160 matches
-
de această supărare a musafirilor"; - deoarece unii protopopi în loc să „lovească" abuzurile „cu asprimea legii și a le curma", găseau în ele prilej de agoniseală, „învoind vinovatul a-și răscumpăra vinovăția prin mită și a scăpa de pedeapsa legală", Domnul, pentru moralizarea preoților dar și pentru combaterea corupției, îndemna ispravnicii „să privegheze ca cercetarea protopopilor să nu degenereze": „îți poruncim aibi tare purtare de grijă ca nu cumva orânduiții cercetători, aducând lucrul asupra câștigului lor să pricinuiască supărare întregului"... Cunoscând însemnătatea educației
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
acordă atenție vestimentației și igienei acesteia. Acei profesori care își desfășoară activitatea în clasă ignorând aspectele educative ale acesteia, cu siguranța ei ignoră și calitatea procesului instructiv-educativ. Aspectele nereușite ale ținutei clasei nu trebuie să se transforme în prilej de “moralizare”, de pierdere de timp cu “teorii” care, de regulă, irită clasa, degradând atmosfera necesară desfășurării lecției. Din contra, fără a fi neglijate aspectele nereușite, se trece peste ele cu o remarcă, cu un sfat, cel mult cu o ironie; repetarea
Metodica predării - învăţării specialităţilor agronomice by Carmen Olguţa Brezuleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1643_a_3160]
-
Éditions Erès, Ramonville Saint-Agne, 2000. Deyon, Pierre, Le temps des prisons, Éditions Universitaires, Paris, 1975. Dianu, Grigore I., Istoria închisorilor din România, Bucuresti, 1900. Dianu, Grigore I., Criminalitatea și cauzele ei în România. Închisorile. Represiunea crimelor și penalitățile. Sistemele penitenciare. Moralizarea condamnaților. Studiu social și moral, București, 1907. Diennet, Maurice, Le Petit Paradis, Éditions Robert Laffont, Paris, 1972. Douglas, Mary, Cum gîndesc instituțiile, Editura Polirom, Iași, 2002. Dragomirescu, Virgil, Psihosociologia comportamentului deviant, București, 1976. Dubet, François, La galère: jeunes en survie
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
Generos și cucernic, Nicolae Mavrocordat e înfățișat ca un înțelept pentru care soarta țării se află mai presus de orice interes sau ambiții de ordin personal. A.U. e un bun povestitor, sfătos și molcom, înclinat mereu spre sentințe și moralizări, de obicei în spirit creștin. Unele descrieri sunt vii, respiră autenticitate, în vreme ce în notațiile portretistice (Mavrocordat, Carol al XII-lea, patriarhul Ierusalimului Hrisant Notara, Brâncoveanu, hanul tătăresc) surprind nu atât trăsăturile fizice, cât cele morale. Letopisețul e întocmit într-o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285510_a_286839]
-
o vreme și inspector școlar județean, iar după 1948 inspector general în Ministerul Învățământului, până la pensionare, în 1955. Câteva culegeri de texte sunt strict legate de școală - Izvorul tămăduirii (1942), Școala și formarea caracterului (1944) - ori au o intenție de moralizare mai largă, prin reflecții asupra vieții sociale - Inscripții pe frontispiciul unui secol... (1935). Debutează cu versuri în 1913, la revista „Telegrama” (Brăila), ulterior fiind prezent cu poezii și proză în „Duminica (literară)”, „Școlarii”, „România de mâine”, „Săptămâna războiului”, „Luceafărul literar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289843_a_291172]
-
pe care trebuie să o aibă față de copii, implicând simțul răspunderii personale; b) dorința de a și folosi orizontul de cultură în educarea elevilor; c) pregătirea cu grijă a orelor de consiliere și orientare școlară; d) cunoașterea elevilor; e) evitarea moralizării excesive, plictisitoare și obositoare, bazându-se pe fapte pozitive; f) manifestarea tactului, a discreției, a bunăvoinței și a exigenței principiale; g) aprecierea opiniilor elevilor și ale adulților implicați în procesul educativ; h) cultivarea unui stil ordonat de muncă, folosind instrumente
Caietul dirigintelui by Elena Calistru, Corina Gheorghiţă, Florin Tătărușanu () [Corola-publishinghouse/Science/399_a_994]
-
stil original al narațiunii istorice, cu deosebite efecte expresive, ale cărui influențe pot fi recunoscute în opera marilor istorici care vor urma: B. P. Hasdeu, A. D. Xenopol, N. Iorga. Istoric romantic și vizionar, el este, totodată, un scriitor-cronicar, înclinat spre moralizări, un pedagog al națiunii. Prin această variată folosire a timpurilor verbale, narațiunea capătă o perspectivă, o pluralitate de planuri în adâncime. [...] Exemplul lui Bălcescu ne autorizează a vorbi despre o tehnică a basoreliefului în povestirea istorică. TUDOR VIANU SCRIERI: Puterea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285581_a_286910]
-
Sar toate lacătele și-un stol de fluturi Vali Iancu culegând scoici copilul ignoră valul care-l atinge Mihaela Codrescu În primul poem, metafora descătușării este inabilă și legătura cu fluturii forțată, În al doilea, cuvîntul ignoră pare doar o moralizare și o pilduitoare avertizare pentru părinții care nu-și supraveghează mai atent copiii. Bogdan I. Pascu reușește să disloce impasul (clișeistic al) Înfometării, universalizîndu-l și mutîndu-l În zona a spiritualului. În poemul său, a fi copil și a fi flămînd
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
altfel dozat"157. Ia naștere, prin parodie, ceea ce retorica clasică avea să numească "stilul umil", din trăsăturile căruia reținem folosirea limbajului colocvial urmărind, prin observații realiste, momente ale prezentului istoric din care face parte și "comicul gros, refractar la orice moralizare ostentativă, accesibil chiar și glumelor obscene și totuși receptiv față de critica politică și socială"158. Acest stil corespunde deplin ideii de metamorfoză, îndrăgită de latini, care capătă un sens peiorativ-parodic, reluat și de Apuleius în romanul său Măgarul de aur
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
sunt văzute într-un mod diferit. Practic, natura umană este plasată în inima a două probleme economice: prima privește justa repartiție a resurselor materiale și a doua privește buna utilizare a resurselor. Rezolvarea problemelor economice ar trece deci printr-o moralizare a relațiilor economice. Islamul așează cultura în centrul reflecțiilor asupra crizei economice. Sistemul islamic se impune ca o alternativă la cel occidental, pe baza unor fundamente filosofice și economice precise. Gîndirea economică se îmbogățește printr-un nivel de legitimare suplimentar
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
obligației de a face", în Revista română de drept, nr. 8/1986. Giurcă, Gr. (I), Beleiu, Gh., (II), "Teoria impreviziunii rebus sic stantibus în dreptul civil", în Dreptul, nr. 10-11/1993. Goicovici, J., "Acordul de principiu", în Dreptul, nr. 4/2002. Goicovici, J., "Moralizarea contemporană a raporturilor contractuale privire specială asupra dreptului consumației", în Consumerismul contractual. Repere pentru o nouă teorie a actului de drept privat, P. Vasilescu (coord.), Editura Sfera Juridică, Cluj-Napoca, 2006. Goicovici, J., "Consumatorul: cine este el?", în Consumerismul contractual. Repere
Drept profesional. Teoria generală a contractului profesional by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1415_a_2657]
-
75. 102 L. Pop., op. cit., pp. 128 și urm. 103 O parte a doctrinei îl califică drept contract forțat sau contract de dependență. În acest sens, a se vedea Gh. Piperea, op. cit., p. 71. 104 A se vedea, J. Goicovici, "Moralizarea contemporană a raporturilor contractuale privire specială asupra dreptului consumației", în Consumerismul contractual. Repere pentru o nouă teorie a actului de drept privat, P. Vasilescu (coord.), Editura Sfera Juridică, Cluj-Napoca, 2006, pp. 159-179; J. Goicovici, Dreptul consumației, Editura Sfera Juridică, Cluj-Napoca
Drept profesional. Teoria generală a contractului profesional by Maria Dumitru [Corola-publishinghouse/Science/1415_a_2657]
-
soarelui (1982), unde narațiunea stă sub semnul surprizei, iar idila este, adesea, rezultatul întâmplării, depășind, în ansamblu, schematismul de până atunci. Romanele par să renunțe, într-o oarecare măsură, la convențiile din anii ’50-’60, fără a se desprinde de moralizarea explicită și considerând ambientul socialist generator de forțe și înnoire. În Cerc și dragoste (1973) revine tema femeii seduse și părăsite, care își ia destinul în propriile mâini, pornind, cu copilul, înspre orașul unde se află tatăl acestuia. Acceptată de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289639_a_290968]
-
Se poate ca societatea civilă să ajungă să fie văzută, fie de către aceia care se bucură de ea sau de cei care o invidiază ca un sistem de interacțiuni sociale structurate dirijate de o "amoralitate superioară" (Niklas Luhmann), care descurajează moralizarea, bigotismul sau însușirea puterii și încurajează o politică ce refuză să-i judece pe oponenții săi ca "dușmani"? Poate conceptul de societate civilă în sine să exprime simbolic punctul de vedere că, în lipsa unor universalii plauzibile, ea însăși trebuie să
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
acum înainte la politica populistă a PASOK. În timp ce situația politică pare total blocată, ceea ce era de neconceput se produce în iulie 1989: dreapta și comuniștii semnează un acord de guvernare pe trei luni, care se rezumă într-un singur punct, moralizarea și epurarea vieții politice. "Le Monde" din acea zi rezumă evenimentul: Acceptînd o apropiere, conservatorii și mai ales comuniștii au făcut dovada unui incontestabil curaj politic ce impune respect. De-a lungul ultimilor cincizeci de ani, istoria Greciei a fost
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
descoperirilor lor în domeniul filosofiei, matematicii, astronomiei și biologiei pun bazele biomedicinei, în primele ei spirale de evoluție. Caracteristicile comune sunt: a) însușirea enciclopedică a culturii contemporane lor, b) sesizarea esențialului, c) întemeierea de școli și discipoli, d) interdisciplinaritatea, e) moralizarea. II. Evul Mediu (în primele trei secole) a oferit biomedicinei cinci personalități paradigmatice: Ibn Sina Avicenna, Moshe ben Maimon- Rambam, William din Ockham, Johannes Gutenberg și Nicolas Copernic. III. Renașterea, care, prin personalitatea paradigmatică a lui Leonardo Da Vinci, a
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
semnificative sunt însă cărțile lui pentru copii. Aici scrisul este dominat de umor, prozatorul făcând parte din speța antonpannescă. Candoarea și lirismul fac casă bună cu gluma și jocul de cuvinte, conferind narațiunii atributele oralității. Fără a apăsa pe pedala moralizării, se urmărește, adesea cu rezolvări narative surprinzătoare, transmiterea unei învățături. Căutând mereu să facă mesajul înțeles de cei mici, S. se „copilărește” inteligent și cu folos pentru lectorii săi. SCRIERI: Cărăruie albă, Chișinău, 1974; La menagerie, Chișinău, 1974; Dincoace de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289569_a_290898]
-
semantic al ideii de patrie și devine cu timpul un concept prioritar al dezbaterilor intelectuale și al dovedirii pe care o întreprind istoriografii (Alexandru Duțu). Trecutul acestui „loc”, depozit până atunci de „pilde”, de „învățături” pentru urmași, toate prilejuri de moralizare, este sondat pentru procurarea elementelor ce pot alcătui un model politic - model ale cărui subansambluri sistematizau sugestiile bizantine, o „clasicitate” a zonei și izbânzile tradiției proprii -, oricând convenabile într-un model cultural capabil să preleveze exemplaritățile, ordonate de regulă într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290334_a_291663]
-
se de-materializează, devine un simbol golit cu totul de o realitate concretă. Este un simplu prizonier al unui comportament care i se atribuie conform unei logici care nu mai este a lui, nu mai este a naturii, ci a moralizării creștine. Animalul devine, pe scurt, o figură de stil. Explicația este că, odată cu impunerea creștinismului, se renunță la perspectiva obiectivată, raționalistă specifică istoriei naturaliste din Antichitate (de exemplu, Istoria animalelor a lui Aristotel dispare din orizontul culturii europene până în secolul
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
drept că uneori comentariile naratorului/autorului trădează satisfacția sau disprețul, sila sau, după caz, dezamăgirea, revolta față de anumite evenimente, fapte, pe care însă caută să nu le deformeze, mulțumindu-se să le sancționeze prin comentariu sau prin exercițiul livresc al moralizării (de aici și justificarea efortulului de a colporta sau născoci peste 760 de sentenții 7). Dar asta nu era suficient. Autorul se mai răzbună și în alt mod. Dacă personajele sale ar fi purtat măști nemodificate, așa cum existau ele fixate
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
sau agresive și conduce la scăderea stimei de sine la persoana căreia îi sunt adresate ordinele. * folosirea amenințărilor este o modalitate prin care se transmite mesajul că dacă soluțiile propuse nu sunt transpuse în practică persoana va suporta consecințe negative. * moralizarea este o altă manieră neadecvată de comunicare ce include adesea formulări de tipul: ar trebui, e necesar să... etc. * evitarea abordării unor problemre importante prin formulări de tipul : mai bine să vorbim despre ... * încercarea de a rezolva problema comunicării prin
COMUNICAREA PROFESOR, ELEV, FAMILIE ÎN CONTEXTUL SOCIAL ACTUAL by IOANA PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/657_a_1272]
-
voi nu veți înțelege corect, iar eu voi fi nemulțumit.” Este recomandabilă evitarea modalităților ineficiente de comunicare: * Ordinul, comanda: Aruncă guma la gunoi!”; „Taci odată!” * Amenințare, avertizarea: Dacă mai vorbești o dată neîntrebat, te ascult din recapitulare și îți dau 3!” * Moralizarea, predica: Ar trebui să știi că nu ai voie să faci asta!” * Oferirea de soluții: ”Eu în locul tău m-aș apuca de lucru.” * Critica, blamarea, acuzarea: ”Tu ești întotdeauna cel care face gălăgie”; „Ești prost crescut!” * Ridiculizarea, utilizarea de clișee
COMUNICAREA PROFESOR, ELEV, FAMILIE ÎN CONTEXTUL SOCIAL ACTUAL by IOANA PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/657_a_1272]
-
de alternative, posibilități de rezolvare a unei situații. Deseori sfatul este perceput de cealaltă persoană ca o insultă la inteligența sa, ca o lipsă de încredere în capacitatea persoanei respective de a-și rezolva singură problema; * Să evităm amenințările și moralizarea ce cauzează sentimente de neliniște, stimulează resentimentele și blochează exprimarea sinceră a celeilalte persoane; * Să dăm dovadă de egalitate, atitudinea de superioritate determină formarea unei relații defectuoase de comunicare, încurajează dezvoltarea conflictelor. Egalitatea înseamnă acceptarea necondiționată și respectarea fiecărei persoane
COMUNICAREA PROFESOR, ELEV, FAMILIE ÎN CONTEXTUL SOCIAL ACTUAL by IOANA PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/657_a_1272]
-
elevilor, implicarea în găsirea unor soluții; Sprijinirea, încurajarea părinților pentru a schimba atitudinea negativă a elevului. Factori care blochează comunicarea Utilizarea unui limbaj neaccesibil părinților; Evidențierea doar a aspectelor negative ale comportamentului elevului; Alegerea de teme neadecvate lectoratului; Judecarea, ridiculizarea, moralizarea părinților; Atitudine pasivă a învățătorului/dirigintelui; Transmiterea unui volum mare de informații; Oferirea sfatului necerut. Timpul liber și familia Unii părinți consideră că este suficient să asigure copilului hrana, îmbrăcămintea, încălțămintea și supravegherea pregătirii temelor. Cei mai mulți cred că un copil
Arta de a fi părinte by Mariana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1408]
-
precum François Furet (1995) ori Stéphane Courtois (1997), orientată cu precădere spre extremele „sistemului”, „călâii” (organele de represiune ale regimului comunist) și „victimele”, precum spre diferitele forme de opoziție, de la „rezistență” la „dizidenta”. Caracterul polemic, acumularea necritica de documente și moralizarea discursului au fost principalele reproșuri aduse acestei istoriografii, orientată prioritar spre judecarea și condamnarea trecutului, respectiv spre eroizarea rezistenței și opoziției la „comunism”. Este cazul exemplar al comisiilor istorice conduse de Vladimir Tismăneanu („de analiză a dictaturii comuniste”) și Marius
[Corola-publishinghouse/Science/2325_a_3650]