49 matches
-
inimă și făptuiră cu mînuri ce fură cu adevărat cum sînt azi ale noastre - adică OM. Făpturile multe pe care le-am strîns împreună fac parte din ceea ce legile statului nostru numesc: PATRIMONIU CULTURAL NAłIONAL. “ Costache Burga Cap. XXVII Jinduitul curmei Vara cumpără omul un mic purceluș. Fi-o-ar, poate, și neînțărcat. Chiar din clipa în care îl ia în primire, vorbește cu dînsul frumos. Pe la pîntece întinde mîna șil scarpină încetișor desmerdîndu-l, că nu este altă plăcere mai mare
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
de ce, de ne ce, lanțul, mare sau mic, este sămnul robiei, deci sămnul ce naște răcorile din mădulare și nu se cuvine să fie tovarășul unei ființei iubite, precum animalul crescut lîngă casă; chiar dacă stăpînul, ajuns la strîmtoare, îl vinde. Curmeiul sau, poate că, numai o ață urîtă și cu nădituri noduroase ce fuse la gîtul purcelului, nu o va da de fel vînzătorul, că dacă o dă, el își vinde norocul și nu va mai fi niciodată în stare să
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
bine să prindem puțin înțelesul de ce ar putea să ne înfățișeze și ist prea ciudat obicei prelungit peste cîte milenii de închipuirea că funia poartă norocul sămînței de vită crescută cu dragoste lîngă bordei!... Oare nu zăbăvește în prea jinduitul curmei amintirea de tot prizărită a sculei viclene, a lungii frunghii, cu laț larg la un capăt, icoana mult ștearsă a unui arcan - descîntat, colo-n taină, de vraci - dintre cele cu care prindeau animalele pe jumătate sălbatice stră-străbunicii?!... Să nu
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
totul! Ei poate n-au înțeles... Sau n-au mai vrut... Sau n-au mai putut... Poate, acum, alt domn, mai bun, mai pașnic... spune răsuflând greu, cu obidă și se împiedică de cârpele ce-i atârnă legate cu un curmei. Pe dracu' alt domn!! răbufnește Daniil revoltat, dar imediat se pleznește peste gură și-și face trei cruci. Doamne iartă-mă! Na, c-am sfeclit-o și eu! Închide ochii. Se reculege... Se concentrează, adâncindu-se în el, apoi, iluminat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
spune Sihastrul, scuturându-și sutana udă și râde. Au plecat. Ce lupi "bine crescuți"... Mai greu cu căluțu'. M-a fugărit pădurea toată... Un "Năzdrăvan"! Ștefan, cu piciorul pe scaun, își leagă cârpele: O sfoară ai? Am... Îi întinde un curmei și o pânză de in. Ștefan leagă cârpele. Un tril încântător de ciocârlie. Ciocârlia mea din arin: mă scoală cu răsăritul odată... Și chiar pleci? îl întreabă Daniil și îl privește lung. Trebuie! Să te fi odihnit, o zi, barem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
XII-a StiințeleNaturii 2 Alexandru I.Oana Elenă Axinte A.Teodor Bahnariu I.Alexandru -Ionuț Bahrim C-tin Andrei Octavian Bârlad S.NarcisRaimond Bârlădeanu D.Simona Bratosin -Nastase V.Dan Ciliac Gh.Silvia Cozma S.GeorgeMihăiță Crăsneanu C-tin Petrică Curmei Gh.Alexandra Curmei Gh.Ana Diaconu C.Bogdan Dogaru C-tin Andrei Dumitriu V.Florin Gheorghiu C.Adina - Mihaela Hodea V.Simona Adriana Iacob Eug.Alina.Elena Iacob C.Ionuț Costel Iolea M.Cristina Istrate V.Alexandra Marcu T.Andreea
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
2 Alexandru I.Oana Elenă Axinte A.Teodor Bahnariu I.Alexandru -Ionuț Bahrim C-tin Andrei Octavian Bârlad S.NarcisRaimond Bârlădeanu D.Simona Bratosin -Nastase V.Dan Ciliac Gh.Silvia Cozma S.GeorgeMihăiță Crăsneanu C-tin Petrică Curmei Gh.Alexandra Curmei Gh.Ana Diaconu C.Bogdan Dogaru C-tin Andrei Dumitriu V.Florin Gheorghiu C.Adina - Mihaela Hodea V.Simona Adriana Iacob Eug.Alina.Elena Iacob C.Ionuț Costel Iolea M.Cristina Istrate V.Alexandra Marcu T.Andreea Scriitoru S.Cătălin
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
au fost dragi și stupii tot din școala normală, unde am văzut întâi stupi sistematici, și am avut și un apicultor francez, de mare valoare și pe care îl chema Le Corme, și noi ca români pâclișiți îi ziceam Domnu Curmei. Ne-a fost și foarte drag să prind pește, să am mrejă, care în timpul refugiului din 1944 mi-a furat-o un văr de-al meu, neam de șătrăr după măsa, Anton a lui Bădica Toader Iftime. Am avut și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
din decorul pe care și-l alcătuiseră frații în joaca lor: Și la margine de codru ei aprind o focărie/ Într-o groapă cu cenușă... de juca trandafirie/ Colibioara cea de trestii cu ușița-i rezimată,/ Împletită din răchită, cu curmei de tei legată 148. Descrieri detașate de sentiment, simple aduceri-aminte ale nevinovatelor jocuri. După ce va interveni marea despărțire de iubita care va muri în floarea tinereții, totul se va întoarce pe dos și se va petrece în alt ritm. La
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
joacă doar în ochiul de pădure, ci și la poalele sale: Și la margine de codru ei aprind o focărie/ Într-o groapă cu cenușă... de juca trandafirie/ Colibioara cea de trestii cu ușița-i rezimată,/ Împletită din răchită, cu curmei de tei legată 149. Câteodată imaginile sunt strict cinetice, Ea-și urma cărarea-n codru 150 este sugestivă din acest punct de vedere. La fel de sugestivă este antiteza din titlul Codru și salon 151, sau, dimpotrivă, apropierea din Mușatin și codrul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
dă bici calului, cotește la stânga și se tot duce pe drumul Hușului. Eu mirat și destul de neliniștit de rămânerea de unul singur, ascult uruitul căruței până se pierde în depărtare, pe urmă-l văd și pe cotei zbuciumându-se în curmeiul care-l lega de un lemn al colibei. Cu toate mângâierile mele, cu tot dărăpul de mămăligă ce i-l dau și nu-l mănâncă, cățelul nu-și contenește zbuciumul. Într-un târziu, văzând că nu-l pot liniști și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
Trebuia s-aduc pe grecul ca să știe cum s-o ia. Un viclean trebuie-acuma... Moldoveanul este prost, Ce mi-e * daca-avu sub Ștefan și în vremea care-a fost Te miri ce și mai nimica... și, făcând din tei curmei, O ducea pe azi pe mâne țara cu nevoia ei... {EminescuOpVIII 201} Azi? Azi nu-i vremea aceea, ne-am deschis la cap și noi, Astăzi ne-mbrăcăm mai altfel, mai podoabă, mai fărfoi. Am lăsat Suceava veche... sus în
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
șede”. Și Dumnezeu, de cuvânt, i-l dă. Amu era o babă și baba avea o capră. Dimineața când se scoală baba, scoate capra pe poartă și zice : „Du-te în paza Domnului !” Sfântul Petrea, de cuvânt, ia capra de curmei și-o poartă toată ziua în țarnă. Dar capra cum îi capra : ba se cațără pe-un păducel, ba se bagă sub o tufă, dă pici, dă pe dincolo, până se lehămetește sfântul Petrea și de capră și de dumnezeire
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
de avion facem, adică morișca - da la ei, la fabrica de avioane de la Brașov, le zice pale și din pallltin se fac... Uite și teiul cel rotat și-mbălsămat - și de Dumnezeu binecuvântat... I se zice tei, fiindcă din el facem curmei; pentru cotei... Da uite, uite la istalant: mai demult i se zicea: crapin, fiindcă crapă aiurea, nu-i bun de lucrat, numai de foc - așa-i cu carrrpenul... - Dar la stejar de ce-i zice stejar, Moș Iacob? Nimeni nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
anevoios; luase obiceiul nesuferit al predicilor, apoi ajunsese la refuz și la mojicie. Rim maltrata pe Lina din cauza lui Lică, care tot pe Lina o maltrata; ea nu se putea apăra, de nici unul. Dezgustat repede de orice ocupație, Lică neglijase curmei comisionul de la Galați. Cum nu se putuse deprinde cu regimul conjugal, duduia Mari se întorsese la clientelă, și școala de infirmiere se strămutase la Mogoșoaia. Pentru Lina vecinătatea Siei - deși n-o vedea - se dovedea apăsătoare. Era timpul când menajul
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
nu mai puteam să scap de ei, am fosi nevoit să torn în aceeași zi vreo zece acrostihuri cu cele mai drăgălașe nume de fată: Vivi, Georgeta, Mimi, Jenica, Anișoara, Mariana, Irinel și altele. Dar culmea a fost că foarte curmei băieții și-au ridicat pretențiile, cerîndu-mi cu insistență sa mai adaug câte ceva la numele iubitei ― "nu cine știe ce", spuneau ei ― în așa fel, ca inițialele să dea: "Valeria, te iubesc", Cristina, te ador", "Lili, îmi ești dragă"... și altele cam în
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
povestea mămuța, răspunse Ionică. Cei doi băieți se apropiară și o arătare stranie se înfățișă în fața ochilor. Era un bătrân, cam de optzeci de ani, îmbrăcat cu o rasă de călugăr, roasă de trecerea timpului, dar curată, încins cu un curmei de tei, peste mijlocul subțire al trupului, cu picioarele goale, care se apăra, de căldura soarelui, purtând, pe capul pleșuv, un potcap mănăstiresc, vechi de peste o sută de ani. Bună ziua, moșule! dădură binețe cei doi tineri. Bună ziua și dumneavoastră, vitejilor
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
peste pământ. În acel moment Norocel și-a luat la revedere de la tata până a doua zi, hotărând că este vremea să facă cale-ntoarsă. De această dată a hotărât să urmeze sfaturile zânei. A legat lanterna în jurul capului cu un curmei și după ce și-a privit încrezător „Doamneajută" l-a înfipt curajos în pământ, a luat poziția unui bărbat preocupat de treburile sale dar, atent la muțenia pădurii. Se întreba dacă s-a întâmplat ceva sau doar i se părea. Atâta
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
Ce-a lui stele mari și albe peste ele le presară. 495Și la margine de codru ei aprind o focărie Într-o groapă cu cenușă... de juca trandafirie Colibioara cea de trestii cu ușița-i rezimată, Împletită din răchită, cu curmei de tei legată. La o ploscă de vin negru stând de vorbă bucuroși, 39 {EminescuOpVI 40} 500Parcă-i zugrăvește focul cu răsfrîngerile-i roși. De asupra ceru-i negru, - pe-ntinsori de catifea Sunt cusute-n umed aur ici o stea, colo
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
unghie. Dintr-o precauție lesne de înțeles, am dat zdreanța la o parte. Baba (abia acum observam că-i chioară) ne aduse în pestelca ei murdară un morman zemos de pere. Corcit cu un porc sălbatic și legat cruciș în curmeie, pe toloacă păștea un soi de mistreț cu sfîrla nemaipomenit de lungă din care trîmbița o foame neostoită. Sosite de la hoit, cîteva potăi dezveleau, pe colții albi, gingiile negre; ne mîrîiau cu dușmănie. Printre case, zmîrcurile iscate de izvoare ce
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
unul de rând! Era fruntea, cum se spune... Dar... În altă noapte a răsunat ca un trăsnet glasul sergentului Limbosu: „Privește la mine, Toaibă!”... Acesta a fost doar începutul, că apoi șirul viselor s-a legat - vorba ceea - tei de curmei... Noapte de noapte - ca un făcut - visele reluau firul întâmplărilor din viața lui. Toate se înșirau ca un basm spus de cineva. În fiecare noapte se făcea că parcă cineva îl bătea pe umăr, ca și cum l-ar fi făcut atent
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
cap. Dacă și Dumitru îi curios să afle ce s-o întâmplat cu strigoiul, atunci pot să povestesc mai departe. Mai încape vorbă, moș Pâcule? l-a aprobat Ion Cotman cel tăcut. Dacă-i așa, atunci să legăm tei de curmei. Si nu vă mai băgați în vorbă neîntrebați! Așa cum vă spuneam, bețivul o reușit până la urmă să deschidă ușa...Când au auzit vorbă, portarul și doctorul de gardă și-au luat mâinile de la ochi, cu mare băgare de seamă...Si
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
bucății stă în a încetini gesturile tipice ale individului, în a-l lăsa să-și debiteze expresiile rezumând firea și experiența lui. Ideea de progres fiind exclusă din formula nuvelei, căruța lui Moș Nichifor este oricând legată "cu teie, cu curmeie". Harabagiul a fost totdeauna "moș". Când căruța merge, feleșteocul și posteuca fac mereu "tranca, tranca! tranca, tranca!" Iepele lui Moș Nichifor sunt "albe ca zăpada", fiindcă și când le schimbă, harabagiul le înlocuiește cu iepe de același fel. Când căruța
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
ca să-și depună la bord polonicul și bidonul, își întoarse ambarcațiunea și porni în urmărirea uriașilor furnizori de ulei pentru lampă. Cum balenele fuseseră reperate în partea de sub vînt, ambarcațiunea lui și celelalte trei ambarcațiuni germane, care-o urmară în curmei, aveau un avans considerabil față de ale noastre. în total erau opt balene - un cîrd de mărime obișnuită. Vizibil alarmate, înotau ca repeziciune contra vîntului, atingîndu-se una pe alta, întocmai ca niște cai înhămați la același atelaj, în urma lor rămînea o
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]