52 matches
-
Coreferință și anafore / 154 1.2. Anafore pronominale / 158 1.3. Anafore definite / 163 1.4. Anafore demonstrative / 167 1.5. Fragmentul 128 din Caracterele de La Bruyère <2> / 173 2. Izotopia discursului (legări semantice 2) / 175 2.1. Cotopie, poliizotopie, heterotopie / 175 2.2. "Le Gymnaste" [Gimnastul] de Francis Ponge <1> / 180 2.3. Fragmentul 128 din Caracterele de La Bruyère <3> / 184 3. Legări ale semnificantului / 187 3.1. De la aliterație la paralelismele gramaticale / 188 3.2. "Furia jocului eufonic" în
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
l'exemple des ouvertures de roman", Langue française 120, 1998: 51-65. - Pratiques 85: "Cohésion textuelle (les reprises démonstratives)", Metz, 1995. - Corinne ROSSARI: Les opérations de reformulation, Berne, Peter Lang, 1994. 2. Izotopia discursului (legări semantice 2) 2.1. Cotopie, poliizotopie, heterotopie În cadrul teoretic al semanticii și al semioticii narative, A.-J. Greimas a pus de timpuriu problema "izotopiei mesajului" sau a "planului izotop al discursului" (1966:69 și 71) în termeni de redundanță de categorii lingvistice, în principal semantice, făcînd posibilă
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
citi un text înseamnă a identifica izotopia (-ile) care îl parcurge (parcurg) și a urmări, din aproape în aproape (dis) cursul (-urile) acestor izotopii" (1976:115 ) Coceptul de izotopie permite distingerea nu numai a faptelor de cotopie, ci și de heterotopie și de poliizotopie. O parabolă sau o fabulă animalieră sînt, prin definiție, poliizotopice în sensul că sînt lizibile la două nivele de sens: cel al anecdotei povestite (animalieră în al doilea caz) și cel al semnificației religioase (în prima) sau
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
oglinda unei multitudini de spații culturale, ca de pildă centrele imperiale față de care a fost subordonată la un moment dat în trecut, existând cu toate acestea într-o rețea de influențe care evocă spații culturale îndepărtate. Analizând ceea ce el denumește heterotopii, "ceva asemănător contra-ampla-samentelor"224, Michel Foucault este interesat doar de teritorialitate sau locuri "reale" din punct de vedere spațial pentru a-și construi termenul ("locuri desenate în chiar procesul de instituire a societății"). El definește heterotopiile prin contrast cu utopiile
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
Analizând ceea ce el denumește heterotopii, "ceva asemănător contra-ampla-samentelor"224, Michel Foucault este interesat doar de teritorialitate sau locuri "reale" din punct de vedere spațial pentru a-și construi termenul ("locuri desenate în chiar procesul de instituire a societății"). El definește heterotopiile prin contrast cu utopiile care sunt mai mimetice ("Utopiile sunt amplasamente fără un loc real. Sunt amplasamente care întrețin cu spațiul real al societății un raport general de analogie directă sau răsturnată"). Heterotopiile sunt "...un soi de utopii efectiv realizate
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
procesul de instituire a societății"). El definește heterotopiile prin contrast cu utopiile care sunt mai mimetice ("Utopiile sunt amplasamente fără un loc real. Sunt amplasamente care întrețin cu spațiul real al societății un raport general de analogie directă sau răsturnată"). Heterotopiile sunt "...un soi de utopii efectiv realizate în care amplasamentele reale care se pot găsi în interiorul culturii sunt în același timp reprezentate, contestate și inversate, niște specii de locuri aflate în afara oricărui loc, chiar dacă sunt localizabile în mod efectiv. Aceste
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
inversate, niște specii de locuri aflate în afara oricărui loc, chiar dacă sunt localizabile în mod efectiv. Aceste locuri, dat fiind că sunt absolut altfel decât toate celelalte amplasamente pe care le reflectă și despre care vorbesc, le voi numi, prin opoziție, heterotopii; și cred că între utopii și aceste amplasamente absolut altfel, aceste heterotopii, fără doar și poate, un soi de experiență mixtă, care va fi fiind oglinda". Un soi de experiență mixtă este și construirea discursivă a României în oglinda Orientului
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
în mod efectiv. Aceste locuri, dat fiind că sunt absolut altfel decât toate celelalte amplasamente pe care le reflectă și despre care vorbesc, le voi numi, prin opoziție, heterotopii; și cred că între utopii și aceste amplasamente absolut altfel, aceste heterotopii, fără doar și poate, un soi de experiență mixtă, care va fi fiind oglinda". Un soi de experiență mixtă este și construirea discursivă a României în oglinda Orientului, a Balcanilor, a Europei Centrale și Răsăritene, asemănătoare cu fiecare din aceste
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
regione precisă", concludeva Foucault, "îl cui solo nome costituisce per l'Occidente un grande serbatoio d'utopie". 41 Cfr. B. McHale, Postmodernist Fiction, Routledge, London, New York, 1987, p. 44: "The empire of Calvino's Great Khan is just such a heterotopia". Bibliografia ANTONELLI, Roberto, "Filologia e modernità", în Curtius, Ernst Robert, Letteratura europea e Medio Evo latino, La Nuova Italia, Firenze, 2000. ANTONELLI, Roberto, "La letteratura europea ieri, oggi, domani", Critică del testo, X (2007), 1. BAUMAN, Zygmunt, Intervista sull' identità
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
anunțuri pentru ziare, necroloage, texte din Cartea recordurilor, mica publicitate, scenarii etc. Titlul Arta Popescu este cât se poate de semnificativ. Dincolo de posibila filiație ironică - trimiterea la numele sopranei Arta Florescu -, explicitată de altfel în câteva rânduri, sintagma formulează o heterotopie, o juxtapunere imposibilă: pe de o parte Arta, cu majusculă, cu toate rafturile ei de convenții și de ierarhii; de cealaltă parte, Popescu, un nume dintre cele mai banale, care prin frecvență se golește de atributul desemnării unei individualități - numele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
pe o temă dată. A Man's Got to do What a Man's Got to Do (Bărbatul trebuie să fie bărbat, Germania, 2006) constituie un decupaj mozaicat în care filmele și eroii săi exemplari sunt puși să dialogheze, o heterotopie hilară, o comedie a cinematografiei care oferă modele prestigioase prin fascinul cu care este înzestrat, modele care, desprinse din context, își dovedesc vulnerabilitatea și condiția de ficțiuni compensatorii. Harald Schleicher intră în intestinele kitului, a mașinii de vise pe care
Anonimul român între Dunăre și Mare (II) by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9316_a_10641]
-
dintre aceștia fiind reprezentanții unor Centre similare de cercetare a imaginarului. Lucrările au avut, o treime din ele, o turnură generală, fiind axate pe mitul Europei și Europa miturilor (Jean-Jacques Wunenburger), Ideea de Europa (Remo Ceserani), Europa între utopie și heterotopie (Renato Boccali), pe ,Statele Unite ale Europei" (Michel Viegnes), Imaginarul european fondat de valori (Stela Ghervas). Deși nu a putut participa la colocviu, o relevanță aparte a avut-o lucrarea lui Claude Gilbert-Dubois despre Stratificările culturale ale imaginarului european, care a
Cercetarea Imaginarului by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/11248_a_12573]
-
Bănulescu-Sadoveanu (celălalt mare povestitor român al acestui secol), Monica Spiridon neagă orice asemănare în afara aceleia de a fi reușit să substituie, în percepția publică, spații geografice reale cu altele, cu originea în imaginar. (Foucault numește acest tip de hibrid ontologic heterotopie.) Cu concizie și claritate, mica monografie (40 de pagini cu scris mărunt - dar literații, e lucru știut, poartă mai toți ochelari!) oferă "fire" noi în interpretarea unui autor care merită mult mai multă atenție decît i se acordă, în general
"Nevăzutul" Bănulescu by Cristina Ionica () [Corola-journal/Journalistic/16011_a_17336]
-
imagini, adesea contradictorii și incoerente, diferite în funcție de perioada istorică și de interesele celor care consemnează informația, dar între acestea autoarea descoperă o captivantă coeziune, dictată de legi ale reprezentării spațiului în imaginar, de modul de construcție și de funcționare al heterotopiei. Africa se dezvăluie ca un teritoriu privilegiat de fantezia lumii "civilizate", iar Tombouctou ca un rezumat perfect al reprezentărilor despre continentul negru. Convinge încă de la început interpretarea propusă în carte: Tombouctou nu este încă una dintre multele utopii create de
Orașul inventat by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14970_a_16295]
-
în cadru. Circul se ivește oportun pentru a ruina întregul eșafodaj propagandistic închizînd într-un cadru funambulesc-baroc întreaga reprezentație ca theatrum mundi, unde nebunia și grotescul își au rolul lor. Tabloul devine suprarealisto-baroc, toate aceste "spectacole" se amestecă configurînd o heterotopie delectabilă. Devine ușor sesizabil pentru o persoană cît de cît familiriazată cu lumea rurală că vestimentația, muzica, romanța-tango în genul Christian Vasile, Jean Moscopol sau Zavaidoc etc. pe care o ascultă sătenii și uneori chiar limbajul personajelor nu corespunde cu
Zgomotoasa nuntă mută by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7857_a_9182]
-
nuclear, Patrizia - cancer, Beth - calorii, Charles - divorț; Chloé - lucernă (în amintirea unui fost client) restul se amuză: Brian - Palestina, Rachel - Woody Allen, Derek - Sadam Hussein iar Hal încheie en beauté, propunînd, în rîsetele comesenilor, viagra. Elemente grave în notă carnavalescă, heterotopie ca în celebra proză borgersiană citată de Foucault, o lume plurală, instabilă, amenințată de nenumărate primejdii dar care, conștientă de acest lucru, se expune într-o ,,apocalipsă veselă" ce frizează ficțiunea și care povestită și repetată își pierde orice sens
La umbra multiculturalismului în floare by Simona Brînzaru () [Corola-journal/Journalistic/15718_a_17043]
-
decorativist, cu o complezență neangajantă pentru pitoresc (fie el și un pitoresc al sordidului), ci vehiculează, cu o retorică burlesc-minimalistă, desfășurări ambițioase. Marginalitatea și întâmplătorul sunt aparente, semnalate cu umor răutăcios și blând totodată, și conectate la paradigmele imprevizibile ale heterotopiei. Arătate cu degetul, cu simulat parapon prăpăstios, ele sunt convertite pe loc în contrariul lor. Din sălașul lui înfrigurat, năpădit de simbolice invazii de șoareci, eul liric e conectat, nu numai radiofonic, la marile dileme ale vieții moderne, cronometrate după
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288718_a_290047]
-
utopic într-o "continuă stare de devenire 235", în vreme ce filozofii (Baudrillard, Eco) îl văd ca "o mașinărie menită să reanime într-o manieră inversă ficțiunea realului 236". Parcul tematic, fie că se numește Disneyland sau nu, poate fi descris ca "heterotopie", termen folosit de Foucault în definirea unui spațiu ,,înzestrat cu o proprietate ciudată de a fi în legătură cu toate celelalte, însă în așa fel încât să suspende, să neutralizeze sau să inverseze relațiile proiectate, reflectate ori oglindite de acestea".237 Potrivit lui
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
de acestea".237 Potrivit lui Foucault, spațiul heterotopic ar fi orice spațiu aflat în legătură cu alte spații, pe care însă le contrazice în același timp. Astfel, zonele heterotopice funcționează între cele două extreme: iluzie și realitate. Pe de o parte, spune Foucault, heterotopiile ,,creează un spațiu al iluziei, care dezvăluie dimensiunea iluzorie a spațiului real, a tuturor locațiilor în care viața este fragmentată. Pe de altă parte, acestea au rolul de a forma un alt spațiu, perfect, meticulos și bine sistematizat, în contra-dicție
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
rău planificat"238. Cu alte cuvinte, când cineva intră în starea de iluzie, lumea exterioară își pierde dimensiunea reală de-venind și mai iluzorie, în vreme ce lumea interioară este contaminată de o realitate falsă, care pare mai adevărată decât realitatea însăși. Heterotopia devine astfel un spațiu de "compensare", și nu unul "iluzoriu", la fel cum oglinda compensează spațiul în care se află privitorul. În acest mod, carnavalul lui Bahtin poate fi considerat heterotopic datorită laturii compensatorii generate de suspendarea realității. Disneyland, Paris
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
vagabondul modern, adună "cuvinte, expresii, viziuni și momente, într-un montaj sau mozaic al modernității 245". Dacă aplicăm perspectiva teoretică de mai sus în descrierea unei metropole din America secolului XXI pentru a corespunde carnavalului lui Bahtin, simulacrului lui Baudrillard, heterotopiei lui Foucault și orașului modern al lui Benjamin, atunci cel mai bun exemplu ar fi Las Vegas. Supranumit "Orașul Fabulos", "Orașul Imaginar" sau "Mecca împătimiților jocurilor de noroc", Las Vegas-ul este o perfectă ilustrare a ceea ce am putea numi
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Culture Review, 2003, vol. 14, 2. Finkelstein, Joanne, "Dining Out: the Self in Search of Civility", Studies in Symbolic Interaction, 6. Fischler, C., "Food, Self and Identity", Social Science Information, 1988, 27, 2. Foucault, Michel, "Other Spaces: the Principle of Heterotopia", Lotus International: Quarterly Architectural Review, 1986, 48/49. Goodman, Ellen, "No Sermon, Madonna, If You Cut the Propaganda", Los Angeles Times, septembrie 1986, 23. Muggeridge, Malcolm, "On the Threshold of the Eighties", The American Spectator, mai, 1980. Stephen, Leslie, "Transylvania
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Adams, idem. 235 Andrew Ross, The Celebration Chronicles: Life, Liberty, and the Pursuit of Property Values in Disney's New Town, Londra, Verso, 2000, p. 54. 236 Jean Baudrillard, op. cit., p. 25. 237 Michel Foucault, ,,Other Spaces: the Principle of Heterotopia", Lotus International: Quarterly Architectural Review, 1986, 48/49, 11 (9-17). 238 Ibid., p. 17. 239 Deborah Philips, ,,Narrativised Spaces (The Functions of Story in the Theme Park)", in Leisure/ Tourism Geographies (Practices and Geographical Knowledge), David Crouch (ed.), Londra și
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
foucaultiană. Astfel, se înscrie în practici discursive care determină trupul să funcționeze ca un produs al puterii și generează subiectivități subversive și rezistențe materiale. Mai degrabă decât o realitate fizică și un trup biologic, spațiul virtual se conturează ca o heterotopie social-politică, cu activități ale puterii și ale contraputerii, un corp social conturat prin tactici și strategii de putere/cunoaștere, atât lingvistic-discursive, cât, mai ales, instituționale și culturale. Subiectivitatea postumană este prinsă în noduri ale relațiilor de putere, într-o rețea
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
claritas, cea de a doua pune în discuție integritas 211, unitatea în genere. Hassan consideră că fragmentarea decurge din oprobriul totalizării, de unde rezultă și preferința postmodernilor pentru montaj, colaj, paradox, paralogie, metonimie, paracriticism etc. În ficțiunea postmodernă este utilizată constant heterotopia, lumile plurale fiind mereu fragmentare și fragmentate, iar discursul postmodern își asumă discontinuitatea și alcătuirea sa din fragmente 212, situație care exclude coerența, linearitatea, lipsa contradicțiilor. Deși Derrida consideră că o "formă primară" a discursului postmodern este colajul/montajul, David
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]