1,538 matches
-
puterea de a controla un alt personaj fictiv, creat de el, prin intermediul jocului. Pentru milioane de tineri calculatorul reprezintă înlocuitori ai prietenilor pe care nu reușesc să-i găsească sau să-i păstreze. Copilul său adolescentul care se consacră cu frenezie calculatorului său personal are în realitate o mare nevoie de simpatie și de interes, are nevoie de cineva care să-i ofere mai multă căldură. Trăim în era tehnologiei moderne care continuă să evolueze și să impresioneze pe zi ce
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
colective din forme difuze de manifestări agregative. Dar, dincolo de posibilele dispute terminologice - care cu ușurință pot aluneca în logomahie -, cert este că în cvasiunanimitatea formelor de comportament colectiv se împletesc, desigur în doze diferite, elemente de spontan și conștient, de frenezie și de calcul rațional. Astfel, de exemplu, moda, un fenomen atât de proeminent social, înseamnă contagiune, imitație necritică, însă ea denotă și opțiunea deliberativă. A te îmbrăca după ultima modă presupune că ești bine informat, preocupat de nou, descurcăreț. Iar
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
de neastâmpăr, aflat permanent în căutarea unor noi „provocări” tematice, tehnice, stilistice, el se manifestă și ca dramaturg, cu mare succes de public și de critică. Semnează, în anii ’60-’70, noi volume de literatură jurnalistică în tonul vremii, fără frenezia satiric-pamfletară din anii ’50, dar în registrul așa-numitei „critici din interiorul sistemului”. În vara anului 1973 s-a stabilit în Canada, unde a fost profesor de creative writing la Universitatea din Victoria (British Columbia). La Toronto a publicat, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286959_a_288288]
-
părții cu întregul; 3. reducerea multiplului la unicitate; 4. identificarea esenței cu aparența; 5. instituirea izomorfismului total dintre relațiile spațio-temporare; 6. anularea granițelor dintre nivelurile existenței (materie/spirit, animat/inanimat); 7. asimilarea originii cu cauzalitatea; 8. hilozoismul (antropomorfizarea cosmosului); 9. frenezia asociativă sau interpretarea oricărei asemănări ca identitate și a contingenței drept cauzalitate; 10. parcelarea lumii în două zone distincte: sacră și profană, pură și impură, bună și rea, cadre și deținuți. Pentru George Călinescu, "un simbol nu este o noțiune
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
grupează în comunitățile terapeutice, cabinetele medicale sau în administrația centrală serviciile considerate cele mai profesioniste din întregul sistem penitenciar. Alt patrulea tip e "violentul", brutalul, sadicul. Deseori complexat, are o satisfacție a umilinței și a violenței. Face cu entuziasm și frenezie toate murdăriile sistemului penitenciar, considerîndu-se o victimă a datoriei. "În general, sînt ființe marcate de un defect fizic, de grele handicapuri psihice sau de o soartă deloc de invidiat."130 După cum spun deținuții, ponderea violenților nu este mare, fiind situată
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
în lumea „omului nou”, se va înțelege că între versurile tânărului și cele din 1963 nu există o ruptură nici sub acest aspect. Acum el exaltă energiile telurice, declară că scrie cu pământ, e sedus de tumultul cosmic și de frenezia constructorilor (amplele imnuri închinate „macaralelor”, hidrocentralei de la Bicaz etc.), se proclamă inamic al „stagnării”. La vremea apariției lor, unele poeme au putut părea subversive; de pildă, Problema spinoasă a nopților e o pledoarie implicită pentru statutul inalienabil al poetului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286907_a_288236]
-
pentru melodramatic, Rug este un mixaj de întâmplări menite să definească un personaj extraordinar, tipul răzvrătitului care, cu o inteligență diabolică, ia în răspăr fundamentele și obișnuințele sociale, nerecunoscând nici o altă valoare decât propria plăcere. Lăsându-se purtat numai de frenezia cuceririlor și a pasiunilor erotice, spiritual, cult, teribil, seducătorul provoacă drame și tragedii. Sfârșitul e paradoxal: eroul, om plin de calități, este „judecat” și ucis de un ins decăzut, inferior, purtător de cuvânt al opiniei publice. E la P. un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288976_a_290305]
-
care are răbdarea să se privească în cioburile nesfârșite aproape, ale oglinzii timpului său. Cititorul trăiește întro vreme când registrele se schimbă aiuritor. De ce am fi consternați de lipsa de coerență a fragmentelor ce se succed, dacă atunci când zapăm cu frenezie canalele Tv, o facem cu relaxare?! De ce ne-ar incomoda schimbarea rapidă a stilurilor, dacă am ajuns să nu fim incomodați de schimbarea stilurilor pe care neo impune existența noastră, cu fiecare nou context al ei? Cititorul e inundat în
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Adrian Popescu, Marta Petreu, Dinu Flămând ori Virgil Mihaiu), H. aduce ceva propriu: o remarcabilă concentrare, aproape de enunțul eliptic. Despre Lecția de anatomie se poate spune că reprezintă o apologie a livrescului, dar o apologie extrem de discretă, conjugată cu o frenezie vitalistă aproape cotropitoare, exprimată la rândul ei cu delicată voluptate. Fundalul poeziei îl constituie Sibiul natal cu tot ceea ce presupune el (spațiu germanic, interioare tipice, muzica lui Bach, marii scriitori). Undeva, mai departe, ca o legendă, ca un vis de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287466_a_288795]
-
european” (1996), Premiul revistei „Poesis” (2000), Premiul Festivalului Internațional de Poezie (Uzdin, 2000) ș.a. În versurile din volumul de debut al lui Ț., Ochi deschis (1974), miracolul lumii și al creației își impune, cu o exuberanță ușor naivă, prezența. Cu frenezie și patos, cu sufletul ca o „locomotivă înhămată” („circulă prin mine un tren de poeme”) sau discret și romantic („Rochia ta de-un galben aprins îmi acoperă inima / uimind-o ușor / o grâne, câmpuri!”), poetul va imagina o lume nostalgică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290135_a_291464]
-
semnificația unui eșec în ascensiunea către idealitate. Oarecum asemănător tematic, cel puțin în ceea ce privește temeiul modificării comportamentului și a psihologiei protagonistului, este romanul Zilele și nopțile unui student întârziat. Mihnea Băiatu, student în faza boemei impenitente, trăindu-și viața cu o frenezie lipsită de orice, fie și virtuală, remușcare, o întâlnește pe superba Arina Velovan, și ea studentă și ea la filosofie, ființă aparte, serioasă, superioară tânărului cuceritor aproape profesionalizat. Lui Mihnea i se pare că se află în fața idealului său erotic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
sigilat eternitatea Voronețuluiăea nu este domoală. Este atât de năvalnică, încât atunci când scapă între fiorduri, în lume, devine oceanul neliniștilor neliniștitoare. Trezorier de imagini și de idei, de stări și senzații, de umanism și ideal. Antonică își golește, cu o frenezie ce frizează altruismul absolut, întregul tezaur al inconfundabilului său talent. Emil Ciulei, 1984 Continuator al unui meșteșug milenar, pierdut la origine în începutul civilizațiilor, artistul încearcă o înnoire esențială. Desprinsă de utilitar, supravețuind prin însăși rațiunile ei estetice, ceramica sa
Ion Antonică (1937-2002) Ceramică - Sculptură by Elena – Ivona Aramă () [Corola-publishinghouse/Science/1244_a_2070]
-
a impresionat mult, nu s-a lăsat pradă acestuia, ci disciplinat și lucrativ, cu o pasiune izvorâtă din generații de oameni ai pădurilor sucevene, obsedat de contactul direct cu materia pe care urmează s-o supună dorințelor sale, lucrează cu frenezie, mângâind îndelung fibrele lemnului până ce acesta căpăta noblețea marmurei, păstrând însă miezul său cald de ființă vegetală. În lucrările lui se simte că din voluptatea volumelor rotite în lumină, se naște mirajul formelor ce gustă din măreția simbolului. Gavril Nichitean
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
a operei ulterioare: erosul. Acesta capătă statut de exclusivitate în Cântarea cântărilor (1973), volum-cheie al întregii creații a lui C. E o parafrază la cartea biblică omonimă, în direcția esențializării erosului și, întrucâtva, a autohtonizării (prin tangențe la mitul Zburătorului). Frenezia originalului apare nu temperată, dar transmutată din registrul senzual în cel spiritual, fără a permite totuși să se vorbească aici de o mistică creștină a eroticii: „Poezia lui Radu Cârneci e păgână pentru că la el dragostea nu atrage după sine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286116_a_287445]
-
generație interbelică și la contemporanii Mircea Zaciu, Eugen Simion, Nicolae Manolescu, fără a uita contribuția lui C. Dobrogeanu-Gherea ca deschizător de drumuri pentru critica analitică și explicativă. Idealul interpretului este critica creatoare, iar pledoaria pentru integrarea biografiei (tocmai în anii freneziei structuraliste) particularizează conceptul său de istorie literară. Raportată la proză, poezia ocupă un loc secundar în atenția exegetului și se rezumă, în linii mari, la monografia „documentară” despre G. Topîrceanu - text reluat din alt unghi în introducerea la ediția Scrieri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289469_a_290798]
-
modelele, cu avarii din literatura universală, de la Euclio al lui Plaut până la Grandet și Gobseck ai lui Balzac, Hagi-Tudose se individualizează printr-un tragism ce covârșește latura comică. Acest găitănar de mahala, fost băiat de prăvălie, care își adunase cu frenezie tăcută aurul, lipsindu-se de orice altă bucurie, își trăiește clipele din urmă într-o tensiune halucinantă, înspăimântat la gândul că averea i-ar putea fi micșorată ori furată. Desprins de restul lumii, închis ca într-o hrubă în camera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286716_a_288045]
-
că s-au grăbit să aducă elogii vieții interioare. În acest caz, este inutil să mai discutăm: în mascarada jucată pe scenă de vechea, falsa putere în plină falsă reacțiune, autoritățile școlare și elevii se înțeleg perfect, într-o odioasă frenezie mercantilă a integrării. Dar cu siguranță au existat cazuri în care elevii au polemizat cu enunțurile „apodictice” cuprinse de subiecte (fraze șantazist extrase din context); însă, chiar și așa, scena pe care se produce opoziția dintre autoritățile școlare și elevi
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
fenomen pozitiv, care te entuziasmează, în Occident este un fenomen negativ, care îți induce o stare de spirit la limita dezgustului și a disperării. Propoziția primă a acestui limbaj fizico-mimic este următoarea: „Puterea a decis că noi suntem toți egali”. Frenezia consumului este o frenezie de a te supune unei ordini nepronunțate. În Italia, fiecare simte frenezia degradantă de a fi egal cu ceilalți în a consuma, a fi fericit, a fi liber, pentru că acesta este ordinul pe care l-a
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
entuziasmează, în Occident este un fenomen negativ, care îți induce o stare de spirit la limita dezgustului și a disperării. Propoziția primă a acestui limbaj fizico-mimic este următoarea: „Puterea a decis că noi suntem toți egali”. Frenezia consumului este o frenezie de a te supune unei ordini nepronunțate. În Italia, fiecare simte frenezia degradantă de a fi egal cu ceilalți în a consuma, a fi fericit, a fi liber, pentru că acesta este ordinul pe care l-a primit în mod inconștient
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
de spirit la limita dezgustului și a disperării. Propoziția primă a acestui limbaj fizico-mimic este următoarea: „Puterea a decis că noi suntem toți egali”. Frenezia consumului este o frenezie de a te supune unei ordini nepronunțate. În Italia, fiecare simte frenezia degradantă de a fi egal cu ceilalți în a consuma, a fi fericit, a fi liber, pentru că acesta este ordinul pe care l-a primit în mod inconștient și căruia „trebuie” să i se supună, dacă nu vrea să se
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
stăpânire pe exigențele de libertate, ca să spunem așa, liberale și progresiste și, asumându-și-le, le-a golit de sens, le-a schimbat natura. Astăzi, libertatea sexuală a majorității este în realitate o convenție, o obligație, o îndatorire socială, o frenezie socială, o caracteristică necesară a calității vieții consumatorului. Practic, falsa liberalizare a bunăstării a creat o situație pe măsură sau poate mai nesănătoasă decât aceea din vremurile sărăciei. Și, într-adevăr, în primul rând, rezultatul unei libertăți sexuale „făcute cadou
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
să scrie literatură, eliberându-se triumfal și agresiv de un analfabetism atavic); și totuși, acea mână are finețea maestrului artizan (în ciuda nerăbdării febrile datorate siguranței sale excesive): o mână albă, ușoară, de domn în vârstă, care ține greu pasul cu frenezia sa infantilă sau soldățească. De parcă abia ar fi sosit pe acest pământ din locurile de unde vin copiii, Comisso a devorat acolo darul vieții, neîntrebându-se nimic; gustarea sa a fost eternă, vorace, lipsită de bucurie adevărată, mai degrabă plină de
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
poezii chinezești, îngrijită în mod deosebit de convingător de Anna Bujatti. Este vorba despre poezii chinezești, începând cu Saltul înainte până astăzi: un „multimilion poem” compus în China de milioane de muncitori-poeți (două milioane de poezii doar în micul oraș Tangshan). O frenezie (biete ediții sărăcăcioase, ziare de perete, lecturi publice) care a distrus convenția relației dintre autor și destinatar, adică dintre intelectual și masă. Toți sunt autori și toți sunt destinatari: aceasta era premisa ideologică. Suntem într-o lume în care „clasa
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
un pays, on habite une langue". Se autodemolează Cioran? E fariseu? E sincer? Petre Tutea a spus odată că Cioran nu e deloc disperat, "eu cred ca se preface." Cioran recunoaște câtă plăcere îi făcea să demoleze solemnitățile intelectuale, or, frenezia lucidității nu dizolva numai solemnitățile intelectuale, ci se dizolvă totodată pe ea însăși, cum bine remarcă Nae Ionescu în 1937. Într-unul din caietele sale, Cioran recunoaște că nu este bun de nimic: "De mult timp, din prima mea tinerețe
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
mine nu este ceva negativ, dimpotrivă. Cu gândul că există sinucidere, am putut suporta viață și m-am simțit liber. N-am trăit că un sclav, ci ca un om liber"73. Acest "evadat din umanitate" a iubit viața. Cu frenezia disperatului, e drept, dar a iubit-o, s-a declarat "de partea vieții", chiar dacă, de tânăr, a "conviețuit cu moartea", pe timp limitat, la început, adică cei șapte ani de insomnii, pentru a trăi apoi în simbioza, nedespărțit de acest
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]