4,323 matches
-
forme a Podului Londrei (care a fost terminat în 1209). Acesta a fost construit în locul câtorva poduri de lemn. Podul va rezista 600 de ani și va rămâne singurul pod peste Tamisa până în 1739. În 1216, în timpul primului război al baronilor (război civil), Londra a fost ocupată de Ludovic al VIII-lea al Franței, care fusese chemat să intervină în favoarea baronilor rebeli și împotriva lui Ioan Fără de Țară. Ludovic al VIII-lea al Franței a fost încoronat ca rege al Angliei
Istoria Londrei () [Corola-website/Science/320692_a_322021]
-
va rezista 600 de ani și va rămâne singurul pod peste Tamisa până în 1739. În 1216, în timpul primului război al baronilor (război civil), Londra a fost ocupată de Ludovic al VIII-lea al Franței, care fusese chemat să intervină în favoarea baronilor rebeli și împotriva lui Ioan Fără de Țară. Ludovic al VIII-lea al Franței a fost încoronat ca rege al Angliei în vechea Catedrală Saint Paul. Totuși, după moartea lui regelui Ioan în 1217, suporterii lui Ludovic au revenit la supunerea
Istoria Londrei () [Corola-website/Science/320692_a_322021]
-
A fost a patra din cele cinci surori Mancini, care împreună cu verișoarele lor din familia Martinozzi au devenit cunoscute la curtea regelui Ludovic al XIV-lea drept "Mazarinettes". Hortense s-a născut și a crescut la Romă. Tatăl ei era baronul Lorenzo Mancini, un aristocrat italian care era astrolog și practica necromanția. După decesul lui, în 1650, mama ei, Geronima Mazzarini, și-a adus fetele la Paris sperând că influența fratelui ei, Cardinalul Mazarin, să le ajute să facă căsătorii avantajoase
Hortense Mancini () [Corola-website/Science/325078_a_326407]
-
Grimoald a intrat în alianță cu Republica Veneția. În octombrie 1127, el a fost atras în tabăra contelui Roger al II-lea de Sicilia în contextul pretențiilor acestuia în succesiunea Apuliei. Cu toate acestea, în 1129, Grimoald și câțiva alți baroni notabili din Apulia s-au răsculat după ce papa Honoriu al II-lea și-a dat acordul pentru noul titlu al lui Roger. Cu o flotă de 60 de vase, amiralul George de Antiohia a blocat portul din Bari și l-
Grimoald de Bari () [Corola-website/Science/328166_a_329495]
-
industrială din Basarabia organizată de Zemstva gubernială, cu o colecție de păsări, fiind decorat cu "Medalia mare de argint". Odată cu organizarea Muzeului Zemstvei a fost invitat să execute o colecție de păsări din Basarabia centrală. În anul 1891, la propunerea baronului Alexandru Stuart, este angajat ca custode și preparator al Muzeului Zemstvei, transferându-se la Chișinău. A activat în această funcție până în 1905 creând valoroase colecții muzeale, elaborând diverse tehnologii de preparare a colecțiilor entomologice și a sistemelor de vase sangvine
Franz Ostermann () [Corola-website/Science/331988_a_333317]
-
un bilet cu o călătorie spre casă. Moussa devine o "ruespieler" sau povestitoare și își ia numele "Wendy" în onoarea lui Pater Pan, omul pe care îl întâlnește, iubește și îl pierde pe parcursul wanderjahr-ului. "Bug Jack Barron!" (1969) ("Bug Jack Baron") este o poveste pre-Cyberpunk despre puterea mass-mediei și a corporațiilor. Este prezentată istoria lui Jack Barron, un prezentator cinic al unei emisiuni de televiziune, care, treptat, descoperă o conspirație cu privire la un tratament al nemuririi și metodele utilizate în acest tratament
Norman Spinrad () [Corola-website/Science/318570_a_319899]
-
13 aprilie, de 1921 - Sân Feliu de Guixols, Spania, 26 aprilie de anul 2002), a fost un renumit om de afaceri și colecționar de artă. Un membru proeminent al sagăi germane Thyssen, una dintre cele mai puternice din industria europeană, baronul a condus un "emporium" multinațional cu mai mult de 200 de companii, dar cel mai adesea este amintit acum că un Mecena. A condus fundația Muzeului Thyssen-Bornemisza din Madrid, deschis în 1992 pentru a expune nucleul cel mai valoros a
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
expune nucleul cel mai valoros a fabuloasei sale colecții private de pictură veche, modernă și contemporană, considerată cea mai importantă a secolului al XX-lea și adunată de el și de tatăl său timp de peste șapte decenii. Născut în Olanda, baronul Thyssen-Bornemisza, a avut cetățenie elvețiană, titlu nobiliar maghiar, reședința legală în Monaco (pentru probleme fiscale) și alte case în Marea Britanie, în Paris și în Jamaica, în timp ce la bătrânețe a trăit în principal în Spania. A cincea și ultima sa soție
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
Spania. A cincea și ultima sa soție, Carmen "Tita" Cervera, a contribuit în mod decisiv, prin negocieri, la deschiderea muzeului din Madrid. Hans Heinrich s-a născut în Scheveningen, o suburbie la malul mării aHagăi, fiul lui Heinrich Thyssen (1875-1947), baron de Thyssen-Bornemisza, și prima dintre cele trei neveste ale lui, baroneasă maghiară Margit Bornemisza de Kászon și Impérfalva (1887-1971). Familia Thyssen a fost una dintre cele mai puternice din industria europeană în secolul XX. Averea să a fost fondată în
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
expuse în muzeul din Madrid. În 1919, înainte de revoluția comunistă, condusă de Béla Kun în Ungaria, familia Thyssen-Bornemisza, a decis să plece din țară și s-a stabilit în Olanda, unde erau bazate mai multe dintre companiile sale. În Haga baronul a început să-și formeze colecția și acolo s-a nascut ultimul său fiu, Hans Heinrich, în 1921. Baronii s-au despărțit câțiva ani mai târziu și, după obținerea divorțului, Heinrich a contractat o a doua căsătorie în 1932 cu
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
decis să plece din țară și s-a stabilit în Olanda, unde erau bazate mai multe dintre companiile sale. În Haga baronul a început să-și formeze colecția și acolo s-a nascut ultimul său fiu, Hans Heinrich, în 1921. Baronii s-au despărțit câțiva ani mai târziu și, după obținerea divorțului, Heinrich a contractat o a doua căsătorie în 1932 cu o tânără frumusețe berlineza, Maud Feller, care a exercitat o influență decisivă asupra colecției: cu sfatul expertului Rudolph Heinemann
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
ani mai târziu și, după obținerea divorțului, Heinrich a contractat o a doua căsătorie în 1932 cu o tânără frumusețe berlineza, Maud Feller, care a exercitat o influență decisivă asupra colecției: cu sfatul expertului Rudolph Heinemann l-a convins pe baron să adune tablouri de nivel superior, si a fost, de asemenea, ideea ei să cumpere și să redecoreze "Vila Favorită", un somptuos conac în Castagnola (Elveția), pe malul Lacului Lugano. A cumpărat-o de la Leopold de Prusia , cu banii obținuți
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
a construit în grădina "Villei Favorită" un pavilion cu 18 camere pentru a-și afișa colecția, care creștea rapid. Deja în 1930 fuseseră expuse în Neue Pinakothek din München un set de 400 de bucăți și, în doar un deceniu, baronul Heinrich cumpărat multe dintre cele mai bune opere, cea mai mare parte din secolelor XV-XVI: Jan van Eyck" (Dipticul Bună Vestire"), Dürer ("Isus între doctori"), Holbein ("Portretul lui Henric al VIII-lea"), Cranach ("Nimfa de la fântână"), Baldung Grien ("Portretul unei
Hans Heinrich von Thyssen-Bornemisza () [Corola-website/Science/337525_a_338854]
-
noiembrie 1120 în urma accidentului vaporului "Corabia Albă" avea să îi submineze reformele. Această problemă privind succesiunea avea să întunece istoria Angliei. În timpul domniei dezastruoase și incompetente a lui Ștefan (1135-1154), a avut loc o înclinare majoră a balanței puterii către baronii feudali, pe fondul izbucnirii războiului civil și a criminalității. În încercarea de a-i domoli pe jefuitorii scoțieni și velși, el a predat suprafețe întinse de pământ. Conflictele cu verișoara lui, Împărăteasa Matilda (cunoscută și sub numele Împărăteasa Maud), căreia
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
care îi permitea fiului ei, Henric de Anjou (viitorul rege Henric al II-lea) să îi succeadă lui Ștefan la tron și care garanta pacea între cei doi. Domnia lui Henric al II-lea reprezintă o revenire a puterii de la baroni la statul monarhic; de asemenea s-a văzut o redistribuire similară a puterii legislative dinspre Biserică, de asemenea spre statul monarhic. Această perioadă a prevestit o constituire corectă a legislației și o îndepărtare radicală de feudalism. Succesorul lui Henric, Richard
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
ortodox din Viena, situat "Am Fleischmarkt 13", în Innere Stadt, centrul Vienei. Edificiul a fost construit între anii 1782-1787, ca urmare a edictelor iozefine de toleranță religioasă. Lăcașul a fost renovat și extins la mijlocul secolului al XIX-lea pe cheltuiala baronului Gheorghe Sina, ocazie cu care a căpătat înfățișarea actuală. La conscripția de la 1767 au fost înregistrați la Viena 79 de greci ortodocși, originari aproape în exclusivitate din Macedonia și din nordul Greciei (doar câte doi din Constantinopol, respectiv insulele grecești
Biserica Greacă din Viena () [Corola-website/Science/322270_a_323599]
-
care devine șeful liniei a treia (din Bucovina). Nicolae cavaler de Flondor (n. 21 martie 1795 - d. 1864), născut în Milie, a deținut moșiile Rogojești, Storojineț și Ropcea din Bucovina. A fost căsătorit cu Ecaterina de Cârste (fiica soților Ioan baron de Cârste și a Smarandei von Cârste -născută von Ralli) și a avut doi copii: Gheorghe cavaler de Flondor (n. 1828 - d. 1892), s-a căsătorit la 30 octombrie 1850 cu Isabella Dobrowolski de Buchenthal, se bucura de mare stimă
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
al patriotului român Iancu Flondor, inaugurat în 28 noiembrie 2009. Nicu Flondor (1872-1948) a fost primar al municipiului Cernăuți de 3 ori. A fost căsătorit cu Elena de Grigorcea și a avut următorii descendenți: Nicu Flondor a primit titlul de baron, cu fiii săi Radu și Alexandru în 1913. Un arbore genealogic al familiei Flondor (în reprezentare grafică) se găsește la Arhivele Statului din Cernăuți și este reprodus în lucrarea scrisă de Vlad Gafița. Familia Flondor a ctitorit biserica cu hramul
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
este amenajată Casa Memorială Flondor. Un alt domeniu al familiei Flondor a fost cel din satul Zaharești, Suceava, comuna Stroiești, care a aparținut lui Alexandru von Flondor (fiul lui Nicu Flondor) și a fost transmis prin moștenire fiului său, Nicolae baron de Flondor. Toader Albotă-Fliondor reprezintă „rădăcina” familiei Flondor din Bucovina. Spiței Albotă din Basarabia i s-a recunoscut statutul nobiliar originar din Molodova și este reprezentată prin Albotă Alexandru, înscris în anul 1852 în cartea I-a a nobilimii rusești
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
Iosif II emitea la 14 martie 1787 o patentă imperială ce stabilea: Majoritatea boierilor din Bucovina au cerut și au obținut indigenatul (cetățenia) și înmatricularea în registrul de evidență al nobilimii (Bukowiner Majestätsbuch). Cei mai mulți boieri devin "cavaleri" ("Ritter von"), cîțiva baroni ("Herrenstand") și doar o familie, Wassilko de Serecki, conte ("Hochadel") . Familia Flondor a obținut nobilitatea austriacă prin diploma de recunoaștere a nobilității din 7 aprilie 1796, emisă de către comisia abilitată de la Lemberg, în care se spune: "...antiqua et nobilissima familia
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
et nobilissima familia Albote procedere (Flondori) et etiam cum principibus Moldaviæ affinitatem habuisse...". Această recunoaștere a nobilității a fost înmatriculată în registrul de evidență al nobilimii "Bukowiner Majestätsbuch" în 23 februarie 1813. Din cadrul familiei Flondor a primit titlul de Freiherr (baron) cavalerul Nicu Flondor cu fiii săi Radu și Alexandru. În general, Flondorenii dețineau rangul de "cavaler" (Ritter), ca de altfel majoritatea nobilimii autohtone din Bucovina. Almanahul de Gotha, îl menționează numai pe Nicu Flondor, ca baron . Domnul Tcaciuc-Albu a povestit
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
primit titlul de Freiherr (baron) cavalerul Nicu Flondor cu fiii săi Radu și Alexandru. În general, Flondorenii dețineau rangul de "cavaler" (Ritter), ca de altfel majoritatea nobilimii autohtone din Bucovina. Almanahul de Gotha, îl menționează numai pe Nicu Flondor, ca baron . Domnul Tcaciuc-Albu a povestit, că lui Iancu Flondor s-ar fi oferit titlul de baron, dar l-ar fi refuzat.. Această afirmare însă este incorectă. Un pretendent a trebuit să facă o cerere. Flondorenii au făcut-o, dar numai Nicu
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
general, Flondorenii dețineau rangul de "cavaler" (Ritter), ca de altfel majoritatea nobilimii autohtone din Bucovina. Almanahul de Gotha, îl menționează numai pe Nicu Flondor, ca baron . Domnul Tcaciuc-Albu a povestit, că lui Iancu Flondor s-ar fi oferit titlul de baron, dar l-ar fi refuzat.. Această afirmare însă este incorectă. Un pretendent a trebuit să facă o cerere. Flondorenii au făcut-o, dar numai Nicu a căpătat dreptul a se numi baron. Iancu ori nu a subscris o cerere sau
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
Iancu Flondor s-ar fi oferit titlul de baron, dar l-ar fi refuzat.. Această afirmare însă este incorectă. Un pretendent a trebuit să facă o cerere. Flondorenii au făcut-o, dar numai Nicu a căpătat dreptul a se numi baron. Iancu ori nu a subscris o cerere sau cea a lui a fost respinsă din cauza atitudinii sale necooperative față de guvernul austriac. Numele boieresc al familiei este pus în legătură cu coloniștii de origine germană din secolul XII . Flondorenii au ctitorit biserica "Sfântu
Familia Flondor () [Corola-website/Science/315400_a_316729]
-
di Ozora, cavaler al Ordinului Dragonului ca și Vlad Dracul, tatal lui Vlad Țepeș. În 1427, Murad al II-lea cucerește și incendiază cetatea. În 1429 Sigismund cere ajutorul Ordinului cavalerilor Teutoni. Sub conducerea lui Nicolae Radwitz, care este înobilat baron și numit Ban de Severin, cavalerii teutoni preiau apărarea cetății și a Banatului de Severin. În acest răstimp, toate cetățile începând cu Severin, Orșova, Golubăț și până la Belgrad, sunt reîntărite. În 1430-1431, alături de cavalerii teutoni, în cetatea Severinului sunt prezenți
Banatul Severinului () [Corola-website/Science/304418_a_305747]