1,349 matches
-
se afla Ștefan, descălică repede și dete calul său domnului. Fiindcă și Ștefan era mic la statură și nu putea să încalice singur, aprodul Purice se făcu jos, la picioarele lui, ca o moviliță, pe care domnul se urcă și încalecă ușor. Zâmbind, Ștefan se întoarse către Purice și îi zise: Purice, băiete, de voi câștiga, În Movilă-naltă eu te voi schimba! Viteazul domn se aruncă apoi din nou în luptă, cu mai multă furie. Românii ieșiră învingători. După război
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
spre marea-i uimire, ostașii români au apărut, ca din pământ. în care însă nu erau daruri, ci tunuri. Repede, tunarii le-au îndreptat împotriva cetății, iar ostașii au trecut sub sabie toată turcimea din jur. Pașa abia a putut încăleca un cal și-a fugit galop, nebun de groază. Atât de înspăimântat era, încât a lăsat în cort și averile, și straiele. După câteva zile, pașa s-a întors, cu armată multă. Oștenii lui Mihai l-au așteptat lângă Vidin
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
de lacrimi și de fum. Cum te cheamă? a întrebat căpitanul. Dar fata n-a putut răspunde. A gemut doar, sfâșietor de dureros. Tâlhăroaica asta-i Tinca, fata lui Todiraș. A îndemnat satul la răscoală! a răcnit boierul. Căpitanul a încălecat și a galopat până la tabără, i-a spus lui Tudor ce a văzut. După mine! a făcut Tudor semn la zece panduri. Și, împreună cu căpitanul, au galopat până la conacul boierilor Bălșescu. Boierule, norodul îți poruncește să scoți oamenii de la osândă
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
sezonul acesta. III îmi arată caii săi, de care este pasionat și foarte mândru. Intrăm în boxele din grajd. Îmi spune numele fiecărui cal și în ce scop este folosit, când a fost cumpărat și cu ce ocazie l-a încălecat. Este acolo și un cal sur-rotat pe care-l cheamă Omar Khayyam, pentru a-și aminti de Les huit paradis. Asta-i pentru tine, îmi spune el. Prințesa imperială ni se alătură, de data asta fără prietena ei. Și ei
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
opuse; eroul, exponent al binelui, are numai calități, iar adversarii săi numai defecte; se prezintă clar bunătatea eroilor și se pedepsește capital răul. Toate basmele au fraza de început „A fost odată ca niciodată...”, iar fraza de încheiere este „Am încălecat pe-o șa și v-am spus poveste-așa...”. Înțelegând conflictul dintre cele două forțe care apar în basm, elevii își formează noțiuni despre dreptate, cinste, curaj, perseverență. Vor învăța că se pot situa de partea binelui, a dreptății, detestând
METODE INTERACTIVE LA LIMBA ȘI LITERATURA ROMÂNĂ - clasa a III-a by MARGARETA TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/1588_a_2961]
-
dar și mai absentă față de lumea din jur. Gazdei, jupînul David, îi plăti cuviincios pentru găzduire, ba încă și ceva pe deasupra. Începuse și ea să fie mai darnică decît de obicei, însă în chip „de pomenire”. „În dimineața de duminică încălecă trudită și cu ochii cerniți. Ascultă privind în altă parte felurite sfaturi ale negustorului. Răsări atentă numai la socoteli și recomandări de parale. -Asta-i bine, încuviință ea. Să-ți plătesc pentru găzduire. Să-mi dai mărunți de cîteva mii, ca să
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
va fi făcut un popas mai lung... zîmbi crîșmarul. Vitoria dădu din cap c-o părere de zîmbet. Își înăbuși o înțepătură dușmănoasă. Întoarse fruntea și-și căută în sîn naframa, ca s-o dezlege și să plătească vinul. După ce încălecară, Gheorghiță salută pe crîșmar: -Rămîi sănătos, domnu Macovei, și noroc bun! -Mergeți sănătoși. Să găsiți paguba! -Acuma și tu, bombăni femeia cătră flăcău. De unde știi că-l cheamă Macovei? -Cum să nu știu, dacă așa-i scris pe firmă, deasupra
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
este singurul simbol aflat identic în piețele principale din capitalele celor două republici surori. Monumentul lui von Pohlen, reprezentându-l pe martir călare, a stârnit emoții, dar și numeroase controverse: principalul argument contra acelei exprimări era că personajul n-a încălecat niciodată un cal și că n-a purtat vreodată toga romană, iar principalul argument pro era că opera de artă conține un simbol puternic, nefiind doar o simplă reprezentare fotografică a realității.) Timp de aproape trei săptămâni, manifestațiile pașnice au
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
greutate mare, protesta. Moș Costică nu-l bătea niciodată, prea erau prieteni, Îl ruga doar: „Haide, măi băiete, nu mă lăsa, nu vezi că vor aiștea să ne pună pielea pe băț? Ce ne facem, Șargule, Îi lăsăm să ne Încalece?”. Șargu asculta, medita și deodată se Înforțoșa și scotea căruța din glod. Nu l-a dat nici când nu mai putea lucra, l-a ținut pană la sfârșit, apoi i-a depozitat pielea În pod, pe o culme. Un simbol
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
la Betfaghe și Betania, lângă Muntele Măslinilor, a trimis doi dintre discipolii săi și le-a spus: Mergeți în satul dinaintea voastră și, îndată ce veți intra în el, veți găsi un măgăruș legat, pe care nici un om nu s-a încălecat vreodată; dezlegați-l și aduceți-l! Și dacă vă va spune cineva: «De ce faceți aceasta?», spuneți-i: «Domnul are nevoie de el, dar îl va trimite îndată înapoi». Ei au plecat și au găsit măgărușul legat la poartă, afară, în
Măgarul lui Cristos : preotul, slujitor din iubire by Michele Giulio Masciarelli () [Corola-publishinghouse/Science/100994_a_102286]
-
pare cel mai bun lucru care s a scris până acum despre Păstorel. Și nici mă car nu știu cine este acest autor (poate mă vor ajuta cititori i). Apoi mă cufund în proza mustoasă a lui Păstorel: gust din Soliman Ali-Fâstâc, încalec pe Pursângele căpitanului, mă desfăt cu Inelul Marghioliței. Apoi vine timpul să scriu. Oh, Doamne, „treacă de la Mine paharul acesta!” Mă cuprinde ca întotdeauna aceeași neputință în fața colii albe (acum a monitorului alb al computerului). Mă sucesc, mă-nvârtesc, câr-mâr
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
momentul în care te-ai ridicat prin forțele proprii, te-ai clătinat, te-ai așezat, te-ai ridicat din nou și prin aceasta ai învățat să mergi. Poate îți poți reaminti când ți-ai scris prima dată numele. Când ai încălecat pe o bicicletă sau ai învățat să înoți. Ziua în care ai început școala. Gândește-te la numeroasele lucruri pe care le-ai realizat...la vârsta de 2 ani sau 3 ani, când ai învățat să vorbești și înțelegi o
Refacerea: sursa performanței by Silviu Șlagău; Mariana Costache () [Corola-publishinghouse/Science/91782_a_92326]
-
cu Novac, Și Gruian mereu spunea Ca-n Țaringrad ar pleca. Iar Novac îi răspundea: Măi Gruiene, măi voinice Tu-n Țaringrad nu te duce Că cine-a ascultat de mine Dumnezeu i-a dat mult bine. Și pe cal încăleca Tot în fuga calului Pân'la capul dealului. Acolo descalecă Vin, cu vadra, că strigă! Măcar vreo două, trei zile Să stea vadra lânga mine. Crâsmărița-i mititică Dar puțin cam frumușică Cu țâțele boureie Cu buzele subțirele, Cu tulpanul vișiniu
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
albă de plastic pe cap (comedia grijii pentru igienă, albeața milosteniei), care ia în primire marfa: puii abia născuți, care intră în lume pe o bandă rulantă. Pe banda rulantă a morții, o mulțime de pui piuie, se zbat, se încalecă, se calcă în picioare, dezorientați, pierzându-și mereu echilibrul iată materia primă a creșterii industriale. Treaba omului este să-i țină laolaltă, să-i dirijeze pe bandă și, în același timp, să-i prindă pe cei care cad. Să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
stătea pe asin, în timp ce soțul mergea alături, cu acel pas mărunt, eroic, care îngăduie parcurgerea distanțelor foarte mari ori întoarcerea în timp. De unde veneau, încotro se îndreptau? Nimeni nu poate ști, doar Dumnezeu, Cel Care și-a sfătuit fiul să încalece pe un măgar. Iar acestea toate s-au făcut ca să se împlinească ceea ce s-a spus prin proorocul, care zice: Spuneți-i fiicei Sionului: Iată, Împăratul tău vine la tine Blând și șezând pe asină..." (Evanghelia după Matei, XXI, 4-5
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
probabil, subiectivă 86 lui Emanou, camera rămâne fixă în timp ce mulțimea se întoarce. În afară de Milos, singurul personaj care, încă de la începutul secvenței, privește înspre Emanou, este acela care poartă mască elefantului 87. În imaginarul mitologic asiatic, elefantul este animalul pe care încalecă regii și, în primul rând, Indra, Regele ceresc. El simbolizează, așadar, puterea regală. Elefant mai este și numele lui Shiva în exercițiul funcțiunilor sale de suveran. Odată intrat în acțiune, efectul puterii regale aduce pacea și prosperitatea. În cultura indiană
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
178 now / Under the blossom that hangs on the bough, adică, într-o traducere cât de cât literară: „Acolo beau unde albina bea, / Îmi fac culcuș în floarea de cicoare, / Iar în amurg, când prinde bufnița să strige, / Un liliac încalec și cu bucurie zbor. De-acum așa o să trăiesc, cu bucurie, / Cu bucurie pe sub florile ce-atârnă de pe ram.“ Analogiile cu poemul eminescian sunt, până la un punct, izbitoare, numai că la Eminescu zburătorul, parcă vorbind în numele lui Ariel, se arată
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
de vorbă cu bunicul, pe care-l învinuia că are datorii față de conac din anul trecut, motiv pentru care nu-l mai primește la muncile „în parte”. Nervos că i-a cerut socoteală și că l-a contrazis, logofătu la încălecat calul și a plecat pe moșie. Bunicul și tata au mers după el, cu căciulile în mână, și au stăruit să-l convingă că nu este dator și să-i ceară să-l accepte la munca „în parte” în anul
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
speriat de aviația ungurilor și de faptul că prezența noastră ar deconspira amplasamentul grupului nostru de comandă. Am fugit, dar în drumul nostru am întîlnit niște cai ce pășteau la intrarea în pădure. I-am propus lui Mișca Vioel să încălecăm pe cai și să ajungem la companie înainte de a se întuneca. Mișca n-a acceptat, iar eu am plecat prin pădure călare pe un cal alb. Totuși, până am găsit amplasamentul companiei s-a întunecat. Am fost oprit de pază
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
se rădea cu cuțitul, după care se freca cu sare, ca să fie șoriciul fraged. Înainte de a fi tranșat, se făcea o cruce pe frunte cu cuțitul. După spălare cu apă clocotită, era învelit cu un țol și, astfel pregătit, era încălecat de către cei mai mici membri ai familiei, ca să crească voinici. Carnea pentru cârnați era tocată și se amesteca cu mirodenii dintre care ardeiul roșu se punea din abundență, amestecat cu mult usturoi pisat. După ce mațele subțiri erau umplute cu tocătură
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
și rămâne acolo până se vindecă sau moare, soarta lui decizându-se, de altfel, Într-un timp foarte scurt. În caz că moare, tot ce au de făcut este să umple groapa cu pământ; dar dacă se Însănătoșește, bărbatul trebuie să-și Încalece cămila și să pornească din nou la luptă. Deoarece numai arareori se folosesc arme de foc În deșert, rănile lor sunt În general provocate de sulițe sau săbii. Nu am cuvinte să descriu grija cu care conducătorii de cămile ne-
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Cu toate că mi-aș fi dorit să-l trimit pe conducătorul cămilei mele după niște lipitori, a trebuit totuși să mă consolez cu gândul că le voi putea procura abia În dimineața următoare, din Heirpore. Întrucât eram extenuat și nu puteam Încăleca pe cămilă fără ajutor, am poruncit servitorului să urce În spatele meu pentru a mă susține, ca nu cumva să cad. Dar acesta adormi curând - și cum la cea mai mică neatenție am fi căzut amândoi de pe animal, i-am poruncit
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
fără ajutor, am poruncit servitorului să urce În spatele meu pentru a mă susține, ca nu cumva să cad. Dar acesta adormi curând - și cum la cea mai mică neatenție am fi căzut amândoi de pe animal, i-am poruncit să-și Încalece propria cămilă, iar pe mine să mă lege bine În șa. Am petrecut astfel o noapte albă, neputând articula vreun cuvânt fără să-mi umezesc gura cu apa pe care o țineam Întotdeauna la Îndemână. Ajungând În zori de zi
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Honigberger a Întreținut relații strânse chiar și după ce Harlan s-a reîntors În America. Acolo i-a trimis mai multe cămile pentru a fi folosite, În locul cailor, de către unii cowboys texani. Numai că aceștia nu au știut cum să le Încalece, și le-au lăsat să moară, abandonate, În deșert. (Îi mulțumesc lui Jean-Marie Lafont pentru a-mi fi atras atenția asupra acestui amănunt.) Cu Honigberger, Josiah Harlan Împărtășește cariera de medic la Lahore, pasiunea pentru botanică, tehnica și reușita deghizării
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
opoziției apropiere-depărtare se împletește cu o altă trăsătură semantică - diferențiere în planul semantic al pronumelui de diferențiere: • cestălalt; diferențierea se realizează din perspectiva locutorului: Eu îl vreau pe cestălalt.; • celălalt; diferențierea se face din perspectiva interlocutorului sau a obiectului comunicării: „Încălecând pe una din iepe, mână pe celelalte în aerul întunecos și răcoare al nopții.” (M. Eminescu, Proză literară, p. 16) Observații: În limbajul popular se întrebuințează și alte forme, unele cu caracter general (asta), altele cu întrebuințare restrâns regională: ăsta
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]