1,163 matches
-
se afla iarăși în stăpânirea urmașilor popii Iuga și ai fratelui său Nan. Faptul că Marușca și Dragoș Stănigescul vând împreună satul Buciumeni arată că satul revenise în stăpânirea urmașilor lui Iuga și Nan. Mai arată și altceva: satul de baștină, de la care pornește creșterea averii lui Mihul logofăt, era moștenit în familie și, de aceea, cu vânzarea lui trebuiau să fie de acord și urmașii popii Iuga și cei ai lui Nan. Ștefan cel Mare confiscase pentru hiclenie, satele lui
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
sate, avusese destul timp ca să ridice o curte cât de cât întărită. Dar, iată că unul dintre cei mai bogați boieri ai Moldovei, nu avea o curte întărită a lui. Normal era să moștenească una în satul Buciumeni, satul de baștină al familiei, dacă ar fi existat, dar Mihul primește un sat unde să își facă o curte, ca apoi să îl schimbe cu alt sat, unde a fost o curte. Existența unei curți nu presupune și o fortificație, un fel
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Iași. În toamnă, fiind între principalii organizatori ai aniversării a 90-a a Liceului "Cuza Vodă" din Huși, coordonează volumul Alma mater hussiensis, tipărit la Ed. "Ștefan Lupașcu" din Iași, al cărei director este cunoscutul logician Petru Ioan, hușean de baștină. 2009. Apare vol. III din Numere în labirint, la Ed. Opera Magna din Iași. Se tipărește, la Princeps Edit, cartea polemică Istoria "canonică" a literaturii române, în care discută conceptul de canon literar. După 45 de ani de funcționare în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
7; Cimpoi, Ist. lit. Basarabia, 237; Ion Roșioru, „Ploaie la plus infinit”, TMS, 1998, 1; Grigore Grigorescu, Cuvintele - tunele între suflet și între stele, LA, 2000, 11 mai; Andrei Stratulat, Rafinamentul aforismului, RR, 2001, 2; Eugenia David, Devotat fecior al baștinei, „Moldova suverană”, 2001, 28 iulie; Vasile Pruteanu, Prizonierul copilăriei, LA, 2001, 10 octombrie; Popa, Ist. lit., II, 1194; Tudor Palladi, Inimetria songului sau Imposibila întoarcere a liniștii, LA, 2002, 31 octombrie; Iulian Filip, Elementară curiozitate, apoi cunoaștere, LA, 2003, 6
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290304_a_291633]
-
de Închisoare pe care am făcut-o, pentru că eu, după șase ani de la eliberare, am fost din nou arestat și condamnat la 20 de ani Închisoare... Cum v-ați descurcat după eliberare? M-am dus În Chisindia, satul meu de baștină. Am stat acolo până-ntr-o zi când, Înființându-se o cooperativă și fiind numită o consăteancă de-a mea președintă - analfabetă, dar femeie de treabă -, asta s-a gândit la mine să mă facă contabil. Mi-a propus, sigur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
cât am stat, după aceea ne-a mutat pe la Băndoiu, la prășit de porumb, pe la Stoenești... Am stat și pe-acolo, am stat și la Salcia, da’ cel mai mult am stat la Grădina. Asta a fost locuința mea de baștină, cum s-ar zice (râde - n.n.). Ce fel de munci vă puneau să prestați? La Grădina ne scotea la muncă la prășit de porumb și la sfeclă. Eu, fiind copil de țăran, am muncit cân’ am fost copil, c-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
amploare neobișnuită, unica în lagărul sovietic”. Bilanțul deportării a fost tragic: 1.731 de morți, din care 175 copii. „Nimic nu este mai tragic, măi inuman și mai dureros, decât să se disloce mase întregi de populație din locurile de baștină, din ținuturile în care șiau scris istoria să fie duse undeva - nicăieri - unde nu cunosc obiceiurile, nu stiu rânduiala locului și nu-și recunosc rădăcinile” - se spune într-un articol recent, dedicat acestei probleme. La Moldova Veche, relativ aproape de Gorj
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
cari, în țările de la Dunăre, nu voiau să aibă nici un stăpân. Cumcă agenții consulari nu alegeau, ci culegeau tot ce li se prezenta, pentru plata unei taxe oarecari, e un fapt cunoscut de toți. Astfel mulți vătaji boierești, moldoveni de baștină, se făceau sudiți (Schutzbefohlene) pentru a se mântui pe sine de capitație, pe fiii lor de miliție; nu mai vorbim de negustori și de meseriași, cari, oricând aveau daraveri neplăcute cu administrația sau cu justiția, plantau pajura cu două capete
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
părțile Daciei lui Traian este mănținerea unității reale a limbei strămoșești și a bisericei naționale. Este o Dacie ideală aceasta, dar ea se realizază pe zi ce merge, și cine știe dacă nu-i de preferat celei politice. Românul de baștină e dotat cu o doză mare de răceală, el nu admiră, ca și romanul vechi, aproape nimic, de aceea nici credem că invidiază din inimă poziția de stat a Ungariei, căci, la dreptul vorbind, nici n-ar prea avea ce
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
câteodată fără urmă. Dar nu aceștia li-s dușmani românilor. Din contra, românii le pricep limba lor fără s-o poată vorbi, și ei pricep pe cea română. E cel mai ciudat fenomen de a vedea pe țăranul român de baștină cum ascultă cu atenție la ceea ce-i spune oaspetele său, când se scoboară la câmpie. Și acest oaspete vine poate din munții Tatrei, de cine știe unde, și pricepe românește, fără să fi vorbit vreodată un cuvânt. Din această simpatie abia esplicabilă
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
e o jucărie pe care și-o poate permite orice gimnaziast. Dar la dreptul vorbind, la Piatra, într-un ținut muntos, plin de legende, de proverbe, locuțiuni, apoi de localități istorice, Colectorul nu găsește ce să culeagă? Un muntean de baștină, născut aseminea în ținutul Neamțului, e Ioan Creangă. Citit-au vreodată Colectorii pe Dănilă Prepeleac, pe Soacra cu trei nurori și altele, ca să vadă care ar trebui să fie izvoarele din cari să se inspire și cum vorbesc și se
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
decât pactul de alianță așezat de turci între ei și tot ce nu e slav în Turcia. Se inaugurează acolo un soi de constituționalism austriecesc, în care turcul va juca rolul beamterilor austriecești, grecul rolul evreului austriecesc iar popoarele de baștină ale Peninsulei Balcanice sunt chemate a alimenta pseudoparlamentarismul turco evreiesc până ce vor ajunge în stare de a-și scutura cojocul în foc de toți paraziții. Aceasta-i fila întîia a mișcării slavilor de sud. Foliantul însuși va cuprinde nu numai
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
netezit cu briantină. Faptul că arăta fercheș constituia o mare bucurie pentru el, la fel ca și extraordinara lui engleză, care nu-l împiedicase deloc să-și construiască o avere uriașă, plus lipsa lui de însemnătate în țara lui de baștină - toată lumea se dădea deoparte în fața ridurilor lui fine și a ochilor lui mici și a covârșitoarei lui mașini cu șase cilindri, un Packard galben. Mult după aceea am petrecut zece minute complet bizare cu doamna Karas, într-o brutărie lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
zona de sud din Chicago, iar gura de foc, mânjită de cărbune, a orașului se căsca larg către noi. De parcă ar fi fost tremurul înflăcarat din golf ce întâmpina napolitanii când se întorceau acasă. Intri în apele orașului tău de baștină asemeni unui pește. Și iată așezat și marele pește-zeu sau Dragon. Apoi îți dezgolești sufletul ca o plevușcă în fața Dragonului, în apele familiare ție. Știam că nu mă întorc la un timp de pace și lipsit de griji. În ordine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Avenue asemeni unui vizitator sau turist uriaș nu constituiau nici un motiv de jenă pentru mine, ci mă făceau să râd și să mă simt pe undeva van, împăunându-mă ca și cum aș fi fost un străin în propriul meu loc de baștină. Murea de plăcere când intra în magazinele de mărunțișuri, unde cumpăra cosmetice și ace de păr și piepteni. După ce încuiam în mașină toate cumpărăturile acelea scumpe, mergeam la McCrory’s sau Kresge’s și stăteam acolo câte o oră, patrulând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
înapoi, și i-am spus: Îl poreclise Măcelaru’ de Mucava. Basteshaw a râs. Avea dinții lați. Grozav! a spus. Închipuiți-vă! După toate necazurile astea, singurătatea, pericolul, șocul groaznic al dezastrului, răsare de nicăieri această familiaritate a aceluiași oraș de baștină și chiar o gafă legată de o poreclă. Nu își respecta părintele. Și nici asta nu mi-a plăcut. Respect? La drept vorbind, a reieșit că îl ura cu înverșunare. Era bucuros că murise. Pot să înțeleg că bătrânul Basteshaw
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
prieteni, despre o intruziune, o invazie, o colonizare metafizică, despre un atac pur spiritual, prin falia Apeiron, prin riftul dintre lumi, atac ce este susceptibil de a fi combătut, exclusiv prin mijloace și prin contra-măsuri echivalente. Pentru locul vostru de baștină, necazul se vădește a fi și mai mare, iminent, căci aici va să fie teatrul nemijlocit, al înfruntării celei mai aprige cu putință, dintre Brațul Credinței și Brațele Tenebrelor, tentacule ale Satanei și ale sfetnicilor săi oculți, care vor trebui
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
nu admit replică îl transformă pe un individ în valoare sau nonvaloare, că nimic nu ne permite să opunem un om altuia și, mai ales, să decidem superioritatea primului asupra celui de-al doilea în virtutea limbii vorbite, a locului de baștină sau a ascendenței sale ipotetice. După el, natura ne arată egalitatea absolută a tuturor: nevoile sunt aceleași pentru bărbat și pentru femeie, pentru cel bogat și cel sărac, pentru grec sau dalmat, pentru cetățean și venetic, pentru filosof și hamal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
bateriei noastre zice că e craiovean, dar nu cred că asta o să mă ajute cu ceva. Poartă boneta pe-o sprînceană și, cînd se fîțÎie pe lîngă coloana tropăind În pas de defilare, șuieră printre dinți o melodie populară din baștina lui, o periferie a Craiovei. E un tip rudimentar și dușmănos, deși Încearcă să se facă prietenos, dar În maniera lui. Îmbătat de puterea pe care i-o dau cele două trese galbene, se poartă nefiresc și Începe să ne
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Cine dracu’ a mai pomenit, domn’e, țăran liberal? — Ei, se poate, s-a mai pomenit..., zice profesorul și-și strînge tacticos hîrtiile și le pune În servietă. Dar, domnu’ Mărin, pot să vă Întreb ceva? De unde sînteți dumneavoastră de baștină? — Io? De ce baștină, bre, domn’e? zice mecanicul Înțepat. — De naștere, omule, de născare, de unde ești? — A-a-a! Io? De la Gostavățu, mai În jos pe Olt de Slatina. — Am Înțeles, spune profesorul și se ridică și iese pe culoar
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
mai pomenit, domn’e, țăran liberal? — Ei, se poate, s-a mai pomenit..., zice profesorul și-și strînge tacticos hîrtiile și le pune În servietă. Dar, domnu’ Mărin, pot să vă Întreb ceva? De unde sînteți dumneavoastră de baștină? — Io? De ce baștină, bre, domn’e? zice mecanicul Înțepat. — De naștere, omule, de născare, de unde ești? — A-a-a! Io? De la Gostavățu, mai În jos pe Olt de Slatina. — Am Înțeles, spune profesorul și se ridică și iese pe culoar, salutîndu-i și zîmbind
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
am plecat la niște camarazi din companie care stăruiseră să mă duc pe la ei și-mi promiseseră chefuri și orgii nemaiîntâlnite. Ne Împrieteniserăm, printre altele, și pentru că eu primeam mâncare de acasă mult mai des decât ei - locurile lor de baștină erau câteva sute de kilometri spre nordul țării - și totdeauna Împărțeam până și ultima firimitură. Mai ales prăjiturile mamei Îi dădeau pe spate și, când le primeam, se făcea coadă la valiza mea soldățească de lemn. Ne promiseserăm unii altora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
a sila și a Înjosirilor la care erau supuși de către vremelnicii și sângeroșii ocupanți - cu câteva căruțe În care Își puseseră tot ce li se păruse Însemnat pentru viața nouă ce urma să Înceapă În alte locuri decât cele de baștină. Băjenarii se Împământeniseră bine pe noile meleaguri, provincia istorică se scuturase de cârmuirea străină În chiar anul În care, Într-un sat de la poalele munților, se născuse bunicul dinspre mamă al lui Ectoraș. Pentru că era cel mai mare dintre cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
politică va articula un virulent discurs antisemit. Pentru ca să putem vorbi despre o comunitate conștientă de propria individualitate, alături de opoziția față de celălalt, se impune prezența unor indicii de natură integratoare - delimitarea lingvistică de membrii altor comunități, răspândirea numelui țării, atașamentul față de baștină și de locuitorii ei, repre • G. P. Mel’nikov, Evrejskoe naselenie Pragi v sisteme vnutrigorodskih, konfessional’nyh, etničeskih, ekonomičeskih i socio-kul’turnyh otnošenij (XIV-načalo XVII v.), în Slavjane i ih sosedi. Etno-psihologičeskie stereotipy v srednie veka..., p. 34-42. • Koz’ma
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
for adăugându-se încă unul”. Am putea redacta un capitol distinct din relatările privind stresul și promiscuitatea care rezultau din colectivismul ce s-ar putea rezuma prin sintagma: viața la bloc. Mulți și-au transferat aici obiceiurile din localitățile de baștină, în holuri se făceau nunți și botezuri, spațiul din fața blocului lua adesea locul tăpșanului rural, era piață publică, loc de socializare și schimb de informații. Un inginer pensionar ne sintetizează astfel această „filosofie” a traiului comunitar: „Locuința o dădea sindicatul
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]