678 matches
-
ori se trimiteau să pupe ce nu se cuvine. Înjurături puține, debile, nu ca la noi. Ca popor ne-or lipsi multe, nu și belșugul de ocări, unde sacrul s-a îngemănat cu profanul, contopind anatomia și religia, ridicând tensiunea beligeranților până când suduitura se transformă-n bocet. În culmea disperării, ovreiul îți urează "să crăpi", românul nostru te ia de la naștere și botez, ca să te cădelnițeze apoi prin biserici cu grijanii, până la groapă, fără să-ți uite morții mă-tii, după ce
Dimineața amurgului by Niculae Gheran () [Corola-journal/Imaginative/9753_a_11078]
-
ca să mă esprim academic", vorba unuia. Fiecare crainic de televiziune are analistul său care, evident, cunoaște tactici și strategii militare care i-ar lăsa muți pe americani, știe când, unde, cum și cu ce fel de arme trebuie să atace beligeranții pentru a obține victoria; unde e vulnerabilitatea sistemului de apărare al lui Saddam, cât mai durează războiul, cine îl va câștiga... Hopa Tocmai i-a căzut de la rever microfonașul invitatului... Crainicul își cere scuze și reia seria întrebărilor, dar fără
Crainici și analiști by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/13995_a_15320]
-
apetitul teoretic al sexului frumos. În Asolanii femeile nu fac filosofie, dar urmăresc cu atenție răfuiala bărbaților, scenariul exprimînd ceva din esența actului speculativ: filosofia e un război cuvenit numai bărbaților, în vreme ce rostul femeii e de a-i inspira pe beligeranți. A intra într-o asemenea cruciadă e pierdere de vreme și totodată semnul unei degenerescențe. Pe femeia de rasă filosofia o lasă indiferentă, dar, în schimb, e fascinată de gladiatorii mînuind armele abstracțiunii. De aceea o doamnă făcînd filosofie e
Perorație calofilă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2522_a_3847]
-
o imensă nedreptate. 23 august a fost în întregime opera unor politicieni democrați (țărăniști, liberali și social-democrați), împreună cu suveranul, iar răsturnarea dictaturii antonesciene a fost realizată cu promisiunea clară a Aliaților ca României să-i fie recunoscut statutul de stat beligerant și ordinea constituțională. Or, după 23 august 1944, pe fondul slăbiciunii Aliaților occidentali, Uniunea Sovietică răstălmăcește complet sensul acestor înțelegeri. În data de 6 martie 1945, sub șantajul cedării Ardealului de Nord către Ungaria și al unei lovituri de stat
Tragicul jurnal al lui Ioan Hudiță by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3715_a_5040]
-
concediu medical. Ceea ce înseamnă că destinul profetului lui Übermensch s-a petrecut în singurătate și suferință. Adică în imaginație și în monologuri. Numai că, debil pînă la slăbiciune patologică, Nietzsche a posedat arta camuflării inspirate, știind să îmbrace toga dîrzeniei beligerante. Un infirm înzestrat cu talentul de a poza în gladiator, un bolnav care a făcut apologia sănătății, și un cochet timid înfățișîndu-se ca mercenar al spiritului. Ignorat în timpul vieții pînă la lipsa recenziilor în marginea cărților sale, Nietzsche și-a
Spiritul ditirambic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5537_a_6862]
-
remarcă, se agață de imposibil, de irealizabil. Îl caută, dar nu numai pentru a-și anticipa astfel sfîrșitul, ci pentru a depăși acest imposibil. Analogia dintre iubire și război, dintre seducție și asediu sînt legitime, căci dragostea e prin definitie beligeranta. Subversiunea, însă, implică existența unui univers oficial și puternic, pe care să îl vizeze: or, acest univers e inevitabil extraliterar, el ține de un spațiu larg al mentalului colectiv, cu toate structurile lui de normativitate și autoritate. Poate că o
O istorie literară a iubirii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18029_a_19354]
-
Poseidon sau Superman, trei personaje fictive născocite de imaginația surescitată a omenirii. Dennett e un evoluționist căruia ideea creației îi provoacă stupoare francă. Arena polemicii dintre Plantinga și Dennett e împărțită în două tabere - religia și știința -, cele două părți beligerante avînd domenii de valabilitate diferite. Altfel spus, ele se poartă precum doi vecini cu totul venetici, cărora le lipsește cel mai mic punct comun, dar care se tolerează din neputința de a-l exclude definitiv pe celălalt. Din acest motiv
Apostrofic și aporetic by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2378_a_3703]
-
monde est une pipée/ Où l’on est tour-à-tour chasseur et gibier». Goana bărbatului după femeie este o acțiune cinegetică. Goana femeii după bărbat este și ea o acțiune cinegetică. Războiul e o confruntare între vânat și vânător, în care beligeranții, cum s-a văzut adesea, își cam schimbă rolul pe parcurs. Poetul în fața paginii albe e un vânător, dar poezia preexistă într-un spațiu virtual și la rândul ei își vânează autorul.” (p. 13) În continuarea listei ar fi putut
Marcă înregistrată by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5499_a_6824]
-
John Kerry, a arătat că președintele Bashar al-Assad nu are ce căuta într-un eventual guvern de tranziție, în timp ce reprezentantul guvernului de la Damasc i-a numit pe rebeli "trădători". Pe malul lacului elvețian Leman, în Palatul Montreux, cei doi actori beligeranți din Siria s-au întâlnit la aceeași masă, prima oară din 2011. Negocierile prezidate de secretarul general al ONU, Ban Ki-moon, și-au propus să pună capăt disputei armate care durează de aproape de 3 ani și care a produs aproximativ
SUA consideră că Bashar al-Assad este problema în Siria, nu soluția by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/54889_a_56214]
-
două decenii, revine, așternându-mi în față brevetul ultimei lui invenții, privind o nouă modalitate de purtare a războaielor, după o reglementare internațională revoluționară, înlăturând orice risc de pierderi omenești și materiale, prin aceea că, respectând o universală Convenție, părțile beligerante ar lansa tiruri de artilerie folosind o spumă nepericuloasă, tiruri ce ar trebui să lovească ținte din timp acceptate. Un tir greșit ar duce la pierderea consimțită a războiului, pe aceste criterii inviolabile. O foarte amănunțită documentație întovărășește schema patentată
Soluții ar fi… by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/6963_a_8288]
-
autorul simțindu-se bine în pielea unui povestitor ce are predilecție spre evocarea elogioasă. Nu are malițiozități sau uri manifeste, de unde și tonul de blîndețe ceremonioasă cu care face portretul intelectualilor pe care i-a întîlnit. E curtenitor fără tresăriri beligerante, trăsătură care îi împrumută aerul unei reverențe memorialistice. E o candoare stranie în tonul lui Zeletin, un fel de sentimentalism gingaș fără pete licențioase, triviale sau necuvenite. De aceea, cartea savantului are ceva mătăsos și cald, de blîndă curgere lexicală
Picături savante by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6513_a_7838]
-
aproape milenar În timpul Cruciadelor celui de-al unsprezecelea veac, Cavalerii Sfântului Ioan (cunoscuți ulterior sub numele de Cavalerii de la Malta) dobândeau de la medicii greci și arabi primele noțiuni de acordare a primului ajutor. Tratând în egală măsură soldații ambelor părți beligerante și transportând răniții pentru îngrijire la cele mai apropiate corturi, membrii ordinului religios-războinic devin astfel primii „salvatori“, o dată cu ei fiind introdus în Europa conceptul de serviciu de ambulanță. Mult mai târziu, în 1792, chirurgul-șef al Marii Armate franceze (Grand
Agenda2003-32-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281352_a_282681]
-
simpatia pe paradă sau antipatia de bravadă. Simpatia de paradă este una oportunistă: te declari partizanul unei experiențe de care nu o ai, dar căreia i te conformezi din supușenie față de curentul epocii. În schimb, antipatia de bravadă este una beligerantă: îți declami superioritatea față de o experiență a cărei inferioritate te scutește de obligația de a mai trebui s-o înțelegi. Ești împotriva curentului și crezi că împotrivirea ta poate ține loc de argumente, cînd în realitate nu faci decît să
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
apărării. La 29 mai 1176, în bătălia de la Legnano, armata unită a papei, a regelui Siciliei și a orașelor italiene a zdrobit forțele lui Frederic Barbarossa. În anul următor, la Veneția s-a întrunit un congres, la care soliile părților beligerante au reușit să ajungă la înțelegere. Disensiunile care, timp de atâția ani, făcuseră jocul împăratului bizantin nu mai existau. Politica Bizanțului în Italia s-a pomenit în impas, congresul de la Veneția i-a dat lui Manuel I o lovitură comparabilă
Manuel I Comnen () [Corola-website/Science/315293_a_316622]
-
niște colportori efemeri ai versiunii oficiale, adică agenți de propagandă camuflați în istorici de moment, Boia le pomenește ideile și apoi trece mai departe. În totul, sunt opt poncife pe care istoricul le demontează: 1) că a existat o predispoziție beligerantă în temperamentul poporului german, care a stat la originea celor două conflagrații; 2) că vinovăția le aparține în întregime; 3) că au fost campionii naționalismului în Europa; 4) că nu au avut vocație democratică; 5) că au păcătuit prin expansionism
Vae victis! by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5955_a_7280]
-
homo, și asta fiindcă nicicînd un autor nu se înfățișează mai gol în fața cititorului ca atunci cînd își revarsă punga de idiosincrazii personale. Dacă trecem peste senzația de om clătinîndu-se lăuntric, - așa se arată a fi Nietzsche în acest op beligerant - și căutăm să-i surprindem tenta spiritului, constatăm o particularitate pe care o întîlnim în toate cărțile sale: de la Nietzsche nu trebuie să aștepți coerență în idei și sistem în organizarea discursului. În van i-am căuta creșteri legate în
Șarpele cu clopoței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6860_a_8185]
-
arătat susținerea față de Israel care are tot dreptul de a se apăra. Chiar și așa, Barack Obama i-a sugerat președintelui egiptean, Mohamed Morsi, să își folosească influența regională pentru a restabili echilibrul pe cele două teritorii. Cele două tabere beligerante iau în calcul varianta unui armistițiu, dar fiecare așteaptă ca cealaltă să renunțe la atac. În opinia Ministrului israelian al afacerilor externe, pacea va surveni numai dacă toate grupările teroriste care acționează în Gaza vor opri focul complet.
Copiii, victimele conflictului dintre Israel și gruparea Hamas () [Corola-journal/Journalistic/57272_a_58597]
-
și a mai multor armate de infanterie rusești. Totuși, sentimentele triumfaliste nipone s-au transformat rapid într-o nemulțumire amară și revolte populare în momentul în care termenii păcii au fost aduși la cunoștința publicului. La încheierea războiului, ambele părți beligerante erau vlăguite militar și economic, iar marile puteri europene priveau cu o deosebită nemulțumire apariția pe scena politică a unui competitor un plus. Nemulțumirile populare din Rusia au dus la izbucnirea revoluției ruse din 1905, un eveniment pe care țarul
Războiul Ruso-Japonez () [Corola-website/Science/304047_a_305376]
-
lectura lui Bourdieu are un indubitabil efect stenic, căci te motivează și te incită, influențîndu-te prin chiar faptul că, pentru a-l contrazice, trebuie mai întîi să faci efortul de a-l înțelege. Bourdieu are cutezanța rebelilor de aleasă plămadă beligerantă: nu-i pasă de cîtă antipatie adună în ochii adversarilor, și în plus mai are îndărătnicia de a nu-și schimba convingerile. Din păcate, teoreticianul cîmpurilor literare și al habitus-urilor artistice are două defecte capitale: e sincer pînă la
Habitusul literar by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8487_a_9812]
-
riscul vieții". Culmea e că aceeași opinie a avut și față de procesul de la Nürenberg. I-a judecat rău, încă de la început, pe incriminați că au aruncat vină exclusivă pe Hitler. La 2 octombrie 1946 notă în jurnal: "Pentru prima oara beligeranții s-au judecat între ei păstrînd formele legalitătiii. A fost o ipocrizie, dar în fond regulile judecății civilizate au fost respectate... Din punct de vedere istoric, sentința este fără însemnătate. Ea este dată contra unor indivizi care n-au altă
C. Rădulescu-Motru în 1946-1947 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17845_a_19170]
-
cu care, disputîndu-și supremația în-tr-un teritoriu sau altul, s-au măcinat și s-au înghițit una pe alta, încît, contemplîndu-le retrospectiv sfîrșitul, te încearcă simultan mai multe senzații: mai întîi, impresia că asiști la un măcel în cursul căruia spiritul beligerant, în loc să exceleze pe cîmpul bătăliei, îmbracă forma credințelor trecătoare; în al doilea rînd, senzația neplăcută pe care ți-o dă gîndul că războiul, departe de a se fi încheiat, se desfășoară cu vigoare chiar în zilele noastre; în al treilea
Revanșa lui Mithra by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9047_a_10372]
-
de război uriaș din Norvegia până în Etiopia. Autorul face, la sfârșitul articolului, o sugestie comentatorilor bucureșteni: „Războiul trebuie privit - scrie Ivașcu - în ansamblul lui, fără a se neglija nimic și ținând seama de posibilitățile liniilor de forțe ale celor doi beligeranți pe un teatru atât de vast.” Observatorul trebuie să înregistreze operațiile „terestre, maritime și aviația” de pretutindeni, spre a putea interpreta „fazele succesive ale acestei bătălii uriașe.” În martie-aprilie 1941, regimul prohitlerist al generalului Ion Antonescu decretează măsuri dure față de
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3695_a_5020]
-
Ștefan face o istorie a Moscovei și împrejurimilor, amintește de obiectivele diplomației liderilor sovietici și, surprinzător, discută situația Franței, sugerând că viitorul ei depinde de rezultatele confruntării germano-sovietice. „Acest nou conflict din spațiul sovietic - scrie cronicarul - prin proporțiile forțelor armate beligerante va determina evoluția războiului mondial.” Profesorul Ion D.Roșca aduce în discuție și partea asiatică a URSS, în articolul Siberia. Paul Ștefan nu uită de Finlanda, aliata Germaniei, de care depinde, în mare măsură, ocuparea Leningradului de către germani. Preferând aprecieri
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
Roșca aduce în discuție și partea asiatică a URSS, în articolul Siberia. Paul Ștefan nu uită de Finlanda, aliata Germaniei, de care depinde, în mare măsură, ocuparea Leningradului de către germani. Preferând aprecieri de ordin general, Paul Ștefan scrie despre taberele beligerante: „E în aceasta (situația taberelor) o întreagă deosebire structurală dintre lumea anglo-saxonă-sovietică și lumea Noii Ordine. Deosebirea creatoare de valori noi, de largă semnificație pentru omenirea întreagă.” G.Ivașcu consideră imposibilă vreo înțelegere între cele două tabere ce se înfruntă
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
amplu este prezentat răspunsul „puternic” dat de sovietici ofensivei germane și sunt descrise, cu bogate date strategico-militare, condițiile în care germanii au eșuat în intenția lor de a cuceri Moscova. Cronicarul recurge la stilul narativ, e preocupat de comportamentul armatelor beligerante, de tactica și strategia adoptate de cele două tabere și de armamentul utilizat. Nimic propagandistic, sau de natură a vădi înclinații subtil-partizane. În studiul despre revista „Vremea”, din Dicționarul General al Literaturii Române, Victor Durnea face o apreciere pertinentă când
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]