725 matches
-
agricole era predominantă iar celelalte forme dețineau ponderi nesemnificative în totalul terenurilor agricole din România ( proprietatea de stat doar 1,04% din suprafața agricolă a țării, adică aproximativ 152312 Ha., iar cea colectivistă era inexistentă), la sfârșitul anului 1962 proprietatea colectivistă avea să devină forma predominantă, cu 64,8% din terenurile agricole, și împreună cu proprietatea de stat dețineau 94% din totalul terenurilor agricole ale țării. ( tabelul 3.10). Tabelul 3.10 Structura agrară pe forme de proprietate la sfârșitul anului 1962
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
țării. ( tabelul 3.10). Tabelul 3.10 Structura agrară pe forme de proprietate la sfârșitul anului 1962 Felul proprietății Structura agrară Suprafața agricolă Suprafața arabilă Mii ha % Mii ha. % Proprietatea de stat 4292,4 29,2 1724,8 17 Proprietatea colectivistă 9525,6 64,8 7732,2 78 Proprietatea privată 882,0 6,0 343,0 3 Sursa: P. I. Otiman Agricultura României la cumpăna dintre mileniile II și III, Timișoara, 1994 Odată cu adoptarea noii constituții în anul 1965 la 20
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
acestuia. Încheierea celui de-al doilea război mondial avea să aducă schimbări radicale în activitatea cooperației românești, ca dealtfel în întreaga viață economică, socială și politică a țării. 3. 3. 3. Alte reglementări privind cooperația Trecerea la agricultura de tip colectivist a fost hotărâtă la Plenara din 3-5 martie 1949 a CC la PCR, hotărâre care avea să se materializeze în Decretul nr. 133 /aprilie 1949. Acest decret a definitivat trecerea de la economia concurențială la economia de comandă, proces inițiat cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
înrăutățit, după înfăptuirea reformei în agricultură și trecerea la economia de piață în acest sector de activitate. În urma aplicării legii fondului funciar nr. 18/1991, legiuitorul a considerat că prin reconstituirea dreptului de proprietate asupra pământului și prin lichidarea agriculturii colectiviste (care s-a dovedit a fi ineficientă), se creează cadrul pentru dezvoltarea inițiativei private în agricultură, care să conducă la dezvoltarea și eficientizarea activității din acest sector de activitate. În realitate, prin reforma din 1991 s-a urmărit doar înfăptuirea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
ar fi avut acea pensie, n-ar fi avut cu ce cumpăra gaz, sare și chibrituri. Asist la inaugurarea colectivei din Priponești și văd crisparea și nesiguranța, jalea și amărăciunea celor care aveau să ducă traiul colhoznicilor sovietici... Mulți dintre colectiviștii forțați să se înscrie „benevol”, văzuseră cu ochii lor în timpul războiului ce trai și ce viață îndurau nefericiții din acea pare de lume!... M-am bucurat sincer pentru faptul că fusesem aproape izgonit din Priponești cu ani în urmă și
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
clarificare încă un factor. La urma urmei, tot proiectul început de la 1917 cu revoluția bolșevică avea drept ultim scop sau spunea: "Uite, domnule, noi vom crea modernizarea, dar nu sub forma dură a capitalismului occidental, ci cu o anumită blândețe colectivistă. Știm foarte bine că realitatea istorică a dus exact la contrariu. Ceaușescu, în mod caricatural, el și toată echipa lui, toată pătura pe care o reprezenta, au repetat acest lucru la un moment în care deja eșecul acestui program era
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
extindere și desfacere!Ă, dar și „ideologice și culturale”: resuscitarea marilor mituri istorice românești, până la caricatură, cu ideea, secretă - de altfel, tot mai puțin ascunsă! -, de a fonda o dinastie!... O contradicție in adjecto pentru un sistem și o ideologie colectivistă, comunistă, nu numai „antisovietică”, dar și profund anti-leninistă. Probabil, în ultimă instanță, paranoia puterii de care era posedat tot mai evident - generos și pervers alimentată nu numai de unii oportuniști locali, interni, dar și de unele mari state care, la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Dumitru Brătianu. O luptă crâncenă începe în jurul acestui proces. Guvernul întrebuințează mijloace disperate ca să poată obține condamnarea măcar a unui singur om politic din tabăra opoziției. Suntem în epoca în care liberalii de la guvern nu mai sunt numiți liberali, ci colectiviști. Porecla le-a venit de la un discurs pe care Eugeniu Stătescu l-a rostit la Târgoviște. La o întrunire publică a partidului liberal, Eugeniu Stătescu a spus: „Domnilor, noi, ca partid, suntem o colectivitate care lucrează pentru binele țării“ etc.
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
suntem o colectivitate care lucrează pentru binele țării“ etc. Din ziua aceea un ziarist glumeț a prins cuvântul și l-a întors în rău, iar par tidul liberal a purtat, după aceea, un lung număr de ani numele de partidul colectivist. În țară mai sunt exploatate în contra guvernului două chestiuni: agiul și naftalina. Agiul devenise o plagă; statul erea nevoit să plătească sume fabuloase pentru plățile în străinătate, comerțul erea supraîncărcat, iar Banca Națională trăgea foloase. Junimiștii tunau împotriva agiului, Menelas
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
civilă. Prefect al Poliției Capitalei e numit colonelul Algiu. [camera aleasă sub theodor rosetti] Alegerile dau, se înțelege, o mare majoritate partidului liberal-conservator, însă guvernul nu poate fi încântat fiindcă partizanii săi sunt foarte puțini. Caracteristicile acestor alegeri sunt: 1) Colectiviștii (adică partidul liberal condus de Ion Brătianu) deși bătut face, totuși, foarte bună figură în alegeri, căci, aproape peste tot, candidații liberali strâng de aproape pe candidații cari biruiesc. 2) La Iași, liberalii de toate nuanțele uniți și cu radicalii
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
socialiști: V.G. Morțun la Roman, Ion Nădejde la Iași. Mai triumfă și C. Dobrescu-Argeș la Argeș, care, deși nu e socialist, e primul deputat țărănist în Parlamentul României. La alegerile de balotagiu pentru Cameră triumfă liberalii disidenți uniți cu liberalii colectiviști. La Iași, Mihail Kogălniceanu, la Dolj, ștefan Pleșea, la Prahova, C. Enescu și Radu Stanian, C.T. Grigorescu și C. Micescu. Apoi la Senat sunt aleși, la Craiova, Gheorghe Chițu, la Iași, prințul Grigore Sturdza și la Prahova, P.S. Aurelian și
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
mare greutate, am putut circula între Bulevard și strada Sf. Ionică. Brătianu acum erea numai Vizirul. Din cauză că regele Carol păstrase pe Ion Brătianu 12 ani la putere ziarele din opoziție nu-l mai scoteau din această poreclă. Liberalii ereau numiți colectiviști, iar șeful lor Vizirul. Banchetul de la 14 martie părea că adeverește această calificare. Dar acest banchet erea un banchet de adio, fiindcă atât rezultatul alegerilor cât și excesele de la 14 și 15 martie grăbiră căderea regimului liberal. (Id., ibid., p.
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
nr. 11 985, 25 februarie 1923, p. 1.) Pagina 200 Informații despre Eugeniu Stătescu și alți fruntași liberali: Eugen Stătescu, ministrul Justiției, este unul dintre cei mai combativi și trece drept un om foarte veninos. Lui i se datorește epitetul „colectiviști“ dat liberalilor. Într-o zi, la Cameră, răspunzând unei interpelări, a spus că membrii partidului liberal formează o colectivitate care lucrează pentru țară. De a doua zi cuvântul a fost răstălmăcit. și cel puțin treizeci de ani după aceea liberalii
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
că membrii partidului liberal formează o colectivitate care lucrează pentru țară. De a doua zi cuvântul a fost răstălmăcit. și cel puțin treizeci de ani după aceea liberalii n-au mai fost cunoscuți în politica internă decât sub numele de „colectiviști“. Se înțelege că, afară de câțiva inițiați și de ziaristul care a făcut cel dintâi zeflemeaua, toată celalaltă masă de oameni n-a știut niciodată de ce liberalii purtau această poreclă. Apoi ereau capetele de turc, adică acei liberali ale căror nume
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
A mai tolera în condițiile actuale influența sa nefastă este a voi să vedem țara subjugată și politicește și economicește. Trebuie deci ca opoziția să agiteze și să lumineze țara asupra provizoratului cu Austria, trebuie să înfierăm procedeurile infame ale colectiviștilor și să arătăm pe Rege cine este și ce voiește. Dacă opoziția nu are curagiul să facă aceasta îi vom zice că este nedemnă de sarcina ce și-a luat. (Lupta, an. IV, nr. 218, 1 aprilie 1887, p. 1
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
credincios cotitura săvârșită de temerarii care au avut de lepădat 20 de secole de prejudecăți, înainte de a-și schimba obiala și umilința pe vestmânt nou și pe demnitate! Trebuie să aducem în viața scriitorului o primăvară asemenea primăverii din viața colectiviștilor, ca această primăvară a firii, care întinde lumină nouă peste țărmurile Pontului Euxin. Mereu avem a învăța de la mulțimile care ne oferă totul cu nespusă generozitate. Consfătuirea aceasta e o academie vie a realității și a adevărului.“ (România liberă, 6
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
His master’s voice (nota V. I.) „...Iată, însă, că în această primăvară, glasul partidului a răsunat din nou cu același avânt și aceeași gravitate chiar în Constanța, glasul partidului a fost întărit de glasul a mii și mii de colectiviști care au statornicit pe meleagurile celui mai vechi pământ al țării, pe deplin, lumea cea nouă. ...În aceste zile, glasul Partidului n-a răsunat numai aici, la Constanța. El este purtat de vântul acestei primăveri peste toată țara. El răsună
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
care se desființează sovromurile; 1955: prin sistemul cotelor în agricultură (se obțineau: 44% din producția de grâu; 29% din cea de porumb; 32% carne și 40% lapte); 23 august 1955: 26% din suprafața arabilă a țării este integrată în structurile colectiviste; 1956: se desființează ultimul sovrom - SOVROMCUARȚ iar 683.509 familii sunt colectivizate; februarie 1957: este desființat Ministerul Colectărilor (ca urmare a revoltelor țărănești); 1958: reluarea schimburilor comerciale cu Occidentul (și ca urmare a retragerii armatei ruse staționate în România din
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
509 familii sunt colectivizate; februarie 1957: este desființat Ministerul Colectărilor (ca urmare a revoltelor țărănești); 1958: reluarea schimburilor comerciale cu Occidentul (și ca urmare a retragerii armatei ruse staționate în România din 1944), 1.760.000 familii integrate în structurile colectiviste, răscoale violente a țăranilor în mai multe județe; 1959: regiunea Craiova avea 75% din localități colectivizate; 1961 - 5 septembrie: Dej declară la Budapesta că peste 86% din suprafața arabilă a țării și din numărul total al familiilor țărănești fac parte
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
în carne și oase, avertizat mereu că «poporul nostru vrea», «poporul nostru respinge», «poporul nostru e hotărât» etc, a devenit una din armele preferate ale puterii comuniste pentru a-și impune voința. Întoarcerea în Europa presupune ieșirea din inerțiile mentalității colectiviste, ostile individului, ruperea cu tendința, binecunoscută, spre uniformitate, spre monotonie, spre disciplină gregară. Comunismul în viziunea filosofului român Petre Țuțea apare într-o formă mai concisă dar și mai plastică: „Ca să constați că e incapabil comunismul de guvernare, nu trebuie
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
centrul imperiului s-a dezagregat, când Gorbaciov însuși nu mai este altceva decât o epavă politică, este greu de imaginat că România va deveni unica excepție, unica țară fostă comunistă în care să se încerce o strategie politică neosocialistă și colectivistă complet lipsită de șanse de succes. Nu neg că domnii Iliescu și Bârlădeanu au asemenea intenții. Ceea ce mă îndoiesc este că ei vor izbuti să ofere altceva decât dovada sterilității flagrante a viziunii lor politice marcat birocratice și etatiste.” Tot
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
la 16.000 ha în 1970, ajungând la 19.000 ha în 1978. Și producțiile de struguri au sporit, cum era firesc, recoltându-se în 1978 cantitatea de 8.844 kg/ha de pe 1.233 ha. În sectorul zootehnic, țăranii colectiviști dețineau în întreg raionul peste 15.000 taurine, din care aproape 5.000 vaci și juninci, 11.000 porcine, 64.000 ovine și peste 110.000 păsări. Statul socialist a aplicat și aici programul de sistematizare a orașului, demolând clădiri
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
absorbită de către micile întreprinderi private. Numai o restructurare suplă și progresivă a industriei, controlată de către stat, poate asigura o repartiție armonioasă a populației active și păstrarea unui echilibru social. Trebuie avute în vedere forme de organizare intermediare, care scapă principiilor colectiviste și planificării, dar care rămân cel puțin în parte în mâinile statului. Nu se pune problema eliminării micilor întreprinderi private, ci doar a limitării numărului lor, neputându-se lăsa în seama acestora toate perspectivele de dezvoltare. Toate întreprinderile, fie că
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
regularități cu o finalitate comunitară și într-un cadru referențial prestabilit. Dificultatea situării totalitarismului într-un asemenea unghi de analiză este evidențiată printr-un paradox care, deși se înscrie în natura regimului 62, nu devine manifest decât după 1989: totalitarismul, colectivist și internaționalist prin vocație, totalitarismul a fost cel mai eficace producător istoric de individualism și de naționalism. De fapt, cum pot coexista în același teritoriu social individualismul și naționalismul, două atitudini care, într-o logică liberală, sunt mai curând ireconciliabile
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
a întregii omeniri. Nu a fost ușor pentru mine să-l suport, adeseori căutând să mă convingă că absolut totul trebuia schimbat pe plan social-politic și că trebuia să ne întoarcem și să rămânem în Europa, aruncând la coș ideile colectiviste ce ne veneau din ce în ce mai insistent din Țara Sovietelor. Era inutil acest discurs aproape zilnic al poetului, pentru că și eu gândeam la fel. Caraion, în afara spațiului oferit de săptămânalul "Lumea", mai scria articole și eseuri de o violență nemaiîntâlnită și în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]