593 matches
-
pe unul din șantierele lui (poate se întorcea peste o săptămână, poate peste două), mama moțăia, Matei nu se născuse, eu îmi construisem o colibă sub birou, cu pături, am aprins o lumânare (nu pentru omul care ronțăise semințe de bostan, ci pentru că-n colibă era întuneric) și mi-am dat seama că n-o să mai mergem niciodată la meciurile de pe stadionul Republicii. Și n-am mai mers. Acum, mă tot gândesc ce căutam noi acolo. Eu țineam cu Dinamo, tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
conversație și comerciant cum sunt - am prins gustul banilor atunci când părinții mei adoptivi la vârsta de 7-8 ani de zile, la bariera comunei Progresul mi-au dat În primire un coș enorm și rotund În care vindeam bomboane, semințe de bostan prăjite și sărate și covrigi, negustorilor agricultori ce se Întorceau dela piață cu buzunarele pline de bani: se Înțelege, nu eram lăsat de capul meu, dumnealor mă urmărea dela cârciuma de viza-vi unde eu la intervale În funcție de vânzări Îi
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
și un craniu e capabil de un pic de ironie, am la tîmple niște mici cute, binecunoscut rezultat al fluxului și al refluxului Speranței irepresibile. Uitîndu-mă peste marginile Balonului, am făcut o hartă exactă a dealurilor și a văilor de pe bostanul lui Norman. Întipărite pe el, limpede ca lumina zilei, erau semnele inteligenței, ale spiritualității, ale energiei mentale, ale seriozității, plus un delușor perfect desenat - asta mi-a plăcut cel mai mult -, care indica o aplecare către „filoprogenitivită”, definită de Gall
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
primenit, fiind toți flămânzi, au trecut la masă. Fiind înainte de Înviere, Petre se gândise să-i "purifice" puțin culinar, așa că-i trată cu un borș de verdeață și ciulama de urzici, cu orez și usturoi, iar la desert le servi bostan copt. Nu prea le-a plăcut meniul și primul care reacționă fu "amiralul": Ne mai dai și altceva? Nu, pentru acum cam asta-i. Bun, nimic de zis, dar cam aduce a mănăstire. Și eu care am alergat să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
stradă, devenit la modă după 22 decembrie 1989. Păcat că posturile de televiziune, aservite puterii, în care primează kitsch-ul și promiscuitatea, cu toate că „românii au talent”, au transformat mulți contestatari în veritabili plăpumari, comod instalați în pat, spărgând semințe de bostan și floarea soarelui, într-un „dolce far niente”, așteptând ajutorul social sau pensia de revoluționar. Fără a fi malițios, constat că schimbarea mentalității nu s-a realizat în cei peste douăzeci de ani, căci persistă înclinațiile fanariote, balcanice, de supușenie
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
cantitatea contează; mintea, nu trupul. Și apoi chestia asta cu majoritatea tinerelor care cred că trebuie numai să se etaleze pe ecran ca să devină vedete este de-a dreptul hilară, ca să nu spunem revoltătoare. Își numără aceste "vedete" grăunțele din bostan Înainte...? Dacă ele n-o pot face, faceți-o voi, cei care le alegeți și recomandați-le celorlalte cabaretele sau prezentările de modă, acolo unde-și pot etala nurii și pot deveni "vedete", așa cum Își doresc. Ce-ar fi să
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
vigilent a fost.(5 Știi ceva! se oprește Petre în fața lui. Asta s-o spui personajelor tale! Eu știu că mă urc pe pereți dacă nu fumez măcar o țigară la două ore, înțelegi? Eu lucrez cu capul, și ăsta, bostanul ăsta îmi crapă dacă nu-i dau porția de otravă!... Ca eu să-l amăgesc să se lase de fumat, se lovește el cu pumnul în tîmplă, trebuie să-i dau ceva mai bun, sau pe măsură! Petre Graur își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
2, 3, 4...) până la baraca repartizata, mobilata cu priciuri, pe două niveluri. După ce ne-am găsit fiecare un loc pe priciuri, ni s-a permis să mâncăm rația de pâine de 250 grame și cele câteva cubulețe de marmelada de bostan și să bem apă cât de multă dintr-un butoi de lângă baraca. (Au mai trecut vreo 2-3 luni de zile până când a fost pusă În funcțiune rețeaua de alimentare cu apă potabilă a lagărului). Nu mult după ce ne-am potolit
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
mult amintiri de-acasă decât lucruri utile) și cu tainul de o zi de deplasare (care consta dintrun sfert de kilogram de pâine neagră, o felie de slănină sărată și rânceda și vreo două sau trei cubulețe de marmelada de bostan), și să aștepte Îmbarcarea În vagoane-platformă sau camioane ori să mărșăluiască până la lagărele de destinație. Cei care aveam destinația Coasta Galeș am așteptat În ploaie și frig la punctul de Îmbarcare „Mustață” de la Peninsula până spre seară, când, cu strigătele
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
firii; aur și rubin; Despre lac: lacul ca oglinda; oglinda lacului; unde limpezi; oglinda de argint; luntre aurită; lac limpede ca seninul cerului; apă purpurie; Despre lună: regina nopții; fiică a cerului; lună toropită de somn; lună galbenă ca un bostan; luna își oglindește razele în apele lacurilor; luna ca o vatră de jăratec; luna macabră ca un cioclu; luna ca o pleoapă pe cornee. Despre limbă: Limba este tezaurul cel mai prețios pe care îl moștenesc copiii de la părinți (V.
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
a intrat Într-un lăcaș al educației...» Copiii se ridică, salută În cor... Dar tovarășul rămâne, ca să zic așa, de oțel... Și crăcănat. Și cu șleapca de mușama tot pe cap. Uit tot ce Învățasem, Îi zmulg dobitocului daravela de pe bostan, deschid ușa, i-o azvârl pe coridor... Tata oftează, râde, clatină din cap a Îngrijorare: - Acum, că mă aruncasem În Răut, trebuia să Înot! Dau să-l apucpe tovarăș de guler, să-l trimet după șleapcă... Dar el se ferește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
era menirea, datoria ei de femeie și de babă a lui Moș Iacob: să gătească bine! Singurele amintiri mai... calde - În sensul propriu al cuvântului: căldura cuptorului lor, uneori, iarna: după ce mâncam (bine!), urcam, Mătușa Domnica Îmi curăța semințe de bostan, cu un cosor, iar miezii Îi punea Într-un pachet de țigări, gol... Cam atâta? Cam... S-ar putea să mai fie, dar să-mi scape - iar dacă nu-mi aduc aminte, Înseamnă că nici nu merită. Pe când Moș Iacob
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
chiar dacă nu te crezi în stare, chiar dacă nu știi cum, faci un ou. Poate nu de aur, dar - credeți-mă pe cuvânt - îl faci. That’s all folks! COOLTURISME Cui i-e frică de Halloween? Mădălina Cocea În copilărie, scobeam bostani rânjitori și îi dotam cu lumânări fără să am habar că mă plasez fix în mijlocul unei dileme culturale: de ce importă românii sărbătorile americane? Pe atunci, bineînțeles, America nici nu exista pentru noi, era ceva la fel de departe ca omul de pe lună
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
dotam cu lumânări fără să am habar că mă plasez fix în mijlocul unei dileme culturale: de ce importă românii sărbătorile americane? Pe atunci, bineînțeles, America nici nu exista pentru noi, era ceva la fel de departe ca omul de pe lună - important era ca bostanul să fie mai înfricoșător decât cel al vecinului de la scara alăturată. Între timp, America a apărut la televizor, ne-am pricopsit și cu un Sfânt Valentin care stârnește de ani de zile aceeași bătălie imaginară cu Dragobetele în jurnalele de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
personaje ale jurnalelor de știri. Anul trecut, în top au fost Donald Rumsfeld, Kim Jong Il, Borat, Lindsay Lohan, Lonely Girl 15 - vedeta YouTube - și Hugo Chavez. Asta pentru cei care, de Halloween, preferă să-și afișeze opiniile politice în locul bostanilor zâmbitori. Ce-a avut și ce-a pierdut » A avut: Autoarea irlandeză Anne Enright a câștigat anul acesta prestigiosul premiu literar Man Booker, pentru saga The Gathering, deși favoriți la pariuri erau scriitorii Ian McEwan și Lloyd Jones. Președintele juriului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
de zile când e lovit de har, cel puțin așa spune. Sub cuvintele astea se ascunde o teamă înfiorătore de moarte! 7) Rămâne mereu cititul. Dar sunt atât de puține cărți care m-au iubit! 8) Am pe masă un bostan, o lumânare (tot galbenă), trei bile și un ceas. Din ele s-ar putea face o poezie. Dar lipsește esențialul: pofta de a scrie. 9) Mă gândesc să-ți scriu odată o scrisoare formidabilă, în care să-ți explic de ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
de-o ureche. Când aproape că se liniștise, Molinari i-a relatat totul: — Pe zău meu, că io-s gagiu modern, nație dă om dân prezent; am trăit dân gros, da-mi place și să mă cugetez. Am băgat la bostan că am Întrecut d-acu iepoca materialistă; Împărtășaniile și buluceala inșilor la Congresu Euharistic ie pentru mandea dă sfântă și neuitată pomenire. Cum spuneați matale data cealantă și, pe zău meu, vorba nu v-a plutit oblic pă apa sâmbetei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
lung strada, îndeajuns de mare, încît să fie recunoscut și ferit de la distanță, cu pas larg, încît cîinele abia se putea ține după el. Purta pușca pe umărul sting, cu țeava în jos, pălăria țuguiată, caraghioasă pe creștetul lui de bostan copt plutea deasupra tuturor, nu vedea, nu auzea nimic decît foșnetul pădurii, care era la cîteva zeci da kilometri depărtare. Și dacă totul nu e decît o păcăleală, o cacealma? Basarab Cantacuzino și nebunii ăia de la Arsenal, Comitetul de la Vladia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Corniță Florentina, Istrate Veta. Începând cu anul 1980 Școala Racova-Șes avea să primească un dascăl de nădejde, învățătorul Bostan Valerian, care de fapt avea să continue drumul început de învățătorul Ioan C. Marcu, situând această școală printre școlile fruntașe. Învățătorului Bostan Valerian i se alătură, începând cu 1 septembrie 1986 și soția sa, Maria. O familie de dascăli harnici, buni gospodari, cu dragoste pentru profesia aleasă și rezultate frumoase. Capitolul V Ultimul popas - Școala de 4 ani Lețcana (1963-1968) În urma ieșirii
Un dascăl în memoria timpului by Mariana Tofan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91674_a_93225]
-
adînci și de luciul unor săbii sau cuțite pe fundul gropii. Îmi mai amintesc de o casă impunătoare din streșinile căreia curgeau flori mari, aurii și purpurii, iar doi bărbați cafenii, Înarmați cu niște pari groși care aveau cîte un bostan plin de țepi În vîrf, păzeau o ușă mare deschisă. Am mai văzut și un copil (aici culorile dispă reau, lăsînd locul nuanțelor de argintiu și cenușiu), culcat la pămînt, cu fața În sus și cu o cruce Înfiptă În
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ca și cum cineva l-ar fi pedepsit să nu se mai exprime ca toți oamenii, ci să vorbească într-o păsărească de genul celei pe care o folosesc copiii. Titlurile „fabulelor prefăcute“ (cum adică, „prefăcute?!“) sunt o dovadă în acest sens: Bostanul și-a izbit mintea de ochii fetiței, Bursucul se chinuiește să zboare cu aripile ursului, Vulpoiul a înghițit cu înaltă înduioșare un corb necrescut, Corbul mângâie nesățios clipa cea statornică, Tânărul hârciog și-a aprins aripi în suflet etc. Sunt
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Lasă-l în pace, Virgile, se amestecă iar Vlad. Tu nu vezi cît e de științific Bărzăunul?... savant, soro, nu te pune cu el! Uită-te la nasul lui cu picățele și-ți dai seama imediat cîtă știință poartă în bostan! În fața unor astfel de intervenții, Bărzăunul nu mai spuse nimic, pentru a nu-i stîrni iar pe toți împotriva sa și se mulțumi doar să arunce cu un putregai după o pasăre mare și neagră, de care nu mai văzuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
că ție-ți vine mai ușor. Tu ești băiat drăguț și... dacă te duci, îți dau... Dar nu mai apucă să spună ce anume îi dă, pentru că Nuțu cu ochii mari, deschise gura de parcă ar fi vrut să înghită un bostan și mai mult scînci vorbele decît le spuse: Nici dacă mă t-t-tai nu mă mai duc în p-p-pădure! Atunci cine să se ducă, eu? întrebă doctorul făcîndu-i lui Nuțu semne cu degetul la obraz. Dr-dr-dracul să se ducă, c-c-că eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
a lăsat cât m-a lăsat și apoi s-a oprit brusc, sătul de felul în care demonstram că am învățat lecția mamei. - Mă, băiete, mi s-a adresat tata, îți voi spune ceva și să-ți intre bine în bostanul ista cât ăi trăi și m-a ciocănit ușor cu degetul în cap. În oraș saluți doar pe cei care-i cunoști, nu pe toată lumea, cum faci tu acuma. Ai înțeles? Dau din cap afirmativ, dar tot mai scăpam câte
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
întorc și fug în direcție opusă. Sudoarea îmi curge șiroaie pe trup. E roșie. Nu e sudoare. Cercul câinilor se strânge. Îi aud din ce în ce mai aproape. Nu-i văd. Mi-i închipui pe după dune. Trupuri constelive și alungite, capete mari cât bostanul, gura băloasă, priviri turbate și tăioase ca cioburile de sticlă. Alerg. Cad. Mă târăsc. Mi-e frică. Mă ridic. Alerg. Mă împiedic. Nu mai pot. Soarele alb ca o roată cu spițe de nichel. Coboară. Spițe incandescente de nichel în
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]