1,031 matches
-
de ceea ce vedeau”25 - așa s-a văzut pe sine Schneier XE "Schneier, Theobald" . Medicul-șef al orașului, dr. Aurel Mihăilescu XE "Mihăilescu, Aurel" , a văzut alte lucruri, pe care Schneier XE "Schneier, Theobald" nu le-a observat: „Starea celor deportați era Îngrozitoare - niște cadavre vii. Toți erau slabi, majoritatea dezbrăcați, murdari, cu răni, plini de paraziți. Am găsit În vagon și 25 cadavre... Au mai murit după aceasta cca 70 oameni, probabil În urma stării debile și a complicațiilor bolilor din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
au murit 39. Cei mai mulți dintre evrei au ajuns la stația finală fără nimic, chiar goi, și puțini cu sume mici de bani, verighete și ceasuri. Chiar În dimineața aceea, imediat ce membrii Comunității din Călărași XE "Călărași" au aflat de sosirea deportaților, au cumpărat din piață legume și făină de porumb și le-au adus la gardul „lagărului”. Toate produsele au fost introduse Într-un cazan mare, care era folosit pentru fierberea albiturilor și a fost instalat În curte pentru a pregăti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
XE "Elias, Leon" ; iar În fruntea Comunității așkenaze (europeni) se afla, interimar, Samoil Schor XE "Schor, Samoil" , un evreu având legături bune cu notabilii din județ. Timp de aproximativ o lună s-a interzis orice legătură directă și liberă Între deportați și membrii Comunității. Cu toată bunăvoința autorităților românești, era vorba de „rebeli”. Ambele Comunități s-au mobilizat imediat a strânge haine și alimente, și au creat comitete speciale pentru ajutorarea evreilor din Iași și pentru aprovizionarea lor cu alimente. Fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
de bătrâni. Birourile Comunității, care fuseseră transferate la azil, au servit drept sinagogă suplimentară fără aprobare. Unul dintre membrii comitetului Comunității a lăsat o descriere fidelă a serviciului religios de Anul Nou: „În locul enoriașilor, majoritatea morți, iar altă mare parte deportați... o mână de oameni s’au adunat să-și facă rugăciunile anuale... Deși sunt ateu, totuși am ținut să particip la aceste manifestațiuni religioase, mai mult din spirit de asociere la revolta coreligionarilor mei, Împotriva suferințelor Îndurate... Evreii purtau Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
deportării și exterminării, și și-a exprimat În mod clar regretul că nu a reușit să-i evacueze pe toți de acolo și să-i trimită la Bug XE "Bug" din cauza unor probleme de supraveghere și a mortalității mari printre deportați - date păstrate În secret („numai eu știu câți au murit pe drum”). Deocamdată așa a rezultat din afirmațiile sale - problema evreilor din Iași nu a fost soluționată. La 5 august 1941, guvernul a dezbătut chestiunea organizării muncii obligatorii În detașamente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Germanii au clarificat că trebuie a se descotorosi de evrei deoarece alimentele pe care le consumă sunt necesare În mod urgent Germaniei XE "Germaniei" ”. Antonescu XE "Antonescu, Ion" și-a exprimat, de asemenea, „Îngrijorarea” pentru confiscarea buletinelor de identitate ale deportaților și distrugerea lor - ceea ce Împiedica revenirea lor, „fapt de neconceput”, deoarece nu vor avea nici o dovadă că au fost cetățeni români. Toate aceste afirmații ale lui Antonescu XE "Antonescu, Ion" erau mincinoase. Germanii nu au exercitat presiuni asupra lui Antonescu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
populația de români, Îi deportau În Siberia și În capătul celălalt, spre Asia, și aduceau ucraineni și lipoveni... și ruși, aduceau și ruși. A, uite și povestea asta cu altă mătușă pe care au băgat-o Într-un tren cu deportați. Și ea a reușit cumva să scape din trenuri, undeva după Stalingrad, și a pornit Înapoi spre casă. A ajuns Înapoi În... nu știu... În vreo 6 ani, se mai oprea, muncea să aibă ce să mănînce, să-și strîngă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
realizare personală. A aparține grupului valorizat social înseamnă a dobândi o identitate socială pozitivă. A aparține unui grup etichetat negativ semnifică pierderea stimei de sine. Avem un exemplu - subiecții pe care i-au intervievat Smaranda Vultur și colaboratorii săi, foști deportați în Bărăgan, chiar la o jumătate de veac după acest episod adoptă un discurs disculpativ: noi nu am fost exploatatori, se justifică ei, noi ne-am lucrat cu pricepere pământul nostru, n-am exploatat pe nimeni. Nici acum, după ce acest
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
fi trimiși în Valea Jiului pentru a fi „cumințiți”, asemenea minerilor care se revoltaseră cu zece ani mai devreme, în 1977. Cel care îi amenința astfel pe muncitorii de la IABv știa că minerii protestatari de odinioară fuseseră chemați în instanță și deportați, iar cei care rămăseseră fuseseră reeducați ideologic ori supravegheați intens de membrii poliției secrete, Securitatea. În ciuda acestor amenințări, muncitorii brașoveni își continuă protestul colectiv, pentru că nu mai au ce pierde, considerându-se oricum muritori de foame: „Ce se mai poate
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
19). Sensul era acela că protestatarii vor fi deportați în Valea Jiului cu scopul de a fi reeducați, așa cum fuseseră reeducați și minerii care protestaseră în august 1977. După greva acestora, zona fusese învăluită de Securitate și mare parte dintre greviști, deportați; câțiva făcuseră chiar închisoare. În 1987, Valea Jiului devenise, sugera respectiva autoritate a IABv, o fortăreață a Securității, care ar fi fost aptă să-i reeduce și pe protestatarii brașoveni! La reîntoarcerea muncitorilor în Brașov, după decembrie 1989, când este legalizată
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
diferite forme de captatio benevolentiae în proces, invocând, de pildă, tinerețea inculpaților, lipsa lor de experiență ori căința acestora. Procesul a fost înregistrat, filmat și transmis în direct pentru Ceaușescu, pe o rețea interioară a nomenclaturii. Deportarea și urmările revoltei Deportații au fost supravegheați continuu (acasă și la noul serviciu), impunându-li-se un program strict. Colegii de muncă aveau să-i privească, o vreme, cu retractilitate și suspiciune, dat fiind faptul că Securitatea inculcase zvonul că persoanele nou-încadrate sau transferate
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
aveau să-i privească, o vreme, cu retractilitate și suspiciune, dat fiind faptul că Securitatea inculcase zvonul că persoanele nou-încadrate sau transferate erau informatori (!). și în perioada deportării, unii muncitori mai sunt încă maltratați, alții, batjocoriți. Există chiar cazul unui deportat bătut și ținut în cătușe timp de trei zile, fără mâncare (Arsene, 1997, vol. 1, p. 299). Cei considerați a fi în continuare rebeli sunt amenințați de către supraveghetorii lor că vor fi aruncați din tren sau că vor pieri printr-
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
lor că vor fi aruncați din tren sau că vor pieri printr-o altă modalitate violentă, de preferință o lovitură în cap (Arsene, 1997, p.138). Unele dintre soțiile deportaților sunt șantajate și timorate să divorțeze. Mulți dintre anchetați și deportați sunt, oricum, depresivi după tot contextul violent prin care trecuseră. O femeie anchetată ajunge chiar la psihiatrie. Un fost protestatar mărturisește că în perioada deportării devenise mut, nu mai vorbea cu nimeni de frică să nu mai suporte vreo violență
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
ani, până în 1989, aproape uitând să vorbească (Oprea și Olaru, 2002, p. 141). În schimb, atunci când un altul ajunge, în 1988, într-o delegație la Timișoara, muncitorii din uzina unde se află în delegație îi solicită relatarea revoltei de la Brașov. Deportații fugiți de la locurile de muncă unde fuseseră repartizați în urma procesului erau considerați evadați și tratați umilitor de către cadrele Securității, cu discursuri de tipul: „Mai bine te făcea mă-ta un rahat, măi, pleava societății!” sau „Mai bine se pișa mă-
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
sau „Mai bine se pișa mă-ta decât să te facă pe tine! Mă, lepădătura societății!” (Oprea și Olaru, 2002, pp. 133, 135). Foarte rar (dar cazuri au existat), supraveghetorii din deportare sunt umani. A fost un caz în care deportatul a avut intenția să fugă din țară, trecând granița clandestin (după ce, în prealabil, a testat terenul), dar în cele din urmă a renunțat, temându-se de represaliile asupra familiei. După revolta muncitorilor și a celor care li s-au alăturat
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
la mișcarea lor ca la o „revoluție”, „insurecție”, „demonstrație”, „grevă”, „manifestare populară”, „revoltă muncitorească”. La fel ca în 1977, și în cazul revoltei de la Brașov, solidaritatea dintre protestatari este esențială. Unii dintre mărturisitorii și participanții activi la revoltă, anchetați și deportați ulterior, vor declara, după 1989, că nu sunt siguri că ar putea reedita curajul lor din 1987. Mulți dintre ei au recunoscut că protestaseră fiindcă le ajunsese „sărăcia la os”, dar și fiindcă doreau un viitor mai bun pentru copiii
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
nu pare nerealistă. În cartea sa de memorii din închisoare, Pavlovici avansează însă o cifră halucinantă: două milioane de persoane ar fi avut de suferit din motive politice (reținuți, anchetați, condamnați, internați în colonii de muncă sau în clinici de psihiatrie, deportați). Să ne gândim apoi că fiecare arestat avea o familie - părinți, soție, copii. Putem multiplica această cifră de cel puțin trei-patru ori. Mai erau și alte rude, vecinii, colegii, cunoscuți. “Exemplul” avea efect multiplicator. Frica stăpânea o bună parte din
Prelegeri academice by ADRIAN NECULAU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92371]
-
bucată aduce imagini ale Dunării revărsate peste locurile în care tatăl naratoarei pătimise, ca deținut politic, în anii terorii dejiste, refăcând în context seara de răvășitoare amintire a „ridicării” lui. Narațiunea titulară descrie traiul, în aceeași perioadă cumplită, al unor deportați pe Bărăgan. Inspirată de rememorări ce trec inevitabil faptele reale prin fascicole de refracții subiective, halucinante, povestirea Proiecte de trecut integrează un aspect al dramei istorice parcurse de poporul român sub comunism într-un motiv literar universal, reactualizând povestea lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285758_a_287087]
-
mare parte a populației (studenți, intelectuali, muncitori) pusese mîna pe arme, a durat mai mult și a fost mai ales sîngeroas...: cel putin 3000 de morți, aproape 15 000 de r...niți, 25-26 000 aruncați În Închisoare, mai multe mii deportați În URSS. Imre Nagy, Înlocuit În fruntea guvernului cu János Kádár, a fost executat la 16 iunie 1958. Este surprinz...tor c... nici o voce din tab...ra comunist... nu s-a ridicat s... fac... apel la moderație și s... Încerce
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
de munc... 303, din apropierea minelor de cupru de la Spaç) este la fel de temut că Gulagul sovietic, așa cum o dovedește lungă și cumplită experient... a poetului Visar Zhiti. Cei mai norocoși „dușmani politici” erau trimiși Împreun... cu familiile lor În sate de deportați (internim). Exilați, ei nu au dreptul s... ias... din teritoriul comunal, trebuie s... se prezinte de dou... ori pe zi În fața autorit...ților, primesc cele mai insalubre locuințe, iar copiilor lor li se interzice s... între la liceu sau la
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
ce le permit vizitatorilor s... atribuie ororii chipuri și cifre. 456 000 de persoane (adic... o treime din populația adult... a Lituaniei) au fost arestate, Întemnițate, deportate sau executate Între 1940 și 1958. Femeile și copiii reprezentau trei sferturi din deportați În perioada 1941-1958. Num...rul exact al victimelor conținu... s... r...min... necunoscut, ocupanții str...duindu-se s... ștearg... urmele concrete ale crimelor Înf...ptuite, așa cum demonstreaz..., p...strați la vedere Într-o sal..., sacii cu documente secrete pe care KGB
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
din Italia până în Scandinavia. Comentate ca proză de mărturisire, Porțile și Voce și val, în care lumea literară a obsedantului deceniu e deghizată sub nume fictive, sunt mai ales cărți de autojustificare a unei angajări, a opțiunii „între moartea de deportat docil și sfârșitul de luptător. Tertium non datur”. Scrise fluent, cu vătuit regret al ieșirii din avanscenă, ambele sunt un colaj de pagini diaristice și retrospectivă târzie, avansând, cu rare asprimi, multă autocompasiune și versiuni eufemistice ale unor acte imputabile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288980_a_290309]
-
resurse administrative și instituționale) și sate componente (cu resurse administrative și instituționale, cu biserică, eventual, școală "elementară")184. După instalarea comunismului, satele au cunoscut colectivizarea forțată 185 (după modelul colhozurilor rusești) iar zeci de mii de țărani au fost arestați, deportați... S-a produs apoi un adevărat exod rural (sute de mii de țărani au plecat spre orașe pentru a lucra în industria comunistă). După 1990, satele au fost supuse unor reforme. Legea 18 (a fondului funciar) a dat țăranilor pământ
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
privilegiile 127 Clasa muncitoare, pentru prima dată stăpână pe propria soartă 129 Canalul, mormânt al burgheziei: marile procese-spectacol 130 Sfârșit 132 Un trist bilanț: deportările din perioada stalinistă a comunismului românesc (Smaranda Vultur) 135 Anatomia unei deportări 138 Cine erau deportații? 142 Printre statistici 146 Ce și cum povestesc martorii 148 Tortură și oroare: fenomenul Pitești (1949-1952) (Ruxandra Cesereanu) 153 Comunismul și Biserica: represiune, compromitere și instrumentalizare (Cristian Vasile) 170 Gulagul basarabean: deportări, represiuni, foamete (1940-1941, 1944-1951) (Igor Cașu) 190 Introducere
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
ascultă orbește ordinele emanate de la Kremlină Comitetul Național Român a accentuat că există perspectiva Înspăimântătoare ca populația română să nu fie deplasată numai În limitele propriei țări, ci chiar În vastul imperiu sovietic, unde nenumărați alți români, prizonieri de război, deportați civili, minorități etnice, prizonieri politici și alții, au fost deja Înghițiți pentru vecie” (pp. 283-285). În 26 mai 1952, Comitetul Național Român, reprezentat de președintele său, Constantin Vișoianu, i-a prezentat președintelui SUA Harry Truman un memoriu care făcea cunoscute
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]