13,563 matches
-
rog, nu este o glumă ! Polițistul reveni în cabinetul lui Voinescu și acesta își luă trusa medicală pentru a pleca împreună, conduși de Gabriel. Au luat-o pe o străduță din spatele Maternității, urcând spre o zonă păduroasă. Omătul acoperise complet crengile copacilor și datorită frigului, înghețaseră, dând un aspect feeric locului. Așa, cu frunzele încremenite în gheață, peisajul părea mirific, încât părea că, oricând, ar putea apărea din tufișurile dese, Zâna zăpezii. Mergeau toți pe poteca mărginită de copaci și arbuști
“CRĂCIUN AL COPIILOR STRĂZII” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1821 din 26 decembrie 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1451151404.html [Corola-blog/BlogPost/370118_a_371447]
-
om se naște sub semnul unor „arderi” din părinți și strămoși care au contribuit prin energia lor la nașterea, îmbogățirea ori doar la întreținerea tradițiilor , a culturii specifice poporului din care face parte. „Memoria, ca salcia se apleacă/ Răcorindu-și crengile/ În râurile mele interioare/” (Eu, asemeni lui Hermes). Cred că avem datoria dictată de acel câmp al subconștientului, să punem în lumină ceea ce înaintașii noștri au reușit să clădească în spirit - dintr-o înaltă și curată simțire - și să ne
TAINA SCRISULUI (38) – SCRIEREA, CALE DE SALVARE A SUFLETULUI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 661 din 22 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_taina_scrisului_38_elena_armenescu_1350957353.html [Corola-blog/BlogPost/346352_a_347681]
-
calzi, ca de ceai, ies din fornăitul cailor și din cumințenia pământului. Miresme de toamnă, fiori de melancolie și doruri ce dor pătrund discret, ca un gând de poet, printre frunzele îmbolnăvite, îmbătrânite, ce încă nu s-au desprins de pe crengile tot mai moarte, de prin visele tot mai deșarte, ale copacilor, bieții de ei, îmbătându-le cu parfumul de vin roșu și de nemărginire cules de pe struguri și de pe moaște de sfinți autumnali. Stoluri de cocori și de prime iubiri
DIMINEAŢĂ DE TOAMNĂ de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2089 din 19 septembrie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1474287261.html [Corola-blog/BlogPost/361048_a_362377]
-
nr. 369 din 04 ianuarie 2012 Toate Articolele Autorului Ștefan Marinescu: "Amintirile unui nou născut" BUNICII CROITORI " Nu știu alții cum sunt, dar eu, când mă gândesc la locul nașterii mele, la casa părintească din Humulești..." așa își începea Ion Creangă "Amintirile din copilărie", carte care - după unii - reprezintă copilăria copilului universal. În dulcele grai moldovenesc, acest "peisanissimo figlio di Humulești", astfel numit de Luigi Salvini, avea să ne aducă aminte cât pierdem pe această lume, atâta timp cât câștigăm TOTUL, dar ne
BUNICII CROITORI de JIANU LIVIU în ediţia nr. 369 din 04 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Bunicii_croitori.html [Corola-blog/BlogPost/361773_a_363102]
-
decat atât - ajunși la vârsta înțelepciunii, văd lumea cu ochii copiilor ; pentru că această carte reprezintă amintirile unei fetițe, din lumea sufletelor din care vine, până în clipa când bunicii-îngeri și cronicari devin de prisos în a-i scrie amintirile. Așa cum Ion Creangă își nara amintirile, la persoana I-a, Andreea își istorisește și ea - cu pana de cronicari hipersensibili și fabuloși a bunicilor - trăirile. Fetița descoperă permanent o lume nouă, care îi îmbracă sufletul ca o haină. Uneori, mai strâmtă, alteori, prea
BUNICII CROITORI de JIANU LIVIU în ediţia nr. 369 din 04 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Bunicii_croitori.html [Corola-blog/BlogPost/361773_a_363102]
-
a aceleiași instituții (1990). Începând cu anul 1975 a lucrat în calitate de profesoară, director adjunct pentru educație, apoi primar, în două legislaturi, al comunei Bahmut, raionul Călărași (1981-1986), apoi inspector școlar în cadrul Ministerului Învățământului (1986-1990) și lector la Universitatea Pedagogică Ion Creangă (1989-1990). În calitate de inspector în cadrul Ministerului Învățământului contribuie la introducerea sistemului de învățământ românesc în Republica Moldova, iar în anul 1990, în funcția de prim-director, fondează Liceul român-englez „Mircea Eliade” din Chișinău, prima instituție de acest gen din sistemul preuniversitar. Este
DESĂVÂRŞIREA ESTE VISUL MEU CEL MARE ! de RAIA ROGAC în ediţia nr. 1952 din 05 mai 2016 by http://confluente.ro/raia_rogac_1462434318.html [Corola-blog/BlogPost/378835_a_380164]
-
la câmp cu Agheasmă este și tradiția ruperii unui băț în pomii fructiferi, ornat cu motive populare. Semnificația acestui băț are o conotație agrară, dar ea reprezintă belșug de roade, pentru că așa cum se rupe bățul, așa să se rupă și crengile copacilor cu rodul lor. Acest băț numit „colendă“, sculptat cu motive populare, iar în vârf având ațe de lână colorate, este purtat de către copii atunci când merg cu colindul de Crăciun, bătând cu el în pământ pentru a-și anunța sosirea
CÂTEVA ÎNVĂŢĂTURI, INDICII ŞI REFERINŢE, NECESARE ŞI UTILE, DESPRE TAINA SFÂNTULUI BOTEZ CÂT ŞI DESPRE APA SFINŢITĂ SAU AGHEASMA – MARE ŞI MICĂ by http://confluente.ro/stelian_gombos_1451898437.html [Corola-blog/BlogPost/369681_a_371010]
-
toată noaptea de Ajun. La români, împodobirea bradului se aproximează a fi început odată cu anul 1866, ca un simbol al vieții veșnice, ca o dăruire pe Pământ a lui Dumnezeu, a nemuririi și ca o prețuire din partea lor: Pe-o creangă de brad, / Pe-un verde răsad, / Se arată-n zori / Colindețe-flori, / Maica le strângea / Multe aduna, / Flori de rugăciuni, / Crenguțe-minuni, / Pruncului le da, / Pat Îi împletea, / Leagăn Îi făcea / Și dulce-i cânta: / Fiule Născut, / De rău neștiut, / Primești rugăciuni
OBICEI ŞI SENS ÎN RITUALUL DE ÎMPODOBIRE A BRADULUI ÎN AJUNUL CRĂCIUNULUI de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 1441 din 11 decembrie 2014 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1418284594.html [Corola-blog/BlogPost/372750_a_374079]
-
plecat înspre pădure. Era început de iarnă, frig și soba lui de lut, Nu văzuse încă focul, deci, țiganul abătut, S-a decis să fure vreascuri în pădurea de pe deal. Avea el un loc anume, unul foarte special, Plin de crengi uscate bine ce mai cad de la copac. Când, în față îi apare unul mare, un malac, Ce c-o voce tunătoare îl întreabă îmbufnat: -Ce cați în pădure cioară? Ai venit iar la furat? -Ce să fur dom’ păduraru? Nu
ȚIGANUL... de NICOLAE STANCU în ediţia nr. 1678 din 05 august 2015 by http://confluente.ro/nicolae_stancu_1438797960.html [Corola-blog/BlogPost/380198_a_381527]
-
alias monahia Benedicta de la Văratec) a rămas pe vecie Doamna Literaturii române, pentru că inima Domniei sale bate mai tare la rezonanța cuvintelor România, român, românism, pentru că s-a născut în județul mănăstirilor Neamț, Agapia, Sihăstria, Secu, și al Humuleștiului lui Ion Creangă, pentru că, deși pleacă adeseori peste mări și țări, ca ambasator cultural al României, revine la fel de des în patria sa natală, la locuința din județul mănăstirilor Cozia, Frăsinei, Bistrița, Arnota, și al lui Antim Ivireanu lori Anton Pann. Ligya Diaconescu mai
STARPRESS 2017 de FLORIN T ROMAN în ediţia nr. 2250 din 27 februarie 2017 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1488191479.html [Corola-blog/BlogPost/340219_a_341548]
-
zis: „Părinte Teodul, te rog să-mi cumperi un pachet cu hârtie de scris și cerneală. Îmi trebuie să scriu ceva !"„Să vă cumpăr și condei, preasfințite ?" „Nu, a zis el, adu numai niște penițe". Apoi, arătând cu mâna spre crengile brazilor, a zis: „Ia uită-te câte condeie mi-a dat Dumnezeu!" Apoi l-a întrebat duhovnicul: „Unde și când să vă aduc hârtia ?" Iar fericitul episcop i-a răspuns: „Nu te îngriji de aceasta, are grijă Domnul de toate
SFÂNTUL IOAN, EPISCOPUL CEL MINUNAT de ION UNTARU în ediţia nr. 289 din 16 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sfantul_ioan_episcopul_cel_minunat.html [Corola-blog/BlogPost/342507_a_343836]
-
Primăvară port în suflet Și mă țin după al ei umblet. Soarele îmi e aproape Să mă mângâie pe pleoape Alung Norii și Furtuna Și în vers mă joc cu Luna! Din frunzișul care cade Simt cum viața încă arde... Crengile ce se usucă Poartă un dor ce-i pus pe ducă! Zvonuri vin și zvonuri pleacă Cu-n toiag de promoroacă... Am doar miriștea cu mine Și un stup plin cu albine... Primăvară vreu să fiu Cât nu este prea
PRIMĂVARĂ de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1784 din 19 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1447911605.html [Corola-blog/BlogPost/375090_a_376419]
-
și de altfel nu ei și-au dorit-o! În dorința de a o păstra, Eva, harnică și gospodină din naștere, le-a luat și le-a spălat înainte de a reveni la portul lor și le-a așezat pe niște crengi ale pomilor din jur. La cea mai mică adiere de vînt, cădeau pe jos fiind prea mici și atunci, spre a nu trebui mereu să le spele, fire inventivă, cu o minte ascuțită din naștere, cu un simț al observației
ADAM ŞI EVA LUI de BERTHOLD ABERMAN în ediţia nr. 1285 din 08 iulie 2014 by http://confluente.ro/Berthold_aberman_1404817996.html [Corola-blog/BlogPost/349181_a_350510]
-
Acasa > Strofe > Introspectie > UN ALBUM DE SUFLET Autor: Ion I. Părăianu Publicat în: Ediția nr. 1550 din 30 martie 2015 Toate Articolele Autorului UN ALBUM DE SUFLET Sub crengile grele de flori, Acum în miez de primăvară, Pe-o bancă stau de-atâtea ori Cu un album, a câta oară?! Nu număr ore, zile, luni; E o durere ce mă cheamă Într-o iubire de străbuni, De frați, te
UN ALBUM DE SUFLET de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1550 din 30 martie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1427728203.html [Corola-blog/BlogPost/340984_a_342313]
-
permanent fiind îndrăgostită de oameni și de natura din jur. Viața din prejmă îi vorbește sufletului ei - și copacii în felurite ipostaze, și zidurile caselor cu patina vremii, și interioarele, covoarele, vasele din ceramică, cerul - cu care uneori dialoghează prin crengile copacilor... Am revăzut cu aceeași încântare „Casă la țară”. Mi s-a lipit de suflet! Cum mai scrisesem, această casă obosită, cu fațada din vremuri mai vechi, cu peretele scorojit, cu o patină a timpului care ar trebui să indispună
O NOUĂ EXPOZIŢIE DE PICTURĂ A LIANEI SAXONE-HORODI de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 416 din 20 februarie 2012 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_euforia_de_a_exista_roni_caciularu_1329745352.html [Corola-blog/BlogPost/346789_a_348118]
-
soțul Veronicăi. Este poftit în salonașul literar al V. Micle, din casă rectorului. Preda germană la Institutul Academic. 1875 Numit de Maiorescu revizor școlar pentru județele Iași și Vaslui, vizitează multe școli și face rapoarte detaliate. Se împrietenește cu Ion Creangă. Dragostea pentru Veronica se amplifică. 1876, 15 august Moare “dulcea mama” Raluca, înmormântând-o la Ipotești. Revenit la Iași e, până în 1877, redactor la Curierul de Iași (100 de lei lunar). 1876 Părăsește redacția, în urma unui conflict cu cei de la
Mihai Eminescu este propus pentru canonizare by http://www.iasi4u.ro/mihai-eminescu-este-propus-pentru-canonizare_2010/ [Corola-blog/BlogPost/95671_a_96963]
-
la Sanatoriul Ober-Döbling. Apare prima ediție a poeziilor lui Eminescu, îngrijita de Maiorescu. 1884-1885 Locuiește la Iași. Călătorește în Italia (cu Chibici). Apoi face băi la Liman, lângă Odesa. 1886 Este internat la ospiciul de la mănăstirea Neamț, unde îl vizitează Creangă. 1886-1888 Locuiește la Botoșani, îngrijit de sora să paralitica Harieta. În vara lui 1887, e dus la băi, la Hall, aproape de Insbruck. 1888, aprilie Pleacă de la Botoșani la București, unde V. Micle îl ia pentru îngrijiri medicale. 1889, februarie Internat
Mihai Eminescu este propus pentru canonizare by http://www.iasi4u.ro/mihai-eminescu-este-propus-pentru-canonizare_2010/ [Corola-blog/BlogPost/95671_a_96963]
-
de 36 de ani, înalt bine legat, privește prin geamul termopan al apartamentului situat la etajul 3, lumea de afară. De altfel,ochii săi de un albastru intens doar pipăie atmosfera dezolantă a orașului dar nu observă nimic din zbuciumul crengilor golașe ale teilor care se caută ca niște frați, împreunându-și mâinile rebegite, ci doar scanează viermuiala dezordonată a oamenilor sau mișcarea silențioasă ori scrâșnită a pneurilor mașinilor pe asfaltul umed. Din când în când tresare la zgomotul înfundat al
CUIBUL VISURILOR, DE MARINEL GÎLCĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1880 din 23 februarie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1456255738.html [Corola-blog/BlogPost/383933_a_385262]
-
se întrepătrund și sunt analizate în paralel pentru sublinierea caracterului fiecăruia ca o litografie neagră de ținută umoristică, după cum spune George Călinescu) - „Tudorică” (povestire care se apropie de literatura populară și care va precede lucrarea „Ivan Tubincă” a lui I. Creangă. Prin farmecul si ironia folosită, dar și prin meticulozitatea detalierii amănuntelor, pare o alegorie a societății contemporane scrierii sale. Această povestire, apărută în 1844 în revista Propășirea, a contribuit la suspendarea revistei și la izolarea autorului la mosia sa); În
C. NEGRUZZI de OVIDIU DINICĂ în ediţia nr. 1644 din 02 iulie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_dinica_1435830372.html [Corola-blog/BlogPost/343329_a_344658]
-
hai-hui ci îi așteaptă. Accesul către comandamentul batalionului de grăniceri se face pe alei încadrate de o parte și de alta de arbuști. Dincolo de aceștia teii și salcâmii și tot ce purtaseră frunză, care deși par a fi împăiați, au crengile înălțate către cer ca pentru o rugăciune fierbinte. O rugăciune în care singura dorință invocată este aceea de a li se acoperi goliciunea. Nu poți să crezi nicidecum altceva dacă reușești să constați străduința cu care se înveșmântează cu chiciură
XII. ECOU RĂTĂCIT (INCURSIUNE ÎN ABSURD) de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2105 din 05 octombrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1475656713.html [Corola-blog/BlogPost/365293_a_366622]
-
asupra suferinței: „Stă în curte părăsit/ Și se-ntreabă: ce-am greșit? Astă noapte n-am dormit,/ Ce mai fac, sunt fericit?...” Primăvara se vestește printr-un emisar cunoscut - ghiocelul, „clopoțel pe cărare”, iar copiii o descoperă curioși: „Pe o creangă într-un pom/ S-a urcat un pui de om (...)// Îl întreabă mama mare:/ - Bogdănel, ce ai tu oare?/ - Urmăresc de se desfac/ Mugurașii din copac,// Florile să văd cum cresc...” (Dor de primăvară). Fenomenele asociate anotimpului apar toate, în
DE ANA DOBRE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1413 din 13 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1415888342.html [Corola-blog/BlogPost/384419_a_385748]
-
să avem vlagă, din moment ce, dimineața, când să mâncăm, am constatat ca roșiile erau stricate, că și conserva de legume luată de la magazinul alimentar forestier era mucegăită, am aruncat-o, așa că eram nevoiți să mâncam doar pâine cu ceai făcut din crengi de zmeuriș. - Ei, ce facem, mai urcăm? Se uită jalnic Mihai către mine. - Hai să mai încercam Degeaba. După nici zece pași, ne trântim iar la pământ. Picioarele nu slujeau la nimic. Dar trebuia să facem ceva, cu ultimele resurse
LA STÂNA LUI MORALCIUC de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1242 din 26 mai 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1401074444.html [Corola-blog/BlogPost/341572_a_342901]
-
vorba de foc și cenușă. Doi copaci fără frunze pe drum, După cum îi privește înaltul, Doi copaci prin sărutul de scrum, Aplecându-se unul spre altul. Nu mai suntem decât doi copaci! Vor veni tăietori să ne tundă, Vor lua crengi toți copiii săraci Pentru flacăra lor muribundă! Și chiar dacă mă vei mai iubi, Peste crivățul iernii ce vine, Fără brațe cu ochii pustii N-am să am ce întinde spre tine. Spune-mi pădure cu frunza rară: Unde-i iubirea
TATIANA STEPA. N-A SEMĂNAT ÎN VIAŢĂ CĂRBUNE, A SEMĂNAT FLOARE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1703 din 30 august 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1440915568.html [Corola-blog/BlogPost/372223_a_373552]
-
iar clădirea mare a școlii părea proaspăt văruită, anume pentru el. Copacii de pe marginea aleii, cu frunzele stând să ruginească sub bruma toamnei, fremătau odihnitor. Își lăsă bagajele pe pat și fugi în livadă. Nevăzut de nimeni, mângâie cu privirea crengile nucilor tineri. Tăcut se așeză sub pomul lui, copacul cu crengile torsionate la fel ca ale unui măr de acasă, sub care se refugia duminica c-o carte în mână, când era cald afară și soarele îl făcea să iasă
INSTRAINAREA PARTEA I de MIHAI ŞTIRBU în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Instrainarea_partea_i.html [Corola-blog/BlogPost/345716_a_347045]
-
Copacii de pe marginea aleii, cu frunzele stând să ruginească sub bruma toamnei, fremătau odihnitor. Își lăsă bagajele pe pat și fugi în livadă. Nevăzut de nimeni, mângâie cu privirea crengile nucilor tineri. Tăcut se așeză sub pomul lui, copacul cu crengile torsionate la fel ca ale unui măr de acasă, sub care se refugia duminica c-o carte în mână, când era cald afară și soarele îl făcea să iasă din monotonia sălii de meditații. În clasa a doua se simți
INSTRAINAREA PARTEA I de MIHAI ŞTIRBU în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Instrainarea_partea_i.html [Corola-blog/BlogPost/345716_a_347045]