669 matches
-
care să meargă. — Și proba e o treabă importantă. Dă-o-ncoace. Luând-o din mâinile lui Kuniyoshi, Koroku rezemă țeava puștii de brațul Îndoit, ca și cînd ar fi ochit o țintă. Tocmai atunci, Inada Oinosuke apăru În ușa fierăriei. — A, Încă n-ai terminat. Koroku se Întoarse spre Oinosuke, cu patul puștii lipit de coaste. — Ei bine? — Cred că ar fi bine să vii cât mai degrabă. Am reușit să Îl convingem pe Tenzo să ne Însoțească, dar i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Capul Îi căzu În piept. Poate că privea moartea În ochi. Sau poate că se știa Învins. — Nu-i bună de nimic! murmură Koroku, luându-și ochii dinspre țintă. Chiar dacă apăs pe trăgaci, plumbul nu iese. Oinosuke, dă fuga la fierărie și adu-l pe Kuniyoshi. Când sosi fierarul, Koroku Îi dădu pușca, spunând: — Am Încercat adineaori să trag, dar nu merge. Repar-o. Kuniyoshi examină muscheta. — Nu se poate repara cu ușurință, stăpâne, răspunse el. — Cât va dura? — S-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
colină, nu mai rămaseră decât Inada Oinosuke și Aoyama Shinshichi. Soarele se Înălța tot mai sus. Începea să dogorească. Greierii țârâiau și singurele vietăți care se mișcau prin arșiță erau furnicile, care se târau pe dalele fierbinți ale grădinii. Dinspre fierărie, izbucneau ritmic zgomote furioase de ciocan. Oare cum or fi sunat În urechile lui Tenzo? — Nu-i gata odată pușca aia? Ori de câte ori glasul aspru al lui Koroku se auzea din casă, Aoyama Shinshichi alerga la fierărie, prin căldura pârjolitoare. Revenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
fierbinți ale grădinii. Dinspre fierărie, izbucneau ritmic zgomote furioase de ciocan. Oare cum or fi sunat În urechile lui Tenzo? — Nu-i gata odată pușca aia? Ori de câte ori glasul aspru al lui Koroku se auzea din casă, Aoyama Shinshichi alerga la fierărie, prin căldura pârjolitoare. Revenea de fiecare dată pe verandă pentru a spune: — Mai durează puțin. Și raporta cum Înainta lucrul. Koroku moțăia pe apucate, cu brațele și picioarele Întinse. Shinshichi, obosit și el după emoțiile din ajun, ațipi și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
drum. Nu se rușina cu modul lui de viață, fiindcă nu se umilea ca un animal. Lucra pentru lume și credea că cerul avea să-i dea cele de care avea nevoie. În dimineața aceea, În Kasugai, dăduse peste o fierărie care se deschisese mai devreme. Soția fierarului trebuia să aibă grijă de copii, așa că, după ce ajută la curățenie În atelier, Hiyoshi duse cele două vaci la pășune și merse la fântână să umple ulcioarele cu apă, Hiyoshi fu răsplătit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Într-o arhitectonică mai fermă și întrucâtva mai plină de sugestie lirică sunt versurile „constructiviste” din primul volum, Sărmanul pescar, respirând o anume vigoare a imaginilor, a gesturilor, a limbajului, amintind pe Leon Feraru, care cânta furia ciocanelor dintr-o fierărie. P.-N. exaltă un supraom valah și captează în violența contrastelor un duh al revoltei: „Cum zidul crește parcă smuls din ei...”, zidarii „ard de setea de a sfârteca / Văzduhul rezemat pe fund de zări, [...] Și-a semăna, cu brațul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288951_a_290280]
-
de asemenea patruzeci de ani de când erau celebrate liturghii zilnice în oratoriu pe altarul din fața imaginii. Înainte ca oratoriul să fie construit (din nou conform procuratorului bisericii), era o alee fără ateliere, dar acum zgomotul de lovituri de ciocan de la fierăria lui Giovanni "stânjenea foarte mult celebrarea și ascultarea liturghiilor și altor îndeletniciri sfinte"175. Procuratorul lui Giovanni, în prezentarea cazului, a adăugat câteva detalii importante, inclusiv pe acela că oratoriul era numit "oratorio del Rinaldescho", ca în 1501 "o imagine
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
mii de victime, un fel de guerillero, un rezistent la imperialismul roman din acele vremuri și la acoliții săi locali, fariseii... dar astfel de eroi au fost cu miile! Balduin tace, este răspunsul cel mai elocvent. Se aude trenul, o fierărie grea ce se apropie foarte încet, ca un balaur bolnav, spre podul Constanța; în timpul ăsta Vladimir, citind gândurile omului de alături care continuă să tacă și va tăcea până la sfârșit, aude răspunsul, nerostit: - Tu nu poți să înțelegi, ești închis
Prințul spălător de geamuri by Ion Vianu () [Corola-journal/Journalistic/10744_a_12069]
-
Coștei a fost, de fapt, consecința planurilor de dezvoltare economică a Timișoarei, cu precădere a cartierului Fabric, unde din 1740 „se ridicară, între altele, o moară de hârtie, o trefilărie pentru sârmă de fier, tot felul de mici ateliere de fierărie și teascuri olandeze de stors uleiul din semințele de napi. Se așezară aici lucrători pentru prelucrarea argintului, cositorului, alamei, fierului și lemnului, pantofari și croitori... se înființă o fabrică de postav pentru prelucrarea lânii din Banat, se amenajară încăperi pentru
Agenda2003-42-03-cr () [Corola-journal/Journalistic/281608_a_282937]
-
actori care umblă în turneu prin provincie. Un simț tragic al grotescului, tipic literaturii spaniole. Ceva sumbru, anxios, ce te pune brusc într-o stare metafizică: fatum-ul întunecat, absurd, inexorabil, în mijlocul căruia destinele oamenilor se contractă, se răsucesc asemenea fierăriilor unui edificiu distrus de o explozie. Interesantă, didactic de morală, scena de la sfârșit. O actriță tânără care oscilează între o carieră rapidă, ușoară, prin mijlocirea unui impresar bogat, influent, și adevărata chemare a artei, cu mizeriile, lipsurile, sacrificiile ei... Ea
La scara umană by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15663_a_16988]
-
3.71 0.270 2.80 0.357 1.89 0.529 lor de feronerie ──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Fabricarea altor ar- 282.26 0.004 23.86 0.042 4.57 0.219 3.29 0.304 2.42 0.413 ticole de fierărie de uz gospodăresc ──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Fabricarea ambalaje- 424.46 0.002 28.33 0.035 4.13 0.242 3.11 0.322 2.22 0.450 lor din metale ușoare ──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────── Fabricarea articole- 294.84 0.003 28.33 0.035 5
EUR-Lex () [Corola-website/Law/121766_a_123095]
-
oamenii și oameni care seamănă cu monștrii". Avem o scurtă, feliniană trecere în revistă a figurilor schimoniste ale orașului, estropiați, paznici scălâmbi, schilozi rostind imprecații, pociți vânzători ambulanți, gujați și tălâmbi vorbind în dialect, pentru ca seria să se sfârșească la fierărie cu un adevărat Quasimodo dezarticulat, gesticulând fantasmagoric. Acesta îi fabrică copilului o sfârlează introducând în lăcașul cuiului o muscă vie pentru a o face mai ușoară, aceeași muscă va fi eliberată peste ani din micul ei ascunziș. Aceste gesturi rețin
Baaria, mon amour! by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6296_a_7621]
-
vârstă, umilă, care, în adolescență, a apucat, sigur, revoluția, se poartă cu noi atât de cumsecade, fiind, săraca, atât de amărâtă, încât amândoi ne hotărâm și îi oferim pachetele noastre siberiene, imense, unsuroase, învelite într-o hârtie groasă, de împachetat fierării, cu știuci imense și alte soiuri de pești afumați, cu care și-așa n-avem ce face. Psihologie de asediu. Alimente puține. Biata femeie, crezuse că-i dăm numai un pește, așa, de formă, nu îndrăznea... Și-atunci Gabi și
Pa ruski by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13090_a_14415]
-
deja șef de stat major, o cunoaște pe Silvia, actuala soție. Pentru a se putea căsători trebuia însă acceptul ministrului, iar acesta a întârziat un an de zile, motivul fiind că era fiică de chiaburi (tatăl avea un atelier de fierărie). În tot acest timp, fratele Silviei era medic la Școala militară de aviație din Focșani, dar asta nu era o problemă... Lungindu-se așteptarea, viitoarea mamă-soacră nu mai voia să-l vadă, caracterizându-l drept „om de nimic”. Pentru a
Agenda2005-27-05-senzational 2 () [Corola-journal/Journalistic/283901_a_285230]
-
etajată pe generații: generația cea mai veche (bunicul, maiorul de roșiori de la 1913), de mijloc (profesorul de rezistența materialelor) și aceea tânără (Chiril Merișor). Galeria, ca loc de întâlnire a povestirilor, descinde din tradiția acelui Han al Ancuței și a fierăriei lui Iocan: spațiu al povestirii la Sadoveanu, al interpretării faptelor la Marin Preda, galeria lui Constantin Țoiu se constituie ca punct de întâlnire a narațiunii faptelor cu interpretarea lor. Punctul de vedere al galeriei, suprema instanță a judecării evenimentelor, produce
Constantin Țoiu, o retrospectivă critică by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/3205_a_4530]
-
destulă ușurință. Deosebit de semnificativă rămâne în roman relația dintre două secvențe, mult comentate de altfel, în aparență fără legătură între ele: prima, în ordine cronologică, este cea a tăierii salcâmului, cea de-a doua are în atenție întâlnirea din poiana fierăriei lui Iocan. Ambele repropun statutul personajului din perspectiva dublului acestuia și, până la un anumit punct, deschid perspective spre reconsiderarea profunzimii romanului lui Marin Preda. După cum bine este știut, tăierea salcâmului se consumă în zori, în atmosfera unor bocete care întăresc
Ilie Moromete și dublul său by Mircea Moț () [Corola-journal/Journalistic/4580_a_5905]
-
ea însăși o prezență prea puțin semnificativă în lume) care strigă „și ea parcă speriată: - Nea Pațanghele, de ce ai tăiat salcâmul?” După cum notam la început, această scenă anticipează, în același spirit al „căderii” lui Moromete, câteva semnificații ale secvenței de la fierăria lui Iocan, unde sunt puse în lumină alte ipostaze particulare ale dublului moromețian. Dincolo de risipa de inteligență a lui Moromete, ceea ce ar trebui să rețină atenția aici în mod deosebit este prezența unui Din Vasilescu, asupra căruia naratorul insistă de
Ilie Moromete și dublul său by Mircea Moț () [Corola-journal/Journalistic/4580_a_5905]
-
amănuntele ce urmează confirmând această condiție a lui Din Vasilescu. Din Vasilescu se adresează unuia dintre copiii lui Iocan, care „umbla cu picioarele prin apă” după ploaia de vară, „în șoaptă”, convins fiind că nu trebuie să tulbure discuțiile din fața fierăriei: „ - Bă, peșoacă, ia vin încoace, chemă Din Vasilescu în șoaptă și, când copilul se apropie, Din Vasilescu îi arătă ceva sub podișcă. Bagă tu mâna acolo, îi spuse, și dă-mi niște pământ de-ăla galben.” Repetând parcă un gest
Ilie Moromete și dublul său by Mircea Moț () [Corola-journal/Journalistic/4580_a_5905]
-
Cioroaica, "conacul avea toate acareturile trebuitoare: curte de păsări, bucătărie exterioară, cu odăi pentru personalul de casă. O clădire cu odăi pentru argați și odaia cancelariei. Un grajd de cai, cu un garaj pentru automobil. O magazie imensă, atelier de fierărie și tîmplărie, remiză pentru batoză și tractor, chelărie, în colțul depărtat o cocină modernă cimentată, cu incintă betonată, toate clădirile în interiorul gardului, cuprindeau în mijloc curtea. în afara gardului era un grajd de vaci, un pătul, o fîntînă (în afara celor două
Despre cai și nu numai by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7364_a_8689]
-
ale potcovarilor. Azi așa, mâine așa, Constantin Seculin în nici trei ani s-a făcut meseriaș de ți-era mai mare dragul, iar meșterul chiar că prinsese drag de băiatul isteț și până la urmă priceput chiar și la lucrări de fierărie. E drept că prima dată caielele intrau cam greu în copite, că sunt nici mai mult nici mai puțin de 32, dar și pentru treaba asta meșterul avea o vorbă de duh: „Decât 32 la fund, mai bine tot atâtea
Agenda2005-37-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284187_a_285516]
-
care se respectă trebuie să aibă și o rezervă bună de materiale, cel puțin 6 kg de fier pentru o zi. Asta a învățat în 12 ani de covăcie cu uica Mihai. Un Mercedes pentru un cal A lucrat și fierărie, dar ca potcovitul nu-i nici o meserie, crede Constantin Seculin din Giarmata-Vii. A făcut porți dintre cele mai frumoase, cu ornamente cum le plac oamenilor de la țară, garduri din fier de toate felurile, grilaje și câte și mai câte. „Dacă
Agenda2005-37-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284187_a_285516]
-
dogoarea e mai mare decât afară. Oricum lângă vatră are vreo 45 de grade „la umbră”, glumește potcovarul cu cea mai mare căutare din Banat. Chiar și la Timișoara, unde are locul de muncă, a lucrat multă vreme într-o fierărie. Își amintește că în-tr-o vară, una dintre cele mai fierbinți din Banat, afară erau 40 de grade, iar în atelierul lui de la „fabrică”, temperatura trecuse binișor de 50. Acasă, în Giarmata Vii, unde potcovește caii satelor din pustă, transpiră el
Agenda2005-37-05-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284187_a_285516]
-
e o replică la Ioanide. Cele două personaje au experiențe fundamentale comune (detașarea de istorie, spiritul independent, filosofia creatoare, drama de familie, atitudinea disprețuitoare față de prostia celor din jur, desenați caricatural). Similitudinile sunt frapante. Salonul lui Manigomian e substituit de fierăria lui Iocan. Rolul lui Bălosu (speculantul de succes al economiei de piață), contrapondere ironică a lui Moromete (inteligentul păgubos), este îndeplinit de ministeriabilul Pomponescu, pragmaticul contrapus idealistului Ioanide. Pe acest teren de similitudini se văd mai bine diferențele. Lumile în
Sfidările unui inactual by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9706_a_11031]
-
era, pe vremuri, o baltă care alimenta cu apă o parte a orașului. "Acea apă pleca de la balta menționată și trecea prin suburbiile Oțetari, Batiștea și Scaunele și forma o baltă pe locul unde a fost vechea Carvasara (Vama, n.m.), fierăriile vechi și unde se vindeau rogojinile și lemnăriile adică în coasta grădinii de astăzi a lui Sf. Gheorghe. Acea baltă era înconjurată cu trestie, cu sălcii și aproape de dînsa se făcea tîrgul sau piața, căci acolo erau scaunele de pescării
Bucureștii din vechime by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16067_a_17392]
-
emancipează, devine o figură a satului, simbol al lipsei de prejudecăți a lumii rurale interbelice, aspiră chiar a candida la primărie ceea ce nu miră pe nimeni, singura problemă fiind, după Moromete, dacă „o să-l mai vază cineva cu barosul prin fierărie”. Copiii săi merg la școală, el însuși citește gazete și de la tîrg aduce „cărți cu titluri ciudate”, pe care le citește intens. Poiana lui Iocan, locul potcovirii cailor, este agora satului în care strălucesc retori ca Moromete sau Cocoșilă, secondați
Personajele – etnii și naționalități. Țiganii by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/4320_a_5645]