8,487 matches
-
mai stranii, ale fostului proprietar. Evident, sfârșitul ori începutul vieții sunt evenimente care nu ne aparțin. Nu putem decât să ne punem întrebări în legătură cu ele, răspunsurile aparțin lui Dumnezeu. Bineînțeles, nu ni le explică, doar ni le impune fără discuție. Divinitatea este supremă și îndreptățită, de la scara profundului ei cosmic, să dispună de fatumul nostru. Cu un text care îmbină filosofia cu investigația psihologică, Pan Izverna reconstituie realități ale unei lumi prinse de melancolie, în orice caz, fără suficientă rezistență în fața
Pan Izverna: Cartea unui romantic laborios by http://revistaderecenzii.ro/291/ [Corola-blog/BlogPost/339684_a_341013]
-
de data aceasta, în dragoste aflăm în povestirea Necunoscutele: „Încă ești viu și zânele te pot găsi când vor ele”, deși în precedenta, Omul și nisipul, disperarea copleșește un suflet în avânt, care se adresează, cu vorbele lui E. A. Poe, Divinității: „Doamne! Unul nu pot să răpesc / Nemiloasele valuri ce cresc?”. Contrastul dintre aspirație și ceea ce (ți-e dat) dobândești este la fel de mare, precum diferența dintre apă și nisip. Este bine să urmărești în viață o singură idee pentru că altfel riști
Pan Izverna: Cartea unui romantic laborios by http://revistaderecenzii.ro/291/ [Corola-blog/BlogPost/339684_a_341013]
-
iar poemele cuprind o sferă largă a vieții reale dar și spirituale. De aceea în multe pagini ale acestui volum se întâlnește genul de poezie religioasă, dar nu o poezie ascetă, a dogmelor, ci a poetului laic care se roagă Divinității așa cum știe și cum crede el că este mai bine ca să poată fi auzit. În versuri de o vibrație înaltă autoarea confirmă îndeplinirea rugii sale către Creator. Mi-ai auzit dorul plângând /și-ai venit, Doamne, să-mi dai rouă
POETA DANIELA POPESCU ȘI VERSURILE SALE DE INSPIRAȚIE DIVINĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1717 din 13 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1442161593.html [Corola-blog/BlogPost/379415_a_380744]
-
chiar din nebuloasa tumultului citadin, al frământărilor și stărilor de anxietate uneori născute chiar din acel zbucium specific trubadurilor, a poeților rătăcitori în lumea imaginară a armoniilor, muzicalității, al vibrațiilor sufletești și, în final ca rezultat al căutărilor, comuniunea cu Divinitatea, căci, la urma urmei, totu-i inspirație Divină! ION NĂLBITORU /-membru LSR/ Vâlcea/România Referință Bibliografică: Poeta Daniela Popescu și versurile sale de inspirație Divină / Ion Nălbitoru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1717, Anul V, 13 septembrie 2015. Drepturi
POETA DANIELA POPESCU ȘI VERSURILE SALE DE INSPIRAȚIE DIVINĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1717 din 13 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1442161593.html [Corola-blog/BlogPost/379415_a_380744]
-
anumite regrete îi macină sufletul: “ n-am timp destul să fericesc o carte/ n-am timp să număr stropii blândei ploi/ n-am timp să-nduplec clipele deșarte/ n-am timp să dau iubirea înapoi.” (Clipe deșarte) Ioan Vasiu cere divinității câteva clipe de liniște și răgaz în care să soarbă din frumusețile lumii, simțind lumina caldă și binecuvântată pe care o revarsă cerul și marea: “ lasă-mi Doamne un răgaz măcar/ s-admir cerul când se-adapă-n mare/ stelele ce din
IOAN VASIU ŞI METAFORELE IUBIRII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1918 din 01 aprilie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1459523265.html [Corola-blog/BlogPost/375039_a_376368]
-
Daciei în acest necunoscut este pentru autoare un simplu pretext. Intenția sa a fost și rămâne aceea de a ne provoca la descifrarea unor semnificații tainice și adânci, cum este de exemplu, cea a Muntelui. În final, între cele două divinități, Dumnezeu adevărat și un zeu „din carne și sânge”, rămâne Dacia, o femeie în fața lui Dumnezeu. Iar ea știe ce are de făcut. „Trebuie doar să aștept trenul meu, poate drezina care să mă scoată în lumea adevărată. Voi dormi
O CARTE DESPRE DOUA CIVILIZATII, SEMNATA MELANIA CUC de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 164 din 13 iunie 2011 by http://confluente.ro/_femeie_in_fata_lui_dumnezeu_o_carte_despre_doua_civilizatii_semnata_melania_cuc.html [Corola-blog/BlogPost/367181_a_368510]
-
De aceea, sunt pe drept nemulțumiți. Dar, acest lucru e valabil pentru majoritatea populației. În general, subiectul despre Dumnezeu și legătura cu El, îi plictisește la maxim pe unii și aceștia nu sunt deloc puțini. Neplăcerea de a vorbi despre divinitate e mascată prin grabă, unii dau din cap, zâmbind oarecum îngăduitor și sunt de acord că trebuie să credem, dar fac „ce le taie capul”, cum spune omul nostru din popor. Ce anume vă plictisește, oare? Am întrebat pe mulți
DESPRE PLICTISEALĂ de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1763 din 29 octombrie 2015 by http://confluente.ro/marina_glodici_1446115297.html [Corola-blog/BlogPost/378656_a_379985]
-
alții vizionează un film sau o piesă de teatru, citesc o carte, practica un sport, fac cumpărături, luptându-se astfel împotriva monotoniei. Toate acestea sunt foarte bune. Dar plictiseala poate veni din golul sufletesc care îl umple doar legătura cu divinitatea. Suntem oameni și avem în subconștientul nostru gândul veșniciei, dorința de a trăi etern și luptăm în acest sens, deși știm că viața noastră se va termina cu moartea. „Gândul veșniciei” a fost sădit în sufletul nostru de Dumnezeu atunci când
DESPRE PLICTISEALĂ de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1763 din 29 octombrie 2015 by http://confluente.ro/marina_glodici_1446115297.html [Corola-blog/BlogPost/378656_a_379985]
-
contemplează frumusețile creației lui Dumnezeu. Pentru ei echilibrul spiritual stă la baza vieții lor care denotă, aș zice eu, maturitatea duhovnicească. Frumos! Sunt oameni care se țin religioși, dar care „mor de plictiseală spitiruală”. Aceștia se cred la egalitate cu divinitatea. De aceea, vorbesc lucruri sfinte ca și orice „cuvinte de apucat”, considerându-le banalități. Discută despre Domnul Isus Hristos fără emoție și reverență, fără bucurie. Asta se cheamă lipsă de responsabilitate atunci când vorbești despre Creatorul universului, despre Stăpânul și Mântuitorul rasei
DESPRE PLICTISEALĂ de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1763 din 29 octombrie 2015 by http://confluente.ro/marina_glodici_1446115297.html [Corola-blog/BlogPost/378656_a_379985]
-
supratemporală, ilustrată prin natura divină a Crucificatului, și puterea temporală, ilustrată prin natura Sa umană. Da, dar este o închidere care, prin evenimentele majore ce au urmat, s-a deschis spre universalitate și eternitate. Căci neapelând la forța concretă a divinității (legiunile de îngeri care cu ușurință L-ar fi putut salva), Iisus arată că este trup și suflet pentru împlinirea Scripturilor, astfel făcând dovada că puterea umană este limitată și de moment, chiar și atunci când El devine o victimă a
DRUMUL BUN ÎN VIAŢĂ NU ESTE APANAJUL EXCLUSIV AL NENOROCOŞILOR! de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 780 din 18 februarie 2013 by http://confluente.ro/George_petrovai_drumul_bun_george_petrovai_1361220244.html [Corola-blog/BlogPost/351800_a_353129]
-
încercări și examene. Pentru Artur SILVEȘTRI, viața a fost o candela aprinsă cu iubire, o cale luminoasă spre Împărăția cerească. Clipă nu privește înapoi dar poate deveni ecou frumos. Maestru al culturii, a zămislit punți între cer și Pământ, între divinitate și semeni. Vioară nestinsa a scrisului românesc, a înființat Asociația Română pentru Patrimoniu, a luptat neobosit pentru renașterea României tainice. Opera sa rămâne că o flacăra aprinsă pentru posteritate. Numele său va străluci în eternitate tocmai prin faptă să culturală
SMERITĂ PREŢUIRE PENTRU ARTUR SILVESTRI,TAINICĂ LUMINĂ A ROMÂNIEI de IONEL MARIN în ediţia nr. 328 din 24 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Smerita_pretuire_pentru_artur_silvestri_tainica_lumina_a_romaniei.html [Corola-blog/BlogPost/343691_a_345020]
-
un om care acuza atac de panică, are tensiunea bună, are pulsul bun și după o oră și jumătate omul moare de inimă. Nici nu știi pe cine să fii supărat, daca să fii supărat pe sistemul medical sau pe Divinitate”, spune Toni Grecu. Nici astăzi nu îi vine să creadă ce s-a întâmplat. „E de neegalat și de neînlocuit. În locul lui a rămas un mare spațiu liber. Și nu pot să spun decât să dea Dumnezeu să aibă odihnă
„Nici nu știi pe cine să fii supărat. Pe sistemul medical sau pe Divinitate” by https://republica.ro/toni-grecu-despre-moartea-lui-ioan-gyuri-pascu-znici-nu-stii-pe-cine-sa-fii-suparat-pe-sistemul-medical [Corola-blog/BlogPost/338049_a_339378]
-
cea a poetului plin de har și de patimi nestinse CEZAR IVĂNESCU. Pe amândoi, Cel de Sus a catadicist să îi lege organic și destinic cu două lanțuri deosebit de puternice de taina neștiută a țărânii: suferința și versul... Alcătuită de divinitate dintr-o structură interioară echivalentă cu însăși personalitatea inefabilă a poeziei Universului, LEOPOLDINA BĂLĂNUȚĂ închide în lăuntricitatea sa întreaga comunitate a precuvintelor zămislite din starea de nestare a Ființei omenești ziditoare de civilizație și cultură, din izvorul nestins de lacrimi
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
În ceea ce mă privește, am crezut dintotdeauna că ele, Entitățile acestea sfinte cu nume aproape nefiresc de Om, locuiesc în permanență foarte aproape de noi, de privirea, de rațiunea, de sufletul pe care îl avem, ca o infinită multiplicare a sărutului divinității oferit cu blândețe fiecărui construct al naturii în parte de Dumnezeul întreit ca persoană al Iubirii veșnice. Mărturisesc faptul că după asemenea gen de Ființe contopite în mod absolut cu ne-Ființa perceptibilă a divinității îmi aleargă cu nădejde, dar
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
o infinită multiplicare a sărutului divinității oferit cu blândețe fiecărui construct al naturii în parte de Dumnezeul întreit ca persoană al Iubirii veșnice. Mărturisesc faptul că după asemenea gen de Ființe contopite în mod absolut cu ne-Ființa perceptibilă a divinității îmi aleargă cu nădejde, dar și cu disperare, în același timp, sufletul, pentru că, întâlnindu-le, primesc, de fapt, în palma mea uscată de lut mâna binecuvântată a unicului Creator al Universului (un Univers întors științific pe toate fețele lui posibile
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
două excepții, căci sunt două stadii care o depășesc: muzica și mitul.”, scria nu de mult poetul CEZAR IVĂNESCU, un EMINESCU recent, nerecunoscut încă, așa precum merită, al versului autohton și universal. Apropiată prin credință de tăria înaltelor sfere ale divinității, actrița LEOPOLDINA BĂLĂNUȚĂ a reușit, în afara multiplelor sale roluri reprezentative din teatru și din cinematografie, să înnobileze prin descătușarea vizibilă și completă a sufletului său profund acel ceva anume cumplit de greu de prins în mrejele pânzei de păianjen a
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
a teatrului românesc și universal tocmai exact acest lucru s-a și străduit să nască din propria-i durere și din patima neținută în frâu pentru arta dramatică în sine: să scoată la iveală, cu toate puterile sale dăruite de divinitate, semantica precisă a oricărui crâmpei de vers decodificat la nivel analitic-interpretativ cu o minuție rară, într-o așa manieră de parcă el, versul cu pricina, ar fi primit pentru prima oară viață atunci și nicidecum cu ceva vreme în urmă din
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
așa dar, mai întâi pe noi înșine, pe gândirea noastră, pe pașii noștri și apoi pe gândirea și pașii celorlalți oameni. Să fim călăuziți de sentimentul religios în tot ce întreprindem, întrucât el, acest sentiment, desemnează dependența, legătura reciprocă cu divinitatea. Minunate sunt cuvinte acestui filozof, de care oricine își va putea aminti cândva: „Dumnezeu este prietenul pururi prezent al primei și al ultimei ore, pe care-l vom regăsi chiar acolo unde ceilalți nu ne pot urma, până și în
ALEGE-ŢI PLAJA, NISIPUL, VÂNTUL ŞI STÂNCA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 822 din 01 aprilie 2013 by http://confluente.ro/_alege_ti_plaja_nisipu_vavila_popovici_1364882327.html [Corola-blog/BlogPost/350295_a_351624]
-
la întreaga plurivalență a poeziei lui George Roca, dar sunt bucuros să subliniez că se distnge, în poemele sale - așa cum am mai sugerat - ca dominantă, dorința esențială de a trăi în rezonanță cu Universul, în care se contopește ideea de divinitate și de existență naturală, ca și permanenta și simpla antiteză dintre bine și rău. Poem aproape faustian - din care nu răzbate nici o vorbă legată de vreun pact cu diavolul - „Rugă” ne dezvăluie lungimea aripilor spirituale ale acestui esențial poet. „O
UN CLOCOT DE CARTE: „CAUTÂND INSULA FERICIRII” de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1103 din 07 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_un_clocot_d_roni_caciularu_1389096283.html [Corola-blog/BlogPost/363824_a_365153]
-
tot mai îndepărtat) și viața dură a timpului său de răscruce istorică. Eugenio Montale în poeziile sale,cum subliniază Angelo Jacomuzzi,rareori are o preocupare a unei comunicări fericite cu metafizicul,pentru a regăsi vestigiile edenului,ca reminiscență a unei divinități ce a rupt vălul și a tangențiat cu lumina oamenilor.Fiind masca poetică a unei ieșiri în afara timpului,a unei intrări în mirajul edenic:negrele semen de ramuri pe alb/ca un alfabet esențial.(Quasi una fantasio).În Elegia de
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC EUROPEAN AL SECOLULUI XX de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 853 din 02 mai 2013 by http://confluente.ro/Mitul_edenului_in_universul_p_al_florin_tene_1367552775.html [Corola-blog/BlogPost/354733_a_356062]
-
Precum atunci/te-ai răsucit și cu o mână,fruntea/dezvăluind-o de sub nor de plete//m-ai salutat spre a intra în beznă.( La bufera).Evocarea acestui trecut moment,pentru poet,secunda supremă este edenică,la fel și invocarea divinității nu sunt altceva decât semnificațiile unei transsubstanțiere a presentimentului apariției iubitei,moment ce-l consideră poetul,edenic. Există o serie de lucruri montaliene care circumscriu tematicii profetice,acel difuz presentiment obscur care ne conduce spre edenul imaginarului poetic. Spre deosebire de Montale
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC EUROPEAN AL SECOLULUI XX de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 853 din 02 mai 2013 by http://confluente.ro/Mitul_edenului_in_universul_p_al_florin_tene_1367552775.html [Corola-blog/BlogPost/354733_a_356062]
-
lumii. Developând suferința ca rană, conjugând credința și eticismul, lirica dumneavoastră este deopotrivă rugă și blestem. Grigore Vieru Mă împrospătez zilnic/ Cu înălțătoare cuvinte/ Întru Hristos. Lili Bobu Au fost și momente când ați fost singur, când ați simțit că divinitatea v-a părăsit? Grigore Vieru Pășeam prin sfânta rourare,/ Pe-al mării țărmure frățesc,/ Mirat că două urme clare/ Pe ale mele le-nsoțesc./ Pășeam în dimineața lină/ Atât, atât de fericit,/ Părând eu însumi o lumină/ În Universul infinit./ Creștin
INTERVIU CU GRIGORE VIERU – SIMPLU CA IARBA, SIMPLU CA PÂINEA, SIMPLU CA BIBLIA de LILI BOBU în ediţia nr. 1868 din 11 februarie 2016 by http://confluente.ro/lili_bobu_1455193861.html [Corola-blog/BlogPost/342915_a_344244]
-
azi și de mâine, sporind acea taină a lumii, care vă apără. Grigore Vieru Cu mine lucrurile stau puțin altfel. Nu eu îmi povestesc viața, ci viața mă povestește pe mine. Viața în complexitatea ei este de nepovestit. Ca și divinitatea. Nu pot până la capăt/ Cântecul duce./ Scriind,/ Parc-aș ara cu o cruce. Lili Bobu Constantin Ciopraga a consemnat faptul că, în confesiunea despre Lucrarea în cuvânt, ați declarat că afară de nostalgia infinitului spiritual nici o alta nu v-a tentat
INTERVIU CU GRIGORE VIERU – SIMPLU CA IARBA, SIMPLU CA PÂINEA, SIMPLU CA BIBLIA de LILI BOBU în ediţia nr. 1868 din 11 februarie 2016 by http://confluente.ro/lili_bobu_1455193861.html [Corola-blog/BlogPost/342915_a_344244]
-
faptul că Mikao Ușui a murit în urma unui atac de cord pe 9 martie 1926, atunci când propovăduia Reiki unor discipoli din orașul Fukuyama. Abia trecuse de 60 de ani, respectiv la numai patru ani după ce fusese „iluminat” și dotat de divinitate cu puterea vindecătoare... A rămas consemnat pe piatra funerară a magistrului faptul că pe parcursul vieții a dezvăluit metoda să la peste două mii de discipoli, dintre care 16 s-au înălțat la cel mai înalt nivel numit „Shinpiden”, sau învățător-maestru. Și
DANAELA ŞI IZVORUL IUBIRII de GEORGE ROCA în ediţia nr. 412 din 16 februarie 2012 by http://confluente.ro/George_roca_danaela_si_izvorul_iubiri_george_roca_1329403394.html [Corola-blog/BlogPost/345065_a_346394]
-
copil mascul, băiețel, băiat,adolescent, iubit ,soț, bărbat,copil fetiță, fetiță, fată, adolescentă, iubită, femeie, mamă . Iată deci că oricum ai întoarce logica vorbei , lumea viului, specia umană este creația divină a femelei, a femeii. De ce nu ar fi atunci Divinitatea însăși de ordin feminin, CREATOAREA, nu creatorul ? Este adevărat că fără cel de al doilea impuls nu s- ar realiza fecundarea la unele specii dar la unele da. Pe această reproducere asexuată s-o fi bazat credința când a scris
CREATOAREA de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 1793 din 28 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1448703629.html [Corola-blog/BlogPost/383095_a_384424]