576 matches
-
extravagantă. Există trei umflături mari în nas, cu denivelări asemenea scoicilor, care amestecă și răsucesc fluxul de aer ce intră în organism, astfel încât acesta să devină „turbulent” și să acopere o suprafață interioară mult mai mare. Aceste protuberanțe nazale, numite „cornete”, au și rolul de a încălzi și a umecta aerul care pătrunde în nări, astfel încât acesta să nu irite plămânii sensibili din cauză că este prea rece sau prea uscat. Acesta este motivul pentru care persoanele ce trăiesc în zone cu climat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
climat rece, nordic sau uscat, de deșert, au nasul lung și proeminent, cu nări înguste: aerul rece și/sau uscat din mediul lor pătrunde în cavitatea nazală mai încet și trebuie să acopere o distanță mai mare de-a lungul „cornetelor” calde și umectate înainte de a pătrunde în plămâni. În schimb, locuitorii din zone cu temperaturi ridicate și cu unclimat umed au tendința de a avea nasul scurt și turtit, cu nări largi, deoarece aerul pe care îl respiră este deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
turtit, cu nări largi, deoarece aerul pe care îl respiră este deja cald și umectat. În zonele cu un climat rece și/sau uscat, adepții taoismului trebuie să expire întotdeauna pe nas, pentru a reda căldura și lubrifierea împrumutată de la „cornete” în timpul inspirației, prin intermediul căldurii și umidității din plămâni. În zonele cu un climat cald și umed, expirația pe nas nu este numai permisă, ci uneori de preferat, ca metodă de a elimina căldura excesivă din organism. Întreaga cavitate nazală este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
de a izbucni în afară sub forma unei rafale explozive înseamnă că ați reținut-o prea mult timp. Pe vreme rece și uscată, expirația trebuie să fie realizată întotdeauna pe nări, pentru ca aerul să redea căldura și umiditatea împrumutate de la „cornetele” nazale în timpul inspirației. Totuși, în condiții climatice calde și umede, puteți opta pentru expirația pe gură, care mărește cantitatea de toxine eliminate, permite o evacuare mai completă a aerului și ajută la eliberearea căldurii corporale excesive. Dacă mențineți limba apăsată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
puțin pentru moment, nu dădea semne de Întunecare. Așa ceva aveau și ei În cămară pentru noaptea Anului Nou. Cu aromă de pesca, În cinstea fiului lor. 30. Vindea Înghețată oricui, dar cu plăcere doar elevelor de la liceul Marianum. Le Întindea cornetele printre barele de metal ale gardului mereu proaspăt vopsit de parcă rugina ar fi amenințat și trupurile tinere și zvelte ale fetelor. Stăteau cuminți Într-un rând care Începea lângă platanul Înalt și primeau cu sfială dar și cu o abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
formația cânta cu foc, iar eu nu știam ce să fac. Kay mi-a spulberat nesiguranța. M-a sărutat ușor pe buze și mi-a șoptit: — Te iubesc, Dwight! O grăsană mă apucă și-mi suflă în față cu un cornet înainte să reușesc să-i răspund. Ne-am întors acasă pe autostrada Pacific Coast, într-o coloană de mașini lungă, cu șoferi veseli, care claxonau de zor. Când am ajuns acasă la ei, mașina mea n-a vrut să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe pupilă În brațele fiului ei, iar tutorele să exploateze situația prin șantaj. În final, era demascat de o doamnă Vibert cu o moralitate renăscută și totul se termina cu bine. Era o comedie. Fenimore ascultă, Încruntându-se concentrată. Folosea cornetul acustic, Înclind capul pentru a-i mări eficacitatea. La sfârșit, decretă că piesa era „foarte neobișnuită“. — N-ai prea râs, spuse el. — Am râs interior. N-am vrut să pierd nimic. Compui dialoguri minunate, Henry. — Îți mulțumesc, Fenimore. — Dacă oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
poarte de grijă. Fie că era efectul atmosferei de la Oxford, sau al calității mâncării subtilizate de la masa mai-marilor de la Exeter, Fenimore părea Într-o dispoziție neobișnuit de bună. Cine era doamna mărunțică și vioaie cu care stăteai de vobă, cu cornetul auditiv? Îl Întrebă ulterior William, În timp ce se Îndreptau, Într-o trăsură, spre De Vere Gardens, iar când Henry Îi răspunse, continuă: Zău? Celebra romancieră? Mi-ar fi plăcut să dau mâna cu ea. Henry simți o undă de regret că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
o zi Înainte. În lipsa altui subiect de discuție, făcu un comentariu pe această temă; dar peronul răsuna de zgomote - fâsâitul aburului, clopote, fluiere, strigăte, blesteme și chiar, la distanță, o orchestră - și Fenimore nu păru să Îl audă. Nu avea cornetul acustic la Îndemână. Când ne mai vedem? Îl Întrebă. Nu știu... poate la toamnă. Îmi place să văd câte ceva din Italia În fiecare an, dacă pot. Iar Veneția este oricând un punct de atracție. — Ce? zise ea, făcându-și mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și pavată în pietre de râu. Genel deschise portiera taman în vecinătatea unui moșulache ferchezuit, imobil, cu mustățile răsucite în formă de gondolă, la vestă cu ceasornic cu lănțug de tinichea, scos santinelă, lângă o oală de sarmale, plină cu cornete de semințe de dovleac. - Mușchiulosule, băgă clanța Țaca, găsesc eu la numărul 244 pe... numita...? (Și chiombindu-se în bilet) Pe numita Maria O. ...nu ...Maria C. Nicolici? - O găsești unde vrea ea, articulă centenarul cu greutate. - Dacă-mi zici, la
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ți pasă? Frige-o normal!... Du-mă unde și-a înțărcat dracul copiii! Au fript-o normal, încă jumătate de oră, prin babilonia și prăfăria întregului centru istoric al Bucureștilor. Genel resimțea persistent cum limba solzoasă a Procletului îi linsese cornetele osoase ale cavității nazale, îi desfundase sinusurile și canalele, îi ondulase cartilagiile. Și, ieșindu-i pe partea cealaltă, i se așezase, mușchi tegumentos, să zacă alături de limba sa, precum doi dulăi somnoroși, pe planșeul vascularizat al cavității bucale. Pe la ora
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
dintr-o nepăsare față de adevăr tipic balcanică, se mințiră și se liniștiră, fiecare în sinea lui, că ăia ar putea fi foarte bine mama, tatăl și frații lui Radu. 298 DANIEL BĂNULESCU două-trei bricege, nu puteau deschide focul decât cu cornete din hârtie de ziar. Era un cerc vicios. Măturară câteva case de bătrâni, cuprinși și înstăriți în regimul ălălalt, prin angaralele cărora s-ar fi așteptat să dibuie "și vreo câțiva pui de arme de foc". Sosiră însă 40 de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Nu te zgu", cumetre! Răgușea. Țăranii, neîncrezători. Le-ar fi trebuit praful străinului, că-i sugeau lighioanele, dar de unde să știe ei că e bun? În cele din urmă, caramangiul înșfăca pe câte unu! și-i punea în mină un cornet făcut la iuțeală de degetele meștere ale lui Paraschiv, plin vârf, și striga: - Ia-l, unchiule! De pomană ți-l dau, dacă n-o fi bun. Gorobetele scotea doi lei și-i așeza în palma celui tânăr. Veneau și ceilalți
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
meștere ale lui Paraschiv, plin vârf, și striga: - Ia-l, unchiule! De pomană ți-l dau, dacă n-o fi bun. Gorobetele scotea doi lei și-i așeza în palma celui tânăr. Veneau și ceilalți pe urmă. Cereau câte două cornete. - Ia, nu te-nghesui! Se înveselea Paraschiv văzîndu-i așa proști. Să mai fi avut un sac . de vânzare, că țăranii erau ca oile: până puca să cumpere unul, că pe urmă curgeau! Când terminau sacul, o ștergeau prin mulțime, după ce
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
despre toate acestea vorbește, pe larg, cartea lui Barbey d’Aurevilly, Du dandysme et de George Brummell, care, În traducere integrală, deschide antologia din a doua parte a volumului nostru. Să reținem totuși câteva episoade ale pasionantei sale biografii. Din cornet de husari În regimentul prințului de Wales, foarte tânărul Brummell ajunge În doar doi ani căpitan. Părăsește Însă brusc armata și, instalat la Londra, Într-un apartament nu atât opulent, cât de un lux rafinat, rupe relațiile cu propria familie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
care Îi era predestinat. A fascinat prin ce avea spiritul mai superficial; nu sârguința minții Îl făcea superior celorlalți, ci felul de a se purta În lume. Plecând de la Oxford trei luni după moartea tatălui său, Brummell s-a Înrolat cornet În Regimentul al X-lea de husari, comandat de prințul de Wales. Mulți s-au străduit să explice atracția atât de vie pe care Brummell i-a inspirat-o brusc acestui prinț. S-au povestit chiar anecdote care nu merită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
o femeie. Nu există oare prietenii ce-și află rădăcinile În tot ce ține de corp, de grația exterioară, așa cum iubirile se leagă de suflet, de acel farmec inefabil și tainic? Aceasta a fost prietenia prințului de Wales pentru tânărul cornet de husari: sentiment care era și senzație, singurul, probabil, care a putut Încolți În străfundul unui suflet obez, care fremăta de dorință. De aceea, rarele favoruri pe care un lord Barrymore, G. Hanger și atâția alții le smulgeau prințului s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
simțit de la bun început că mă privește cu multă... Cum să vă spun?... Multă îngăduință. ― Nu vă înșelați, râse Cristescu. Vorbește mereu de dumneavoastră... ― Adevărat? Ochii bătrânei se aprinseră brusc. Luă un ziar de pe scrin și improviză la iuțeală un cornet. Deșertă înăuntru coșulețul cu fursecuri și un pumn de migdale și i-l întinse. ― N-o să vă fie prea greu, domnule maior, nu-i așa? Vreau să știe că m-am gândit la el. Își frânse degetele încurcată. Am fost
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
stradă. Alaltăieri, nu înțeleg cum s-a întîmplat, m-am întors brusc și l-am văzut. Am avut sentimentul că mă evită... O impresie, acum îmi dau seama. Bătrânețea te face îngrozitor de susceptibil... În stradă, Cristescu izbucni în râs. Băgă cornetul în buzunar și deschise umbrela. La geam, Melania Lupu îi făcea semne luîndu-și grațios rămas-bun. Abandonă pila de unghii, făcu aparatul de radio mai încet și ridică receptorul. Recunoscu glasul femeii din confesional. ― Domnul inginer Ionescu? ― Da. ― Pregătește-te pentru
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Corina se ridicase pe taburetul așezat pe masa din mijlocul casei și se chinuia să înlocuiască becul ars, din tavan. Scundă fiind, iar tavanul prea sus pentru statura ei, nu putea face singură treaba pentru care se urcase pe taburet. Cornete dormea, pe fotoliu, cu fața în sus, cu picioarele răscăcărate, cu mâinile larg date în lături, ca un broscoi. Nu sforăia tare. Din când în când icnea. și-și trăgea răsuflarea, mai adânc, și o lua de la capăt. Mai întâi
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
i-o sugă, apoi pleca din nou. Poate era mai bine așa. În seara morții lui Annick, vremea se Încălzise, era foarte plăcut. Era abia sfârșitul lui martie, Însă era deja o seară primăvăratecă. La patiseria tunisiană, Bruno cumpără un cornet lung plin cu migdale, apoi coborî pe cheiul Senei. Difuzoarele de pe un vaporaș turistic umpleau aerul, pereții catedralei Notre-Dame reverberau ecoul. Bruno Își mestecă până la capăt prăjitura cleioasă, unsă cu miere, apoi, Încă o dată, simți un viu dezgust de el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
pisici rămase de la ospățul câinilor. Mă gândesc că și eu am copilărit printre blocuri în construcție, împușcam cu injectoarele șterpelite de la tractoare, aveam fața ciupită de flacăra iscată de pucioasa din capetele chibriturilor, mă ascundeam printre grămezile de cărămizi, suflam cornete de hârtie cu ace în vârf prin țevi lungi de plastic - dude, cum le ziceam noi -, dar n-am avut norocul să trăiesc în cartiere așa de spectaculoase. Păi noi până prindeam un șobolan ca să-l prăjim sub un burlan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
a populației minore care-și uită de sarcini și rămâne cu gura căscată la lada cu cireșe până când câte unul din părinți se hotărăște să vină să-l răscumpere pe fiecare copil plătind țăranului cinci lei și luându-i un cornet mediu de cireșe. Întâmplarea devine declanșatorul unei serii de evenimente neașteptate, dar care se dovedesc a fi fost minuțios pregătite dinainte. Între ușile deschise ale unei Dacii se Întinde o sfoară pe care se agață mai multe „mileuri“ croșetate. Cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Hazardul, se zice, a făcut ca zarurile mele să arate doispreze în loc de șapte. Pentru a descompune, din punct de vedere fizic, acest fenomen, ar trebui să ai ochi destul de buni ca să vezi felul în care au fost introduse zarurile în cornet, mișcările mîinii, mai mult sau mai puțin puternice, mai mult sau mai puțin repetate, care le fac să se învîrtească, să se rostogolească și care imprimă zarurilor o mișcare mai vie sau mai lentă: iată cauzele care, luate în ansamblu
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
enorm, dar după cum observați, ne-am aliniat la prețurile europene. Prețuri tricolore n-aveți? Avem. Plătiți în euro.De acord? Da. Dar n-aveți oarece facilități? Sigur c-avem. La fiecare două sticle de șampanie beneficiați gratuit de câte un cornet cu semințe de bostan. Apoi, din punct de vedere bancar, plătiți în 36 de rate cu doar 25 la sută dobândă pe an plus un comision de fidelitate de 7 la sută. E și o micuță problemă. Pentru fiecare dintre
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]