecte față de intențiile sovietice la adresa lor, fuseseră sistematic ostile Moscovei. Singurul rezultat acceptabil În ochii lui Stalin era instalarea - În acele state pe care URSS nu le absorbea preventiv - a unor guverne despre care putea fi sigur că nu vor periclita vreodată siguranța
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]