236 matches
-
misionari arabi. La sfârșitul epocii sovietice, etnicii ruși reprezentau 23% din populație, (269.000 în 1989), inclusiv 50% în capitala Groznyy. Aceeași proporția s-a păstrat în mare parte și până în 1994. Datorită acțiunilor militare, cei mai mulți ne-cececeni, (dar și etnici ceceni), au părăsit țara în anii care au urmat declanșării conflictelor. În timp ce cecenii s-au refugiat în mare parte la rudele lor din sate, etnicii ruși din Groznyy care nu au reușit să fugă repede, au fost victime ale bombardamentelor aeriene
Cecenia () [Corola-website/Science/299730_a_301059]
-
269.000 în 1989), inclusiv 50% în capitala Groznyy. Aceeași proporția s-a păstrat în mare parte și până în 1994. Datorită acțiunilor militare, cei mai mulți ne-cececeni, (dar și etnici ceceni), au părăsit țara în anii care au urmat declanșării conflictelor. În timp ce cecenii s-au refugiat în mare parte la rudele lor din sate, etnicii ruși din Groznyy care nu au reușit să fugă repede, au fost victime ale bombardamentelor aeriene și de artilerie ale armatei ruse, precum și ale nevoilor care au căzut
Cecenia () [Corola-website/Science/299730_a_301059]
-
foarte ridicat, de peste 60%. În conformitate cu declarațiile guvernamentale ruse, începând din 2000 s-au cheltuit peste 2 miliarde de dolari SUA pentru reconstrucția economică a Ceceniei. În ciuda unei înviorări abia-simțite, contrabanda și schimbul în natură reprezintă nota dominantă a economiei. Oficialii ceceni proruși afirmă că, din 1994, peste 200.000 de oameni au fost uciși în Cecenia, inclusiv 20.000 de copii. Sursele rebelilor afirmă că forțele federale au ucis peste 250.000 de oameni, inclusiv 42.000 de copii.. Rebelii afirmă
Cecenia () [Corola-website/Science/299730_a_301059]
-
lunii noiembrie. 20 mai - Președintele FPCD Iurie Roșca înmânează ambasadorului Federației Ruse, Alexandr Papkin, o notă de protest în legătură cu informațiile publicate în presa de la Moscova, potrivit cărora FPCD ar fi implicat în sprijinirea materială și de alt ordin a combatanților ceceni. Ambasadorul rus este invitat să ia atitudine față de aceasta diversiune propagandistică și să dezmintă oficial insinuările din presa rusă. 21 mai - „Țara” publică un grupaj de materiale în apărarea scriitorului Dumitru Matcovschi, victimă a unei companii de denigrare lansată de
Cronologia Republicii Moldova () [Corola-website/Science/298563_a_299892]
-
de al Doilea Război Cecen, a trecut de cealaltă parte, susținând guvernul rus și a devenit președinte al Republicii Cecene începând cu 5 octombrie 2003, după ce condusese administrația din iulie 2000. La 9 mai 2004, a fost asasinat de islamiști ceceni la Groznîi, într-un atentat cu bombă în timpul unei parade de comemorare a victoriei sovietice în al Doilea Război Mondial. Fiul său, Ramzan Kadîrov, care condusese miliția tatălui său în timpul conflictului cecen, i-a devenit succesor în martie 2007 în
Ahmat Kadîrov () [Corola-website/Science/321809_a_323138]
-
un susținător al președintelui separatist Djohar Dudaev. Kadîrov a luptat în Primul Război Cecen pentru independență, fiind lider al unei miliții. În 1995 a fost numit muftiu șef al Republicii Cecene Icikeria. După izbucnirea conflictului violent dintre Moscova și separatiștii ceceni, Kadîrov a declarat că „"ruși sunt de mult mai multe ori mai numeroși ca cecenii, așa că fiecare cecen ar trebui să ucidă 150 de ruși."” Deși primul război a fost dus în principal din motive naționaliste, după independența "de facto
Ahmat Kadîrov () [Corola-website/Science/321809_a_323138]
-
independență, fiind lider al unei miliții. În 1995 a fost numit muftiu șef al Republicii Cecene Icikeria. După izbucnirea conflictului violent dintre Moscova și separatiștii ceceni, Kadîrov a declarat că „"ruși sunt de mult mai multe ori mai numeroși ca cecenii, așa că fiecare cecen ar trebui să ucidă 150 de ruși."” Deși primul război a fost dus în principal din motive naționaliste, după independența "de facto" a Icikeriei, mare parte a forțelor cecene erau compuse din jihadiști, ca de exemplu mujahedinii
Ahmat Kadîrov () [Corola-website/Science/321809_a_323138]
-
al unei miliții. În 1995 a fost numit muftiu șef al Republicii Cecene Icikeria. După izbucnirea conflictului violent dintre Moscova și separatiștii ceceni, Kadîrov a declarat că „"ruși sunt de mult mai multe ori mai numeroși ca cecenii, așa că fiecare cecen ar trebui să ucidă 150 de ruși."” Deși primul război a fost dus în principal din motive naționaliste, după independența "de facto" a Icikeriei, mare parte a forțelor cecene erau compuse din jihadiști, ca de exemplu mujahedinii arabi din Cecenia
Ahmat Kadîrov () [Corola-website/Science/321809_a_323138]
-
și era palidă la față un panarițiu superficial debutant se tratează prin aplicarea locală de antiseptice eventual prin administrarea de antibiotice pe cale orală populația este majoritar musulmană fiind formată din mai multe etnii niciuna nedeținînd majoritatea avari caucazieni lezghini nogai ceceni ruși gândirea corectă se distinge prin următoarele caracteristici claritate precizie ordine consistență coerență întemeiere servește la determinarea meridianului magnetic constituind elementul principal al busolei și al dispozitivelor sensibile de detectare a cîmpurilor magnetice acest fenomen are loc în lipsa câmpului magnetic
colectie de fraze din wikipedia in limba romana [Corola-website/Science/92305_a_92800]
-
Imperiul German după 1871) au devenit principalele puteri finanțatoare ale Rusiei, înlocuind Regatul Unit în această privință. După Războiul Crimeii, Imperiul Rus a reluat politica expansionismului extern. Trupele ruse și-au intensificat eforturile pentru controlul regiunilor caucaziene, unde populațiile musulmane - cecenii, circazienii și cele din Daghestan - au continuat să se revolte, în ciuda numeroaselor campanii militare ruse. După ce rușii sub conducerea lui Alexandr Bariatinski au reușit să-l captureze în 1859 pe liderul legendar al cecenilor, Șamil, armata imperială a reluat expansiunea
Istoria Rusiei, 1855-1892 () [Corola-website/Science/304730_a_306059]
-
fost reluate în 2005. Serghei Lapin a fost condamnat la 11 ani de închisoare. Politkovskaia s-a angajat în mai multe acțiuni de apărare a victimelor războaielor din Cecenia. Vizitează spitale și campusuri de refugiați, intervievând militari ruși și civili ceceni. În articolele sale, aduce critici violente și bine documentate abuzurilor comise de forțele de intervenție ruse asupra populației civile și critică tăcerea ultimilor doi prim-miniștri ceceni, Ahmad Kadîrov și fiul său Ramzan, amândoi susținuți de Moscova. În septembrie 2004
Anna Politkovskaia () [Corola-website/Science/304164_a_305493]
-
din Cecenia. Vizitează spitale și campusuri de refugiați, intervievând militari ruși și civili ceceni. În articolele sale, aduce critici violente și bine documentate abuzurilor comise de forțele de intervenție ruse asupra populației civile și critică tăcerea ultimilor doi prim-miniștri ceceni, Ahmad Kadîrov și fiul său Ramzan, amândoi susținuți de Moscova. În septembrie 2004, în timp ce zbura spre Beslan pentru criza ostaticilor, își pierde pe neașteptate cunoștința. Avionul se întoarce imediat pentru a fi internată în spital. Se presupune că ar fi
Anna Politkovskaia () [Corola-website/Science/304164_a_305493]
-
supuse exterminării sau reeducării, ci anumite clase sociale considerate a fi purtătoare a valorilor societății burgheze. Există însă și câteva excepții de la regulă, fiind vorba de germanii de pe Volga, deportați imediat după invazia hitleristă din vara anului 1941; precum și de ceceni, kalmuci, tătarii din Crimeea, ingușii, karaceenii, balcari și turcii meshetinți, învinuiți de colaborare cu regimul de ocupație nazist și deportați în masă la sfârșitul celui de-al doilea război mondial în Kazahstan, Asia Centrală și Siberia. Cine, mai exact, a avut
Ocupația sovietică a Basarabiei și Bucovinei de Nord () [Corola-website/Science/308984_a_310313]
-
după o ofensivă militară pe scară largă. Însă, mișcarea de rezistență militară de pe tot întinsul regiunii Caucazului de Nord a continuat să producă pierderi grele rusești și să submineze controlul politic asupra Ceceniei mulți ani după terminarea conflictului. Unii separatiști ceceni au comis și atacuri teroriste împotriva civililor din Rusia. Aceste atacuri teroriste, precum și violările pe scară largă ale drepturilor omului, comise de forțele ruse și de cele separatiste, au atras condamnarea internațională. Până în 2009, Rusia a incapacitat sever mișcarea separatistă
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
poliție locale. Trei luni mai târziu, liderul în exil al guvernului separatist cecen, Ahmed Zakaiev, a făcut apel la oprirea rezistenței armate împotriva forțelor de poliție cecene cu începere de la 1 august, declarând că speră că „începând din această zi, cecenii nu vor mai trage niciodată unul în altul”. Numărul exact al morților în urma acestui conflict este necunoscut. Estimări neoficiale oscilează între 25.000 și 50.000 de morți sau dispăruți, majoritatea civili din Cecenia. Pierderile rusești depășesc 5.200 (cifra
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
conflictul din zonă a durat până în 1859, când o armată de 250.000 de oameni, sub comanda generalului Aleksandr Bariatinski, a înfrânt rezistența muntenilor. Totuși, revolte frecvente au izbucnit în Caucaz în timpul Războiului Ruso-Turc (1877-1878). După Revoluția Rusă din 1917, cecenii au înființat un efemer Imamat al Caucazului, care includea părți din Cecenia, Daghestan și Ingușetia; a existat și un stat pan-caucazian secular, Republica de Munte a Caucazului de Nord. Statele cecene se aflau în tabere opuse ale Războiului Civil
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
a Caucazului de Nord. Statele cecene se aflau în tabere opuse ale Războiului Civil Rus și cea mai mare parte a rezistenței a fost zdobită de trupele bolșevice până în 1922. Apoi, cu câteva luni înainte de înființarea Uniunii Sovietice, Oblastul Autonom Cecen a fost creat în cadrul RSFS Ruse. El anexa o parte din teritoriul fostei Oști Căzăcești a Terekului. Cecenia și vecina sa, Ingușetia, au format Republica Autonomă Sovietică Socialistă Ceceno-Ingușă în 1936. În 1941, în timpul Celui De-Al Doilea Război Mondial
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
teritoriul fostei Oști Căzăcești a Terekului. Cecenia și vecina sa, Ingușetia, au format Republica Autonomă Sovietică Socialistă Ceceno-Ingușă în 1936. În 1941, în timpul Celui De-Al Doilea Război Mondial, a izbucnit o revoltă cecenă condusă de Hasan Israilov. Ca urmare, cecenii au fost acuzați de Iosif Visarionovici Stalin că ajută forțele naziste. În februarie 1944, Stalin a dat ordin să fie deportați toți cecenii și ingușii în RSS Kazahă și RSS Kirghiză, declanșând „Operațiunea Lintea” (Oперация Чечевица). Peste un sfert din
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
Celui De-Al Doilea Război Mondial, a izbucnit o revoltă cecenă condusă de Hasan Israilov. Ca urmare, cecenii au fost acuzați de Iosif Visarionovici Stalin că ajută forțele naziste. În februarie 1944, Stalin a dat ordin să fie deportați toți cecenii și ingușii în RSS Kazahă și RSS Kirghiză, declanșând „Operațiunea Lintea” (Oперация Чечевица). Peste un sfert din acești oameni au murit în timpul „strămutării”. În 1957, după moartea lui Stalin, Nikita Hrușciov le-a permis cecenilor să se reîntoarcă și Republica
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
le-a permis cecenilor să se reîntoarcă și Republica Cecenă a fost restabilită în 1958, dar autoritatea guvernului sovietic a început să se erodeze treptat. În timpul disoluției fostei Uniuni Sovietice din 1991, Cecenia și-a declarat independența. În 1992, liderii ceceni și inguși au semnat o înțelegere care împărțea în două Republica Ceceno-Ingușă, cu Ingușetia alăturându-se Federației Ruse și Cecenia rămânând independentă. Dezbaterea asupra independenței a dus în final la un război civil pe scară mică, începând din 1992, în
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
16 noiembrie 1996, în Kaspiisk (Daghestan), o bombă a distrus un bloc de apartamente aparținând forțelor rusești de grăniceri; 68 de oameni au murit. Cauza exploziei nu a fost niciodată stabilită, dar în Rusia atentatul a fost pus pe seama separatiștilor ceceni. Trei oameni au murit pe 23 aprilie 1997, când o bombă a explodat în gara rusească din Armavir (Regiunea Krasnodar). Alți doi oameni au murit pe 28 mai 1997, când altă bombă a explodat în gara din Piatigorsk (Regiunea Stavropol
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
răpiți in capitala osetină Vladikavkaz. Invadarea Daghestanului a fost declanșatorul celui de-al Doilea Război Cecen. În august și septembrie 1999, Șamil Basaev, în asociere cu sauditul Ibn al-Khattab, comandantul mujahedinilor, au condus două armate de până la 2.000 de ceceni, daghestanezi, arabi, mujahedini străini și militanți wahabiști din Cecenia în republica vecină Daghestan. În acest război s-a înregistrat pentru prima dată folosirea de muniție cu exploziv combustibil (FAE) în zonele populate, cu precădere în satul Tando. La jumătatea lui
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
scopul declarat de a-i alunga pe militanții care invadaseră Daghestanul în luna anterioară. Pe 26 august 1999, Rusia a recunoscut că efectuează raiduri de bombardament în Cecenia. Se consideră că loviturile aeriene rusești au obligat peste 100,000 de ceceni să-și părăsească locuințele pentru a se refugia în zone mai sigure; republica vecină a Ingușetiei a apelat la ajutor din partea Națiunilor Unite pentru a face față zecilor de mii de refugiați. Pe 2 octombrie 1999, Ministerul Rus pentru Situații
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
în nordul Ceceniei, în care i-au internat pe cei suspecți de a fi membri ai formațiunilor de militanți "bandformirovania", literal: „formațiuni banditești”. Pe 15 octombrie 1999, forțele rusești, după executarea unui baraj intens de artilerie și tancuri împotriva luptătorilor ceceni, au preluat controlul unei înălțimi strategice care aducea capitala Groznîi în raza artileriei ruse. Drept răspuns, președintele Mashadov a proclamat "gazavat" (războiul sfânt) pentru a se opune avansării armatei ruse. Legea marțială a fost declarată în Ichkeria și rezerviștii au
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]
-
rechemați sub arme. Guvernul rus nu a declarat însă legea marțială sau starea de urgență în Cecenia sau Rusia. În ziua următoare, forțele rusești au capturat strategicele Înălțimi Terski din vecinătatea capitalei Groznîi, alungându-i pe cei 200 de apărători ceceni. După lupte grele, Rusia a încercuit baza cecenă din satul Goragorski, în vestul orașului. Pe 21 octombrie 1999, o rachetă rusească cu rază scurtă de acțiune a lovit piața centrală din Groznîi, ucigând peste 140 de oameni, inclusiv multe femei
Al Doilea Război Cecen () [Corola-website/Science/323690_a_325019]