40 matches
-
sesiuni sau prin strămutare. Aceste spații libere urmează să fie distribuite de către nobil altor familii de iobagi în schimbul a diverse slujbe sau presatații. Cei mai mulți supuși și-au lăsat de izbeliște gospodăriile pentru că terenurile ce li se daseră în folosință erau zălogite, adică iobagii aveau atâtea datorii la curte încât terenurile lor au fost sechestrate, singura lor soluție, nefiind alta decât să-și ia lume-n cap, să încerce să găsească discret, de lucru pe alte moșii. Concret, Johana Roth împreună cu cei
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
299. Ștefan Pascu, op. cit., p. 55. 300. Al. Alexianu, Mode și veșminte din trecut, vol. I, pp. 276-279. A se vedea și Nicolae Iorga, op. cit., p. 76. Hainele de blană erau scumpe. Slugerul Preda și fiul său, postelnicul Mihai, au zălogit satul Patineine la niște cojocari pentru blănurile achiziționate de la aceștia: „[...] mărturisim cum amú luoat de la jupan Dima și de la jupan Zota neguțitori doi foe de samur și un fial de jder pentru cinci sute și șasezeci de galbeni. Și am
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
de milă ca să slujească acei case pănă vor fi”), văduvele boierilor care mureau datori (cum s-a întâmplat și cu marele logofăt Antiohie Jora, nepot al marelui vornic Gavril Costachi și însurat cu Ecaterina, fiica soției lui Grigore Ghica) își zălogeau averile pentru a achita acele sume de bani, dar nu scăpau de presiunea unor Domni hrăpăreți. Ignorând porunca biblică (protejarea văduvelor și a orfanilor era un comandament scripturistic, pe care Neagoe Basarab îl asculta: „Și dărui pre toți, pre cei
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
în țara Ungurească, să-i facă galbeni de aur. Iar apoi, jupânița Elina vorniceasa ea a cheltuit acei bani și i-a mâncat de n-a avut de unde să-i dea, să-i plătească...”), contra unor garanții însemnate, să-și zălogească bunurile (Teodosia lui Nicoriță armașul îi scrie de la Uście, din Polonia, lui Iordache Cantacuzino - cu care se înrudea prin logofătul Gavrilaș Mateiaș - și îl roagă să plătească el cei 120 de galbeni pe care îi împrumutase de la marele logofăt Toderașco
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
greutate și nevoie pentru datoria lui Preda banul și pentru împrumutul pe care l-au pus domnii”; la fel, Vlădaia, văduva marelui vistier Dan Danilovici, „a căzut la datorie la un turc din Giurgiu”) sau pentru a-și duce zilele, zălogeau averea ce le mai rămăsese ori vindeau părți din ea (abia pomenita Cătălina a vândut niște sate ca să plătească împrumuturile). Și în Moldova lucrurile stăteau la fel. Velișco Costin, mare hatman (uneltitorul contra lui Constantin Cantemir, care a poruncit să
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Turmă, Când voi pune pe limbă ultima fărâmitură cu țipăt Ajunge-voi să mă duc și să mă-ntorc din Egipet De unde am adus Marele Sipet Cu toate Răboajele Tărâmurilor Atlantide Peste care Oceanul tălăuzind se deschide Până la Templele Timpului zălogit în cele trei piramide. Zice-voi: sfârșit-am pâinea, un veac am încheiat Pe Tărâmurile celui dintâi văleat -De-un ciorchine de strugure mustind rămas-am beat -Am ajuns Marele Fecior Făt-Frumos din Focida Care, ca fluturele, părăsindu-și crisalida, Care
Poezii by Ion Gheorghe () [Corola-journal/Imaginative/6777_a_8102]
-
copilărie), ce tratează ororile comunismului, acuze la care subscriu întru totul. O carte ce-o țin la loc de cinste în modesta-mi bibliotecă, aureolată de minunatul autograf: „Eugeniei și lui Sorin, aceste frînturi din Respirația umbrei care mi-au zălogit ființa într-o fugă de gînd, de trecut, de noapte. Cu sinceră iubire”, Vama 7 iulie 2012. Câteva asemănări și unele coincidențe le-am regăsit derulându-mi filmul copilăriei: anii grei de după război, amândoi eram descendenți din familii moldovenești de
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
năcaz, că trebuie să ducem pe moartă la biserică, și până la Șugag n-avem biserică. Dacă am putea merge până în satul ei, cu atât mai bine, și ne-or fi mulțămitoare neamurile. Voi da de la mine tot și mi-oi zălogi și cuvântul, ca să-i facem toate cele de cuviință după datină și să nu-i lipsească nimic. Și musai să găsesc țâță pentru acest prunc care țipă așa de cumplit. Văd că are putere. Până devale am luat eu sugăricea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
fămeia lui Zaharia armanul ciubotarul”. --Cred că îți dai seama unde ne aflăm. --Desigur, părinte. În Armenime. Și la 15 iunie 1693 (7201) aflăm de la “Avraam armanul, i cu cumnatu... Cârste ficiorul lui Moisă năsturariului” că pentru 7 lei au zălogit la “Vlădica Grigorie” un loc de casă “ce iaste înainte porții lui Bărboiu”. Și dacă până “la Sinta Mărie Mare” nu vor înapoia banii atunci vor primi 3 lei și o mierță de grâu, iar locul va rămâne mănăstirii Bărboi
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
îndrăgea ca pe un soare, și continuă... dar știu eu dacă o poți cumpăra, tată? Dacă ai tu atâția galbeni? - Tu spune numele fetei și apoi vom chibzui. Dacă n-om avea galbenii ce ni s-or cere, ne-om zălogi că doar nu am zece flăcăi. - Mă tem că Vijelie, fiul bulibașei, învățat să doarmă pe perne umplute cu bani de aur, îți va cere mult mai mult decât ai putea tu să scoți din pungă. - Acum înțeleg, ți-a
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
la cei cinci sute de galbeni peste prețul oferit de către familia lui Vișinel. Lisandru se frământă un timp, își numără în minte toată agoniseala, dar găsi că nu avea galbenii trebuitori. În cele din urmă, chibzui însă că se va zălogi pentru acei galbeni care-i lipseau, galbeni la care ținea atât de mult viitorul său cuscru, doar nu avea zece băieți. Căzură la învoială și xanamik 1 se făcu. Când Vijelie, tatăl Voicăi, ceru plosca să bea din ea, se
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
mele niște bani, 280 lei, și stricîndu acei bani, fără alte lucruri ce i-am prăpădit, tîmplatu-s-au de au cădzut și maică-mea într-o năpaste turcească și, neputîndu-se mîntui de acea nevoie într-alt chip, mama împreună cu mine am zălogit casele lui Constantin, drept...șeptedzeci și trei de lei, și am ieșit din nevoie și de la închisoare”. Numai că acestui Palade îi mergeau toate de-a-ndoaselea. Ieșea dintr-o belea, dădea peste alta...Așa se face că nici de această datorie
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
-se spre micul salonaș, unde, însoțit de trimișii străini și de câțiva oameni de încredere, se pregăti să prânzească. Să-l lăsăm pe Vodă să se desfăteze cu știuca umplută cu nuci și stafide, crapii proaspeți, aduși din iazurile care zălogeau apa Miletinului, la care se putea ciocni un pahar de vin de Cotnar, și să aruncăm o privire spre curtea boierului Iordache. Avea clucerul Grigore Iordache o bucată de vie spre Horodiștea Cotnarilor, înâlțându-și aici trainice ziduri, care apărau hambarele
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
fălci de vie din tîrgul Iași, din dealul Copău” de la “Lupul vătav de tălmaci”. Pentru aceasta depun mărturie la 5 ianuarie 1611(7119) mari boieri: doi logofeți, un hatman, doi vistiernici, un mare armaș și un comis. Viile puteau fi zălogite cum a făcut de pildă Manolachi, mare vameș, care se împrumută cu 100 de galbeni de la mănăstirea Sfântul Sava din Iași, pentru care pune zălog “cinci fălci de vii den Iași de la Copou”. Cumnecum, nu are de unde înapoia galbenii și
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
condus cu siguranță la o stare de irascibilitate: - Victore, lasă-l pustiei de joc! Știi și tu, măcar din literatură, că mulți și-au pierdut averile, onoarea, ba unii, se zice, nu știu cât adevăr o fi în povestea asta, și-au zălogit până și soțiile. - În primul rând, nu joc pe banii mei și în al doilea rând, pentru nimic în lume n-am să ajung până acolo să-mi pierd soția la cărți. - Victore, Victore, nu te juca cu focul...! El
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]