696 matches
-
aflarea veștii morții sosiei sale neoficiale, Senatorul leșinase. Cu semnele vitale slăbite, fusese dus rapid în patul din salonul comun de la același etaj și ajutat să-și vină în fire. Când se trezi, constată că mintea nu-i lucra deloc, poticnită în cruda realitate: cel care-i luase locul murise! Adică, era salvat?! Și începu să râdă nebun! Un fulger îl trezi la realitate: păi, dacă toți știau că Senatorul murise, atunci el... el cine urma să fie de-acum înainte
JOCUL de ANGELA DINA în ediţia nr. 1899 din 13 martie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1457855636.html [Corola-blog/BlogPost/384208_a_385537]
-
Somnoroasă, noaptea a clipit rar de trei ori și cu pleoapele obosite a rostit categoric: (ori a lăsat să se înțeleagă). „S-a închis pentru somn. Vino mâine dimineațâ”. S-a aprins Luna - călăuza iluziilor întârziate. Geamandura - să nu se poticnească umbra de ecoul rămas în urmă. „Nu era nevoie”, veți spune. Poate... Însă mai știi ? Adrian Simionescu Referință Bibliografică: Vino mâine / George Nicolae Podișor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 312, Anul I, 08 noiembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright
VINO MÂINE de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Vino_maine.html [Corola-blog/BlogPost/340720_a_342049]
-
prea pline în venin, otrăvită de dragostea vieții sale, bărbatul fără suflet, care trăiește patima clipei, apoi o uită. Victoria, deși prenumele ar trebui s-o situeze în grupa celor învingători, a bravilor luptători, nu reușește să depășească un prag, poticnindu-se mereu de umbrele obsedante ale trecutului. Ea își va distruge viața clipă de clipă, zi de zi, an de an, nemaibucurându-se de nimic, plângându-și de milă, chinuind frumosul copil, care ar fi meritat toată dragostea ei. Ana
ROMANUL DOREI ALINA ROMANESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1290 din 13 iulie 2014 by http://confluente.ro/Al_florin_tene_1405224979.html [Corola-blog/BlogPost/374425_a_375754]
-
Port răni adânci în ochi și-n trup, Veșmintele de-argint le rup. Toamna Fără vrere, fără vină, mă aflai în miez de toamnă. Dulce ești, cumplită doamnă! Bruma grea, diamantină a tăiat cu mii de seceri frunzele de pe cărare, poticnindu-le de zare. Să mă-ncumet în petreceri? Ori să scot, din foi de jale, vremea care-mi fură anii, cum scot peștii atamanii de sub apele domoale?! Alergai pe-un drum de sită după-un dram de primăvară, ce cu
O privire spre cer… by http://revistaderecenzii.ro/o-privire-spre-cer/ [Corola-blog/BlogPost/339665_a_340994]
-
însușirea unilaterală a apei, recipientele îmbăierii și locația acțiunii, rămânând fără îndoială toate celelalte ingrediente și accesorii sufletești ale unei copilării “înecate” într-o mirare perpetuă, și mai apoi supradimensionată... “Bățul arătător” al școlarului ce cutreera harta lumii s-a poticnit în ditamai “ghildăul” și măsura nerăbdător și parcă pe furiș adâncurile în care plonjase, mai întâi din precauție cu picioarele, “pășind” apoi fidel unui clișeu biblic, pe ape, precum Învățătorul lumii, scrutând tumultul valurilor înspumate, necuprinderea și hăul terorizându-l
ÎNTÂLNIRE CU OCEANUL PACIFIC LA SAN FRANCISCO! de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Intalnire_cu_oceanul_pacific_la_san_francisco_.html [Corola-blog/BlogPost/341734_a_343063]
-
oceanul vieții rănite de pustiu am definit chemarea ca o arsură surdă ce naște întrebarea nesațului că sunt peste dulceața morții plăcerea din cleps.hidră se profilează arbori de nesfârșite lumi am încetat să cerem atingerea de Umbra ce-am poticnit să făcem din abisale porți deschideri spre tăcere cu lacrima ce cântă ca o femină harfă din adânciri de sorți ce-a fost 'naintea clipei ce s-a născut din luptă nu știe decât dorul de-a fi ne.mărginit
POEM HIERATIC XLIII-CUVÂNTUL VIEŢUIT ÎNTRU MENIRE de DAVID SOFIANIS în ediţia nr. 2284 din 02 aprilie 2017 by http://confluente.ro/david_sofianis_1491139100.html [Corola-blog/BlogPost/381235_a_382564]
-
un dialog în vederea unirii cu Roma, fără intermediari maghiari. *** Superioritatea catolicismului și inferioritatea ortodoxiei (II) este intolerabilă, de aceea, mult stimate domnule IP, recitind cele 24 de puncte critice pe care ați avut bună voință de al le formula mă poticnesc mereu la „Hai să ne unim sub mine!” Și orgolioasa creștinătate răsăriteană nu vrea! Ca să vezi!” Așa a fost în vremea cruciadelor, care s-au încheiat în 1214, așa a fost în vremea unirii a doua a ardelenilor ortodocși cu
UN NOU RĂZBOI RECE de VIOREL ROMAN în ediţia nr. 2173 din 12 decembrie 2016 by http://confluente.ro/viorel_roman_1481542453.html [Corola-blog/BlogPost/381565_a_382894]
-
2144 din 13 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului De ce există Doamne, atâta suferință, În lumea-aceasta-n care, umila mea ființă Dorește să răzbată? Mă lupt în duh și-n fire, Să urc pe cărăruie, cu gând la nemurire. Mă poticnesc pe cale văzând atâta ură, Mă-mpiedic de cuvinte ce ies ades din gură, Din frați ce-am fost odată, din prieteni buni, acuma, Ajuns-am ca și floarea pe care-a căzut bruma. A înghețat frumosul, culoarea-și pierde starea
TU EȘTI A MEA IUBIRE! de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2144 din 13 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1479036870.html [Corola-blog/BlogPost/376945_a_378274]
-
viitor în prezent, se generaliza. Începuse să capete contur un nou model cultural. De fapt, se dezvolta noua cultură a creditelor, a dobânzilor, a calificării pentru împrumuturi. În toată Europa de Est, inclusiv în România, clientela băncilor începea să înțeleagă - chiar dacă se poticnea dramatic - ce se întâmplă în instituțiile care mișcă banii. Printr-un firav început de cultură financiară. Creditul ipotecar și creditele de consum au găsit un teren fertil și s-au extins. Țările din Europa de Est, ce promovau intensiv economia de piață
Dacă bănci există de vreo patru veacuri și monedă de douăzeci și șase, creditul e de când lumea by https://republica.ro/daca-banci-exista-de-vreo-patru-veacuri-si-moneda-de-douazeci-si-sase-creditul-e-de-cand-lumea [Corola-blog/BlogPost/338451_a_339780]
-
secretari a fost ales Novikov, rus din Cetatea Albă sau Odessa, arestat ca student matematician la Iași, trecut prin Doftana și ajuns activist, translator la CC a înaltelor convorbiri în limba rusă pe care o știa mai bine decât româna poticnită în care scria. Dar, în condițiile în care fostul social-democrat Ion Pas era pus ministru doar de formă, fiind unul dintre cei docili care acceptaseră absorbția la comuniști, Novicov mai gira și funcția de secretar general la Ministerul Artelor, condus
CRITICA DE DIRECŢIE A LĂMURIRII ŞI DUMIRIRII (I) de CORNELIU LEU în ediţia nr. 745 din 14 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Corneliu_leu_completare_trista_la_un_corneliu_leu_1358153393.html [Corola-blog/BlogPost/345172_a_346501]
-
Fără să vrem, azi, retrăim clipe din ani trecuți, suntem pelerini prin amintiri și-n suflet abătuți, iubirea ne rămâne visul prin care vom renaște, până sufletul se înalță ca-n noaptea de Paște. Privirile sunt neliniștite, se caută și poticnesc, chiar dacă, astăzi, străbatem țărmuri paralele, ești pământul prin care-s înfipte și se hrănesc, din cerneala iubirii, rădăcinile cuvintelor mele. Dar niciodată nu vom putea ști și nici înțelege, de ce, iubirea asta, ne-a condamnat fără lege, vom rămâne prizonieri
CONDAMNAŢI FĂRĂ LEGE de MARIA ILEANA TĂNASE în ediţia nr. 2102 din 02 octombrie 2016 by http://confluente.ro/maria_ileana_tanase_1475432922.html [Corola-blog/BlogPost/375116_a_376445]
-
de-o șchioapă! Alerg laolaltă cu fluviul Limbi de apă m-ating Sunt roata, miros a încins, Ard, mă topesc, sunt cenușă O pasăre izbucnește din mine Cu aripi de humă... Sunt roata de la a cincea căruță Mă-mpiedic, mă poticnesc, Mă sfărâm, sar spițele-n lături Un câine urinează pe mine, apoi mă amușină... Sunt roata, niciodată n-am fost așteptată. Soseam intempestiv, în plină viteză Și zăboveam doar o clipă, doar cât Să mă șterg de tăceri, să mă
SUNT ROATĂ – SUNT CINEVA DE APROAPE de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 476 din 20 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Sunt_roata_sunt_cineva_de_aproape_marian_malciu_1334934422.html [Corola-blog/BlogPost/362076_a_363405]
-
va răsuna în urechi acel sacadat tha-ka-ti-mu-nu-sipedi al Păsării negre thakatimunu sipediprin livada cu vișini depărtându-se printre zarurile și tomberoanele nopții acel thakatimunu sipedi rostit de imperialul corb alegoric altădată vizitator de noapte al bunului Poe cobe a veacurilor poticnite-n visare Viața sau Moartea sau Înfățișarea Ruinii? Voi, care nu veți citi vreodată Manualul bunului singuratic nu-mi veți cunoaște mărturisita cină de taină unde mâncam din aceiași pesmeți ai poeților blestemați sau mi se umpleau rând pe rând
DANIEL CORBU de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 338 din 04 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Scrisoare_deschisa_necititorilor_mei_daniel_corbu.html [Corola-blog/BlogPost/351374_a_352703]
-
în adâncurile pădurii cu animalele la trap. Deodată tăcerea este spintecată de cântecul huhurezului, apoi de urletul unui lup. Din instinct, căpitanul pune mâna pe spadă. Împrejurimile sunt sumbre și înfiorătoare. Pe lângă el țâșnește o umbră hidoasă și calul se poticnește speriat, dar nu nechează de parcă îi pierise graiul. Principele îi face semn să nu scoată o vorbă și să continue drumul la pas. La lumina lunii, undeva între luminișuri, o arătare neagră se strecoară printre stejari. Atmosfera devine din ce în ce mai stranie
I. PACT CU DIAVOLUL de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1368 din 29 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1411970169.html [Corola-blog/BlogPost/341080_a_342409]
-
șpagă calcă fără milă pe cadavre Parlamentul Europei ne-a cerut reprezentanții Și-am trimis toți imbecilii, proastele și aroganții Să ne facă de rușine cerând mită pe la toți Și să fim priviți prin dânșii ca o nație de hoți Poticnindu-se-n discursuri insipide și banale Fără dicție sau noimă, cu greșeli gramaticale Pițipoanca plângăcioasă sau tribunul făcând spume Sau ciobanul fără carte să ne reprezinte-n lume? Unde ne e azi mândria? Unde ne e azi curajul De-ai
Lecția de istorie by http://balabanesti.net/2014/09/07/radu-pietreanu-lectia-de-istorie/ [Corola-blog/BlogPost/339979_a_341308]
-
frunzele ruginite, bogăția de forme și culori creează o atmosferă fascinantă. Zilele trec, trăirile se adună iar gândurile noastre ascunse în ungherele tainice ale inimii se zbat pentru a fi exprimate. Anotimpurile gravitează în jurul nostru sau, poate, noi în jurul lor, poticnindu-ne pe drumul vieții în căutarea după „acasă”, în căutarea Luminii transcedentale...Încă de la naștere purtăm în noi o Lumină care ne călăuzește. Lumina ne arată Calea pe care am uitat-o la naștere. Fiecare trebuie să-și descopere originea
TOAMNĂ TÂRZIE de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 324 din 20 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Toamna_tarzie.html [Corola-blog/BlogPost/357289_a_358618]
-
parte, în birou, în Sahara, în aer, în baie, în cutia cu scule, în filme...(începutul e cam greu până găsesc ideea)...în buzunar, în magazin, în priză, înșală (era să zic în sală), în piață, în pom, întotdeauna ne poticnim de tot felul de piedici cărora, din nepricepere sau din comoditate, nu le găsim promt soluția. De aceea omenirea a inventat tot felul de probleme și necazuri...????... Pentru a ști ce vor face cu soluțiile. Ce nu-i clar? La
REŢETE CULINARE ... ILARE de LICĂ BARBU în ediţia nr. 807 din 17 martie 2013 by http://confluente.ro/_retete_c_lica_barbu_1363529047.html [Corola-blog/BlogPost/342135_a_343464]
-
începe viața..după moarte! Spre capăt..se zărește o lumină Ce tainic, mă călăuzește-n drumul meu Și strălucind, cu pâlpâirea ei divină Aș vrea, ca înspre mine uneori să vină Convins că, în lumină, e însuși Dumnezeu! Trupul se poticnește frânt și spune în cădere: Sunt plin de ani, bătrân, și-am obosit De ce umblăm pe-un drum îngust,plin de durere Când lângă noi,e-o altă cale,plină de plăcere Și iată,cât de mulți,pe-această cale
TRUP ȘI SUFLET! de CONSTANTIN URSU în ediţia nr. 1999 din 21 iunie 2016 by http://confluente.ro/constantin_ursu_1466524178.html [Corola-blog/BlogPost/375367_a_376696]
-
mai ales să intre în cinul monahal? Dragostea pentru Dumnezeu și dragostea pentru oameni, pentru că, nu-i așa, Dumnezeu este iubire, ne spune Biblia.Toți oamenii sunt de acord, în principiu, cu partea teoretică, dar când trec la fapte se poticnesc. Părintele Mihail este un preot ortodox român din Ucraina care, pur și simplu, iubește dumnezeiește. Mai mult, el și-a dedicat întreaga viață lui Dumnezeu și semenilor săi. Cu ajutorul lui Dumnezeu, a ridicat, din nimic, una din cele mai frumoase
MINUNEA DE LA BĂNCENI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1056 din 21 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Minunea_de_la_banceni_stefan_popa_1385031023.html [Corola-blog/BlogPost/347277_a_348606]
-
Ne revoltăm pe rețelele de socializare, aruncăm sentințe grave și trăim în confortul absolut că și ceilalți ne împărtășesc părerile și că suntem mulți. Dar atunci când revolta trebuie să evadeze din spațiul virtual pentru a lua manifestare în real, ne poticnim. 200.000 suntem cei care am semnat petiția împotriva Avocatului Poporului. 100 suntem cei care am și ieșit în stradă atunci când trebuia să întărim hotărârea virtuală prin manifestarea ei în viața reală. Confundând Pandora noastră cu viața însăși, ne condamnăm
Democrația se poate pierde prin neprezentare by https://republica.ro/democratia-se-poate-pierde-prin-neprezentare [Corola-blog/BlogPost/339096_a_340425]
-
însăși Viața, cum să mai trăiești cu adevărat? Da. Unii ne greșesc, dar asta nu înseamnă că Dumnezeu a voit asta, ci a îngăduit pentru a-ți testa atât tu, cât și El, credința și hotărârea. Unii sunt atât de poticniți încât se îndoiesc de existența lui Dumnezeu și refuză să mai meargă la vreo biserică, se însingurează sau caută mijloace de distracție pentru a uita că Dumnezeu poate da adevărata odihnă, liniștea și desfătarea sufletească și spirituală. El ne-a
SĂ VORBIM DESPRE DUMNEZEU de MARINA GLODICI în ediţia nr. 874 din 23 mai 2013 by http://confluente.ro/Marina_glodici_sa_vorbim_de_marina_glodici_1369303283.html [Corola-blog/BlogPost/346160_a_347489]
-
de stele pe cerul întins Sau lac din care nuferii albi au secat. ----------------------------------------------- Publicată în „DRUM”, anul III, nr. 46, Crăciun 1939 GOLĂNEASCĂ Să bem, prieteni, mult și anonim, hârdaie cu vin roșu ne adastă, la urma urmei tot ne poticnim și ni se culcă greerii în țastă. Același basm urît e împrejur cu aripa de plumb și coiful rupt, deasupra cerul pus în abajur și îngerii ce visele ne-au supt. În ăst peisaj călătorim mereu dealung de ani și
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
birourile și sediile firmelor și concernelor cu profil financiar-bancar, tehnologic, industrial, etc. Mașina rulează aparent monoton, vântul în rafale încearcă îndemânarea lui Darrell, viitorul nostru ginere, mai ales la traversarea podului, coloana sutelor de mașini aliniază din mers accesul oarecum poticnit însoțit deseori de scrâșnetul roților, nevoite să asculte comenzile de frânare pentru a evita ciocnirile și tamponările nedorite. Impactul vizual este magnific, deconcertant îndrăznesc să spun, neputința de a privi aproape o “agresiune” la adresa frumosului care ți se oferă atât
GOLDEN GATE ŞI COYOŢII OCEANULUI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 178 din 27 iunie 2011 by http://confluente.ro/Golden_gate_si_coyotii_oceanului.html [Corola-blog/BlogPost/367254_a_368583]
-
-vei de rugul din jur. Până și dușii, sus, între nouri, Îți pomenesc nurii. Ecouri. Blesteme, blesteme, Pe oricare teme, Dar fără iubire Nu faci mănăstire. La poarta nesmolită și antică a urii Oprește-te, eu sper chiar să te poticnești, Sf. Antonie care nu s-a-ntâlnit cu burii, Îți face semn că-i timpul să-ncepi să-l și iubești. Și dacă treci de poartă, o, Doamne, ce miracol, Te va lua ostatic un neșcolit diavol. BORIS MARIAN Referință Bibliografică: Antropo-ilogice
ANTROPO-ILOGICE de BORIS MEHR în ediţia nr. 1375 din 06 octombrie 2014 by http://confluente.ro/boris_mehr_1412571485.html [Corola-blog/BlogPost/353080_a_354409]
-
TĂI, UMBRA TA, de Ines Vanda Popa , publicat în Ediția nr. 1672 din 30 iulie 2015. Urci pe iederi de gând însetat de arome, Sapi fântâni, culegi maci din strânsoare de fum, Cât mă dor ochii tăi, mănăstiri de fantome, Poticniți de cai albi și călugări de scrum. Mai aproape c-o zi te-aș aduce-un hotar, În ecouri de pian, la o ceașcă de-absint, Ne-mblânzit de culori, mâini durute de jar, Interzis te-aș păstra, descântat de alint
INES VANDA POPA by http://confluente.ro/articole/ines_vanda_popa/canal [Corola-blog/BlogPost/379411_a_380740]