35 matches
-
de măscărici, apoi au ieșit infirmierele, și imediat mandarinii, și asirienii cu barbă, și, în sfârșit, bufonii, care se aflau lângă peretele din fund. Marta se dusese în sat a doua zi pentru a cumpăra două duzini de foi de glaspapir. În magazinul acela începuse să lucreze Isaura, așa cum Marta știa de când o vizitase imediat după tulburătoarea întâlnire, emoțional vorbind, să ne înțelegem, pe care vecina o avusese cu tatăl ei. Aceste femei nu se văd des, dar au destule motive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și numai ea, cea care o făcuse să accepte. Marta își amintea c-o auzise spunând cu o vreme în urmă, Orice muncă, numai să pot rămâne aici. Întrebarea pe care Isaura o puse după aceea, în timp ce împacheta foile de glaspapir, nu foarte strâns, cum e recomandat, Marta o percepu ca pe un ecou, distorsionat, totuși recognoscibil, al cuvintelor, Dar acasă, ce fac ai tăi, Obosiți, cu multă treabă, dar, în general, bine, Marçal, bietul de el, a trebuit să lucreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
recognoscibil, al cuvintelor, Dar acasă, ce fac ai tăi, Obosiți, cu multă treabă, dar, în general, bine, Marçal, bietul de el, a trebuit să lucreze la cuptor în ziua lui liberă, presupun că încă îl mai doare spinarea. Foile de glaspapir erau împachetate. În timp ce primea banii și dădea restul, Isaura, fără să-și ridice ochii, întrebă, Și tatăl tău. Marta reuși să răspundă doar că tata se simțea bine, un gând neliniștit îi traversase deodată creierul, ce-o să facă femeia asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
foarte largi, bărbi mari și chici zbârlite. În ținuta sa riguroasă nu exista nimic de dată prea recentă sau prea bătător la ochi. Charles Baudelaire era adeptul unui dandysm sobru și făcea parte dintre aceia ce-și freacă hainele cu glaspapir pentru a le face să-și piardă aspectul sărbătoresc și nou, atât de prețuit de burghezul filistin și atât de disprețuit de adevărații gentlemani. Mai târziu el și-a ras mustața, socotind că ea reprezenta o rămășiță a vechii mode
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
munci pregătitoare în vederea execuției... Poate să-și ascută singur securea, cât vrea și cum vrea... Poate să-și spele singur coșul în care-i va cădea capul și să îndepărteze putreziciunile capului precedent... Poate să-și lustruiască singur buturuga... cu glaspapir... Osânditul își poate aranja singur încăperea în care va muri. El își poate pune în joc toată imaginația și toată inventivitatea... în acest sens... Poate să-și facă încăperea cât mai odihnitoare, cât mai elegantă ori mai amuzantă ori mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
ceasul: Avem un avans de 35 de minute. * Dascălu cânta cât îl ținea gura: ― În țara fluturilor albaștri / O muscă și un leopard, ha, ha / Jucau de o oră biliard, ha, ha / Mamutul chel și ambițios ha, ha / Dădea cu glaspapir pe jos, ha, ha / O oaie creață pensionară, ha ha... Ridică mâna de pe volan și pocni înciudat din degete: ― Dă-mi o rimă la pensionară. Repede! ― Aeroplan, mormăi Nucu Scarlat. ― Aiurea în tramvai! Unde e rima? Reluă pe melodie: Deci
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
e, par din altă galaxie, oamenii vor crede cu ușurință tot ce le vom spune despre albanezi. Nu am văzut niciodată o satiră atît de rampantă, nici măcar arabii n-ar fi reușit ceva așa de radical, de fundamentalist, nici măcar cu glaspapir, e atacată cu garda jos și upercut-uri de un sarcasm necruțător, aproape invizibil dublat de o amară ironie, toată societatea, sînt făcute knock-out unul cîte unul toate miturile americane: democrație, libertate, istorie, dreptul la opinie, la informare corectă, guvern
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe geamuri cu degetul. Când respirai pe gură, aerul îți scrâșnea între dinți, ca pâinea uscată. Cel mai tare se vedea când dădea bruma. Trotuarele și frunzele și ce mai era pe-afară se acopereau de polei zgrunțuros, parcă era glaspapir. Aurica privea în jur cu ochi mari, strângându-se la brațul bărbatului. Se lovi de o bucată de metal, țipă, frecându-și piciorul lovit. Mașinile ruginite, dându- și, ca orice ființă, sângele la iveală, nu amorțiseră cu totul. — Pe strada
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
de mărar / existența noastră în Balcani are o mulțime de aspecte agreabile / adună cu fărașul acest imens morman de poeme cu elitre uscate / citește calendarul bunicii apoi studiază pe îndelete probleme ecologice/ arma ta de apărare să rămână doar asprimea glaspapirului tradițional” (Sfaturi pentru cel invadat de lăcuste). Registrul poetic se schimbă din nou odată cu „antiliricele” din volumul Piața Tien An Men II (1991), inspirat de episodul Piața Universității. Acum, ca și în cărțile ulterioare - Manevrele de toamnă (1996), Insomniile bătrânului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289952_a_291281]
-
ea, nemișcat și el, stătea soțul ei, Fiodor. Boarea care năvălea în vagon nu aducea nici un pic de răcoare, în ciuda goanei rapide a trenului. Au rămas îndelung în golul acela de lumină și căldură. Vântul le freca frunțile ca un glaspapir. Soarele sfărâma priveliștea într-o puzderie de cioburi. Dar ei nu mișcau, ca și cum ar fi vrut ca un trecut apăsător să fie șters prin frecarea și arsura aceea. Tocmai părăsiseră Buhara. Tot ea, după întoarcerea lor în Siberia, petrecuse ceasuri
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]