190 matches
-
morții și a destabilizării emoționale: „Și tremur toată ca o frunză-n vânt/ Mi se cutremur rădăcinile-n pământ”. Chiar și aceste poezii-psalmi răspund tot psalmilor recitați de mama poetei în copilăria sa. Poeta resimte iremediabil vocația sa de „a înturna” darurile primite, lucru pe care-l face în mod evident și cu poezia, instanță maternală care i-a umplut, prin lecturi, lumea interioară, și căreia, acum își oferă propriii psalmi. Prof, dr. Anca Tomoioagă Referință Bibliografică: Drag de poezie / Sabina
DRAG DE POEZIE de SABINA MĂDUȚA în ediţia nr. 1526 din 06 martie 2015 by http://confluente.ro/sabina_maduta_1425659524.html [Corola-blog/BlogPost/374381_a_375710]
-
altă toamnă, ruginita. Și că s-ajungi, din nou la soare La primăvară, cea rănită Se trece-ntâi, o iarnă grea Cătând, o pâine aburinda. Că pe un ax, se tot rotește Un taler, care-nșiruiește Număr de ani, ce se întoarnă Îtr-un amurg, târziu de toamnă! Referință Bibliografica: AMURG DE TOAMNĂ / Stan Virgil : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2125, Anul VI, 25 octombrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Stan Virgil : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului
AMURG DE TOAMNA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2125 din 25 octombrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1477380455.html [Corola-blog/BlogPost/370001_a_371330]
-
oaie, dar părinții l-au preferat de ginere pe Gligor, om cu munca în vatra satului, nu ca celălalt dus mai tot timpul peste muntele Chițigaia, la pășunat cu oile, de la topirea zăpezilor și până după Sfântul Dumitru, când se înturna în sat cu turma în stabulația de iarnă. Gligor câștiga destul de bine din meseria de fierar și avea de lucru mai tot timpul, fiind singurul meseriaș din zonă. La el veneau toți țăranii din satele megieșe, care aveau nevoie de
DE-AS PUTEA VIATA INTOARCE (VIAȚA ȘTIUTĂ ȘI NEȘTIUTĂ A ÎNDRĂGITEI INTERPRETE DE MUZICA POPULARĂ DIN TÂRGU JIU, MARIA LOGA) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2128 din 28 octombrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1477659858.html [Corola-blog/BlogPost/343115_a_344444]
-
ciudat efemer. Am dorit să le las în uitare, să șterg șoapta lor și s-alerg doar în ce-a mai rămas. Dar cu cât am fugit mai departe hoinar, gustul lor dulce-amar mai pregnant l-am simțit. Resemnat mă întorn neputând să rezist și în sufletul trist însetat mi le torn. Amintiri, amintiri, colb a toate ce-am fost, îndrăgit adăpost al atâtor rodiri. Cu al vostru trecut, astăzi fără peceți, temelie sunteți pentru-un nou început. E lângă mine-aproapele
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1430375753.html [Corola-blog/BlogPost/384548_a_385877]
-
prin mii de gânduri Și prin mii de întrebări, M-ai cătat prin necuvânturi Și pe tainice cărări. Ai luat lumea în pas, De departe, de departe, Și-ai făcut doar un popas Printre amintiri deșarte. Ai venit, te-ai înturnat Și te-ai rătăcit prin lume Biet pribeag predestinat, Fără neam și fără nume. Ai cotrobăit prin stele Și le-ai întrebat lumina Unde-s dorurile mele Și a cui să fie vina Că mă cauți în zadar Și nu
ȚI-AM FOST PACE de EUGENIA MIHU în ediţia nr. 1966 din 19 mai 2016 by http://confluente.ro/eugenia_mihu_1463670216.html [Corola-blog/BlogPost/378869_a_380198]
-
plin, aduceri aminte colindă nostalgic la poarta zorilor închisă, Tantal mă cheamă spre limanul umbrelor însetate încă de seva dulce amară a lumii. Azi, să rămân în ramul toamnei aș vrea, lupoaică albă până în clipă acea definitivă când lumina se întoarnă în “nous”, când mă închid în lumină. Referință Bibliografică: Lupoaică albă risipei dată / Agafia Drăgan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2311, Anul VII, 29 aprilie 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017 Agafia Drăgan : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau
LUPOAICĂ ALBĂ RISIPEI DATĂ de AGAFIA DRĂGAN în ediţia nr. 2311 din 29 aprilie 2017 by http://confluente.ro/agafia_dragan_1493470776.html [Corola-blog/BlogPost/362199_a_363528]
-
după care râsese ca un diavol de satisfacție. Timpul trecea. Creștea și el. Dar mai aprig creștea răutatea lui. Luase obiceiul să poarte în buzunare pietre mici, rotunde, de râu. Le folosea drept ghiulele, ochind cireada când, spre seară, se înturna molcomă de la imaș. Când țintea ochiul sau ugerul vreunei vaci, pagubele erau răscumpărate de părinții lui. Încasa câte un top de bătaie garnisit cu sudălmi. Nu-i păsa. Râdea iar și dispărea spre alte nefăcute... Ai lui îl duseseră la
BLESTEMUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1417346872.html [Corola-blog/BlogPost/371953_a_373282]
-
-ne: „Discret, pătrund în gându-ți prin trepte de lumină/ Răscumpărând visarea reginei fără tron,/ În nopți de rai vibrarea din lună o răstorn/ Pe nimbul ființei tale de candidă regină”/ Ești taina mea pe care la nimeni n-o întorn,/ Căci niciun astru negru spre ea n-o să parvină./ Îți văd spre zări făptura când norii ți se-nchină/ Și toate-s ale tale chiar peste Rubicon...” (Taine, sonet). Ion Dodu Bălan (România, prof., dr., critic și istoric literar, folclorist
DE ULTIMAORA CARMEN - GALINA MARTEA de RODICA ELENA LUPU în ediţia nr. 2286 din 04 aprilie 2017 by http://confluente.ro/rodica_elena_lupu_1491277087.html [Corola-blog/BlogPost/373584_a_374913]
-
-l cunoască. Cu sânge nevinovat, Te-am spălat Te-am curățat. Cu Duh Sfânt te-am Botezat , turmei te-Am încredințat. Eu Sânt un Mijlocitor și în nevoi Mângâitor. Cine-a pus mâna pe coarne, capul să nu și-l întoarne, Înapoi să nu privească, ca să nu se opintească. Ci s-alerge înainte cu curaj, suflet și minte. Cine din nou nu se v-a naște nici pe Tatăl nu-l cunoaște. Să-ți lepezi dragostea de sine urmându-mă numai
ISUS, PASTORUL CEL BUN de MIRON IOAN în ediţia nr. 1759 din 25 octombrie 2015 by http://confluente.ro/miron_ioan_1445770766.html [Corola-blog/BlogPost/381115_a_382444]
-
ah, iscoadă!” Elementul fără de care omul nu poate trăi este sarea. Nu întâmplător, Apostolii au fost numiți „sarea pământului”, având în vedere misiunea lor. În Evanghelia Tăcerii sarea dobândește conotații stilistice: „A se uită la mine pieziș, inima sa dorul întoarnă. E o literă făr' de care nu te pot iubi, sarea pământului e-o dulce rană!” O construcție oximoronică, prin care se exprimă un proces inițiatic îi relevă cititorului noi sensuri: „Gustul amar al fericirii mă-nvinge! Sarea sărutului doare
„METAFORA TĂCERII” LA THEODOR RĂPAN de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Nicoleta_milea_metafora_tacerii_nicoleta_milea_1332502767.html [Corola-blog/BlogPost/362096_a_363425]
-
n-ai cum alcătui pastelul făr’de culoare, Fericirea-ți fie mare fără castele din nisip, File scrise cu povești decât dorul din cip. Ca primăvara să fi, nicicând cum e o iarnă, Cum o vară stralucindă ce soare nu întoarnă, Din ale sufletului lumina-i ce nu se întoarce, Rămân veșnice candelniți ca timpul ce toarce. Timpul ce pe tine nu are să vină prea curând, Tinerețea păstrata mult stindardu-i fluturând, Pentru alții ce nu văd, tu știind destul de bine, De unde
DE ZIUA TA... de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1446 din 16 decembrie 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1418731935.html [Corola-blog/BlogPost/367767_a_369096]
-
sonet) Discret, pătrund în gându-ți prin trepte de lumină Răscumpărând visarea reginei fără tron, În nopți de rai vibrarea din lună o răstorn Pe nimbul ființei tale de candidă regină. Ești taina mea pe care la nimeni n-o întorn, Căci niciun astru negru spre ea n-o să parvină. Îți văd spre zări făptura când norii ți se-nchină Și toate-s ale tale chiar peste Rubicon... Prin viscoliri de ape cu flăcări reci de gheață, Coboară de pe arbori o
TAINE (POEME) de CRISTIAN PETRU BĂLAN în ediţia nr. 2191 din 30 decembrie 2016 by http://confluente.ro/cristian_petru_balan_1483081041.html [Corola-blog/BlogPost/375189_a_376518]
-
tine. Încearcă să mă prinzi ca pe-un delfin. Și joacă-te cu solzii din retine. Și scapă-mă odată de-acest chin. Sunt tulbure ca mustu-n prag de toamnă. Mă limpezește doar privirea ta. Rubinul din cercel ce mă întoarnă mereu din drum,mereu, mereu și-aș vrea, Să scap de dorul tău ca un efluviu ce îmi inundă în apus, ecluza. Am rău de mare, dar n-am rău de fluviu. Și-am să înot prin tine ca meduza
FRICĂ de MARIOARA NEDEA în ediţia nr. 2060 din 21 august 2016 by http://confluente.ro/marioara_nedea_1471784529.html [Corola-blog/BlogPost/379147_a_380476]
-
lor cele dintâi s-au curățit de poiade tătarâlor (precum înnainte vom arăta cum și cu ce mijloc s-au rădicat tătarâi de pe aceste locuri), iarăș cu domnii săi, iar nu cu strânsură din păstori, precum măzacii pomenesc, s-au înturnat la locurile sale cele de moșie; adică Dragoș Vod, ficiorul lui Bogdan Vodă, cu o parte în Moldova, iar Radul Vodă Negrul, sau frate sau văr lui Dragoș Vodă, cu alta, în Țara Muntenească”[40]. Cu alte cuvinte, lucrurile nu
Poezia lui Eminescu și Evul Mediu românesc by http://uzp.org.ro/poezia-lui-eminescu-si-evul-mediu-romanesc/ [Corola-blog/BlogPost/92524_a_93816]
-
Daos și pentru nepotul meu Tudorică - " Codrule, frunză rotată, Tu-mi ești mamă, tu-mi ești tată!" (poporală) Semeață-verde-strajă-legendară, Străbunul meu altar ocrotitor; Cu sufletul festiv ca o fanfară, De când ieream dănac mi te ador! Numai spre tine dorul mă înturnă Să îmi ogoi vreun ancestral frământ, Sub vigilența șoimilor-dejurnă, Cu aripi ghintuite-n Cerul Sfânt. Tixit de ani, mereu îmi bat cărare - Uitând puhoiul inșilor meschini - Către stejari cu fibre seculare Și blagiene scânduri în tulpini. Tu, braniște cinstită și
Poezie by Gheorghe Azap [Corola-website/Imaginative/8091_a_9416]
-
nu se vadă că-n al lui sine plânge în timp ce corbul urii croncănea. Dar când mă resemnasem, am auzit un corn din care cânta trist melancolia și a vibrat deodată în mine poezia cerându-mi ca la ea să mă întorn. Mi-am părăsit mârțoaga și-am luat un cal vânjos spre a zbura cu dânsul printre stele, în care cu fervoare cioplesc visele mele semnându-le cu-orgoliu: Făt-Frumos. Orfeu Am coborât în Hades ca s-o găsesc pe ea
POEME de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1531 din 11 martie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1426102261.html [Corola-blog/BlogPost/343288_a_344617]
-
-l usucă,Spinul crește și-l astupă.America,mult departe,Țarăde străinătate,Dolaru’cât îi de mare,Îl plătim cu grè sudoareMii și sute de voinici,Își sting zilele-n făbrici.Frunzuliță de secarăA vini o vreme iarăși ne-om înturna în țarăCă nu-i raiu’ pă pământNuma unde te-ai născut...De-ar fi trăznit DumnezăuOblu’n muntele Brașău,Talpa leagănului meuSă n-o mai legene nime...Om fără norocca mine!-------------------------------(de la spițerie) - farmaciști Referitor la alte naționalități,să menționez
O VIZITĂ LA CHICAGO de IOAN NICOARĂ în ediţia nr. 118 din 28 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Jurnal_de_calatorie_american_2_o_vizita_la_chicago.html [Corola-blog/BlogPost/350815_a_352144]
-
sii de viață. - Măi, Vasile, mâine când te vei trezi din mahmureală, vei gândi mai pozitiv, nu îți va mai părea dracul chiar așa de negru ca acum. Mai bine te du acasă să te hodini că mâine iar te întorni la pădure și te va durea capul de la beutură. - Mă întorn la dracu'. Mai bine la el în Iad decât acasă să-mi urle în cap... - Lasă, măi Vasile, că te înveți tu cu ele. Nu zici că mai ai
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. III de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1389606962.html [Corola-blog/BlogPost/363789_a_365118]
-
mahmureală, vei gândi mai pozitiv, nu îți va mai părea dracul chiar așa de negru ca acum. Mai bine te du acasă să te hodini că mâine iar te întorni la pădure și te va durea capul de la beutură. - Mă întorn la dracu'. Mai bine la el în Iad decât acasă să-mi urle în cap... - Lasă, măi Vasile, că te înveți tu cu ele. Nu zici că mai ai două? Crezi că ălelalte două au fost mai breze decât astea
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. III de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1389606962.html [Corola-blog/BlogPost/363789_a_365118]
-
casă. Hai, dă-mi o răchie, nea Tase. Poate așa uit de năcazuri. Crucea mă-sii, că nu-mi mai iese din cap, patru fete și nici un băiat. - De, măi Vasile, o să uiți acum la crâșmă, dar acasă când te întorni, dai iar de ele. - Nu mai scap de belele. La omul sărac nici boii nu-i trag, cum este vorba românului. Ce-mi mai trebuiau copii. Auzi, nea Tase! Patru fete la douășcinci de ani! - Cum vine asta, Vasile? - Atât
ANA, FIICA MUNTILOR, ROMAN; CAP. III de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor_roman_c_stan_virgil_1389606962.html [Corola-blog/BlogPost/363789_a_365118]
-
câinii? - Eu sunt, Miroane, Nicolae. - La ora asta, măi omule! - Lasă că-ți zic eu cum îi treaba. Câinii auzind că îi cheamă stăpânul înapoi și pe doctor vorbind, au mai lătrat de câteva ori fără chef și s-au înturnat la picioarele baciului, scuturându-și plictisiți cozile pline cu mărăcinii adunați de pe pășuni. Mogâldeața se apropia din ce în ce mai mult și Miron, pentru orice eventualitate, trimise unul dintre ciobanii săi să-l întâmpine pe doctor și să-l însoțească până la stână. Nu
BACIUL MIRON de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2185 din 24 decembrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1482580104.html [Corola-blog/BlogPost/344810_a_346139]
-
Omu'n lume cât trăie/ Se străduie agonisi/ Se străduie ca furnica/ Când moare n-are nimica. Și mai am una: 'Dar-ar Dumnezeu cărare/Pe sub pământ umblătoare/ Să se-ntoarcă cel ce moare'. Dar-ar Dumnezeu să ne putem înturna înapoi. Oricum, de sărbători, de nașterea Mântuitorului se pune un colac pe masă, se leagă picioarele de la masă. Asta ce înseamnă? Că la masă sunt morții și viii la un loc. Astea sunt sărbătorile. Numai că trebuie să știm să
De la “Drumul lui Leșe” la muzica divină a compozițiilor lui Dinu Lipatti by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/105862_a_107154]
-
Acasa > Strofe > Creatie > CE FRUMOS... Autor: Ion Ionescu Bucovu Publicat în: Ediția nr. 647 din 08 octombrie 2012 Toate Articolele Autorului ce frumos... Ce frumos se face noapte, Ce frumos se face toamnă, Ce frumos visele mele În trecuturi mă întoarnă. Ce frumos mai sună frunza, Ce frumos mai bate vântul, Trec cucoarele pe zare, Iar prin inimă, cuvântul. De când mie îmi sunt eu, Umbra mea trece prin tine, Tu ești propriul meu zeu În metope bizantine. Cântă toamna dulce vaer
CE FRUMOS... de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 647 din 08 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Ce_frumos_ion_ionescu_bucovu_1349676779.html [Corola-blog/BlogPost/364909_a_366238]
-
ah, iscoadă!” Elementul fără de care omul nu poate trăi este sarea. Nu întâmplător, Apostolii au fost numiți „sarea pământului”, având în vedere misiunea lor. În Evanghelia Tăcerii sarea dobândește conotații stilistice: „Â se uită la mine pieziș, inima sa dorul întoarnă. E o literă făr' de care nu te pot iubi, sarea pământului e-o dulce rană!” O construcție oximoronică, prin care se exprimă un proces inițiatic îi relevă cititorului noi sensuri: „Gustul amar al fericirii mă-nvinge! Sarea sărutului doare
EVANGHELIA TACERII de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 388 din 23 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Evanghelia_tacerii_nicoleta_milea_1327350119.html [Corola-blog/BlogPost/360347_a_361676]
-
mea uitată ce-ncepe tot mereu cu-a fost odat'. Acum prin rătăcirea toamnei care acoperă cu frunze vechi cărări, te caut iar, iubire, peste zare și văd cum te afunzi în depărtări. Dar eu te rog, la mine te întoarnă ca altă Cosânzană din poveste că , uite, vine-un vânt de aspră iarnă și-nghețul se coboară de pe creste... Leonid IACOB Referință Bibliografică: poveste fără de sfârșit / Leonid Iacob : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 980, Anul III, 06 septembrie 2013
POVESTE FĂRĂ DE SFÂRŞIT de LEONID IACOB în ediţia nr. 980 din 06 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Poveste_fara_de_sfarsit_leonid_iacob_1378488796.html [Corola-blog/BlogPost/364339_a_365668]