2,571 matches
-
Poezia lui Eminescu este în mod vizibil dominată de imaginarul nocturn. Dacă însă asociem cunoașterea științifică imaginarului diurn și cunoașterii în succesiune, lăsând cunoașterea artistică în zona simultaneității, atunci trebuie să ne grăbim să adăugăm, așa cum face Th. Codreanu (Eminescu Dialectica stilului, p. 48), că "cea mai înaintată parte a gândirii contemporane tinde a atenua pe cât posibil artificiala opoziție dintre științe și arte". Cunoașterea în succesiune este de fapt cunoașterea secvențială, aflată sub controlul emisferei cerebrale stângi și al raționamentelor în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Resfirarea acestui ghem e timpul și esperiența". Este invocată și o reflecție în același sens din Sărmanul Dionis. Invenție și descoperire, București, Editura Cartea Românească, 1989 (fragment) MODELUL ONTOLOGIC EMINESCIAN, GALAȚI, EDITURA PORTO-FRANCO, 1992, COLECȚIA "STUDII EMINESCIENE" Ionel NECULA "Eminescu Dialectica stilului" Odată cu apariția volumelor semnate de Th. Codreanu și D. Vatamaniuc, Editura Porto-Franco din Galați inaugurează o nouă colecție exegetică de "Studii eminesciene" cu reale șanse de a dobândi rangul, demnitatea și interesul celei similare îngrijită de Editura Junimea din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
epuizată, mereu explicată dar niciodată lămurită pe deplin, de unde necesitatea unei permanente scormoniri prin același zăcământ. Theodor Codreanu nu este un nume nou în ansamblul exegezelor eminesciene. A dat dovezi peremptorii în deslușirea tainițelor eminesciene. Lucrarea sa din 1985, Eminescu Dialectica stilului, a devenit din capul locului un reper hermeneutic pentru orice cercetător al fenomenologiei eminesciene. Deși a fost scrisă înainte de decembrie 1989, noua exegeză [Modelul ontologic eminescian, Editura Porto-Franco, Galați, 1992] a lui Theodor Codreanu a căpătat între timp, fără
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
240 p.) și Dubla sacrificare a lui Eminescu (Editura Macarie, Târgoviște, 1997, 175 p.), o performanță în sine dar și prin comparație cu alte izbânzi naționale. Autorul nostru s-a impus atenției, în ultimul deceniu, prin contribuțiile sale eminescologice (Eminescu Dialectica stilului și Modelul ontologic eminescian), așezându-se relativ repede în primele rânduri ale exegeților moderni ai poetului nepereche. Criticul hușean este citat în bibliografia problemei, este adesea luat ca reper și, desigur, judecățile sale răspicate nasc nu o dată reacții polemice
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
curtea curată. "Observator" (Tecuci), nr. 244, 31 iulie-6 august 1997 Sergiu ARJOCA 4 Un "de ce" dureros Cu Dubla sacrificare a lui Eminescu (Editura Macarie, Târgoviște, 1999, dl. Theodor Codreanu își înscrie pentru a treia oară numele în eminescologie (după Eminescu. Dialectica stilului, "Cartea Românească", 1984, și Modelul ontologic eminescian, Porto-Franco, 1992 cărora li se poate adaugă Provocarea valorilor, Porto-Franco, 1997, o carte unde Eminescu ocupă un loc important), dânsul devenind un portdrapel al generației medii în eminescologie (este născut în 1945
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
pe terenul cifrelor, datelor și citatelor ci implică trăire metafizică oarecum. Dl Th. Codreanu însuși ne atrage atenția asupra acestui fapt, prin cărțile anterioare are d-sale. "Literatorul", nr. 1-2, 2-16 ianuarie 1998 Constantin TRANDAFIR Despre "Cabala antieminesciană" După Eminescu Dialectica stilului (1984) și după Modelul ontologic eminescian (1992), Theodor Codreanu revine cu a treia carte despre marele poet: Dubla sacrificare a lui Eminescu. În legătură cu prima, critica a avut cuvinte bune de spus, de la Edgar Papu și AI.Piru, la Adrian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
idei" vehiculează și ceilalți defăimători ai gazetarului Eminescu, campanie de fapt concertată împotriva modelului cultural național. Cartea lui Theodor Codreanu nu este o simplă răfuială cu detractorii lui Eminescu. ci o nouă, pertinentă și energică demonstrație a tezei din Eminescu Dialectica stilului: modernitatea poetului despre "deconstrucția conceptului de adevăr", altfel spus despre adevărul Ființei. Demonstrația, absolut convingătoare dă la iveală contribuția lui Eminescu la redimensionarea gândirii poetice moderne. Această posibilitate s-a produs prin coroborarea cuvântului poetic cu adevărul. În cuvântul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fel de evanghelie a românismului. O carte care va îmbogăți eminescologia, atât prin ceea ce susține, cât și prin reacțiile pe care le va provoca. O carte care va impune și mai mult numele eminescologului Theodor Codreanu, cel cunoscut din Eminescu Dialectica stilului (Editura Cartea Românească, București 1984) și din Modelul ontologic eminescian (Editura Porto-Franco, Galați, 1992). "Deșteptarea" (Bacău), nr. 2951, 7 februarie 2000 Adrian COSTACHE O carte... provocatoare I. Profesorul Theodor Codreanu de la Liceul Teoretic "Cuza Vodă" din Huși este unul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
rămâne Mihai Eminescu. "Bucovina literară", nr. 5-6, mai-iunie 2000 VARVARIENII, GALAȚI, EDITURA PORTO-FRANCO, 1998 Simion BOGDĂNESCU Theodor Codreanu Prozator și poet de idei Am acum lămurita încercare de a rosti prin pană despre scriitorul-profesor Theodor Codreanu, critic literar prestigios (Eminescu Dialectica spiritului, Modelul ontologic eminescian, Provocarea valorilor, Dubla sacrificare a lui Eminescu, Eseu despre Cezar Ivănescu), maiorescian în logica internă a interpretării creației, intenționând și reușind, în genere, o critică totală. Dar dumnealui, deși crede că a eșuat ca prozator (a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Chișinău) ș.a. Însemnările următoare fac referire doar la câteva eseuri, care dau nota întregii cărți și, de fapt, a întregii eminescologii a autorului. Pentru că, să nu uităm, ideea modernității gândului eminescian este demonstrată de Theodor Codreanu și în lucrările Eminescu Dialectica stilului (Ed. Cartea Românească, București, 1984) și Modelul ontologic eminescian (Ed. Porto-Franco, Galați, 1992). Revenind la Controversele eminesciene descoperim un text cu titlul Piatră de hotar în zorii poeziei moderne. Aici, pornind de la paradoxul realității, autorul se întreabă, mai mult
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
vreme când "cartea lui Eminescu" va ocupa locul ce i se cuvine în viața și conștiința nației sale. "Convorbiri literare", nr. 8, august 2001 Constantin TRANDAFIR Eminescologie O nouă carte consacră lui Eminescu Theodor Codreanu, după altele trei, anterioare: Eminescu Dialectica stilului, 1984, Modelul ontologic eminescian, 1992, Dubla sacrificare a lui Eminescu, 1997. După cum spune și titlul, Controverse eminesciene, 2000, polemica primează. Un scriitor care stârnește controverse după mai bine de o sută de ani, e, cum se spune, o prezență
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
o rezolvare rodnică, specifică scindării omului modern. Depășindu-și înaintașii, dar nefiind în dezacord substanțial cu Kant ori Schopenhauer, acceptă coordonata subiectivității în alchimia omului de geniu. Când spune că știința este "o vecinică corectură", se subînțelege că ea, prin dialectica autodepășirii, "se hrănește secol de secol prin paradoxii"; sugestie care-i amintește lui Theodor Codreanu de epistemologia deschisă din gnoseologia lui Gaston Bachelard, de la mijlocul secolului XX. Despre Archaeus, se constată inechivoc originalitatea gândirii eminesciene. El "închide într-un singur
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ani. Un volum masiv, de peste 500 de pagini, alături de care aproape tot ce s-a publicat până acum despre poet pare exiguu. Autorul e profesor la un liceu din Huși și contează ca unul dintre cei mai interesanți eminescologi. Eminescu Dialectica stilului (1984) și Modelul ontologic eminescian (1992) sunt lucrări de referință. Iar Dubla sacrificare a lui Eminescu (1997), trasă în mai multe ediții, a fost un best seller. A mai scris proză, aforisme și numeroase studii în care face gestul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
singurătatea creatoare a Poetului ce a privit în centrul nopții și de ce nu? a criticului aflat față în față cu cititorii săi. Multe din ideile cu care ne întâlnim în prezenta carte ne sunt familiare din studiile sale precedente: Eminescu Dialectica stilului (Ed. Cartea Românească, București, 1984), sau Modelul ontologic eminescian (Ed. Porto Franco, Galați, 1992), două piese cu greutate în bibliografia eminesciană a ultimelor decenii. Ca și acolo, demersul hermeneutic îl conduce spre reconstituirea modelului ontologic bacovian, din convingerea că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de convingere de care numai creatorii geniali dispun. Faptul că Theodor Codreanu a dedicat poetului nostru eponim studii aprofundate și interpretări critice care l-au impus definitiv între cei mai importanți eminescologi mă gândesc la mult discutatele sale volume Eminescu Dialectica stilului (1984), Modelul ontologic eminescian (1992), Dubla sacrificare a lui Eminescu (1997) și Controverse eminesciene (2000) explică asocierile pe care le putem face între cugetările eminesciene și Fragmentele lui Lamparia. E bine cunoscut și faptul că volumele pe care Theodor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
lumi într-o inimă de om" (Mihai Eminescu) Debutând editorial cu romanul Marele zid (Editura "Junimea", lași, 1981) pentru care a primit premiul pentru debut în volum, scriitorul Theodor Codreanu se impune în literatura română contemporană ca eminescolog prin: Eminescu Dialectica stilului (Editura "Cartea Românească", București, 1984, colecția "Eseuri"); Modelul ontologic eminescian (Editura "Porto-Franco", Galați, 1992), volum care a primit Premiul Uniunii Scriitorilor din Moldova și Premiul Societății Scriitorilor "C. Negri", Galați) și Dubla sacrificare a lui Eminescu (Editura "Macarie", Târgoviște
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
a părăsit. Din cauza unor dificultăți de ordin editorial, abia în 1998 a reușit să publice Varvarienii. Dar acest critic și istoric literar de reală altitudine este, înainte de toate, un strălucit eminescolog: în 1984, a publicat studiul, esențial în materie, Eminescu Dialectica stilului, urmat de Modelul ontologic eminescian și de Dubla sacrificare a lui Eminescu. Având el o specială atitudine polemică și nefăcând parte din nici o confrerie metropolitană sau de altundeva (locuiește la Huși: horribile dictu!) supus unui silențium lugubru prin dicționare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
proză de idei, demonstrând o sensibilitate rară la freamătul poematic al gândului. Modelul deontologic superior îi este, firește Eminescu, pentru care are o înțelegere a sa, proprie și în spiritul noilor paradigme filosofico/culturale. Dubla sacrificare a lui Eminescu, Eminescu Dialectica stilului și Modelul ontologic eminescian sunt lucrări ale unui hermeneut modern dotat cu un instrumentar nou pe potriva textului descifrat. Spiritul polemic se aprinde cu o forță nimicitoare când e vorba de apărarea adevărului și punerea Poetului în lumina adevărată a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
îi face pe îngeri să râdă în hohote". "Limba Română", nr. 1-3, ianuarie-martie 2005 Teodor PRACSIU Theodor Codreanu Poet și simbol Indiscutabil, Theodor Codreanu are vocația construcției critice. A început cu Eminescu, piatra de încercare pentru orice exeget tânăr (Eminescu Dialectica stilului, 1984), în spiritul sugestiilor călinesciene, convertite în demers programatic și în principiu ordonator. A adâncit investigația în Modelul ontologic eminescian (1992), pentru ca peste câțiva ani să articuleze un best-seller iconoclast, chiar eretic prin "grila" demitizantă aplicată lui Maiorescu, volum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și de întoarcere la sânul matern; feminitatea este și ea adusă în dezbatere, acordându-i-se o atenție deosebită (criticul subliniază că pentru poet, orice femeie este o repetiție cu diferență ontologică a mamei primordiale, avându-se adesea în vedere dialectica drumului alb-verde / alb reprezentând drumul mamei, cel verde reprezentând drumul iubitei, în timp ce împreună împletite conștiința trecerii ireversibile a timpului); în ocheanul criticului întâlnim și tema ființei vegetale (poet al relației natură-cosmos); poetica elementelor (narcisismul, orfismul, polifonismul, muzicalitatea); relația sacru-religios, toposul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
cam arată cu lipsă de interes. Fie în apel numai câteva din numele mari, amintite mai sus, în rândul cărora se include și Th. Codreanu cu ultima carte din cele vreo cinci care au în miez fenomenul Eminescu (1. Eminescu Dialectica stilului, Editura Cartea Românească, București, 1984; 2. Modelul ontologic eminescian, Ed. Porto Franco, Galați, 1992; 3. Dubla sacrificare a lui Eminescu, Trei ediții: Târgoviște, 1997; Brașov, 1997; Suceava, 1999; 4. Controverse eminesciene și 5. Mitul Eminescu, Ed. Junimea, Iași, 2004
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
d-lui Mihail Diaconescu nu sunt atestate documentar. Sunt însă ușor de imaginat ca posibile și necesare în procesualitatea evenimentelor istorice, care evenimente se generează prin autenticitatea atitudinilor și a conflictelor exprimate în spectrul social-politic al epocilor. Fenomenologia conflictuală și dialectică narativă trasează cu exactitate principalele momente istorice, zonele liniștite de acumulare, dar și gurile vulcanice fierbinți, care marchează plenar existenta unui popor în istoria universală. Cred că ne lipsesc punctul arhimedic, siguranța, altitudinea de lectură și ne excedează unitatea de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
vasluian are în urma sa o bogată listă de lucrări proprii, deopotrivă romane (Marele zid, Varvarienii) cugetări, dar mai ales istorie literară. De peste două decenii, Theodor Codreanu a devenit unul dintre cei mai de seamă eminescologi, cu câteva lucrări definitorii: Eminescu Dialectica stilului (1984), Modelul ontologic eminescian (1992), Dubla sacrificare a lui Eminescu (1997), Mitul Eminescu (2004), Eminescu martor al adevărului (2004). Și alți autori i-au reținut atenția, precum I.L. Caragiale, George Bacovia, Cezar Ivănescu sau Grigore Vieru, dar și istoria
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ideologia: în cazul lui Theodor Codreanu (autor, din 1981 încoace, de romane Marele zid și, în sertar o vreme, Varvarienii -, autor apoi de eseuri ample 91 consistente, uneori răzvrătite Modelul ontologic eminescian, Dubla sacrificare a lui Eminescu, Controverse eminesciene, Eminescu Dialectica stilului, Transmodernismul, aforist, în sfârșit, cu Fragmentele lui Lamparia etc.) aceasta înseamnă desigur: tradiția, protocronismul, transmodernismul. Apropiindu-și deja comentându-le marile romane ale lui Mihail Diaconescu temele, în acestea, sunt, se știe, insistente, neprefăcute, decise ideistic, destăinuind un ambițios
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Edgar Papu, una dintre cele mai denaturate de contorsiunile gândirii adversarilor naționalității. Sunt, propriu-zis, cele două fețe ale lui Ianus, care dau și titlul uneia dintre importantele cărți ale savantului". (În această ordine, însă, deja Mihail Diaconescu scria, în Farmecul dialecticii și fenomenologia narativă (2001), acestea: "Suntem însetați de realizările culturale de valoare din lumea întreagă, așa cum alții sunt însetați de propriile noastre realizări. Suntem în permanent și în egală măsură receptori și difuzori de cultură". Mihail Diaconescu și-a recunoscut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]