912 matches
-
din concediu. Acesta avea o durată de douăzeci și una de zile, așa că ultima săptămână voiam s-o petrecem la Cheia. Drept este că nu ne declaraserăm la Miliția din Costinești, ca să nu plătim taxele de rigoare. Doar că fuseserăm urmăriți și țăranca a venit să se plângă, zicând că ea avea să aibă neplăceri, în cazul în care nu ne declaram. Apoi, într-o bună zi, a apărut un individ care a întrebat-o pe Sanda când avem de gând să ne
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
linii, erau trase de cai care, vara, purtau pe cap pălării de paie; trăsurile înguste cizme mergeau cum puteau, iar cînd bătea sirocco-ul dinspre Mediterana, marea umbrelă tradițională; pe treptele din Piazza di Spagna, printre mesele cu flori, vedeai țărănci și copii îmbrăcați de sărbătoare așteptînd să pozeze la "pittori forestieri", locatari ai garsonierelor de pe străduțele învecinate cu Via del Babuino, la poalele parcului Pincio. Pe atunci, această grădină publică era locul de plimbare la modă (Villa Borghese nu se
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
mai tîrau, cei mai în stare sprijinindu-i pe cei epuizați, căutau prin lăzile de gunoi pentru a mînca resturi, sub o avalanșă de paturi de armă din partea soldaților care îi escortau. La primăria din Dieuze, am decorat mai multe țărănci care oferiseră o supă acestor prizonieri și care, din această cauză, stătuseră la închisoare. Printre ele se afla și o fată de 15 ani, condamnată la trei luni de temniță pentru "insultă adusă onoarei armatei germane". Împărțind, pe ascuns, castroane
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
spre cinci, șase, uneori șapte dimineață lucram; nu rareori, la sfârșitul scrisului, sub fereastra amplei sufragerii unde scriam și dormeam, fereastră ce dădea spre râul Timiș, auzeam pașii și vorbele primilor cetățeni care se grăbeau spre „locul muncii” sau ale țărăncilor din satele vecine Lugojului care umblau să vândă lapte: „Laapce, doamnăă... lapce!”. În același regim am scris și Francisca, și apoi partea mediană, E.B., și Oglinzile carnivore din În absența... Ziua mi-o petreceam ca un om „fără ocupație”, mergând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
afară pe peron, hala gării era înaltă, largă și pustie, mirosea a praf de purici și a clor. Mi-am proptit geanta de voiaj între picioare, am stat și m-am uitat în sus la frescele socialiste cu batoze și țărănci cu zâmbet infantil, ale căror pulpe aduceau cu castraveții groși și galbeni care, la sfârșit de toamnă, zac neculeși prin grădini, fiindcă au gustul prea amar. Iar alături o frescă industrială: în pâcla matinală roșietică a furnalelor, proletari cu vătraie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
mea nu era deloc recomandabil să fii chiriaș și să depinzi de altul. Căci oricine dădea camere cu chirie m-ar fi aruncat imediat în stradă la prima amenințare a Securității. Așa încât atârnam de puținul ce-l primeam de la mama, țărancă în CAP, care muncea pe brânci pentru ca eu să pot face față. În prima zi de lucru la grădiniță, directoarea m-a condus la grupa mea. Intrând în clasă, a zis aproape criptic: „Imnul“. Automat, copiii au format un semicerc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
Personajele sale au dorințe intense, indiferent de zona lor socială. Brutalitatea culminează cu Răscoala, unde Nadina e violată, ucisă și violată iar, după moarte, de „niște țărani”. Un caz interesant e cel în care intelectualul dilematic Bologa se îndrăgostește de țăranca Ilona și are cu ea vii raporturi carnale. Erotica personajelor lui Rebreanu e adesea febrilă, delirantă. În Jar, o fată părăsită se împușcă așezând revolverul în locul obișnuit al gurii iubitului. La Camil Petrescu, personajele au dimpotrivă, lucidități aproape nefirești. Ștefan
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
și consolidarea orânduirii social-politice de după 1948. Ana Nucului, compromisă de tezismul afișat, reia în context istoric diferit schema din Popa Tanda de Ioan Slavici, fiind o pledoarie pentru efectul edifiant al exemplului personal și al tenacității. Cartea, cu o protagonistă țărancă „promovată” directoare de cămin cultural, include numeroase clișee, dar reunește pasaje descriptive, pagini de observație, portrete, creionări de situații diverse nu lipsite de interes. Prezentarea vieții rurale, deslușirea complexității psihologice a oamenilor așa-zis simpli, interesul pentru savoarea anecdoticii cotidianului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287861_a_289190]
-
care, în câteva trăsături de penel, a fotografiat România de la 1848 oferind tuturor ramura de măslin. În exil a făcut un tablou prin care reprezinta România în ziua de 13/25 septembrie 1848 (bătălia pompierilor cu turcii) printr-o femeie țărancă care scapă din luptă drapelul naționalității, al libertății și al dreptății. Pe cât am trăit, n-am avut putere a mă despărți d aceste icoane. Acum împlinesc, prin soția și fiii mei, dorința ce mi-a fost exprimat amicul meu Rosenthal
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
Ajunsă acasă, a trebuit să se așeze la pat, iar soțul a chemat cu grabă pe mama lui, care locuia aproape, care și-a dat seama despre ce este vorba. Aceasta, fără să-și vadă nora, a chemat „moașa”, o țărancă bătrână pricepută la astfel de cazuri. Și așa, în ziua de miercuri 18 iunie a anului 1922 am venit pe lume. După cum am înțeles mai târziu, tata nu prea se vedea acasă când mama aducea pe lume câte un pui
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
se vadă brațele viguroase, și într-un jupon alb. Dar își păstrase boneta neagră în formă de calotă, de sub care scăpau câteva șuvițe de un blond spălăcit, lipite de fruntea și gâtul transpirate. Dezgolită de misterul monahal, avea aerul unei țărănci vânjoase, plămădită din nisip și var, ducând la greu și rezistentă la devastările nașterilor repetate. "Aș vrea să intru în călugărie...", spuse timidă Nel. "O să ai viitorul asigurat. Cu o diplomă, o să devii ușor superioara unei mănăstiri." Singura ei consolare
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
un făraș de cărbuni aprinși. Bluza de uniformă îi pleznea peste sâni. Închipuindu-și că o doamnă de anume vârstă nu putea fi decât tare de urechi și aproape oarbă, bubui: Am adus jarul!" Mulțumesc, mulțumesc! Cu ochii zgâiți, tânăra țărancă, pe cât de timidă, pe atât de obraznică, arunca priviri indiscrete în jur. Doamna Dunin se apropie de ea și mâinile ei plăpânde, pline de inele, desprinseră cu blândețe, fără ca fata să bage de seamă, laba care ținea lopățica. Aveți atâtea
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
administratorul ei, are la îndemână autoritatea comunală: primar, ajutor etc. care le facă orice acte numai în scop de a ne jupui și lua și zdrenșele de sumane ce avem pe noi.”38 Al doilea document este o reclamație a țărancei Ana Ojog din Mărăști (Mărăștii făceau parte din comuna Filipeni la 1906) adresată regelui României, Carol I, în legătură cu deposedarea de proprietatea moștenită, a siliștei (loc de cas și gospodărie) și o vie în comuna Secuieni ,de către proprietarul Vasile Condurat. Cere
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
pentru a-l băga în brâul din jurul mijlocului. Pe partea de josă a trupului poartă pantaloni scurți sau întregi și în picioare ghete de rafie (opinci - n.a.) sau sandale. O altă imagine, de același autor, ne prezintă un tablou grăitor: țăranca cu broboada, cu o căma cusută la gât, umeri, în față și jos, la mâneci, cu lână roșie și albastră, într-un decor în benzi, umplut cu model „ferăstrău”, țăcurit, care se vede clar și pe catrință. Broboada nu are
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
câteva ore stihiile încep să se liniștească, câteva vite sunt totuși pierdute, iar bătrânul baci este aproape înghețat. Ritmul alert al narațiunii sugerează disperarea încleștării cu natura impasibilă în sălbăticia ei și grandoarea rezistenței umane. În altă nuvelă, Haitele, o țărancă bătrână, Maria Corbiceanca, este surprinsă în coliba sa din mijlocul pădurii de o iarnă cumplită. Curând haite de lupi înfometați dau târcoale, apoi atacă coliba unde Corbiceanca se închisese cu cele câteva vite pe care nu apucase să le ducă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288591_a_289920]
-
relații de rudenie sau e chiar naratorul povestirii-ramă. Primul roman gravitează în jurul boierului Amărășteanu, pater familiae și figură tutelară. Povestea de dragoste dintre bărbatul matur și prea tânăra soție, care nu îi va rămâne credincioasă, cea a iubirii cu o țărancă, al cărei rod e un fiu bastard, povestea conacului și moșiei de la Amărăști vor fi descoperite, de fiu, atunci când găsește jurnalul tatălui. Trama detectivistă - urmărirea adevărului despre propria familie, implicit și despre sine - conduce nu doar la revelarea unor secrete
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290032_a_291361]
-
apropiem de momentul îmbarcării, printr-un joc al asociațiilor auditive, ți se pare că răsună vorbe românești. Sunt portughezi, în majoritatea lor de clasă socială mai modestă. Este frapant să constați, din nou, cât de mult evocă femeile lusitane înfățișarea țărăncilor noastre: aceleași mâini așezate în poală, aceleași priviri împăcate, mângâind lucrurile cu o anume blândețe. Vorbesc repede, o portugheză care se aseamănă, la auz, mult cu româna, deși este o limbă cu o sonoritate mai dură, mai puțin patinată. Bărbații
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
corpul magmatic al poeticii arată că problematica esențială a sublimării se întemeiază pe ecuația metaforă-poet-poezie, în care necunoscuta devine poetul. Recurgând la un exemplu ilustrativ în acest sens, Nichita Stănescu spune că poetul este asemenea moașei de țară care, ajutând țăranca pe câmp să nască, nu dă loc confuziei de merit între meseria moașei și miracolul nașterii, ceea ce însemnă că poetul este noua frontieră a sufletului uman33. El reacționează întocmai ca moașa și este atât de mult implicat în actul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
asemenea. Citind toate aceste amănunte din scrisoarea lui Gheorghiu, ni se părea că asistăm la profanarea unei ființe iubite, dar ne mulțumeam să nu distrugă biblioteca, căci prin vecini se purtaseră și mai sălbatic și devastaseră sistematic: la Alexandrina, o țărancă vecină, au prăpădit tot; la Mihai Vlădescu, vinul curgea din gârliciul pivniței; la Leurdeni n-a mai rămas nimic, ca și la Furduești-Rătești. Țăranii au luat ce nu voiseră germanii, care îi îndemnau spunându-le că stăpânii nu se vor
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
starițului nu m-a mirat. evreul călugărit și ras În drum spre casă, ne-am oprit la o grădină mare de pomi, fragi și vie. Un jidan care reușise să se călugărească, apoi fugise din mănăstire pentru a lua o țărancă din sat, proprietară a patru pogoane de loc, le plantase și le exploata. Fragi și mure vindea la București, din ce rămânea de la germani, cu care își făcea afacerile; numai pe căpșuni luase în anul precedent 30 000 lei, sumă
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
prin Predeal. Programul era bine alcătuit și complet, dar cam la spartul târgului. Repercusiunea decepțiilor se arătă prin noi rechiziții: de rân dul acesta, arămurile. arama Primarul din Pasărea s-a purtat bine și a prevenit pe maici și pe țărănci. Multe le-au îngropat, dar cele mai sărace nu se puteau lipsi de unicul vas pentru a-și face mămăliga și au fost cele mai încercate; la unele le-au golit căldările de pe foc și le-au luat. În București
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
-i făcură ofițerii pe frontul de la Focșani, când au refuzat să stea de vorbă cu el, având misiunea de a parlamenta cu germanii numai. În fine, am dus pe Lia cu Vintilică la gară. Luase cu dânsa pe Ioana, devotata țărancă de la Mihăești. Nemțoaica n-ar fi fost tolerată în Moldova. Pe peron nu m-a lăsat poliția. Mă bucuram să-i văd plecați, scăpați de persecuțiile vrăjmașului, dar [eram] cam îngrijorată până a-i ști sosiți, întruniți cu cei de
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
deschise în București la vârsta de 20 de ani, de toate rudele bărbatului său și de societatea din București, stăpânea bine limba română (în această limbă vorbea cu soțul ei), se ocupa nu numai de moșie, dar îndeaproape și de țărăncile de la Mogoșești, le învățase să facă cusături, ceabace frumoase și chiar dantele minunate [- o credeam deci împământenită și asimilată. Îndată ce însă avu să aleagă între cele două cauze, inima ei zbură la matcă. Nu doar că ura pe români, dar
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
în toate spitalele și mângâind astfel pe cei suferinzi sau dând concerte în folosul lor. Aici trebuia să fie însoțit de doamna Georgeta Berindei, programele desenate de pictorul Ștefan Popescu. Acesta desenase, pe un fundal de sat occidental distrus, o țărancă franceză plângând pe umărul unui invalid fără picioare; sus, o Cruce Roșie. Compoziția era artistică, dar nu avea nici un înțeles. De am fi cunoscut concepția programului, am fi căutat să arătăm lui Ștefan Popescu greșita lui viziune, mai ales că
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
asuprire se încheia în ziua aceea și păreau că pășesc înaripați, cu ochii pierduți spre o lume nouă. Expansiunea cu care își manifestau simțimintele ne uimeau pe noi, obișnuiți cu rezerva așa de mare a țăranului și, mai ales, a țărancei din Vechiul Regat. O bătrână a dat principesei Ileana trei ouă roșii păstrate de la Paște, un țăran a pus pe rege să guste must proaspăt stors din struguri conservați cu artă din toamna trecută; depunând paharul și sticla la picioarele
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]