187 matches
-
d. Boissier materia acestei din urmă. Fără dânșii ilustrul rector de azi ar fi rătăcit încă mult și bine în regiunile ghețoase ale ingratei științe. Dar talentul concepțiunii cine nu-l cunoaște? O probă între altele, devenită proverbială la Paris: mutismul său la moartea părintelui Snagoveanu! Sărmanul La Bruyere, și pe dânsul l-a chemat în ajutor pentru ca să-l mutileze ca pe împăratul filozof. Se vede că d. Crăciunescu crede că a rupe șase cuvinte dintr-un paragraf și a le
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
se încuviință creditul, nimic pentru ameliorarea liniei nu se lucră. Ceva se făcu: banii se cheltuiră. Trecură luni, trecu un an, ziarele protestară, se ceru de deputații independinți prezintarea socotelilor; la toate se răspunse cu amânări cărora le da concurs mutismul obicinuit al gazetei oficioase de pe atunci. La întrebarea continuu repetată: "Ce se făcuse cu acele 20 milioane" publicistica independentă era unanimă în a răspunde: "S-au cheltuit de miniștri în risipe inutile și în daruri deghizate", însă vocea acesteia era
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
mai bune decât cele din străinătate. Comentând acțiunea primului-ministru, presa opoziției nota: ”Guvernul a răspuns la interpelare prin pantomimă. Totuși, noi preferăm dezbaterile parlamentare sistemului pantomimei. Să sperăm că aceasta din urmă experiență a convins guvernul despre răul sistem al mutismului față de interpelări”. În următoarea ședință a Senatului, cea din 12 februarie 1916, Scarlat Orlăscu a cerut să i se pună la dispoziție dosarele și corespondența relativă la felul cum se acordaseră compensațiile pentru bucătăriile de campanie. În replică, Ion I. C
Iniţiative interne între anii 1914-1916 : putere şi opoziţie by Daniela Ramona Hojbilă () [Corola-publishinghouse/Science/1206_a_1890]
-
de bază în majoritatea tulburărilor, altele cum ar fi: sugestionarea, modelarea, condiționarea clasică și operantă, consilierea și tehnicile terapiei cognitive sunt combinate cu metodele ludice și aplicate diferențiat pentru a răspunde adecvat solicitărilor unor tulburări de limbaj grave: afazia, autismul, mutismul, alalia, bâlbâiala, etc, dar și unor particularități psihocomportamentale și afective, fie presupuse de aceste tulburări, fie având un caracter deviant intrinsec și neadaptat terapiei logopedice.
Rolul psihoterapiei ?n corectarea tulbur?rilor de limbaj by Valentin Daminescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84064_a_85389]
-
acel moment în vreun fel tangibil. Le trebuiră vreo zece minute până să repereze un petec de iarbă suficient de protejat de crengile joase ale unui tufiș. ― Vom dormi acolo, șușoti Gosseyn. Ea se lăsă să alunece în iarbă. Și mutismul acestei acceptări îl făcu să înțeleagă deodată că fata îl urmase mult prea ușor. Se întinse, gânditor și încruntat, evaluând riscurile posibile. Noaptea era fără lună și obscuritatea, sub tufișul care-i adăpostea, era deplină. Într-un târziu Gosseyn începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
vorbirii: bâlbâiala, tahilalia, bradilalia, logonevroza, aftongia și tulburări pe bază de coree; c) tulburări de voce: afonia, disfonia și fonastenia; d) tulburări ale limbajului citit-scris: dislexia-alexia și disgrafia-agrafia; e) tulburări polimorfe: afazia și alalia; f) tulburări de dezvoltare a limbajului: mutism psihogen, electiv sau voluntar și întârzierea în dezvoltarea generală a vorbirii. Din perspectiva dezvoltării limbajului se identifică: a) limbaj întârziat, cu model patologic (limbaj nedezvoltat); b) limbaj întârziat, cu model normal; c) întreruperea dezvoltării limbajului; d) limbaj calitativ diferit de
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
psihopatologică inclusă în clasificările nosologiei psihiatrice; - discriminarea în raport cu stările psihopatologice care prezintă o simptomatologie apropiată. În funcție de aceste aspecte, deficiența mintală trebuie diferențiată de: - stările de întârziere mintală determinate de unele deficiențe senzoriale sau de anumite tulburări ale limbajului (alalia, afazia, mutismul electiv, bâlbâiala etc.); - performanțele persoanelor cu dezvoltare psihică normală, dar neinstruite; - întârzierea mintală determinată de performanțele școlare scăzute sau de eșecul școlar consecutiv carențelor educative, mediului sociocultural și familial deficitar (caracterizate prin insecuritate), carențelor de natură afectivă, sindromului de instituționalizare
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
repetat, dificultăți în menținerea concentrată a atenției, suport motivațional deficitar etc. Etiologia în cazul pseudodeficienței mintale poate fi rezumată la: - deficiențe senzoriale (auditive și vizuale), deficiențe motorii, tulburări de vorbire (spre exemplu, cazul copiilor cu bâlbâială, tulburările de tip afazic, mutismul electiv) și tulburări de comportament; - debut școlar necorespunzător care determină dificultăți în învățarea actului lexic, grafic și de calcul; - tulburări/carențe afective care determină inhibiția proceselor intelectuale (frica de eșec, reacții și atitudini agresive din partea părinților sau cadrelor didactice, atitudine
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
bradilalia, logonevroza, aftongia și tulburări pe bază de coree; c) tulburări de voce: afonia, disfonia și fonastenia; d) tulburări ale limbajului citit‑scris: dislexia‑alexia și disgrafia‑agrafia; e) tulburări polimorfe: afazia și alalia; f) tulburări de dezvoltare a limbajului: mutism psihogen, electiv sau voluntar și întârzierea în dezvoltarea generală a vorbirii. g) tulburări ale limbajului, bazat pe disfuncții psihice (dislogii, ecolalii, jargonofazii, bradifazii etc.). Această clasificare cuprinde, majoritar, zona foneticii și fonologiei (articulare, ritm, fluență, voce, intonație). Din perspectiva dezvoltării
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
deficit sau o diferență culturală. Pentru a reduce acest decalaj, mediul preșcolar și școlar trebuie să ofere un cadru de participare activă a copilului la dezvoltarea și perfecționarea capacităților sale lingvistice. Alături de stres și eșecuri repetate, greșelile educative pot declanșa mutismul electiv (sau voluntar), care se manifestă prin refuzul de a vorbi cu anumite persoane, în anumite împrejurări sau, mai grav, cu toți din jur și în orice împrejurare. Dacă, în activitățile desfășurate în școală, personalul didactic va persista în atitudinea
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
funcții intelectuale normale, aparent normale sau excepționale, pe un fundal de retardare mintală 1. Așa cum am mai menționat, diagnosticul autismului infantil este foarte dificil de stabilit, în fixarea lui fiind interesate și simptome specifice altor categorii patologice (deficitul de intelect, mutismul, tulburările de auz, schizofrenia infantilă etc.). Kanner consideră că acești copii prezintă o incapacitate înnăscută de a nu fi în măsură să stabilească relații afective cu cei din jur. Tulburarea autistă trebuie diferențiată de alte tulburări de dezvoltare 1; spre
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
diafane, ale căror prime semne apăruseră chiar și în tablouri din tinerețe, ca Întoarcerea de la târg, de pildă (datat aprox. 1874, no. inv. 728). La Bacovia, anemierea expresiei și reducția ei la un soi de afazie, la o inhibiție aproape de mutism, așa cum ajunge în Stanțe burgheze, e de fapt rezultatul unei emancipări față de elementele decorului simbolist (asupra faptului acestuia mi-a atras atenția poetul Ștefan Nenițescu). Penuria aparentă și caracterul aproape monosilabic al Stanțelor burgheze nu reprezintă numai efectul unei involuții
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
Copilul se izolează, Întrerupe relațiile cu prietenii, se izolează afectiv și față de membrii familiei, refuză să meargă la școală, apar crize de agresivitate, de depresie, vagabondaj solitar. Apar preocupări obsedante, renunțarea la cele vechi. Sub aspectul limbajului, poate apărea un mutism secundar. La Început autistul refuză să vorbească În afara familiei, apoi și cu membrii familiei, dar uneori comunică prin scris sau desen. Sub aspectul organizării lingvistice, apar inversiuni pronominale sau o dezorganizare totală. La unii apar neologisme, manierisme verbale. Deoarece patologia
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Iuliana Luminița GUZU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2173]
-
limbajul nu are o funcție de comunicare cu ceilalți. Indiferența, opacitatea la ce i se vorbește e ceva obișnuit. Nu răspunde când e strigat, pare indiferent la zgomote. Pot apărea și regresiuni ale limbajului. Dispar cuvinte până se ajunge la un mutism secundar. Vocea e atonată și aritmică. Autismul Kanner este destul de rar, cu o medie de 1/10.000, predominant la băieți, 3-4 băieți la o fată. Debutul e precoce. Mama observă uneori din primele zile comportamente neobișnuite. Încă din primul
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Iuliana Luminița GUZU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2173]
-
poate și trebuie să fie interpretat, dar nu poate fi citit. Despre orice imagine putem și trebuie să vorbim; dar imaginea însăși nu poate vorbi. A învăța să "citești o fotografie" nu înseamnă mai întâi a învăța să-i respecți mutismul? Limbajul pe care-l vorbește imaginea ventrilocă este cel al privitorului ei. Și fiecare epocă a avut, în Occident, modul ei de a citi imaginile Fecioarei Maria și ale lui Christos, așa cum a avut și modul ei de a le
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ajuns în mijlocul acelui pustiu cenușiu în care toate certitudinile au devenit pietre. Kierkegaard, poate cel mai interesant dintre toți, cel puțin în ceea ce privește o parte a existenței sale, nu numai că descoperă absurdul, dar îl și trăiește. Acest om care scrie: "Mutismul cel mai sigur nu-i să taci, ci să vorbești", se asigură mai întâi că nici un adevăr nu-i absolut și că deci această existență imposibilă în sine nu poate deveni satisfăcătoare prin el. Don Juan al cunoașterii, el multiplică
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
conduita copilului de vîrstă mică (sugar și antepreșcolsr) o componentă caracterială certă. Aceasta întrucât conduitele morale ale copilului sunt sesizabile mai târziu, pe la mijlocul vârstei preșcolare. De-abia acum se întâlnesc manifestări cu adresă relativ conturată (distrugere de jucării, mânii orientate, mutism psihogen, unele forme de bâlbâială), dificultăți de contact social (îndeosebi în creșe și grădinițe de copii) ș,a. În perioada preșcolară se pot constata unele manifestări caracteriale oarecum specifice, ca, de exemplu, frică, enurezis psihogen, onicofagie, bâlbâială, minciuni de apărare
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
cu oxid de carbon depinde de forma clinică a intoxicației, de momentul instituirii tratamentului, de existența complicațiilor. Evoluția este grevată de o mortalitate ridicată, mai ales În cazul formelor medii și severe. Complicațiile cele mai frecvente: • neurologice: edem cerebral, ataxie, mutism akinetic, parkinsonism, neuropatie periferică; • cardio-vasculare: angină pectorală, infarct miocardic acut, tulburări de ritm și de conducere, aspect tranzitoriu de infarct miocardic acut (la pacienți cu coronarografie normală), colaps vascular; • pulmonare: edem pulmonar acut, hemoptizie, paralizie unilaterală de diafragm; • oftalmologice: hemoragii
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
Foarte bună ο Bună ο Acceptabilă ο Slabă • Conduita de ascultare: ο Foarte bună ο Bună ο Acceptabilă ο Nesatisfăcătoare • Deficiențe de limbaj: ο oral / de pronunție dislalie ο citit / lexie dislexie ο scris / grafie disgrafie ο altele (bâlbâială, rinolalie, mutism, întârzieri în dezvoltarea vorbirii etc.) ¾ Memoria • Memorează: ο ușor ο dificil ο mecanic ο logic • Reactualizează: ο recunoaște ο reproduce materialul de învățat • Reține: ο pentru timp scurt ο pentru o perioadă îndelungată ο uită frecvent ce a memorat ¾ Imaginația
Metode de cunoaștere a individalității elevilor utilizate în obținerea informației by Lenuța Barbu / Florentina Chitic () [Corola-publishinghouse/Science/1662_a_3064]
-
putea da, și o voi face. Luca e și el voință, dar o voință șovăitoare, și cu drept cuvânt. El se luptă între două sentimente: iubirea pentru tatăl asasinat și respectul pentru mamă. De aceea e el redus la un mutism legitim și rolul lui e foarte echivoc și misterios". 119 Motiv obsesiv, reluat în romanele ciclului Bizu. 120 Scrisoare către Mihail Dragomirescu din 3 aprilie 1906, în E. Lovinescu, Scrisori și documente, ed. cit., p. 57: "Gică și Maria sunt
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
unloosen-d ocean/ of tears! tears! tear!1162. Plânsul comunică o emoție intensă ce poate schimba pozitiv starea sufletească. Oamenii se simt eliberați, tensiunile diminuă, simțămintele zăbovesc parcă precum aromele gustului în fundul gurii. Plânsul izvorăște din inspirație, distrucția vorbirii ducând la mutism. Râsul și plânsul sunt stări de prostrație ce aparțin timpurilor străvechi, de dinaintea esprimării propoziționale, ca un pod spre vorbirea transmisă telepatic, vorbirea fără vorbire, fără cuvântul scris sau auzit. De aceea în infern sau paradis cuvintele nu au niciun sens
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fluență a vorbirii: tahilalie / bradilalie, balbism / logonevroză; • tulburări de voce: afonie, fonastenie, disfonie, sindromul glosotomizaților; • tulburări complexe: dizartrii; • tulburări ale limbajului citit-scris: agrafie/disgrafie, alexie/ dislexie, acalculie; • tulburări polimorfe: afazii, alalii (audiomutitate), senzorială, motorie, mixtă; • tulburări de dezvoltare a limbajului: mutism/retard psihogen, electiv, voluntar; • oligolalii: de origine socială, succesive, ecolalii, bradilalii. Înainte de a trece la descrierea generală a fiecărei forme de tulburare de limbaj, va trebui să repetăm că această carte nu se substituie cursurilor de oligofrenologie, tiflologie, surdologie, logopedie
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
foarte rar. Are posibilitatea să înțeleagă unele cuvinte izolate, dar este incapabil să descifreze sensul propoziției. Carateristici comune pentru toți alalicii: lipsă de expresivitate, rigiditate în mișcări și comportament, voință scăzută, deficite de atenție 152". Tulburări de dezvoltare a limbajului Mutismul psihogen Fără să țină neapărat de domeniul psihologiei speciale, mutismul psihogen reprezintă refuzul subiectului de a vorbi, chit că limbajul său este funcțional. Distingem două tipuri de mutism psihogen: poate fi electiv sau generalizat. (Cel electiv, atunci când refuză să vorbească
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
este incapabil să descifreze sensul propoziției. Carateristici comune pentru toți alalicii: lipsă de expresivitate, rigiditate în mișcări și comportament, voință scăzută, deficite de atenție 152". Tulburări de dezvoltare a limbajului Mutismul psihogen Fără să țină neapărat de domeniul psihologiei speciale, mutismul psihogen reprezintă refuzul subiectului de a vorbi, chit că limbajul său este funcțional. Distingem două tipuri de mutism psihogen: poate fi electiv sau generalizat. (Cel electiv, atunci când refuză să vorbească cu sau în prezența unei anumite persoane, generalizat când nu
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
comportament, voință scăzută, deficite de atenție 152". Tulburări de dezvoltare a limbajului Mutismul psihogen Fără să țină neapărat de domeniul psihologiei speciale, mutismul psihogen reprezintă refuzul subiectului de a vorbi, chit că limbajul său este funcțional. Distingem două tipuri de mutism psihogen: poate fi electiv sau generalizat. (Cel electiv, atunci când refuză să vorbească cu sau în prezența unei anumite persoane, generalizat când nu vorbește deloc.) De multe ori, acești copii sunt admonestați drept "încăpățânați", dar mutismul psihogen este mult mai mult
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]