1,733 matches
-
ei în această noapte nebună. Îi admira fundulețul rotund și se bucura că în această noapte a trăit ineditul, având o nouă experiență a vieții sale de bărbat. Ce va urma după aceasta nu știa, însă privind la trupul tânăr ghemuit în mijlocul patului său, simțea că era pregătit sufletește să-și asume responsabilitatea actului. Va vedea ce va fi mai târziu. Spera ca Angela să fie discretă și atât, iar cu Minodora nu știa încă ce va face. Referință Bibliografică: PARFUM
ROMAN , CAP. TREISPREZECE/EROTIC de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1454657227.html [Corola-blog/BlogPost/363431_a_364760]
-
o nevinovăție dezarmantă. Nici n-ai încuiat ușa! - Am uitat, zic și o iau în brațe. Cum e afară? - Acceptabil. Mai rău ca acum cinci ore, dar mai bine decât acum trei ani! Nu te mai gândi la asta! Se ghemuiește la pieptul meu caldă și afectuoasă. - N-am mai făcut niciodată dragoste pe furtună! îmi mărturisește, apropiindu-și buzele de urechea mea. - Nici eu, îi răspund tot în șoaptă, deși valurile, care se loveau de navă, făceau un zgomot asurzitor
DRUMUL APELOR, 24 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2249 din 26 februarie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1488104051.html [Corola-blog/BlogPost/376322_a_377651]
-
îmbrățișat-o tandru și, cu o sărutare caldă, am abandonat-o epuizată printre cearceafurile mototolite. Mai aveam câteva ore până la o nouă deșteptare, de aceea am încercat să adormim cât mai repede. Am stins lumina lampadarului și, cu iubita mea ghemuită la piept, care deja zâmbea în lumea viselor ei, am adormit și eu rapid. Efortul de pe ringul de dans combinat cu cel de pe canapea m-au trimis și pe mine în lumea viselor. Doar țârâitul strident al soneriei ceasului deșteptător
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1505 din 13 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423849293.html [Corola-blog/BlogPost/367557_a_368886]
-
mai 2016 Toate Articolele Autorului Cu vină strânsă din strămoși Fără de grâi, fără picioare Port prin coclaurii umbroși Destinul meu de târâtoare. Cum nu-mi găsesc un cer anume Care ar trece peste gleznă Străin și dușmănit de lume Mă ghemui mai adânc în beznă. Pripas pământului și rob Cu suflet veșted de pădure Mi-ndemn răbdarea că pe-un orb Durerea trupului sa-ndure. Cand spre amurguri au s-adape Cu sânge vreun ciopor de vite De printre tarsuri, ca
BLESTEMUL SARPELUI de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 1972 din 25 mai 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1464201343.html [Corola-blog/BlogPost/378881_a_380210]
-
Acasa > Poeme > Sentiment > MINUNEA LUI MOȘ NICOLAE Autor: Gabriela Munteanu Publicat în: Ediția nr. 2160 din 29 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Într-o sobă humuită ard tăcut trei vrescurele... Ghemuit într-un ungher le privește trist copilul, Rupe-ncet purtat de gânduri în bucăți trei rămurele Din salcâmul de la poartă, ca să nu-l apuce frigul... Pe pătuțul de la geam dorm doi copilași micuți... Frații lui...Alături mama, doarme-mbrățișându-și
MINUNEA LUI MOȘ NICOLAE de GABRIELA MUNTEANU în ediţia nr. 2160 din 29 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_munteanu_1480452884.html [Corola-blog/BlogPost/372949_a_374278]
-
lui căsuță din lemn plutea cu repeziciune purtată de vânt. Pluti așa vreme de trei zile în care ceața se lăsă peste lac din ce în ce mai groasă, împiedicându-i vederea, iar frigul așternu pe acoperișul căsuței plutitoare o pojghiță de gheață. Noaptea, ghemuit în patul lui de la fereastră, Bujor își auzea dinții clănțănindu-i mărunt în gură. Tocmai pe când se gândea serios să tragă la mal, i se păru că vede în depărtare umbra unui palat care spinteca ceața cu luminile de la ferestre
BUJOR ŞI PRINŢESA FĂRĂ INIMĂ de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2329 din 17 mai 2017 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1494991658.html [Corola-blog/BlogPost/375814_a_377143]
-
căci el nu o mai auzise până atunci. Beldie știa să spună Tatăl Nostru, așa cum avea să facă și în acea seară. Beldie era obișnuit să doarmă pe oriunde se nimerea, prin căpițe de fân sau șire de paie, sau ghemuit pe băncile sălilor de așteptare din gară. Nici nu a știut când a trecut noaptea! Dimineața Grapă l-a trezit scuturându-l ușor de umăr, la care Beldie a sărit drept în picioare crezând că e miliția! Grapă i-a
BELDIE FRATE DE CRUCE CU GRAPĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 382 din 17 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Beldie_frate_de_cruce_cu_grapa_mihai_leonte_1326820409.html [Corola-blog/BlogPost/361270_a_362599]
-
saltimbanc. Inscripționate cu cerneală-tăciune, cuvintele cu resturi de cerbi și-au uscat gâtlejul, ba chiar au trecut Rubiconul, mutând pionii pe tabla de șah a Fortunei. Unda lor de șoc tot n-a reușit să escamoteze ideea pe care ai ghemuit-o în conștiință. Să înțeleg că, precum Augias, nu erai pregătit pentru inventivitate? Mihaela Oancea Referință Bibliografică: Scrisoarea / Mihaela Oancea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1168, Anul IV, 13 martie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Mihaela Oancea : Toate
SCRISOAREA de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1168 din 13 martie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_oancea_1394711168.html [Corola-blog/BlogPost/353458_a_354787]
-
momentul în care mă strânge tare în brațele sale și-mi șoptește prin întuneric "nu-ți fie teamă, iubit-o!" Niciodată însă, n-am fost atât de aproape de el parcă știind că va fi ultima noapte, niciodată veghindu-i somnul ghemuită lângă umărul lui. A trecut un timp, nu s-a schimbat nimic și mi-am spus că trebuie să mă aplec să-i sorb respirația, s-o unesc cu a mea și să pătrund în visul lui, eu care nu
O HIMERĂ-N NOAPTEA TÂRZIE. de MARIANA DUMITRESCU în ediţia nr. 1293 din 16 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mariana_dumitrescu_1405515581.html [Corola-blog/BlogPost/349291_a_350620]
-
asta începea să îi dea o liniște și o siguranță aparte. Sau poate doar ceaiul...Mai luă o înghițitură. Se simțea puțin somnolentă. Ceaiul cald...sunetul vocii... Și amintirea aceea de demult, când se simțise atât de ocrotită așa cum stătea ghemuindu-se în lichidul cald și ascultând vocea aceea puternică și tânără, ce părea că vine de departe și care cânta așa cum doar ea știa să o facă, chiar și atunci când îi era greu, sau mai ales atunci, răzbătea încet la
CEASCA DE CEAI de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 750 din 19 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ceasca_de_ceai_tania_nicolescu_1358626587.html [Corola-blog/BlogPost/342403_a_343732]
-
spre casă. Mergeau îmbrățișați sub clar de lună, fascinați de strălucirea stelelor. Când trecură prin dreptul gospodăriei vrăjitoarei auziră un hodorogit prin podul casei, mieunat de mâțe, apoi un râs sinistru. Inima femeii se făcu cât un purice și se ghemui la pieptul bărbatului. Acesta o strânse protector în brațe și o sărută pe frunte. Prin dreptul curții Buhei brusc în spatele lor auziră o bufniță umflându-se în pene căreia îi răspunse un huhurez în depărtări. Dintr-un salcâm, țipătul cucuvelei
VIII. CALEA SPRE TALPA IADULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1400 din 31 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414786534.html [Corola-blog/BlogPost/360205_a_361534]
-
dar din când în când stau într-o expectativă dulce-amăruie, uitându-se spre vale. Deznodământul nu este dat niciodată apriori. Unele reacții sunt previzibile iar altele rămân în mister. Te ridici dintr-o dată și te scuzi că sună telefonul. Rămân ghemuită lângă șezlongul imaculat și visele colorate. Te aștept în amintirea mea și în viitorul gândurilor. Termini repede convorbirea telefonică, dovadă că nu-ți suscită interesul. Apoi se aude clinchetul a două sticle de bere pe care le așezi fără niciun
SLIPUL NEGRU ABSORBIND SOARELE DIN OCHII FEMEII de SUZANA DEAC în ediţia nr. 886 din 04 iunie 2013 by http://confluente.ro/Slipul_negru_absorbind_soarele_suzana_deac_1370376871.html [Corola-blog/BlogPost/346232_a_347561]
-
i se prăbuși în brațe. Plângea cu sughițuri. - Hai, potolește-te! Dă-mi haina, geanta și...descalță-te! O, da’ ce rochie frumoasă! Trebuie să mergi la o petrecere? - Petrecerea mea s-a terminat, tanti! Poate și viața, șopti Violeta, ghemuindu-se într-un colț al canapelei din sufragerie. Și iar izbucni în hohote de plâns. - Ia termină cu disperarea asta! Te știam o fată curajoasă. Astăvară erai așa de veselă... - Eram...S-au terminat și curajul și veselia mea. Ajută
CAP. 6 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1486067607.html [Corola-blog/BlogPost/380262_a_381591]
-
ograda asta! De unde s-or fi adunat toți tăntălăii ăștia?” Închise ochii și își vârî capul între lăbuțe. Aproape să adoarmă, când, deodată, auzi chițcăit de joacă în jurul său. „Nu, nu voi deschide ochii nici dacă se prăbușește podul!” Se ghemui mai bine. „Nu, nu se poate!” Cineva i se urca pe cap. Ba, uite că unul îl trăgea de coadă! Altul îi rodea o unghie. „Aoleu!” Șușurel sări ca ars. Văzu niște vietăți mici, negre, cu ochii ca mărgelele și
MOTANUL ȘUȘUREL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1431 din 01 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417420962.html [Corola-blog/BlogPost/371966_a_373295]
-
nr. 297 din 24 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului De-o mai veni vreo primăvară, Voi alerga ca un nebun; Ultimul tren să-l prind în gară Și la adio eu să-ți spun. De gerul iernii chinuită Te-ai ghemuit într-un ungher Și ca pe-o haină zdrențuită M-ai aruncat în colb, stingher. Nici când ploua nu-ți era bine, Ninsoarea-i albă-n părul tău; Din flori strângeau nectar albine Și tristă-ai fost așa mereu. Doar
DE-O MAI VENI VREO PRIMĂVARĂ de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 297 din 24 octombrie 2011 by http://confluente.ro/De_o_mai_veni_vreo_primavara.html [Corola-blog/BlogPost/359574_a_360903]
-
tai elanul agresorului. - Mă omoară! continuă să strige femeia sărindu-mi în brațe. Mă omoară! Bărbatul se culege de pe jos și bate în retragere. - Mai vedem noi mâine! L-ai prostit și pe ăsta! Rămân singur cu femeia, care stă ghemuită într-un fotoliu. - Mă lași să dorm în noaptea asta aici? Îi arăt canapeaua. - Acolo! Îmi zâmbește. - Dacă zici tu! Numai să nu-ți treacă vreun gând prin cap! - Cum te cheamă? - Emma. - Să știi, Emma, că n-am nici un
DRUMUL APELOR, 34 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2268 din 17 martie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1489734139.html [Corola-blog/BlogPost/375692_a_377021]
-
târnăcopul jos de frică. Așa se-ntâmplă când scorbelești pământu', când îl sfredelești ca pe-o conservă, se mai cutremură, mai dă câte-un vânt... . Acu' a strănutat un pic.” Am tăcut. Parcă mă mai oprisem din tremurat. Ne-am ghemuit toți patru, ne-am scos haleala și-am mâncat. Pe Chiriac tot îl ustura, se strânsese pielea pe față și nu putea mesteca mâncarea. Mitu și-a scos din geantă o cremă, de se dădea cu ea pe mâini. A
ORTAC de CIPRIAN ALEXANDRESCU în ediţia nr. 739 din 08 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ortac_ciprian_alexandrescu_1357670176.html [Corola-blog/BlogPost/346198_a_347527]
-
și se acoperă" când clădirile se prăbușesc, este zdrobit și ucis. De fiecare data, fără excepție. Oamenii care se pun sub obiecte, că birouri sau mașini, sunt întotdeauna zdrobiți! 2) Câinii, pisicile și copii mici sunt uneori în mod natural ghemuiți în poziția fetala. Și tu ar trebui să faci la fel în caz de cutremur. Este un instinct de supraviețuire natural. Poți supraviețui într-un mic gol. Du-te lângă un obiect, lângă o canapea, lângă un obiect mare și
REMEMBER BUCUREŞTI 4 MARTIE 1977 de OVIDIU CREANGĂ în ediţia nr. 431 din 06 martie 2012 by http://confluente.ro/Ovidiu_creanga_prezinta_remember_bucu_ovidiu_creanga_1331090376.html [Corola-blog/BlogPost/348346_a_349675]
-
spunându-le ocupanților să se întindă pe podea, lângă bază patului, în timpul unui cutremur. 5) Dacă apare un cutremur în timp ce te uiți la televizor și nu poți scăpa ușor ieșind pe geam sau pe ușă, atunci întinde-te jos și ghemuiește-te în poziție fetală, lângă canapea sau un obiect mare. 6) Toți care se așează sub ușă de la o intrare când clădirea se dărâma sunt omorâți. Dacă stai sub o ușă de la o intrare și tocul ușii cade înainte sau
REMEMBER BUCUREŞTI 4 MARTIE 1977 de OVIDIU CREANGĂ în ediţia nr. 431 din 06 martie 2012 by http://confluente.ro/Ovidiu_creanga_prezinta_remember_bucu_ovidiu_creanga_1331090376.html [Corola-blog/BlogPost/348346_a_349675]
-
dimineți cu patimi, cu dorul tău, eu m-am trezit Copacul nostru care-n fiecare primavară a-nflorit, Acuma rodul său ne-adună ca semn de bucurie Rămâi, rămâi statornic pe vecie! DINCOLO DE ZID La zidul acesta m-am văzut ghemuită Fără de respirație haotic neîmblânzită Încercând să mă agăț de glasul dorit care-n palmă mi s-a topit. Prin imensitatea spațiului ce mă-ndreaptă, Dincolo de ziduri unde m-așteaptă, Calea spre Tine care-i scurtă și dreaptă. Escaladez cu putere
UMBRELE CAILOR (POEME) de CLAUDIA BOTA în ediţia nr. 2200 din 08 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/claudia_bota_1483883571.html [Corola-blog/BlogPost/377505_a_378834]
-
care-am pierdut-o Deșarte speranțe Străine mie Aproape Atâta doar mai zăresc Profilându-se în închipuirea mea Poate Umbrele iadului Aud pasul foșnit al păcatului care mă pândește Și-mi pare că departe moartea sună din corn Tremurând Mă ghemuiesc în cojoc Câinii se culcă tăcuți Încerc să adorm Am scris poemul acesta pe când eram în clasa a doișpea. Până la el, eram obsedat de formă, de simetrie, de rimă, de stil clasic. Când, brusc, viața mea n-a mai rimat
Povestea ca Viață. Blestem by https://republica.ro/povestea-ca-viata-blestem [Corola-blog/BlogPost/338927_a_340256]
-
Imagini > RUGĂCIUNEA PĂMÂNTULUI... Autor: Maria Luca Publicat în: Ediția nr. 1633 din 21 iunie 2015 Toate Articolele Autorului Pământul se frământă...oftează amețit De-atâta fum și ceață vederea i-a slăbit... Nu mai zărește cerul...nici stelele sclipind, Se ghemuiește-n sine...tresare iar uimit Și se întreabă-n șoaptă: "Eu oare m-am schimbat? Sau poate omenirea încet m-a transformat? Atâtea mii de ani am fost în univers O casă pentru oameni -cum Domnul m-a ales- Dar
RUGĂCIUNEA PĂMÂNTULUI... de MARIA LUCA în ediţia nr. 1633 din 21 iunie 2015 by http://confluente.ro/maria_luca_1434861289.html [Corola-blog/BlogPost/379703_a_381032]
-
în toate nuanțele, fără să omită nimic din ceea ce ar putea să conducă la descâlcirea firelor. Detaliul psihologic este esențial. Povestea de iubire dintre Tinu și Laura face și ea parte din acest rotund. Și parcă și timpul s-a ghemuit în fața acestor tineri frumoși care încep un capitol ce se anunță a fi cu totul inedit, plin de mistere care se cer deslușite. Așa cum Laura își mărturisește la un moment dat: “Am senzația că suntem doar noi doi, prizonieri ai
DARUL IUBIRII ŞI VIZIUNILE UNUI NEVĂZĂTOR de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1201 din 15 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Marian_malciu_1397580382.html [Corola-blog/BlogPost/347819_a_349148]
-
Adică?! - Nu-mi mai vine! - Asta s-o crezi tu!, am zis cu violență, apucându-i mijlocul cu furia masculului umilit și dezlănțuit. - Mă doare!, scânci ea neconvingător. - Lasă gura!, i-am spus lovind-o cu dosul palmei. S-a ghemuit brusc, într-o mișcare ciudată. - Dezbracă-te!, am insistat lovind-o din nou. Impactul a făcut-o să se destindă brusc, țâșnind fără veste pe lângă mine, pe ușă spre scările pe care de-abia urcasem. - Mă-tii tăi de curvă
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
cealaltă parte din mine. Iar atunci când am devenit un întreg, am explodat. Mi se făcuse rău, apoi iarăși bine, apoi iarăși rău. Țipătul a izbucnit fără de voie... Eram de-a dreptul extenuat. Mi-am revenit într-un târziu, lângă mine ghemuită cu spatele ca de felină, era Ursula. Doream s-o mai ating, să mă conving că totul era aievea. Dar n-a mai fost timp. Izbind ușa, mai să sară din țâțâni, în cameră intră John. - I-ai dat tu
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]