2,100 matches
-
orientării vocaționale și ale relevanței caracterologiei pentru educație; în domeniul istoriei educației a publicat studii despre paideia greacă și despre educatori străini precum Pestalozzi și Maria Montessori, precum și despre portughezul Adolpho Coelho, între alții. În domeniul literar a fost colaborator doctrinar al grupului animator al revistei Presença și a menținut un contact persoal și epistolar cu scriitorul german Hermann Hesse (Premiul Nobel pentru Literatură în 1946), în a cărui operă se reflectă problematica educativă, din inițiativa sa publicându-se, în 1952
Delfim Santos () [Corola-website/Science/320768_a_322097]
-
are efect vindecător și toate bolile își au originea în minte, "Inteligența Infinită" sau "Dumnezeu" este omniprezent(ă), duhul (sau spiritul) este totalitatea lucrurilor reale, individualitatea umană reală este divină, gândul divin este o forță a binelui. Cu toate că nu este doctrinară și nici monolitică, în general cei care aderă la Gândirea Nouă în prezent cred că interpretarea lor a Lui "Dumnezeu" sau "Inteligența Infinită" este "supremă, universală și pentru totdeauna", că divinitatea sălășluiește în fiecare persoană și toți oamenii sunt ființe
Gândirea Nouă () [Corola-website/Science/318703_a_320032]
-
crezut) universal, întotdeauna și de către toți (creștinii) ). Nu se accentuează învățăturile ori interpretările caracteristice fiecărui părinte bisericesc, ci acele învățături și interpretări biblice asupra cărora au căzut de acord părintii bisericești, atât din Răsărit cât și din Apus. În afară de învățăturile doctrinare ale părinților bisericii, paleo-ortodoxia este de asemeni caracterizată prin reînnoirea interesului față de liturghia (ortodoxă) și îngrijirea pastorală. Paleo-ortodoxia nu este interesată în diferențele denominaționale. Cea mai mare parte din teologii paleo-ortodoxiei provin din aripa conservatoare a protestantismului clasic ori din
Paleo-Ortodoxia () [Corola-website/Science/315442_a_316771]
-
de un recunoscut prestigiu, cu multiple preocupări spirituale și un larg orizont de cunoaștere. Aici a păstorit pe la sfârșitul secolului XV-lea episcopul Vasile, ce s-a manifestat ca un teolog de înaltă erudiție, așa după cum rezultă dintr-o scrisoare doctrinară pe care acesta a trimis-o mitropolitului Gherontie al Moscovei. Între 1500-1508 în fruntea episcopiei s-a aflat Teoctist "...bărbat învățat ca nimeni altul", care s-a format în vatra de cultură a Mănăstirii Neamț și a creat în jurul său
Arhiepiscopia Romanului și Bacăului () [Corola-website/Science/311359_a_312688]
-
reeducare. Cea de-a treia fază: postdemascarea, consta în discuții de doctrină și practică comuniste. Dacă în prima fază se probează desprinderea de trecut, iar în cea de-a doua fază se confirmă această desprindere, postdemascarea îi conferă un fundament doctrinar care are rolul de a o face definitivă. Deținuții care își făceau demascarea erau încadrați în dispozitivul de demascat și obligați să-i bată/tortureze pe ceilalți. Uneori, cei demascați erau trecuți din nou prin reeducare, din diferite motive: erau
Reeducarea în România Comunistă () [Corola-website/Science/331584_a_332913]
-
împotriva lumii moderne, păstrând astfel linia de evoluție a tuturor curentelor artistice, cea de a nega o realitate estetică deja existentă și acreditată. Pesimismul, care exista ca și concept creator în mediile artistice ale epocii și-a găsit o justificare doctrinară în opera filosofului german Schopenhauer, „Lumea ca voință și reprezentare” (1819). Agitația, tristețea și descurajarea au fost în principal efectele acestui pesimism asupra sensibilității decadente, dar și trăsăturile esențiale ale personajelor „fin-de-siècle”. Platitudinea le afectează constant existența marcată de monotonia
Decadentism () [Corola-website/Science/319401_a_320730]
-
care călătoreau în cete prin țară, ajungeau în cele mai umile și sărace zone, unde ajutau oamenii la diferite munci și făceau împreună ședințe simple de sama’. Mulțumită lor, oamenii își alinau tristețea. De asemenea recitau și predau marele poem doctrinar al lui Rumi, Mathnawi. Începând din secolul al XVI-lea ordinul Mawlawiya suferă o schimbare de stil. Devine centralizat, se întreține din donații, iar administratorii fundațiilor pioase își impun influența. Ordinul își pierde din caracterul popular pentru a deveni din ce în ce mai
Ordinul Mawlawiya () [Corola-website/Science/329370_a_330699]
-
la relațiile sale cu Dumnezeu Tatăl. Din această cauză, a fost acuzat înaintea Papei Dionisiu, care a convocat un Sinod care să discute asupra problemei ivite. Papa a publicat apoi (atât în numele său cât și al conciliului) o importantă scrisoare doctrinară în care, mai întâi era condamnată doctrina eretică (greșită) a lui Sabelius, apoi erau refuzate părerile false ale acelora care - asemeni marcioniților - separau Preasfânta Treime în trei ființe complet distincte, sau care considerau pe Fiul lui Dumnezeu doar ca pe
Papa Dionisiu () [Corola-website/Science/305388_a_306717]
-
părerile false ale acelora care - asemeni marcioniților - separau Preasfânta Treime în trei ființe complet distincte, sau care considerau pe Fiul lui Dumnezeu doar ca pe o creatură, aceasta în timp ce Sfintele scripturi îl declarau clar ca fiind născut. Odată cu această scriosoare doctrinară, papa Dionisiu a trimis și o altă scrisoare episcopului din Alexandria, prin care scrisoare episcopul era convocat să explice poziția sa. Dionisiu, episcopul Alexandriei, își prezintă poziția în "Apologia" sa (cf. sf. Atanasiu, De sententia Dionysii, V, 13, De decretis
Papa Dionisiu () [Corola-website/Science/305388_a_306717]
-
împreună cu Teodor Meleșcanu, Mircea Coșea și Marian Enache, Boda părăsește PDSR și fondează partidul Alianța pentru România, al cărui vicepreședinte devine. Iosif Boda a publicat analize, interviuri și eseuri politice în mai multe cotidiane și periodice centrale de diverse orientări doctrinare sau simpatii politice. A colaborat ca jurnalist la cotidianele «Privirea», «Curentul», «Evenimentul zilei», «Cotidianul», «Cronica Română». Participă ca analist politic la postul Realitatea TV, la o emisiune de analiză politică (2003), apoi are o emisiune săptămânală la TVR 1 («Agenda
Iosif Boda () [Corola-website/Science/305490_a_306819]
-
o variantă provincială de unitarianism combinată cu puternice trăsături evanghelice. Crezul fundamental al acestei mișcări implică o viziune raționalistă, anti-credală, reducționistă a doctrinei creștine. „Nu avem alt crez decât Biblia”. Suspiciune pentru tot ce nu poate fi explicat rațional. Testul doctrinar era: se conformează oare cu citirea cea mai evidentă și literală a Bibliei? Joshua Himes, James White și Joseph Bates erau membri ai acestei mișcări când s-au alăturat mișcării adventiste. Henry Grew, un pastor baptist american (exclus de baptiști
Biserici și creștini antitrinitarieni () [Corola-website/Science/322496_a_323825]
-
și George Storrs, dintre care, ultimul a influențat puternic grupurile adventiste de după 1844. Mișcarea adventistă (millerită) apărută în acest timp, era predominant trinitariană, unii dintre adventiști proveneau însă din confesiuni antitrinitariene. Întrucât însă prioritatea mișcării nu consta în rezolvarea diferențelor doctrinare, adventiștii nu au făcut din aceste diferențe un motiv de dispută. După 1844, unele ramuri millerite au împrumutat opinii antitrinitariene, preluate din surse (literare sau personale) de esență unitariană (H. Grew, G. Storrs, The Christian Connection etc.). G. Storrs și
Biserici și creștini antitrinitarieni () [Corola-website/Science/322496_a_323825]
-
l-a ales în funcția de președinte pe Ion Iliescu. Deși a câștigat alegerile din 20 mai 1990, FSN era în pragul destrămării. Convenția Națională a FSN din 16-17 martie 1991 a fost momentul primei încercări de așezare pe baze doctrinare a partidului. Potrivit moțiunii „Un viitor pentru România”, FSN era definit ca un „partid de centru stânga care se inspira din valorile social-democrației moderne europene”. Conventia FSN din 27-29 martie 1992 a fost momentul în care diferențele de viziune au
Partidul Social Democrat (România) () [Corola-website/Science/297687_a_299016]
-
constituirea Partidului Social Democrat, rezultat din unificarea celor două partide. La Congresul de constituire a PSD, Adrian Nastase a afirmat voința politică a noii formațiuni de a reprezenta social-democrația modernă, dinamică, racordată la problemele și prioritățile actualității. Preocuparea pentru conexarea doctrinară a PSD la noile realități a determinat apariția în 2002 a documentului „Spre normalitate - o viziune social-democrată modernă privind viitorul României”, material care propune principalele direcții de acțiune ale perioadei post- tranziție. La reuniunea de la Snagov din februarie 2003, președintele
Partidul Social Democrat (România) () [Corola-website/Science/297687_a_299016]
-
urmare a actului guvernării, PSD a intrat în opoziție în urma alegerilor din noiembrie 2004. La Congresul din aprilie 2005 a fost desemnată noua conducere a partidului, iar noul președinte, Mircea Geoană a afirmat dorința PSD de a-și consolida baza doctrinară și de a face o opoziție constructivă în perioada următoare. A urmat o perioada de repoziționări politice si structurale, orientate spre modernizare și o mai bună integrare în familia socialistă europeană. O serie de lideri contestați, unii dintre ei anchetați
Partidul Social Democrat (România) () [Corola-website/Science/297687_a_299016]
-
nivel național se poate constitui Liga Pensionarilor PSD. Pe lângă Partidul Social Democrat funcționează Institutul Social Democrat Ovidiu Șincai (ISD). ISD efectuează cercetări privind revoluția română, modernizarea societății contemporane și social-democrația românească și europeană. De asemenea elaborează programe politice și lucrări doctrinare; inițiază programe de învățământ; organizează acțiuni destinate schimburilor de idei, dezvoltării relațiilor de colaborare cu structuri similare din țară și străinătate; organizează activități editoriale. PSD sprijină activitățile specifice sindicatelor pentru realizarea măsurilor de protecție socială, garantarea dreptului la muncă, combaterea
Partidul Social Democrat (România) () [Corola-website/Science/297687_a_299016]
-
nu este una unitară, scrierile fiind în sanscrită sau pali, sau traduse în chineză, japoneză, tibetană, etc. Scrierile sfinte se divid în două categorii principale: scrieri canonice, care conțin mesajul transmis de religia lui Buddha și scrierile necanonice, adică tratatele doctrinare și comentariile aduse pe marginea lucrărilor canonice. Textele canonice budiste sunt împărțite în trei culegeri voluminoase cunoscute sub numele sanscrit Tripitaka sau pali Tipitaka ("coșul întreit" sau "cele trei coșuri", în traducere). Conform canonului, după moartea lui Buddha a avut
Budism () [Corola-website/Science/296756_a_298085]
-
studierea limbilor canoanelor existente (majoritatea scrise în pali, tibetană, mongoleză sau chineză, deși există și texte arhaice scrise în sanscrită și sanscrită budistă hibridă). Această diviziune este utilă pentru scopurile practice, dar nu corespunde în totalitate cu împărțirea filozofică sau doctrinară a budismului. În ciuda numeroaselor diferențe, ramurile budiste au și puncte comune: În jurul anului 250 î.Hr., datorită apariției unor păreri contradictorii privind religia, regele Asoka alcătuiește cel de-al treilea consiliu budist menit să pună ordine în cadrul comunității și să producă
Budism () [Corola-website/Science/296756_a_298085]
-
de a asocia Mahayana doar cu budismul estic și de a considera budismul nordic, care integrează elementele tantrice ale Vajrayanei, o ramură separată. Într-adevăr cele două tipuri de budism diferă foarte mult. Deși se bazează foarte mult pe sistemul doctrinar al Mahayanei, budismul tibeto-mongolez este deseori numit Vajrayăna sau „Calea de Diamant” (alte nume alternative sunt Mantrayăna, Tantrayăna, budismul tantric sau budismul ezoteric). Această ramură religioasă acceptă toate conceptele de bază ale Mahayanei, cum ar fi vacuum-ul ("sunyata") și
Budism () [Corola-website/Science/296756_a_298085]
-
franceza. Budismul Mahayana a fost adus în Japonia din Coreea în secolul al VI-lea d.Hr ca o consecință a contactelor cu lumea central-asiatică prin Drumul Mătăsii. S-a impus rapid în arhipelag datorită voluminosului canon religios, a corpului doctrinar elaborat, a clerului bine organizat și a tradiției înfloritoare în artă și arhitectură, caracteristici de care credința autohtonă japoneză, șintoismul, ducea lipsă. Superioritatea netă a budismului nu a exclus o simbioză cu religia tradițională, ci dimpotrivă, Buddha a devenit în
Budism () [Corola-website/Science/296756_a_298085]
-
Sandu-Aldea, Ion Agârbiceanu, Emil Gârleanu), toate acestea constituind subiectele reunite în cele două volume de debut "Pași pe nisip...", apărute în 1906. În această perioadă a activității sale, preocupat fiind de mișcarea literară de la Sămănătorul, se prefigurează confruntările cu marii doctrinari Nicolae Iorga și Garabet Ibrăileanu. Între 1906-1909 se află la Paris pentru pregătirea doctoratului. Obține titlul de doctor în litere cu o lucrare despre "Jean-Jacques Weiss et son oeuvre littéraire"; lucrare suplimentară: "Les voyageurs français en Grece au XIX-e sičcle
Eugen Lovinescu () [Corola-website/Science/297282_a_298611]
-
temut de adversarii săi politici. Nicolae Iorga a fost fondatorul (1920) și director al Școlii Române din Paris ("„Fontenay-aux-Roses”"). A editat și condus numeroase ziare și reviste („Neamul românesc”, „Revista istorică”, „Revue Historique du Sud-Est-Européen”, „Floarea darurilor” etc.). Unul dintre doctrinarii sămănătorismului (a condus revista „Sămănătorul” în perioada 1905-1906). A întocmit numeroase volume de izvoare, documente ("Notes et extraits pour servir à l'histoire des Croisades au XV-e siècle", 6 vol., "Studii și documente cu privire la istoria românilor", 31 vol. ș.a.). Deși
Nicolae Iorga () [Corola-website/Science/296583_a_297912]
-
la 10 ani de închisoare, apoi la muncă forțată pe viață. Reușește să evadeze și fuge în 1925 în U.R.S.S., revenind în România după 4 ani. Marcel Pauker s-a implicat în luptele politice cu Vitali Holostenco, reflectând diferențele doctrinare dintre secția comunistă română și cea sovietică ucraineană, susținându-și deschis opinia în Congresul al IV-lea al P.C.d R. de la Harkov. Este sancționat de Comintern pentru păreri personale. I se interzice activitatea politică și va fi trimis forțat la Magnitogorsk
Marcel Pauker () [Corola-website/Science/306450_a_307779]
-
Biserica Răsăriteană, au schițat reforma organismului Bisericii. După ce la-nceputul anilor 1500 un nou Conciliu (Lateran V) a reluat fără succes însă aceste ultime încercări, Conciliul tridentin (din Trento), pe lângă sancționarea rupturii provocate de Reforma protestantă, a construit un pachet doctrinar și disciplinar de mare precizie și cu o reală forță incisivă. Acestea au influențat durabil spiritualitatea și cultura europeană. În 1800 și-n 1900 Conciliile Ecumenice, ținute la Vatican, au înfruntat problemele din unghiuri și cu stiluri diferite au reflectat
Sinod () [Corola-website/Science/302566_a_303895]
-
Efes, Alexandria și Roma în Europa. Această răspândire în aria geografică mediteraneană a favorizat posibilitatea transmiterii mesajului creștin atât în limba greacă, cât și în cea latină. În primele trei secole ale erei creștine, în pofida apariției crizelor interne (pe teme doctrinare: gnosticismul, marcionismul, maniheismul, docetismul, nestorianismul, montanismul, pelagianismul ș.a.), crize care au dus la apariția unor Biserici cu caracter autonom, creștinismul a continuat răspândirea sa atât în Imperiul Roman, cât și în afara lui. Această răspândire n-a fost oprită nici măcar de
Creștinismul în Europa () [Corola-website/Science/329689_a_331018]