190 matches
-
lor, Béla Bartók, care însă se va stinge tragic, la New York, în acea toamnă), de care-l va lega o prietenie de-o viață. În 1949, după absolvirea Academiei budapestane, a revenit în România, unde intenționa să aprofundeze cercetările sale folcloristice și etnomuzicologice. La Cluj, în prima etapă a periplului său, a colaborat cu János Jagamas, coordonatorul unui proiect privind elaborarea unei monografii a satului maghiar limitrof Inucu (proiect nefinalizat), apoi, în Capitală, la Institutul de Folclor, cu Sabin Drăgoi, Mircea
Revista MUZICA by Constantin-Tufan Stan () [Corola-journal/Science/244_a_481]
-
dar și din celelalte culegeri realizate de Drăgoi în Banat și Transilvania. Concert Românesc, finalizat în iunie 1951, după mai multe etape componistice, reflectă acumulările și preocupările din acea perioadă, reprezentând, în acest sens, o adevărată sinteză a investigațiilor sale folcloristice, dar și o pagină contrastantă în raport cu ceea ce avea să definească, mai târziu, stilul avangardist al lui Ligeti, autorul Poemului simfonic pentru 100 de metronoame, dar și al coloanei sonore din filmul SF regizat de Stanley Kubrick în 1968, 2001: A
Revista MUZICA by Constantin-Tufan Stan () [Corola-journal/Science/244_a_481]
-
-mi închipuiam să supraviețuiască, peste secole, atâta sevă și prospețime poetică. Ești un părinte iubitor și ocrotitor al poeților populari, anonimi, ai Argeșului și Muscelului și meriți devotamentul nostru. La p[aginile] 244-245, constat îndelunga d[umnea]v[oastră] activitate folcloristică de teren și, din nou, alte omagii admirative din parte-mi. În vara anului 1953, împreună cu prof[esorul] Vasile Marin din Vâlsănești, am vizitat și eu Stroeștii. Vă spuneam odată, că socrul lui Vasile Marin a fost un învățător Florescu
Dan Simonescu și unul dintre discipolii săi by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/3514_a_4839]
-
în "Bucureștiul cultural" nr. 21-22, supliment la revista "22", nr. 810 din 13-19 septembrie 2005: "Se pare că Rebreanu a fost aproape de Nobel, iar polonezul Reymont care l-a învins nu era mai bun". E, din păcate, una din informațiile "folcloristice" despre șansele unui scriitor român la Premiul Nobel. Lui Reymont i s-a acordat acest premiu în 1924, când cariera internațională și traducerile din proza lui Rebreanu erau la un început modest. În 1924, Liviu Rebreanu nu avea cum să
Nobelabilitatea literaturii române by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9163_a_10488]
-
modelul static-statuar”, „modelul beativ-dogmatic”, „modelul catastrofic”, „modelul static-gregar”, „modelul expansionist-dinamic”, „modelul expresionist-rebel”, „modelul fizic-descriptiv și termodinamic”), iar partea cealaltă a volumului tratează despre „modelul magic” în cultura română, cu consistente referiri la și exemplificări din cultura tradițională și din corpusul folcloristic. Faptul (semnalat de Paul Anghel) că „în cultura română până la ora actuală nu sunt asimilate date importante din propria ei istorie” ar trebui să dea de gândit oricărui intelectual român. Și chiar dacă explicația la Paul Anghel este parțială și partizană
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
IV. Din același document aflăm și numele învățătorului din acea perioadă, Vasilie Maier. Un alt nume care a contribuit la dezvoltarea culturală a Maioreștiului este și preotul satului, Vlase. Harnicul folclorist, născut la Blaj, preotul Vlase, a adunat un material folcloristic bogat, o parte din aceasta înmânând-o profesorului Ioan Micu Moldovan. Colecția acestuia din urmă, împreună cu colecția preotului Vlase a fost tipărită în 1885 de Andrei Bîrseanu și Ioan Urban Jarnic - sub numele "Doine și strigături din Ardeal". O altă
Maiorești, Mureș () [Corola-website/Science/300587_a_301916]
-
1910, 7-16; N. I. Apostolescu, Hasdeu și Tocilescu, RIAF, 1912, 24-25; Ovidiu Papadima, Folclorul în periodicele lui Hasdeu („Traian” și „Columna lui Traian”), SIL, 292-296; Chițimia, Folcloriști, 193-216; Vrabie, Folcloristica, 228-235; Maria Frunză, Grigore Tocilescu și integrarea sa în evoluția preocupărilor folcloristice naționale din veacul al XIX-lea, AUI, literatură, t. XVI, 1970; Ist. lit., III, 896-904; Bârlea, Ist. folc., 310-313; Virgiliu Ene, Folcloriști români, Timișoara, 1977, 120-129; Dicț. lit. 1900, 855-856; Datcu, Dicț. etnolog., II, 253-255. C. Bz.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290204_a_291533]
-
său, canonicul blăjean Ioan Micu Moldovan, preluând metoda acestuia de anchetă prin elevi. Inițiază în 1879 o mare colecție de literatură populară, cuprinzând doine, strigături, cântece rituale funebre, balade, cimilituri, deceuri, anecdote, legende, basme ș.a., adunate de pe o largă arie folcloristică („De la Tulgheș și până la Brad, și din Maramureș până în Olt, de pretutindenea”), publicată parțial în presă (peste trei sute cincizeci de cântece, strigături și balade apar în „Convorbiri literare” între 1881 și 1891) și în volumul Colinde din Ardeal. Datini de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290545_a_291874]
-
Narrative Research (SUA). Cele dintâi studii publicate de T. sunt de istorie a folcloristicii și, probabil, au fost scrise la îndemnul lui Ion Mușlea. Arthur Schott și culegerile lui de povești românești, Începuturile interesului pentru folclorul românesc în Banat, Activitatea folcloristică și etnografică a lui Simion Mangiuca, Vuk Karadzić în folcloristica românească din secolul al XIX-lea reprezintă câteva tentative izbutite de a urmări modul în care a prins contur, etapă cu etapă, interesul pentru folclor, ca parte a procesului de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290040_a_291369]
-
obiceiuri cunoscute fiind : Colindele, Capra, Ursul, Plugușorul, Sorcova . Folclorul românesc a grupat, obiceiurile în patru cicluri care concordă celor patru anotimpuri: obiceiuri de primăvară, de vară, de toamnă și de iarnă, aceste din urmă fiind deosebit de vaste, pe întreg teritoriul folcloristic, încărcate de semnificații și simboluri pentru cultura noastră populară. Conform tradiției după lăsarea secului, flăcăii din comună, ce vor îmbrăca costumele căiuțiilor, al caprei, caută și împacă muzicanți Îlăutariă care îi vor însoți la parada mascaților, desfășurată inițial în fața mulțimii
Festivalul Internaţional de Fanfare by Aurel Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1310_a_2193]
-
adresate lui Artur Gorovei. SCRIERI: Din trecutul nostru, Focșani, 1903; Din trecutul nostru. Stejarul de la Carpat, Focșani, 1904; La clacă, Craiova, 1914; Din iesle pe cruce, Craiova, [1916]. Culegeri: Aga Bălăceanu, Craiova, 1916; Gr. G. Tocilescu, Christea N. Țapu, Materialuri folcloristice, I-III, îngr. și introd. Iordan Datcu, București, 1980-1981. Traduceri: Homer, Odyssea, fasc. 1, Focșani, 1902. Repere bibliografice: N. Iorga, Colecția de folk-lore a Ministeriului de Instrucție, București, 1903, 12-16; Scrisori către Artur Gorovei, îngr. și introd. Maria Luiza Ungureanu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290060_a_291389]
-
București, 1903, 12-16; Scrisori către Artur Gorovei, îngr. și introd. Maria Luiza Ungureanu, București, 1970, 359-362; Gheorghe I. Neagu, Christea N. Țapu, REF, 1978, 2; Ovidiu Papadima, O lucrare fundamentală, RMB, 1981, 11 456; Traian Cantemir, Restructurarea unei vechi ediții folcloristice, CRC, 1981, 47; Cristea, Teleorman, 690-691; Datcu, Dicț. etnolog., II, 258; Datcu, Repere, 27-59; Dumitru Vasile Delceanu, Doi folcloriști cu har: Christea N. Țapu și Florian Cristescu, „Caligraf”, 2003, ianuarie. I. D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290060_a_291389]
-
al Academiei Române”. În aceeași vreme, cernăuțeanul Dimitrie Dan publica lucrarea Din toponimia românească, de data asta în capitala țării (București, „Socec”, 1896). Peste tot, se trezise la viață același „plai românesc”, toponimic, demografic, de suflet. Nu trebuie să aducem mișcările folcloristice naționale, din secolul al XIX-lea, la numitor comun, de dragul științei „exacte”, cînd problema nici nu se punea în acești termeni. Nemții, prin Frații Grimm, iugoslavii, prin Vuk Karagici, au recunoscut textelor orale valori artistice și imaginative, însă dependente de
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
drept de omologare (și nu de excludere) orice informație științifică, indiferent din ce domeniu provine. Importantă mi se pare acumularea acestor date și mai ales sintetizarea lor, în așa fel încît cercetarea să nu pară limitată la aspectul pur etnografic, folcloristic, literar, istorist, etc. Toate pot fi cuprinse într-o sinteză superioară, reprezentînd „esența”, chipul de profunzime al poemei, cel pe care îl caută, cu vagi presupoziții, fiecare cercetător în parte. 2. Nu este suficient să gîndim în spiritul interdisciplinarității, pentru
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
om. Ceea ce i-a asigurat Ștefaniei Mincu succes evident pe parcursul întregii cărți este lectura proprie, fără prejudecată. Este singura cale adevărată, de altfel, cu privire la textele mioritice, dată fiind tipologia complexă, resfirată pe mari întinderi spațio-temporale. Apare limpede diferența față de tradiția folcloristică, orientată secvențial, pe grupuri de texte. Se pleda pentru eliminări arbitrare. În asemenea condiții, hermeneutica nu-și găsește suport sigur, nici în privința materialului faptic, nici în fixarea unor repere orientative în derularea discursului critic. Autoarea acordă statut egal tuturor tipurilor
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
românii din străinătate: „Pe acești frați ai noștri locuind în țările străine, purtând greul jug al străinismului, i-am cercetat de aproape, vorbind despre ei în destule scrieri ce am publicat”. A. D. Xenopol, în 1904, aprecia că pe tărâm etnografic, folcloristic, arheologic și literar, B. este cel dintâi care s-a interesat de soarta românilor trăitori în diferite țări, încercând să le redeștepte iubirea pentru muzica și tradițiile strămoșilor lor. SCRIERI: O călătorie în Dobrogea, Iași, 1880; Despre crestăturile plutașilor pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285952_a_287281]
-
1-2, București, 1932-1933 : Liviu Rusu, Le sens de l'existence dans la poesie populaire roumaine, Paris, 1935 ; ed. a Il-a, revăzută, în românește, București, 1967 ; Al. Dima Conceptul de artă populară, București, 1939, o lucrare de sinteză, estetică și folcloristică ; idem, Zăcăminte folcloristice în poezia noastră contemporană, București, 1936, prima încercare amplă de urmărire a acestor influențe (pe aceeași temă, vezi Ion Rotaru, Eminescu și poezia populară, București, 1965) ; Mircea Eliade, Comentarii la "Meșterul Manole", București, 1943 ; Gh. Vrabie, Folclorul
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
Liviu Rusu, Le sens de l'existence dans la poesie populaire roumaine, Paris, 1935 ; ed. a Il-a, revăzută, în românește, București, 1967 ; Al. Dima Conceptul de artă populară, București, 1939, o lucrare de sinteză, estetică și folcloristică ; idem, Zăcăminte folcloristice în poezia noastră contemporană, București, 1936, prima încercare amplă de urmărire a acestor influențe (pe aceeași temă, vezi Ion Rotaru, Eminescu și poezia populară, București, 1965) ; Mircea Eliade, Comentarii la "Meșterul Manole", București, 1943 ; Gh. Vrabie, Folclorul, București, 1947, idem
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
1891), iar singur va edita „Revista copiilor” (1896-1897), precum și o revistă umoristică, „Tămâia” (1902). În 1884 era în Belgia, la Universitatea din Liège, unde în 1887 obține diploma de doctor în filosofie și litere. Aici vine în contact cu mișcarea folcloristică europeană și se inițiază în studiul comparativ al literaturilor. Întors în țară, se stabilește la București, unde ține la Universitate, timp de un an, un curs de istoria teatrului, iar la Conservatorul de Muzică și Artă Dramatică predă literatura dramatică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289825_a_291154]
-
instituții (Muzeul Etnografic al Transilvaniei). În Studii și cercetări de folclor (1971), sunt abordate domenii nefrecventate până atunci: epica și lirica populară, ca în Balada populară în sudul Transilvaniei, Orizontul artistic al strigăturii, dar și pagini din istoria folcloristicii - Începuturile folcloristice în Transilvania, G. Barițiu și patrimoniul artistic popular, Folcloriști saxo-români - sau texte de medicină pastorală din Mărginimea Sibiului. Arta populară, cu toate componentele ei, a constituit celălalt domeniu predilect, căruia P. i-a închinat studii și articole pertinente încă din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288736_a_290065]
-
vorbire și scriere, I-III, Cluj-Gherla, 1879-1885; Repere bibliografice: Pop, Conspect, II, 185; Autobiografie, TR, 1897, 8, 9; Chendi, Scrieri, 152-153; Dumitru Pop, Grigore Silași folclorist, SUB, Philologia, t. IX, 1964, fasc. 1; Viorica Nișcov, Ecouri în România ale activității folcloristice a Fraților Grimm, RITL, 1967, 2; Octavian Șchiau, Grigore Silași, dascălul, TR, 1967, 8; Lascu, Clasicii, 305; Dicț. lit. 1900, 781; Păcurariu, Dicț. teolog., 403-404; Tanco, Dicț. lit. Bistrița, 332-333; Rusu, Membrii Academiei, 483-484; Datcu, Dicț. etnolog., II, 207-208. L.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289668_a_290997]
-
1927), este rezultatul unor investigații amănunțite și riguroase, care i-au permis o bună încadrare în epocă și o abordare competentă a subiectului. În același spirit, B. face publice o serie de mici „descoperiri” și utile precizări referitoare la preocupările folcloristice ale lui V. Alecsandri, la memorialistica lui T. Cipariu și G. Barițiu, la traducerile teatrale ale lui St. O. Iosif. S-a ocupat în mod deosebit de activitatea literară a lui I. Ghica, din a cărui operă îngrijește și comentează o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285796_a_287125]
-
strigăte de bucurie și de veselie din ceruri se auzeau: Slavă întru cei de sus Lui Christos Domnul Iisus, Lui Christos, lui Dumnezeu, Din orașul Vifleem. Pe pământ pace, Bucurie, veselie, La oamnei bună-voire! (Simion Florea Marian, Llegendele Maicii Domnuluistudiu folcloristic, București, 1940) Feciora Maria naște pe Mesia Să depanăm și altă poveste din bătrâni despre Crăciun cel aspru și nevastă-sa Crăciuneasa. Inimă de piatră, omul bogat Crăciun își persecuta familia și argații. Când se ducea la moară, cică femeile
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
folclor au apărut în revista „Studii și cercetări de istorie literară și folclor” sau au fost incluse de colaboratori în lucrările proprii. G. Călinescu însuși a realizat și a publicat un important studiu, care a stârnit ecouri polemice în cercetarea folcloristică românească, intitulat Arta literară în folclor, introdus apoi în primul volum al Istoriei literaturii române, apărut sub egida Institutului în 1964. Gheorghe Vrabie a primit în 1997 Premiul Herder, îndeosebi pentru lucrările întreprinse în Institut: Balada populară română (1966), Structura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287561_a_288890]
-
permanență în atenția forului academic. În 1884, B. P. Hasdeu s-a oferit să ducă la bun sfârșit proiectul avansat și susținut material de regele Carol I, Etymologicum Magnum Romaniae (1886-1898) fiind gândit ca un tezaur de cunoștințe lingvistice, filologice, folcloristice, istorice, geografice, literare, dar nu a reușit să elaboreze decât primele trei volume și introducerea la cel de-al patrulea. Munca la Dicționarul tezaur al limbii române a fost continuată de A. Philippide, Sextil Pușcariu, Iorgu Iordan, Alexandru Graur și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285146_a_286475]