51,037 matches
-
de la Kremlin a Început să facă presiuni asupra intelighenției. În septembrie 1965 au fost arestați doi tineri scriitori, Andrei Siniavski și Iuli Daniel. Sub pseudonimele Avram Tertz și Nikolai Arjak, ei scoseseră clandestin din țară diferite lucrări de ficțiune, cu intenția de a le publica În Occident. Lui Tertz-Siniavski Îi apăruse În străinătate un scurt eseu critic despre literatura sovietică modernă, intitulat Despre realismul socialist. În februarie 1966, cei doi au fost judecați. Cum nici o lege sovietică nu interzicea publicarea de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de reformă economică. Stilul direct al lui Dubček avea succes la tineri, În timp ce loialitatea sa indiscutabilă față de partid și „socialism” liniștea Kremlinul și pe ceilalți lideri comuniști care urmăreau situația cu Îngrijorare. Dacă cei din jur nu erau siguri de intențiile lui Dubček e poate fiindcă nici el nu știa sigur Încotro să o apuce. La Început, această ambiguitate l-a avantajat: diferite facțiuni s-au Întrecut să-l sprijine și să-i consolideze poziția. După alegerea sa, la Praga au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la pieire. Mișcările care pretindeau că disprețuiesc și detestă „cultura consumului” au fost ele Însele, de la Început, un obiect de consum cultural, reflectând o disjuncție mai amplă Între practică și teorie. La Paris sau Berlin, cei care Își declarau agresiv intenția de a „schimba lumea” erau adesea oamenii cei mai acaparați de obsesii locale și chiar corporale - anticipând politica solipsistă din deceniul ce va urma - și absorbiți de contemplarea efectului produs. „șaizecismul” devenise un obiect de cult chiar Înainte ca deceniul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
legalizând aceste formațiuni politice după aproape 50 de ani de interdicție. Revoluția s-a bucurat peste tot de o popularitate uriașă 9. Spínola a inclus În guvernul său provizoriu politicieni de centru și socialiști, iar În iulie a făcut publică intenția de a le acorda coloniilor africane dreptul deplin la autodeterminare. În mai puțin de un an, toate coloniile erau independente, iar Timorul de Est intrase sub controlul Indoneziei. Decolonizarea a fost destul de haotică - gherilele din Guineea și Mozambic au ignorat sugestia lui
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
XIXtc "XIX" Sfârșitul vechii ordinitc "Sfârșitul vechii ordini" Așa nu se mai poate trăi. Mihail Gorbaciov (soției, martie 1985) Cel mai periculos moment pentru un guvern prost vine atunci când el Încearcă să se reformeze. Alexis de Tocqueville Nu avem nici o intenție să rănim sau să destabilizăm RDG. Heinrich Windelen, ministru vest-german pentru relații intergermane Experiența istorică arată că, uneori, comuniștii au fost forțați de circumstanțe să se comporte rațional și să accepte compromisuri. Adam Michnik Popor, guvernul este din nou al
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
spus, nu trebuie totuși exagerat: deși la un moment dat Leonid Brejnev și Ronald Reagan s-au acuzat reciproc că iau În considerare un război nuclear și chiar elaborează planuri concrete, nici Uniunea Sovietică și nici Statele Unite nu aveau asemenea intenții 4. După Acordurile de la Helsinki, fiecare dintre cele două părți avea impresia că Războiul Rece urma să se Încheie În favoarea sa. De fapt, situația din Europa le convenea ambelor puteri: Statele Unite se comportau acum precum Rusia țaristă după Înfrângerea lui
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
i-a lămurit pe nemți că e necesar să rămână fermi pe poziții și să adopte cele mai recente rachete americane 5. „Noul” Război Rece a readus În prim-plan un pericol disproporționat față de problemele aflate În dispută - sau de intențiile participanților. În Europa Occidentală a reînviat mișcarea antinucleară pentru pace, Întărită acum de o nouă generație de activiști „verzi”. În Marea Britanie, un amestec entuziast și tipic englezesc de feministe, ecologiști și anarhiști, Împreună cu prietenii și cunoștințele lor, au organizat un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a denigra Uniunea Sovietică și socialismul În general.”9 Chiar și În 1986, așa trebuia să se exprime un secretar general al Partidului Comunist al Uniunii Sovietice. Însă Gorbaciov era sincer și a inițiat reforme deliberat leniniste - ori „socialiste” - În intenție. Ba chiar e posibil ca el să fi fost mai consecvent din punct de vedere ideologic decât unii predecesori: dacă Nikita Hrușciov e faimos pentru afirmația că, dacă ar fi britanic, i-ar vota pe conservatori, Gorbaciov Îl prefera, dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
și revoluția sa controlată au fost În final măturați de amploarea contradicțiilor pe care le-au generat. Privind În urmă, el observa cu oarecare regret: „Este normal să mă mâhnească faptul că n-am reușit să păstrez perestroika În limitele intențiilor mele”. Însă intențiile și limitele intențiilor erau incompatibile. Fără reazemul oferit de cenzură, control și represiune, esența sistemului sovietic - economia planificată, retorica publică, monopolul partidului - s-a prăbușit pur și simplu. Gorbaciov nu și-a atins obiectivul - un comunism reformat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
controlată au fost În final măturați de amploarea contradicțiilor pe care le-au generat. Privind În urmă, el observa cu oarecare regret: „Este normal să mă mâhnească faptul că n-am reușit să păstrez perestroika În limitele intențiilor mele”. Însă intențiile și limitele intențiilor erau incompatibile. Fără reazemul oferit de cenzură, control și represiune, esența sistemului sovietic - economia planificată, retorica publică, monopolul partidului - s-a prăbușit pur și simplu. Gorbaciov nu și-a atins obiectivul - un comunism reformat și eficient, curățat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
În final măturați de amploarea contradicțiilor pe care le-au generat. Privind În urmă, el observa cu oarecare regret: „Este normal să mă mâhnească faptul că n-am reușit să păstrez perestroika În limitele intențiilor mele”. Însă intențiile și limitele intențiilor erau incompatibile. Fără reazemul oferit de cenzură, control și represiune, esența sistemului sovietic - economia planificată, retorica publică, monopolul partidului - s-a prăbușit pur și simplu. Gorbaciov nu și-a atins obiectivul - un comunism reformat și eficient, curățat de disfuncții. Ba
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
țării: rata anuală a inflației se apropia acum de 1.000%. Au urmat patru luni de contacte neoficiale sporadice Între sindicatul Solidaritatea și guvern, ceea ce a Înmulțit cererile publice de „reformă”. Plutind În derivă, autoritățile oscilau Între gesturi de bune intenții și amenințări: Înlocuirea miniștrilor, refuzul oricăror planuri de negociere, promisiuni de schimbare economică, amenințarea că vor Închide șantierele navale din Gdañsk. Încrederea populației În stat, câtă mai rămăsese, s-a spulberat. Pe 18 decembrie 1988, la doar o săptămână după
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
democratic” din viața de partid. O inițiativă cu impact și mai mare - o recunoaștere tacită a faptului că partidul nu mai avea șanse să-și mențină controlul asupra țării dacă nu se reconcilia cu propriul său trecut - a fost anunțata intenție a conducătorilor comuniști ai Ungariei de a reînhuma rămășițele pământești ale lui Imre Nagy. În același timp, Imre Pozsgay și alți reformiști din Biroul Politic maghiar și-au convins colegii să formeze o comisie de investigare a evenimentelor din 1956
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fiind jalnic de inadecvată. A urmat demisia spectaculoasă a cabinetului est-german, urmată de cea a Biroului Politic. În seara următoare - pe 9 noiembrie, aniversarea abdicării Kaiserului și Kristallnacht -, Krenze și colegii săi au propus o altă lege a călătoriilor, cu intenția de a stopa exodul. La o conferință de presă transmisă În direct la radio și televiziune, Günter Schabowski a explicat că noile reglementări, cu aplicare imediată, autorizau călătoriile În străinătate fără notificarea prealabilă a autorităților și permiteau tranzitul prin punctele
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fără cale de Întoarcere. Poarta Brandenburg a fost redeschisă patru luni mai târziu; pe durata sărbătorilor de Crăciun din 1989, 2,4 milioane de est-germani (unul din șase, raportat la populația totală) au vizitat Vestul. Cu certitudine, nu aceasta fusese intenția conducătorilor RDG. După cum avea să explice mai târziu Însuși Schabowski, autoritățile nu au crezut că deschiderea Zidului ar putea antrena căderea RDG; dimpotrivă, ei sperau Într-un Început de „stabilizare”. Când au luat cu inima Îndoită decizia de a deschide
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mai importantă grupare de opoziție) și s-a stabilit data alegerilor libere. Dar, chiar Înainte ca noul (și ultimul) guvern al RDG condus de Hans Modrow, liderul de partid din Dresda, să schițeze „Programul de acțiune al partidului”, acțiunile și intențiile sale deveniseră irelevante. Să nu uităm că est-germanii aveau o opțiune de care alte popoare subjugate nu se bucurau (nu exista o „Cehoslovacie de Vest”, nici o „Polonie de Vest”) și nu aveau de gând să renunțe la ea. Obiectivul s-
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
o presiune publică strivitoare asupra conducerii comuniste: eliminarea vizelor de ieșire pentru călătoriile În Occident, anunțată pe 15 noiembrie, nu a fost atât o concesie, cât o imitație strategică a schimbărilor din alte părți. șefii partidului nu aveau, evident, nici o intenție reformistă, iar În exteriorul partidului nu exista o opoziție eficientă - demonstrațiile din vară nu avuseseră obiective comune și Încă nu apăruseră lideri care să canalizeze nemulțumirea populară Într-un program -, de unde suspiciunea că evenimentele ulterioare au fost „regizate”: o Încercare
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
răspândit În toată țara. Pentru a domoli protestele fără precedent, care se Întinseseră Între timp de la Timișoara la București, Ceaușescu și-a Întrerupt vizita oficială În Iran. Pe 21 decembrie, el a apărut la balconul sediului central al partidului cu intenția de a denunța Într-o cuvântare „minoritatea” de „huligani”, dar a fost nevoit să renunțe la discurs, șocat și amuțit de huiduielile mulțimii. A doua zi, după Încă o tentativă nereușită de a se adresa mulțimii adunate În fața sediului partidului
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pentru viitor... șMitterrandț a spus că, În momentele de mare pericol din trecut, Franța stabilise Întotdeauna relații speciale cu Marea Britanie, iar el simte că a sosit din nou un asemenea moment... Deși nu știam deocamdată cum, cel puțin aveam amândoi intenția de a stăvili stihia germană. Era un Început”. Doamna Thatcher - și nu numai ea - se mai temea că Germania unificată ar putea să-l destabilizeze sau chiar să-l detroneze pe Mihail Gorbaciov (prin analogie cu căderea În dizgrație a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
inițiativa estonă; În rest, guvernul s-a abținut de la orice intervenție. Pe 8 octombrie 1989 (ziua În care Gorbaciov a avertizat public Berlinul de Est că „viața se răzbună pe cei care amână”), când Frontul Popular Leton și-a anunțat intenția de a proclama independența totală, autoritățile sovietice erau prea Îngrijorate de agravarea crizei din Germania pentru a mai interveni. Dar, pe 18 decembrie, Partidul Comunist Lituanian s-a scindat; o majoritate zdrobitoare voia independența imediată. Gorbaciov nu mai putea rămâne
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Gorbaciov a consimțit) ca Uniunea Sovietică să fie desființată: ministerele, ambasadele și armata urmau să treacă sub controlul rușilor, iar rolul Uniunii Sovietice În probleme de drept internațional să revină Republicii Ruse. Peste 24 de ore, Gorbaciov și-a anunțat intenția de a demisiona din funcția de președinte. În ziua de Crăciun a anului 1991, drapelul rus a Înlocuit Însemnele sovietice la Kremlin: Mihail Gorbaciov i-a cedat prerogativele deșef al statului președintelui Elțîn al Rusiei. În 48 de ore, Gorbaciov
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
acum Înghesuite Într-o anticameră ticsită și așteptau ca Uniunea să le bage În seamă. În 1997, Tratatul de la Amsterdam a adăugat o serie de amendamente tehnice importante la Tratatul de la Roma, completând lacunele celui de la Maastricht și dând consistență intenției declarate a Uniunii de a dezvolta un program de cetățenie europeană și instituții la scară europeană care să se ocupe de sănătate, ocuparea forței de muncă, mediul Înconjurător și absența bătătoare la ochi a unei politici externe comune. Moneda comună
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
În desfășurare la Frankfurt și era menită să faciliteze pe viitor acționarea În justiție pe teritoriu francez a indivizilor (fie ei germani sau francezi) care participaseră direct la schemele de exterminare naziste. Cât de departe era acest gest de orice intenție a autorităților de a aborda chestiunea responsabilității colective a Franței s-a văzut În 1969, când guvernul a interzis televiziunii franceze să difuzeze Le Chagrin et la Pitié de Marcel Ophuls. Filmul lui Ophuls, un documentar despre ocupația În Clermont-Ferrand
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Comentatorii est-europeni care susțin „echivalența” invocă În argumentații cultul „victimei” din cultura politică occidentală de astăzi. Am trecut de la istoria Învingătorilor la istoria victimelor, remarcă ei. Foarte bine, atunci să fim consecvenți. Chiar dacă nazismul și comunismul erau foarte diferite ca intenție - sau, cum spunea Raymond Aron, „există o diferență Între o filosofie a cărei logică e monstruoasă și o filosofie căreia i s-a dat o interpretare monstruoasă” - asta nu le consolează cu nimic pe victime. Suferința umană nu se măsoară
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
n-am găsit o formulă care să redea În mod acceptabil conținutul cărții: Postbelism nu Înseamnă În românește nimic, După război nu redă sunetul șfichiuitor al originalului, iar celelalte formule care-mi trec prin minte sunt Încă mai departe de intenția autorului. Considerat de ani buni cel mai important istoric american (de fapt, englez) specializat În istoria Europei, Tony Judt a avut o traiectorie intelectuală comună multor intelectuali formați În a doua parte a anilor ’60: dinspre o stângă militantă spre
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]