206 matches
-
decis de rațiune și știință. Interpretarea coranică, ce abordează problemele în lumina rațiunii și a științei va modela viitorul”. În pofida influenței evidente la care a fost expus din partea diverselor ordine sufite, Nursi nu se considera sufi sau șeic. El percepea sufismul ca fiind un fruct, iar credința pâine și considera că fără fruct poți sa supraviețuiești, însă nu fără pâine. În eseul „Telvihat-ě Tis’a” (The nine allusions), parte a Risale-i Nur, Nursi își exprimă perspectiva asupra ordinelor sufite . După ce a
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
importante aspecte ale căii spre Divinitate. În ceea ce privește practica religioasă, Nursi afirma că urmează sunna, îndeplinește toate acțiunile religioase care se impun ("ferâiz"), evită de marile păcate ("kebâir"), concomitent cu efectuarea, în mod corect, a rugăciunilor zilnice. Viziunea lui Nursi asupra sufismului este prezenta din șase perspective: epistemologică, ontologică, antropologică, psihologică, teleologică și metodologică, pentru a facilita înțelegerea acesteia. Din aceasă perspectivă, Nursi consideră ca fiind surse valide de cunoaștere, printre altele, revelația, inspirația spirituală, "sunna", cunoașterea derivată din inimă și stări
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
facilă ca și crearea unei singure ființe. În cazul în care creația ar fi atribuită mai multor entități, atunci crearea unei insecte ar deveni la fel de dificilă ca și crearea Raiului . În alt plan, deși Nursi nu-i acuză pe adepții sufismului că nu cred în Ziua de Apoi și în judecata divină, el manifestă îngrijorare în ceea ce privește viziunea sufită conform căreia " Existentul în mod necesar (wâjib al-wujud)" este singurul cu adevărat existent, deoarece pare a amenința credința în Ziua de Apoi, un
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
acesteia duce la pierderea legăturii, caz în care tot ceea ce reflectă ființa va fi lipsit de sens, iar numele și atributele divine nu mai pot fi interpretate. În încercarea de a contura dimensiunea psihologică a viziunii lui Said Nursi asupra sufismului, Godlas aduce în discuție mai multe stații ale conștiinței, printre care, dragostea, sinceritatea, predarea, fericirea și posibilitatea de a se baza pe Dumnezeu. În viziunea lui Nursi, dragostea este rezultatul cunoașterii divinității, putând fi considerată catalizatorul transformării spirituale, dar și
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
catalizatorul transformării spirituale, dar și modalitatea prin care oricine poate fi învăluit de dragostea adevărată și de Dumnezeu. Așadar, dragostea, ca stadiul al conștiinței, poate avea atât consecințe negative, cât și pozitive. Confrom lui Burckhardt, este o trăsătură caracteristică a sufismului faptul că expresiile sale țin de cumpăna dintre iubire și cunoaștere. Expresia afectivă integrează mai ușor atitudinea religioasă, care este puncul de plecare al oricărei spiritualități islamice; limbajul dragostei permite enunțarea adevărurilor esoterice de cel mai înalt nivel, fără a
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
Pe de altă parte, Nursi a exprimat opinii critice la adresa unor aspecte ale sufsmului tradițional, considerând că tradițiile sufi ar putea să joace un rol restrâns în cadrul reformelor sociale într-o epocă modernă încărcată de scepticism. Printre aspectele spiritual-religioase ale sufismului se evidențiază, în viziunea lui Said Nursi, recunoștința, dragostea și "gnosisul", aducerea aminte si reflecția, "sharia" și "sunna". Nursi, S. (1996g) "Mu¨nazarat, in: idem, Risale-i Nur Ku¨lliyatı (Istanbul: Nesil Yayıncılık)", pp. 1937-1959.
Mișcarea Nurcu din Turcia () [Corola-website/Science/331075_a_332404]
-
de o mare perfecțiune a viziunii sale dezabuzate asupra lumii”". Iată câteva expresii ale pesimismului lui Khayam: Se pare că a scris peste o mie de catrene (numite "rubaiat"). Acestea au un conținut mistic, legat de mistica islamică, adică de sufism. Valoarea operei sale poetice eclipsează, în ziua de azi, faima sa de matematician și om de știință. Opera sa poetică a fost dată uitării timp de secole în cultura persană, doar sufiștii au prețuit mereu rubaiatele sale. Iraniștilor europeni le
Omar Khayam () [Corola-website/Science/310884_a_312213]
-
europeni le revine meritul de a-l fi redescoperit pe poet pentru patrimoniul cultural al lumii. Cercetarea filologică nu a căzut de acord în privința impactului curentului sufist asupra operei literare a lui Khayam. Există, însă, evidente puncte de tangență cu sufismul; astfel, în catrenele sale sunt des invocate figuri alegorice precum cea a "„bătrânului hangiu”" sau cea a unui „Rend”, adică băutor, care se referă la marele preot, respectiv la adeptul cultului zoroastric, figuri tipice pentru preluarea laturii esoterice a vechiului
Omar Khayam () [Corola-website/Science/310884_a_312213]
-
critică regimul și politicile acestuia, cât și pe cei care îndrăznesc să vorbească despe încălcarea drepturilor omului sau corupție. Alături de tatăl său Ramzan Kadîrov a luptat de-a lungul mai multor ani împotriva extremismului religios, familia Kadîrov fiind adeptă a sufismului. Acesta declara recent: ""Cunoaștem toți că avem în țara noastră diverse curente, unele dintre acestea extremiste. Dacă cineva este adeptul unuia dintre aceste curente, iar imamul din regiunea respectivă nu știe acest lucru, acest imam este dușmanul poporului nostru. Imamul
Ramzan Ahmatovici Kadîrov () [Corola-website/Science/324342_a_325671]
-
alt mod. Ibn Khattab și Basaev au creat lagăre și au băgat antipatie față de maeștrii noștri și față de confrerii. Și asta s-a întâmplat, pentru că noi nu am fost în stare să le explicăm în mod clar oamenilor ce este sufismul. Pentru că oamenii noștri bolnavi spun că sfinții au avut o autoritate mai mare decât Profetul. Noi le-am dat motive acestor oameni să nu ne creadă. Strămoșii noștri nu lăsau oamenii care nu știau să iubească sfinții să predice sau
Ramzan Ahmatovici Kadîrov () [Corola-website/Science/324342_a_325671]
-
de ea. Atâta timp cât sunt în viață, în Cecenia nu va exista altceva în afară de šarīʿa și țarīqa. Și după moartea mea, urmașii mei vor avea grijă de asta. Aici vor trăi doar oamenii care urmează sunna - sufiții. Tot ce este în afara sufismului este nou și inacceptabil."" Ramzan Kadîrov este căsătorit cu Medni Kadîrova, născută în 1978 în Țentoroi-Iurt. Cei doi se cunosc încă din liceu și au opt copii (trei băieți și cinci fete). Medni Kadîrova desfășoară diverse activități caritabile. Aceasta este
Ramzan Ahmatovici Kadîrov () [Corola-website/Science/324342_a_325671]
-
Dumnezeu) , angrenând cuvântul ’ishq în discursurile lor. Este utilizat de asemenea și de Ibn al-’Arabi (d. 638/1240) și de alți importanți sufiți arabi din perioada târzie. Totuși, ’ishq niciodată nu a fost considerat cel mai important concept al sufismului în mediul arab la fel cum s-a întâmplat în mediul Persic. Fără nici o îndoială aceste însușiri ale caracterului națiunii iraniene si-au pus amprenta asupra sufismului persan, care , în mod explicit, preferă "’ishq" în defavoarea "hubb/muhabba" ori al oricărui
‘Ishq () [Corola-website/Science/329039_a_330368]
-
târzie. Totuși, ’ishq niciodată nu a fost considerat cel mai important concept al sufismului în mediul arab la fel cum s-a întâmplat în mediul Persic. Fără nici o îndoială aceste însușiri ale caracterului națiunii iraniene si-au pus amprenta asupra sufismului persan, care , în mod explicit, preferă "’ishq" în defavoarea "hubb/muhabba" ori al oricărui alt concept. În timpul secolului al XII-lea au apărut un număr de tratate în Persia care au conceptualizat doctrina "’ishq", printre care "sawanih" (inspirații) de Ahmad Ghazali
‘Ishq () [Corola-website/Science/329039_a_330368]
-
Lama’at) a lui Fachr ad-Din Iraqi (d.688/1289).Aceștia au pus bazele textelor cheie ale așa numitei madhhab ’ishq (școala dragostei)- un fenomen care , indiferent de proprietățile eluzive este considerată ca fiind o construcție a principalului curent al sufismului persan( și probabil al Turciei). Deșii sufiții care au reprezentat Școala Dragostei s-au raportat la întregul Qur’an ca la un manual de ’ishq , ei consideră că un număr de cuvinte și fraze este transmis de ’Ushshaq, mesaje specifice
‘Ishq () [Corola-website/Science/329039_a_330368]
-
Junaid, la fel ca și înaintea lui, a fost extrem de respectat de către studenții și discipolii săi, precum și de alți mistici care l-au luat de exemplu, citându-l. Datorită importanței sale în teologia sufi, Junaid a fost adeseori supranumit „Sultanul”. Sufismul, tradiție majoră în Islam, a apărut din modalitățile de pietate prin renunțare ("") într-o perioadă care s-a întins de la ultimele decade ale secolului 8 până în secolul 10. Deși au mai existat abordări disparate, sufiții din Baghdad au apărut ca
Junaid Baghdadi () [Corola-website/Science/333595_a_334924]
-
care cred săvârșindu-și rugăciunea, dând milostenie, îngenunchind.""”" (Coran, 5.5) În contextul sufit aceasta sintagmă s-a extins la anumiți căutători sinceri pe cale care au ajuns la un grad de sfințenie. Există mai multe contribuții ale lui Junaid la sufism. Ideile sale de bază implică o „anihilare” de sine (""), în vederea unei uniuni mai strînse cu Divinul (Allah). După Junaid, oamenii trebuie să „renunțe la dorințele naturale, să-și elimine însușirile umane, să renunțe la motivele egoiste, să-și cultive calitățile
Junaid Baghdadi () [Corola-website/Science/333595_a_334924]
-
gândire sufi, ceea ce înseamnă că el a dorit să fie foarte logic și științific în ceea ce privește definițiile sale date diverselor virtuți, cum ar fi " "(în mod curent "tawhid" desemnează rostirea Mărturisirii de credință, recunoașterea Unicității și implicit a Unității divine; în Sufism, rezumă toate gradele de cunoaștere ale Unității, simbolizând "unificarea” cu Principiul), etc. Nu mai puțin de opt lucrări ale lui Junaid tratează problema "tawhid". Sufismul sobru este caracteristic celor care „experimentează "fana" și nu rămân în acea stare de absorbție
Junaid Baghdadi () [Corola-website/Science/333595_a_334924]
-
curent "tawhid" desemnează rostirea Mărturisirii de credință, recunoașterea Unicității și implicit a Unității divine; în Sufism, rezumă toate gradele de cunoaștere ale Unității, simbolizând "unificarea” cu Principiul), etc. Nu mai puțin de opt lucrări ale lui Junaid tratează problema "tawhid". Sufismul sobru este caracteristic celor care „experimentează "fana" și nu rămân în acea stare de absorbție și pierdere de sine în Dumnezeu, dar se simt întorși în simțiri de către însuși Dumnezeu. Astfel, reîntorșii din experiența pierderii de sine sunt reconstituiți ca
Junaid Baghdadi () [Corola-website/Science/333595_a_334924]
-
că „apa preia culoarea vasului”, această metaforă semnificând faptul că lumina divină este primită de adept după posibilitatea sa de recepție și este „colorată” după personalitatea proprie. Există probleme de receptare în confruntarea cu textele lui Junaid. Junaid credea că sufismul era o cale pentru elitele spirituale de a-l cunoaște pe Dumnezeu, nu pentru omul obișnuit. „Tasawwuf”, spunea, „înseamnă să cureți inima de orice dorință de a urma calea omului obișnuit”. Aceasta a dus și la modul atât de elocvent
Junaid Baghdadi () [Corola-website/Science/333595_a_334924]
-
arab abbasid Al-Mutanabbi transmite prin versurile sale că dragostea nu este altceva în afară de lăcomie și explozie la care inima se supune pentru ca mai apoi să fie rănită. Unii filosofi arabi au adăugat la motivele iubirii auzul cântecelor și flirtul ("ghazal"). Sufismul, pe de altă parte, promovează dragostea prin "dhikr" (menționarea numelui lui Dumnezeu). Dragostea pentru Dumnezeu este adusă la suprafață de "dhikr", care poate fi considerat și o reîmprospătare a sinelui . Iubirea beduină a fost reconstituită în prima perioadă a Islamului
Iubirea beduină în literatura arabă () [Corola-website/Science/336213_a_337542]
-
îndrăgostiților și poeților, printre care tendința de izolare față de societate. În aceste condiții, Majnun se revoltă regulilor societății și alege să moară în singurătate, în deșert. Aceste poeme sunt văzute totodată ca o alegorie pentru călătoria sufletului spre Dumnezeu. In sufism, frumusețea lumii este un indicator al frumuseții absolute a Creatorului, așadar, Layla reprezință frumusețea Divinității, iar Majnun cel care lasă în urmă intelectul și devine „posedat”, pierdut în contemplarea la Divinitate, dar în același timp suferă din cauza separării de cea
Iubirea beduină în literatura arabă () [Corola-website/Science/336213_a_337542]
-
ci de discipoli sufiți, istorici, comentatori, teoreticieni și teologi. Acesta privea ascensiunea profetului Muhammad către cer ca un șablon pentru propria sa evoluție spirituală. Abu Yazid Tayfur Bistami este numit „superiorul” , sau Bayazid. Louis Massignon îl consideră a fi inițiatorul sufismului iranian, sufism îmbogățit de panteism și cu reminiscențe zoroastriene. A trăit o viață ascetică, fiind mereu în căutare de a se detașa de lume. În istoria sufismului, Bistami a jucat un rol important, dar, cu toate acestea, biografia lui nu
Abu Yazid al-Bistami () [Corola-website/Science/331987_a_333316]
-
discipoli sufiți, istorici, comentatori, teoreticieni și teologi. Acesta privea ascensiunea profetului Muhammad către cer ca un șablon pentru propria sa evoluție spirituală. Abu Yazid Tayfur Bistami este numit „superiorul” , sau Bayazid. Louis Massignon îl consideră a fi inițiatorul sufismului iranian, sufism îmbogățit de panteism și cu reminiscențe zoroastriene. A trăit o viață ascetică, fiind mereu în căutare de a se detașa de lume. În istoria sufismului, Bistami a jucat un rol important, dar, cu toate acestea, biografia lui nu este bine
Abu Yazid al-Bistami () [Corola-website/Science/331987_a_333316]
-
Bistami este numit „superiorul” , sau Bayazid. Louis Massignon îl consideră a fi inițiatorul sufismului iranian, sufism îmbogățit de panteism și cu reminiscențe zoroastriene. A trăit o viață ascetică, fiind mereu în căutare de a se detașa de lume. În istoria sufismului, Bistami a jucat un rol important, dar, cu toate acestea, biografia lui nu este bine cunoscută, situație a tuturor reprezentanților timpurii ai misticii islamice și ai tuturor întemeietorilor ordinelor. Din puținele informații reiese că acesta era un erudit al școlii
Abu Yazid al-Bistami () [Corola-website/Science/331987_a_333316]
-
se au loc contopirea și unificarea dintre divin și uman. Cele două elemente se unesc într-un „act transcendent de adorare și iubire”. 1. Campo, Juan E., 2009, "Encyclopedia of Islam", New York: Facts on File Inc. 2. Chevalier, Jean, 2002, "Sufismul: doctrină, ordine, maeștri" , București: Herald. 3. Corbin, Henry, 2005, "Istoria filosofiei islamice", București: Herald. 4. Renard, John, 2009, "The A to Z of Sufism", Plymouth: The Scarecrow Press Inc.
Abu Yazid al-Bistami () [Corola-website/Science/331987_a_333316]