224 matches
-
și-a făcut din infinitul nădejdii, Coloană spre biruință, iar din jertfa sa curată, punte spre înălțimile serafice. Ființa lui luminată de har, cu chipul răsfrânt ca într-o Icoană de Zamfira a marelui Nicolae Grigorescu, ce risipește reflexe de topaz, suie armonios într-o adiere de smirnă împrăștiind celest manifestarea de o desăvârșită subtilitate a genialității sale. Toată chemarea lui, toată lupta, toată credința și toată dăruirea lui ne străbat ca un cutremur lăuntric de o intensitate capabilă să se
DEŢINUTUL PROFET de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 2231 din 08 februarie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1486514391.html [Corola-blog/BlogPost/340565_a_341894]
-
un buchet de flori mai mititele: „ O revăd stând umila Între femei frumoase, ca un trandafir Printre flori mărunte.” Buzele Laurei apar ca niște roze pe nea: „...roze de sânge pe zăpadă.” El duce metaforă mai departe expunând aurul și topazele pe zăpadă, în lumina soarelui: „Coamele blonde și ochii/ Înving aurul și topazele puse pe zăpadă”. Prima dată când a văzut-o, Lăură era îmbrăcată într-o rochie verde și ținea în brațe violete: „Am încă în ochi violetele și
MADONNA LAURA ŞI PETRARCA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1425223782.html [Corola-blog/BlogPost/373019_a_374348]
-
ca un trandafir Printre flori mărunte.” Buzele Laurei apar ca niște roze pe nea: „...roze de sânge pe zăpadă.” El duce metaforă mai departe expunând aurul și topazele pe zăpadă, în lumina soarelui: „Coamele blonde și ochii/ Înving aurul și topazele puse pe zăpadă”. Prima dată când a văzut-o, Lăură era îmbrăcată într-o rochie verde și ținea în brațe violete: „Am încă în ochi violetele și verdele/ Cu care la începutul războilului meu/ Era înarmat Amor.” Făptura Laurei face
MADONNA LAURA ŞI PETRARCA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1425223782.html [Corola-blog/BlogPost/373019_a_374348]
-
așa că acesta încetini până ce fata coborî din prova și li se alătură. Odată instalată comod pe bancheta din spatele scaunelor, viteza bărcii se mări simțitor. Treceau prin dreptul hotelului Capitol din Jupiter, lăsând în urmă pietrele prețioase din Cap Aurora, hotelurile Topaz și Opal, apoi depășiră imediat Venusul, se îndreptau spre Saturn și Mangalia. Până la Vama Veche nu făceau mai mult de cincisprezece-douăzeci de minute. Litoralul își aprinsese ghirlanda de lumini de pe faleze care din larg se vedeau feeric. Șoseaua dintre Venus
ROMAN PREMIAT DE LIGA SCRIITORILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1188 din 02 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1396449215.html [Corola-blog/BlogPost/341874_a_343203]
-
aprindeți sideful și lumina, strălucind a lebede când luna se scaldă calmă-n mare, ramuri de apă și dor trecând prin nopțile mele. insomnaticile mele nopți se prefac în flacără, cerul în tremurare, plin de fluturi și muzici, cu voi topazul e vis. Referință Bibliografică: FEMEI / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 554, Anul II, 07 iulie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Ion Ionescu Bucovu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
FEMEI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 554 din 07 iulie 2012 by http://confluente.ro/Femei_ion_ionescu_bucovu_1341725984.html [Corola-blog/BlogPost/355950_a_357279]
-
scrie; păleau cuvinte albe, păleau petale moarte dar focul din penița părea că te îmbie... Cu lacrima din frezii eu ți-am stropit obrazul și c-un surâs, răbdarea ți-am pus-o la oblânc, cănd înfloreau lumine sfioase că topazul în tainițele firii cutreierai adânc... Și dezgoliți de umbre sub lespedea-nserării alunecam alături, îmbrățișați în carte simțind pe buze - roșu - același gust al sării când despicam genunea în două-a Mării moarte. Dar necuprinsu-acela, nici nu mai știu de
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 474 din 18 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Sonete_primavaratice_cezarina_adames_cezarina_adamescu_1334756789.html [Corola-blog/BlogPost/343707_a_345036]
-
aprindeți sideful și lumina, strălucind a lebede când luna se scaldă calmă-n mare, ramuri de apă și dor trecând prin nopțile mele. insomnaticile mele nopți se prefac în flacără, cerul în tremurare, plin de fluturi și muzici, cu voi topazul e vis. Referință Bibliografică: femei / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 781, Anul III, 19 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Ion Ionescu Bucovu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
FEMEI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Femei_ion_ionescu_bucovu_1361283001.html [Corola-blog/BlogPost/351805_a_353134]
-
LA TVH Autor: Aurel V. Zgheran Publicat în: Ediția nr. 1551 din 31 martie 2015 Toate Articolele Autorului Adolescenții sunt în stare să zburde herghelii de note muzicale pe câmpiile reavăne, incendiate de florile primăverii! Ei preschimbă plumbul timpului în topaze și rubin și chiuie cu lucirile lor în oglinzile privirii cerului. Cântă în văzduhul lor sufletesc și râd în canatul ferestrei inimilor care nu întâmpină cumpene la intersectările voioșiei cu iubirile! Pe acest iureș de fiori sufletești izbucnesc ardoarea, umorul
„CHEIA SOL” , UN SITCOM PENTRU ADOLESCENŢI, LA TVH de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1551 din 31 martie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1427796875.html [Corola-blog/BlogPost/382667_a_383996]
-
lăsăm să retrăiască povestea nemuritoare. ORHIDEEA ALBĂ Orhideea albă-i floarea ce-n buchete adunată, spre altar poartă mireasa, ca și ea - imaculată... Dup-o noapte înstelată, se trezește-nfiorată, și-și deschide lent corola-n ametiste irizată. Sub cupola de topaz, Soarele ochii-și mijește și privește spre Pământul ce la viață se trezește. De pe-un ram înmiresmat un colibri-n jur privește, zărește, scăldată-n soare, orhideea, etalând mărgăritare. El începe s-o curteze, roua-i soarbe c-un
SPLENDOARE de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 186 din 05 iulie 2011 by http://confluente.ro/Splendoare.html [Corola-blog/BlogPost/367044_a_368373]
-
Lenin rabotaet, Stalin rabotaet, Hitler arbeitet, oamenii mor. Cineva fură, cineva nu fură, oamenii mor. E-n firea lucrurilor, totul se schimbă, oamenii mormăie, mor. Doarme computerul, dorm atributele, oamenii mor. Degete palide, zeița Valide, ochi de rubin, ochi de topaz, decazi. Balaurul numără sumerii, umbrele, șomerii suferă, oamenii mor. Vulturii, soarele, șacalii, cară-le hoit cu hoit. Ahoe, strigă, elevul Goe din capul statului pe șezut. Îl doare pipota, leafa-i modestă, din est vin esticii, mestecă trestiile, hipopotam. La
DE CE AŞ FI TRIST? de BORIS MEHR în ediţia nr. 1339 din 31 august 2014 by http://confluente.ro/boris_mehr_1409460247.html [Corola-blog/BlogPost/360123_a_361452]
-
că mor... Față cu ochi de cerneală, Îmi doresc,să te văd goală. Reflexia din oglindă Că fumul ,să mă cuprindă. Să ma-mprastie în vânt, Să m-adune într-un cânt, Și să-mi mângâie obrazul Galben,cum este topazul. Să-mi sărute ochii,gura, Să-i simt peste frunte mâna Că o boare, pește foc, Si apoi să mă culc,la loc. Ridic ochii,grei de boală, Si privesc.Odaia-i goală. Unde-i față ireala, Si cu ochii
FATA CU OCHII CA SMOALA de ADRIANA PAPUC în ediţia nr. 1465 din 04 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/adriana_papuc_1420397352.html [Corola-blog/BlogPost/376661_a_377990]
-
ne conferă măreție. Iubirea sa are chip și nume - Ana, devenită simbol al sacrificiului la noi, la români. Elisabeta Iosif își elogiază iubirea pe care o compară cu zarea verii, către care i s-a deschis sufletul prin ferestre de topaz. Prin chiar titlul odei "Vara iubirii", o metaforă revelatorie de sorginte blagiană, este sugerată arșița iubirii mistuitoare. Pentru sufletul feminin îndrăgostit, autoarea devine Galateea, ce-l modelează pe Pygmalion, într-o inversare de roluri, căci în fața lui Dumnezeu și a
FLOAREA NECȘOIU CRONICĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 1493 din 01 februarie 2015 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1422782388.html [Corola-blog/BlogPost/376110_a_377439]
-
De-atâta alb mi-e sufletul albastru, Balet marin pe-o margine de zare În care eu sunt gheață, tu ești astru Cu scăpărări de foc ivit din mare. Deasupra eu cu plete de ninsoare, Tu dedesubt cu unde de topaz Ne-nlănțuim în dansuri trecătoare Și ne-amăgim cu ultimul extaz. Pe-un portativ cu note efemere, Pe care le cunoaștem numai noi Ne risipim în două emisfere Și-apoi ne strângem transformați în ploi. Citește mai mult De-atâta
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/laura_hubati/canal [Corola-blog/BlogPost/372088_a_373417]
-
ne-o disputăm. De n-ai văzut marea, te îndemn s-o faci acum să simți frenezia, și al brizei parfum. O paletă de culoare de albastru-n multe tonuri. colorează pietre scumpe, irizându-le-n halouri. Albastru-i safirul, topazul este-albastru, albastru este cerul, Pământu-i tot albastru. Infinitele nuanțe din albastru derivate, colorează orizontul - apă și cer îmbinate. Unde albastre ies din râuri, din lacuri albastre sau din cerul înstelat în oceane reflectat. Mare, stânci și valuri albe, un bărbat
INFINITELE NUANŢE de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 119 din 29 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Infinitele_nuante.html [Corola-blog/BlogPost/349621_a_350950]
-
clasice, ritmice și armonioase de-o rară expresivitate: „Ai venit din lumină. Ai fost ca zarea Verii. Îngenunchind la granițe-talaz Prin zidul amintirii. Cu ochii tăi ai colorat și marea, Ce-n vis de toamnă. Mi-ai reaprins ferestre de topaz.” (Oceanul iubirii, p. 65). În volumul „Icoanele toamnei” veți întâlni teme general umane: neliniștile existențiale, iubirea, admirația față de frumusețile naturii, teama în fața trecerii ireversibile a timpului - tratate însă printr-un filtru sufletesc de-o rară sensibilitate, care marchează, de fapt
ION C. ȘTEFAN ELISABETA IOSIF ”ICOANELE TOAMNEI” CRONICĂ de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 2343 din 31 mai 2017 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1496216653.html [Corola-blog/BlogPost/370597_a_371926]
-
de acces în bar. Paznicii barului, îndepărtară curioșii din fața limuzinei pentru ca aceasta să poată parca. Ieși din automobil și imediat deschise ușa din dreptul mamei sale care coborî sprijinită de mâna fiului, într-o rochie trecută de genunchi, de culoarea topazului. Pe partea cealaltă a limuzinei, tatăl deschise portiera din dreapta, iar Deea cu grația unei prințese din poveștile rostite la gura sobei, puse piciorul pe pavajul din parcarea barului. Asistența masculină începu să șuiere admirativ, văzând o asemenea frumusețe de fată
ROMAN (CONTINUAREA ROMANULUI CAT DE MULT TE IUBESC...) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1159 din 04 martie 2014 by http://confluente.ro/Destine_paralele_roman_cont_stan_virgil_1393947540.html [Corola-blog/BlogPost/347636_a_348965]
-
din 12 februarie 2012 Toate Articolele Autorului VARA IUBIRII Ai venit din lumină. Ai fost ca zarea Verii. Îngenunchind la granițe- talaz, Prin zidul amintirii. Cu ochii tăi ai colorat și marea, Ca-n vis. Mi-ai reaprins ferestre de topaz. Și ne-am iubit. Ți-am tulburat privirea Cu alabastrul undei. Din cântecul proroc, Prin brațele speranței s-a prăvălit iubirea Acolo, unde-n brazde și visele-s soroc. Mă mistuie și azi azurul din adâncu-ți Nevoia îmbrățișării în prag
VARA IUBIRII de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 408 din 12 februarie 2012 by http://confluente.ro/Vara_iubirii_elisabeta_iosif_1329054737.html [Corola-blog/BlogPost/346763_a_348092]
-
Se zbate pleoapa de la ochiul drept, Se zbuciumă din nou sub tâmplă pulsul, Prea tare-mi bate inima în piept, În gât, se-nnoadă lacrima și plânsul. Mi se ridică sângele-n obraz Anticipând intuitiv schimbarea, Din galben-arămiu ca un topaz Cameleonică-i acum, culoarea. Un déjà-vu a preschimbat în șoaptă Punctul fixat de o privire goală, Pocnește undeva-n urechea dreaptă Când ciocănelul bate-n nicovală. Nu știu, cum va fi clipa următoare Am să zâmbesc ori poate am să
SUPERSTIȚII de ADRIANA PAPUC în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adriana_papuc_1476293197.html [Corola-blog/BlogPost/368723_a_370052]
-
alteori, cvasi-simbolist (prin corbii lui Bacovia și ai lui Tradem al nostru ... : „Neîncetat, vai, corbii vor dreptate/ Făcând lumina una cu pământul!” - cf. Sonetul XIX) și cvasi-impresionist (probabil, conform propriei doctrine, a reflintextului (reflex literar intertextual ... ): apar, uneori „opalul” și „topazul” („Miresmelor cu trupul de lavandă,/Topaze fine 'ndoliind vegherea” - cf. Sonetul XII) minulesciano-verlaine-iene, alteori, „absintul”, specific unor întregi generații, simbolisto-impresioniste („Ianuarie mă ceartă, 'mi beau absintul!” - cf. Sonetul X) - și, chiar, încercând experiența singurătății și angoasei expresionist-existențialiste: „Mă tem de
SOTERIOLOGIA IUBIRII, IMN AL GLORIEI RE-TRĂIRII SINELUI ÎN UNIVERSUL CREAŢIEI PRIN IUBIRE DIVINĂ de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 1112 din 16 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Adrian_botez_soteriologia_iu_adrian_botez_1389861602.html [Corola-blog/BlogPost/342099_a_343428]
-
și ai lui Tradem al nostru ... : „Neîncetat, vai, corbii vor dreptate/ Făcând lumina una cu pământul!” - cf. Sonetul XIX) și cvasi-impresionist (probabil, conform propriei doctrine, a reflintextului (reflex literar intertextual ... ): apar, uneori „opalul” și „topazul” („Miresmelor cu trupul de lavandă,/Topaze fine 'ndoliind vegherea” - cf. Sonetul XII) minulesciano-verlaine-iene, alteori, „absintul”, specific unor întregi generații, simbolisto-impresioniste („Ianuarie mă ceartă, 'mi beau absintul!” - cf. Sonetul X) - și, chiar, încercând experiența singurătății și angoasei expresionist-existențialiste: „Mă tem de tine-n vis, singurătate!” - cf. Sonetul
SOTERIOLOGIA IUBIRII, IMN AL GLORIEI RE-TRĂIRII SINELUI ÎN UNIVERSUL CREAŢIEI PRIN IUBIRE DIVINĂ de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 1112 din 16 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Adrian_botez_soteriologia_iu_adrian_botez_1389861602.html [Corola-blog/BlogPost/342099_a_343428]
-
Acasă > Versuri > Spiritual > O CANDELA APRINSĂ Autor: Camelia Cristea Publicat în: Ediția nr. 1104 din 08 ianuarie 2014 Toate Articolele Autorului Învăluit în clipa de tăcere, În sactuarul inimii stau izolat, Primesc din când, în când o mângâiere, Topaz, pe care lacrima mi-am încrustrat. Aud ecouri, mult de prea departe, Pe care vreau cu mintea măcar să le pătrund, Dar sunt un fir plăpând ce’n noapte, În stele se îmbracă și le simt arzând ! Îmi plec genunchii, obosiți
O CANDELĂ APRINSĂ de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1104 din 08 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/O_candela_aprinsa_camelia_cristea_1389209523.html [Corola-blog/BlogPost/363767_a_365096]
-
doru-ți, zbuciumat, amarnic plâng. Cum aș putea să îmi ascund privirea, Durerea-mi e dublată ca-n oglindă Apune sângerânda amintirea, Și simt că moartea vine încet - șoptindă. Dar deodată un fulger se revarsă, Și te zăresc în raze de topaz, Și simt cum catifeaua mâini-ți calde Mă mângâie sfioasa pe obraz... Eu îți privesc conturul printre lacrimi Dar... nu ești tu, și mi-e atât de dor Încerc să te ating, să mi te-apropii, Să-ți dau o
LACRIMI DE DOR ŞI DE DURERE (POEME) de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 916 din 04 iulie 2013 by http://confluente.ro/Daniel_ionita_lacrimi_de_d_daniel_ionita_1372899112.html [Corola-blog/BlogPost/371098_a_372427]
-
și casele oamenilor îngrijite ,și vorba, și pașii împletiți în fugă, muroii să nu te ajungă , ci doar muzica aceea de trâmbiță ce-ți pune auzul la răscruci de drumuri sub aripile ochilor tăi . Ciuperci de lumini și flori de topaz, orhidee de glasuri curgeau pe mâinile fiecărei secunde , trecută prin fereastra cunoașterii de sine până pe pietrele drumului călcate-n picioare , căci Bogata de Jos își împletea cărările pe alte tărâmuri , ciudate tărâmuri din basmele copilăriei . Deodată poarta zboară într-o
MOȘUȚU ȘI MUROII de IOAN DANIEL în ediţia nr. 2001 din 23 iunie 2016 by http://confluente.ro/ioan_daniel_1466673627.html [Corola-blog/BlogPost/378916_a_380245]
-
BARCA PE VALURI (sau AMINTIRI ÎNVOLBURATE) Urechile îi degerau în iernile grele din Bucureștiul copilăriei mele. Ca să i le dezghețe, mama-i punea pe ele foi de varză murată. El avea ochii verzi, privirea blândă; ai ei erau zglobii, de topaz auriu, uneori melancolici, alteori scrutători. Îi urmăresc acum conturul obrazului puțin scofâlcit, mângâindu-l; și zâmbetul blajin, și râsul departe-n oglindă, în timp ce-i spune mamei: "Privește-o!E ca un lujer." Și inima i se umflă de mândrie. Ascultați
BARCA PE VALURI( SAU AMINTIRI ÎNVOLBURATE) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1811 din 16 decembrie 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1450286933.html [Corola-blog/BlogPost/340330_a_341659]
-
aprindeți sideful și lumina, strălucind a lebede când luna se scaldă calmă-n mare, ramuri de apă și dor trecând prin nopțile mele. insomnaticile mele nopți se prefac în flacără, cerul în tremurare, plin de fluturi și muzici, cu voi topazul e vis. Referință Bibliografică: femei / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1163, Anul IV, 08 martie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Ion Ionescu Bucovu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă
FEMEI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1163 din 08 martie 2014 by http://confluente.ro/Femei_ion_ionescu_bucovu_1394262734.html [Corola-blog/BlogPost/360270_a_361599]