1,024 matches
-
-mi mai trebuie. Deja, de mai multă vreme, doctorul Iftode tot trage în mod vizibil acest scaun spre el. Te știu rezonabil, ești generos, dar nu mi se pare omul cel mai potrivit. Lasă-l Geo, lasă-l să se înfrupte și el cu o felie din tortul acesta! Va vedea că în afară de cireașa de deasupra, care pare dulce, are și multe ingrediente amare. Teo, tu acum treci printr-o grea încercare a vieții, dar te știu optimist și sunt sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
ei, ajutat de ei, pentru ca apoi să le satisfacă anumite interese. În primul rând ștergerea unor datorii față de stat, plus alte cerințe în raport cu sprijinul acordat în alegeri. E o adevărată exagerare mediatică împotriva lui Băsescu. Marii moguli vor să se înfrupte copios din ce a mai rămas încă nevândut pe nimic... Oltchim, Poșta, CEC-ul, Patrimoniul Sindicatelor din România etc. Asistăm la cea mai teribilă manipulare a opiniei publice... E o adevărată intoxicare mediatică pentru zăpăcirea electoratului. Se debitează atâtea minciuni
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
Bietul câine nu voia să-și facă nevoile, dar femeia insista. Câinele tot încerca să se ridice, dar femeia nu-l lăsa. — Aici! N-o puteam auzi, dar îi citeam pe buze. Ciudat. Apoi a intrat mama și m-am înfruptat cu un mic dejun copios - o jumătate de felie de pâine prăjită, unsprezece boabe de struguri, opt pastile și o cifră record de șaizeci de grăunțe de cereale cu orez - pentru că trebuia s-o conving cât de mult îmi revenisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Bailley. Stătea pe celălalt rând de scaune, vizavi de ea și Wyatt. Uitase că și el fusese În tinerețe militant trup și suflet. În tinerețe, adică acum douăzeci și ceva de ani, și el Își dorise cu disperare să se Înfrupte din cauze nobile. Jurase să nu se complacă niciodată, să lupte Împotriva apatiei, „să aducă schimbări În bine și de durată și să lase o urmă a trecerii sale pe pământ“. Cu ani În urmă, un Harry mult mai tânăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
boli intestinale grave Își găsiseră ușurare În toaleta de față. Mai mult, nu era nici o bucățică de hârtie igienică, și nici apă ca să te speli pe mâini. Îngrozitor! Slavă Domnului că nu se Împărtășise din festin. Nici Heidi nu se Înfruptase din picnicul de la marginea drumului. Apucase deja să mănânce unul dintre batoanele de soia bogate În proteine pe care le căra cu ea În rucsac, alături de o sticlă de apă și fierbătorul pe care-l folosise ca să dezinfecteze apa În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
domnișoara Rong să le aducă acest lucru la cunoștință, el se și ținuse de cuvânt, căci la fiecare oprire a autocarului după vizita la temple, de cum coborau din mașină, prietenii mei erau Înconjurați de un roi de țânțari care se Înfruptau din carnea promisă. Toată noaptea, tribul Îi dăduse târcoale lui Rupert ascultându-i strigătele delirante după ajutor. Erau de două ori Îngrijorați. Cum se făcea că Fratele Alb Mai Mic se Îmbolnăvise așa de tare? Și cum putea el să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
numai din acest motiv, ci și fiindcă toată strada și-a schimbat înfățișarea. A dispărut livada jandarmeriei din fața casei noastre, unde când se coceau prunele, albastre, mari, dulci și zemoase ne aventuram pe gardul protejat de sârmă ghimpată și ne înfruptam din abundență cu fructul oprit până ce întrezăream printre arbori silueta vreunui plutonier la pândă și o luam la fugă. Mâna mea stângă păstrează și astăzi cicatricea de la rana provocată de un țep de sârmă ghimpată care mi-a spintecat mușchiul
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
familiei surorii mele a contribuit substanțial la bunăstarea mea de student lipsit de mijloace proprii. Până la plecarea lor din România după câteva luni nu am știut ce este lipsa, ba câteodată îmi permiteam să invit câte un prieten să se înfrupte și el din bunătățile preparate de sora mea. Nu mă rușinez să recunosc că am iubit profesiunea pe care o alesesem hotarârea de a studia filosofia am adoptat-o definitiv cu trei ani înainte de terminarea liceului; eram mândru de universitatea
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
de infanterie. La sfârșitul anului II, am fost înregimentați timp de o lună în cadrul garnizoanei din orașul Buzău, unde am exersat teme din programul de pregătire al ofițerilor de infanterie în serviciu activ. Timp de treizeci de zile ne-am înfruptat din farfuria amărăciunilor rezervate ostașului român, în condițiile de arșiță permanentă care predomină în această zonă secetoasă de la marginea Bărăganului, în zilele mistuite de un soare nemilos în plină vară din luna iulie anul 1952. Dormeam în barăci, mărșăluiam zilnic
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
nu-i mai observam, privirea îi ocolea sau trecea prin ei, grăbită și jenată. Îmi aminteau că propriul meu succes cerea un preț, coincident cu cel al prăbușirii lor; rezultatul, deși inevitabil, nu-mi făcea nici milă, nici plăcere. Mă înfruptasem din seva și energia lor, fuseserăm egali pentru o vreme, aproape invincibili, dar, la un moment dat, viața lor sărise de pe șină, în timp ce-a mea își văzuse liniștită de drum, cărămidă cu cărămidă, pas cu pas, cadavru după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
prelungeau șansele de supraviețuire, mă simțeam împlinit și revigorat. Aș fi putut fi eu acolo, dar alții îmi luaseră locul, pieriseră simplu, statistic, iar eu mergeam mai departe, renăscut ca după o tentativă de asasinat într-o țară străină. Mă înfruptam din imaginile păstoase ca bătrâna doamnă Moscu din friptura desfăcută la conacul Z., cadru cu cadru, oscior cu oscior. Pofta mea nu se-oprea aici. Trebuia să trăiesc perpetuu, cu adrenalina împinsă la limită, descărcată rafală după rafală în frica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
noapte specială, gustul kebap-ului oferit din milă de turcul instalat la debarcader, cu un fel de instalație mobilă de preparat minunile pofticioase. Nu am înțeles prea bine de ce l-au chemat și pe el acolo... Poate că bogătanii, după ce se înfruptau din bucătăria aceea atât de sofisticată, doreau să guste și ceva popular, cool, care să ceară încă și mai multă bere Heineken marca cea mai prezentă la petrecere. Ce gust avea pita aceea umplută cu bucățele de carne picantă și
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
și ce i-o ieși mai lesne în cale! Înșface-și o stearpă bună, grasă, ori chiar berbecele, că-i mai dolofan, mai ortoman și-are singur carne cât două oi bune! N-am să-i dau prilejul să se înfrupte din cărnița fragedă de băiet...! Și, zis și făcut! Trec oile de primul podeț. Le opresc și chiar le împrăștii pe tăpșanul de-alături. Trag niște crengi uscate și le pun de-a curmezișul, făcând din ele un fel de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
ofere flori ori mici atenții, țigări străine fiindcă doamna a început să fumeze sau câteodată sticle cu votcă străină de la vama Siret. Bițu o certa de-ndată ce afla despre astfel de mici matrapazlâcuri. Dar, în final, accepta și se înfrupta și el din aceste sticle. Fiindcă băutura bună le plăcea amândurora. Și Bițu obișnuia s-aducă săptămânal câteva sticle cu vin bun și o votcă sau rom jamaican, de care magazinele alimentare nu duceau lipsă. În privința banilor, Corinei îi plăcea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
normalitate dezavuează atât febra festivismului cât și viclenia demitizărilor brutale. Au apărut deja, ori sunt doar anunțate deocamdată, multiple volume care reeditează opera lui Eminescu, noi monografii, studii și abordări critice inedite, care ne îndeamnă să păstrăm sfioșenia când ne înfruptăm din lucrătura geniului. Cu siguranță că un rol de ferment pentru discuțiile eminescologice și din acest an va continua să îl joace și lucrarea Dubla sacrificare a lui Eminescu, semnată acum doi ani de Theodor Codreanu și apărută la Editura
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
i-a revigorat pe oameni. Nu e de glumit cu apa, nici cu aerul și nici cu focul, ca să nu mai vorbim de pământ! Putem să dispărem în orice clipă. Poeții scriu texte inspirate. Voi scrie și eu, mă voi înfrupta și eu din carnea crudă, sângerândă, prada favorită a înfometaților șacali? Am început să lucrez la Centrul de Presă din Stockholm. Am devenit corespondent de presă, voi scrie pentru România literară, revistele de limbă română din Israel și chiar pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
UNUM al universului despre care scria Novalis în Material pentru enciclopedie, 1798-99. Întuneric, frig, dar totuși este luna mea cea mai frumoasă. Sub semnul zăpezii, sub semnul lui Victor, al Victoriei asupra negrelor sentimente ale tristeții din care mulți se înfruptă și rămân acolo. Un fel de bulimie pe care n-o accept niciodată. Accept melancolia, chiar nostalgia de a nu fi sigură de nimic, nici de iubire, sigură doar de acea iubire care nu cere nimic. Mă ridic sau încerc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
și zâmbet neîncrezător, cu păr nestăvilit și anti-disciplinar. În loc să se întrebe „Cine-or fi ăștia?“, referindu-se la mine și la Simon, se întrebau desigur, „Cine-o mai fi și ăsta?“ Într-adevăr, cine mai eram și eu, să mă înfrupt din supa lor aurie de super-lumină și să vâr lingurile lor cele mai bune în gură? Sesizând situația dificilă, Simon a găsit imediat un remediu, spunând: Augie e băiat bun, dar nu știe pe ce lume este deocamdată. Ei s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
venise să discute despre George și se simțea agitată. — Bine, bine, într-adevăr bine. M-am bucurat să-i văd pe Alfa și Omega atât de fericiți. Trebuie să întâmpinăm cu bucurie asemenea străfulgerări de fericire pură și să ne înfruptăm din ele ca din mana cerească. — Nu toată lumea se bucură să-i vadă pe alții fericiți, răspunse Gabriel. Când discuta cu părintele Bernard, adopta un fel de a vorbi solemn, care nu-i stătea în fire. — Adevărat. Preotul nu dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
curajos, care i-a înfruntat, le va mai domoli râvna, fie și numai pentru câteva minute. N-am să vă amăgesc, de intrat, tot vor intra și vă vor spulbera! Vă vor rupe carnea și pielea, de pe oase! Se vor înfrupta din voi! Vă vor cotropi! Vă vor nimici! Vă vor tortura, vă vor vampiriza, la nivel sub-molecular și vă vor sorbi și sufletele vouă, de vii, prin găvanele ochilor. Nu neapărat în această ordine. Atât de nemiloși, de cruzi și
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
în jurul unei mese pe care se află un tort, ceea ce n-ar fi deloc uimitor dacă cei doi n-ar fi reprezentați în cea mai desăvârșită dintre nuditățile ontologice: ca schelete. Zenon îl amenință cu degetul pe Epicur care se înfruptă din tort... Și, în acest timp, cu laba întinsă a cerșetorie, cu râtul întins, un purceluș în carne și oase confirmă identitatea filosofului din Grădină. Exegeza clasică vede aici o piesă pseudo-epicuriană. O putem interpreta și ca pe o lecție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
i-a izbit așa de tare, că i-a lăsat fără suflare și i-a zvârlit cât colo pe cei doi nătărăi nerăbdători. Ceilalți i-au ronțăit cu multă recunoștință, au prins ceva inimă și au așteptat să se poată Înfrupta și din dihanie. Cum se Întâmplă și În zilele noastre, din senin s-a abătut un ger năprasnic; mormanul de carne a Înghețat și s-a Întărit ca piatra. Atunci Întemeietorul a avut o idee care avea să Înrâurească hotărâtor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nu poate accede decât cu prețul unor eforturi neplăcute. Autoportretul lui Ladima conține vădite tușe ofidiene: "Hrăniți cu putrezime, de asemenea, / Se-ngrașe nuferii suavi și gemeni. Eu, plin de bale și vâscos, greu lupt, / Alăturea, din soare să mă-nfrupt.//"110 În această luptă pentru captarea energetismului solar, poetul își are drept singur vecin șarpele. Citind strofa următoare în abisurile ei mitologice, se înțelege că șarpele și poetul sunt înfrățiți întru destin: pentru ambii, apropierea crepusculului este echivalentă cu preludiul
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
vocea" lui Gerard de Nerval ("Ma seule étoile est morte. Et mon luth constélé / Porte le soleil noire de la mélancolie.//"), după cum afirmă și unele din stihurile sale: "Eu, plin de bale și vâscos, greu lupt / Alăturea din soare să mă-nfrupt.//"). Zborul și prăbușirea imaginară lasă lui Camil Petrescu libertatea neașteptată, de a-și suprima personajul de două ori; o dată prin sinucidere și a doua oară prin accidentul aviatic. Într-o logică ce ține de tradiția creștină (și nu numai!), cel
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
după sărbători, când îi savuram cu îmbucături mici pentru a prelungi, cât mai mult plăcerea gastronomică. Aceeași trăire o încercam și atunci când părinții aduceau de la oraș două, trei pâini, din care fiecare copil primea câte o frântură pentru a se înfrupta din gustul pâinii de târg. Și după ce mi-am întemeiat propria familie, pâinea a continuat să fie un bun prețuit și respectat. De aceea risipa, disprețul față de pâine, întâlnite la fiecare pas, îmi provoacă un sentiment de mâhnire și de
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]