1,325 matches
-
despre care e greu de imaginat că știe engleza, se interesează de cunoștințele lingvistice ale celor doi soți, propunându-le dicționare și cărți de călătorie. Domnul Oițerman, comis-voiajor, are însă o propunere radicală: lipsa completă a bagajelor, căci totul, inclusiv geamantanele, poate fi cumpărat la fața locului. Aventuri incredibile adună un areopag asemănător în jurul povestitorului, înveterat peregrin și, de altfel, autor al unor delectabile note de călătorie. El va fi sufocat de elanul paranoic al agresivilor săi ascultători. Procedeu caracteristic la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289794_a_291123]
-
la București, "amicul" Goshen, ieșeanul, translatorul lui Begin, m-a rugat să-l ajut în soluționarea unei probleme "delicate'' și importante. Spre surpriza mea, aceasta nu era nici politică, nici diplomatică, ci foarte "lumească". Dorea să cumpere "cel mai mare geamantan din București" pentru cadourile destinate familiei, rudelor, prietenilor. După îndelungi căutări, am găsit pe Lipscani "supergeamantanul" 2 x 1 metri, solid, din plastic! L-am luat și Goshen mi-a spus: "Acum mergem în Piața Unirii". La vremea aceea, Piața
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
îndelungi căutări, am găsit pe Lipscani "supergeamantanul" 2 x 1 metri, solid, din plastic! L-am luat și Goshen mi-a spus: "Acum mergem în Piața Unirii". La vremea aceea, Piața era încă piață, cu fructe, legume, zarzavaturi. Am pus geamantanul pe-o tarabă liberă și translatorul primului-ministru Menahem Begin a început să-l burdușească metodic cu leuștean, mărar, pătrunjel, lobodă... pentru mama, mătuși, cumnate, vecine, colege de redacție... "Atenții" care în Israel valorau aur, mai ales că erau proaspete, "ecologice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
de dolari. Levi a angajat o firmă care a zidit peste noapte ferestrele fostului restaurant de la parter și de la celelalte intrări, rămânând o singură ușă de acces și s-a trecut la etapa în care diplomații chinezi și-au mutat geamantanele de la Hotelul "Roosevelt" la noul sediu al misiunii. Numai că, în dimineața următoare, personalul hotelului, care își pierduse locurile de muncă, a organizat o demonstrație zgomotoasă în fața misiuni chineze, cu sloganuri și pancarte ostile, cerând compensații. Față de situația creată, și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
față la fereastră, eu ghemuită, capul pe genunchii lui, perechea de pantaloni îl cuprinde, spre hol ea își ascunde fața în haină, la mijloc aceeași caterincă-fanfară care ar trebui să se cam știe de la Bacovia din Bacău, din grașii ieșiți geamantanul negru, temeiul bucătăriei noastre studențești, revin obez de studenție, stația de transformare ieșire din Bacău, partea călătoare prinde la dimensiuni, partea lăsată avea nume de rege înfrînt, coama de acoperiș albă strat de zăpadă luat pe roți, părțile și exteriorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
drum, la peretele cu alt rînd de banchete, unde stă în codru fără slavă mare pasăre bolnavă Blaga: măre, în burta mamei! coatele anguloase în geanta de călătorie turmentată, încălțări tot cîrpa tenișilor, veteranul de război în negru, intru iar, geamantan voluminos și fără greutate, îl strîng între pulpe, parașutate la întîmplare de prin copacii vieții, ființele acestea nebune o fac și în somn! în loc de somn visul, cel de consemnare a visului, caz particular! sîntem 26, unul străbătut pe față mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
și mîna prinsă de unealtă, intuiește antichitatea pe eliptică, revenind trece fulgurant pe alături, în jur mișcările oamenilor prea apropiate ca să le înțelegi, vine iar să vîndă dulciuri, spinarea cu sacoșa de rafie, capacitățile de tineri, vienezul condiția excepțională, hainele, geamantanul, ochii cu priviri, pătrunde subcarpatic mai mult limbaj geologic și va fi cît de mult pe firul apei în inima lui, Salva personalul de Sighetu Marmației, umbra văii de amiază trasă pe albul zăpezii, casele etajate, bisericile din donații pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
tot în ziua când i-au fost servite supica, fripturica și votca tov-ului general, a fost cumpărată de la cetățeanul I. Caracaș o cantitate de ovăz nespecificată în valoare de 8.000 de lei. Deoarece unul dintre ofițerii ruși rămăsese fără geamantan, statul român l-a „împroprietărit” cu unul cumpărat de la prăvălia lui Finchelman în valoare de 5.462 de lei, că doar rușii nu ne „eliberaseră” pe degeaba de „jugul fascisto hitlerist”! Cum frigul începuse să le piște valoroasele piei, ofițerii
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
materialul sacoului său, care-i emana amintiri ce parcă fuseseră un vis. Și-a aranjat cravata, și-a luat perechea de pantofi care încă lucea și și-a lustruit-o cu o cârpă, apoi a împachetat toate lucrurile rămase în geamantan. Era poate vreo zece când s-a dus să-l caute pe proprietar și să-l anunțe că n-are să mai rămână în București decât o zi - poate două. Iar după ce și-a plătit chiria și restul de cheltuieli, a
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
mele le-am depozitat în vestiarul lui James. Așa încât, acum, în templul lui James, există un mic sanctuar „Charles“. Uneori mă duc și șed acolo. Cărțile mele continuă sa stea împachetate în lăzi, în hol. Majoritatea hainelor zac încă în geamantane, pentru că nu mă îndur să ating costumele lui James, ordonat rânduite pe umerașe și foarte îngrijite. Garderobul mare din dormitorul lui pare intrarea către o altă lume. N-aș putea spune că mă simt ca la mine acasă în apartamentului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
deținuți. Vă mai amintiți momentul eliberării? Am fost eliberat de la Tichilești în septembrie 1962. Ziua, pe la 9, a venit un coleg al meu de școală, unul Timur, că a avut o treabă la Brăila și când l-am văzut cu geamantanul... A zis: Băi Ioane, am venit să te iau... Și tocmai atunci a ars satul, și i-am zis: Lasă, mă, Timur, nu mai veni. Și am mers 15 kilometrii pe jos, și de la Brăila am venit la Constanța. Se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Timișoara, dar avea ceva familie prietenă, și vroiau să tragă acolo, că credeau că n-o să se gândească să-i caute. Și-au plecat acolo. La vreo două săptămâni după aia, fratele meu s-a întors singur că lăsase ceva geamantane cu lucruri de-a lor la verii mei. Verii mei locuiau doi frați în aceeași casă, și unuia tocmai îi murise soția. Și cum îi la-nmormântare, vine lume multă, și lor le-a fost frică ca nu cumva copiii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
fiind arestată din august, eram fără ciorapi, că nu m-am gândit unde o s-ajung... Bietul fratele meu avea haine la el, că fusese la băi la Borsec în concediu, și de-acolo l-o’ luat, și noroc c-ave’ geamantanul cu toate hainele... Săracu’, m-o văzut că-s numai cu pantofii goi, și mi-o dat niște ciorapi de-a’ lui, care i-am ținut mult timp... Și noaptea la 12 ne-o luat la grefă, ne-o făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
franceză din Râmnicu Vâlcea, Rădulescu Constantin, un preot din Vlădești, Andreescu, niște contabili din Brezoi, și niște învățători de prin județ. Am stat acolo vreo două zile... Mi s-a spus să trimit acasă o notă, ca să-mi trimită un geamantan cu lucruri, fiindcă voi rămâne arestat. Și am primit un pachet cu cămăși, schimburi, etc. Peste câteva zile, cam pe la ora 10-11, am fost duși în gara Râmnicu Vâlcea și suiți într-un vagon de marfă. Acesta a fost atașat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
pamântului ne-am fi gândit că ar fi cazul să luăm masa în oraș. Așezați comod pe o banchetă, într-o stație de autobuz din preajma gării, am făcut cunoștință cu patria mumă, cu ajutorul sandvișurilor din România, cu care burdușisem un geamantan... Dar trenul de Heidelberg ne-a fluierat discret și am sărit în vagon gata să rupem inima RFG-ului cu poeziile noastre". ACNSAS, Fond SIE, dosar nr. 45319, partea I, f. 389. 22 Pentru a înțelege mai bine perspectiva din
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
două pe an sunt terminată.“ „Carlota - i-am zis -, scuză-mă că sunt indiscret într-un moment atât de delicat pentru tine, dar n-ai nici o mătușă așa, mai sărăcuță? Să iei, de exemplu, doar argintăria și bijuteriile într-un geamantan și să nu te oprești decât la Agigea, într-o cămăruță cochetă, de doi metri pe doi, cu ieșire la mare?!“ „Niciuna“ - a răspuns Carlota și a izbucnit în plâns. Că era plânsul ei sau susurul izvoarelor ce se vărsau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
n-aveam cum să știu. Și nici nu era cazul să insist. „A existat, într-adevăr - a zis Carlota -, și o mătușă care, în afară de bijuterii și argintărie, nu mi-a lăsat nimic. Numai că nu m-am descurcat cu un geamantan. Tot cu camionul m-am chinuit.“ Simțind că discuția a ajuns într-un impas, mai ales că lacrimile Carlotei sau poate izvoarele din piscină aproape că acopereau convorbirea, m-am interesat când avea să mai vină în România. „Ce drăguț
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
miliardele de lei și se scumpește la tărâțe. Păi, mă, frate-miu, să-i dau vaporul meu pe nimic?! Zi și tu, nu? Vezi c-ai înțeles? Un milion, dar fix un milion. Nici un cent mai puțin. Să vină cu geamantanul, să văd banii și-i dau actele. Altfel, exclus. Că nu-s nebun să-mi ia Fiscul jumătate.“ La cuvântul vapor, bunicuțele din imediata apropiere a domnului Aron au holbat ochii. Și aveau dreptate să caște ochii mari, ba chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
de cinci ani.“ „De trei“, îl corectează Mitică. „Iar cu Li Chang sau Li Zbang, cum naiba îi zicea lu’ ăla care a ajuns jumătăți la spital, ai terminat-o atât de scurt, că nici nu mai era nevoie de geamantan ca să se ducă la vale, pe Dâmbovița.“ „Mă, Mitică - se enervează de-a-binelea Costică -, să știi că chiar mă supăr. Glumești o dată, glumești de două ori, dar dac-o ții întruna cu asta înseamnă că tu crezi ce zice gura lumii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
bombă cu magneziu.“ „Ce-i ăla magzeniu?, a întrebat Florinel. Că mă mănâncă tot timpul pulpele de la picioare.“ „Nu magzeniu - l-a corectat Floricel pe Florinel -, ci gamneziu.“ Întors acasă, sculptorul nu și-a mai găsit nevasta, care-și făcuse geamantanul și plecase la maică-sa, în schimb le-a găsit pe cele trei cumnate plânse și nervoase. „Porcule!“, i-au strigat ele într-un glas. „Sora noastră e o sfântă! După ce a rămas singur, sculptorul Floricel F. Popescu s-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
că la București se întâmplaseră nu numai lucruri bune, ci fuseseră comise și unele greșeli, precum mutarea doamnei Nusrat Bhutto din vila care i-a fost pusă la dispoziție și fără a fi informată, îmbrăcămintea sa intimă fusese transportată cu geamantanul său propriu, dar nu se ținuse seamă de faptul că nu trebuia să se umble cu obiectele personale ale acesteia decât cu acordul său, totuși s-a reușit să se treacă peste aceste neajunsuri și doamna N. Bhutto a primit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
o stație de benzină În plin câmp. Mă Întreb ce ar fi fost dacă pe câmpiile acestea aș fi rămas În pană. La câteva sute de metri după stațiune, la o cotitură, o domnișoară stă pe marginea șoselei, cu un geamantan mare lângă ea. Ne roagă s-o luăm. Îi ofer un loc În spate, Între geamantanele noastre și jucăriile Sănduței. La câteva minute după pornire aprinde o țigară și Începe a tuși Într-un mod exasperant. Suntem speriați, mai ales
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
acestea aș fi rămas În pană. La câteva sute de metri după stațiune, la o cotitură, o domnișoară stă pe marginea șoselei, cu un geamantan mare lângă ea. Ne roagă s-o luăm. Îi ofer un loc În spate, Între geamantanele noastre și jucăriile Sănduței. La câteva minute după pornire aprinde o țigară și Începe a tuși Într-un mod exasperant. Suntem speriați, mai ales că fetița noastră cu un an Înainte fusese bolnavă de pleurezie. Ce să facem? Să răbdăm
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
tatăl lor, protopopul Bercan din Cohalm: deportat și chinuit de unguri pentru atitudinea demnă românească, înnebunise și se prăpădise în cele din urmă într-un spital, pe la Oradea. Coborâți din tren, pe înserate și neputând merge noaptea pe jos, cu geamantanele, până la celălalt capăt al Bucureștilor - mai cu seamă că nimeni nu știa că venim în seara aceea - am găsit cu mare greutate o cameră la un hotel și ne-am „culcat” până a doua zi - în pat, pe divanuri, în
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
doar 52 de ani. Așa am ajuns să ne mutăm în casa în care locuim și acum, casă binecuvântată de Dumnezeu și de Maica Domnului. Aveam trei ani când am intrat pe ușă, de mână cu mama, care avea un geamantan în cealaltă mână; am făcut ochii mari, casa era goală și albă toată și m-am simțit bine în ea din prima clipă. De atunci, cu mult, cu puțin, casa aceasta ne-a fost adăpost și loc de odihnă; nea
Învăţătorii Frasinului : din amintirile unei foste eleve by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1292_a_2103]