1,135 matches
-
morții, nimic nu tranșează clar, totul oscilează, toate se duc și vin, împărțindu-și realul într-o logică oarbă și implacabilă. Lucrețiu vorbește despre amanți, desigur, despre dorință și plăcere, evident, abordează chestiunea voluptății, a bucuriei, da, poemul său povestește genealogiile, facerea lumii, progresul omenirii, bineînțeles, citim în el condițiile epifaniei norilor sau a fulgerelor, a vorbirii sau a muzicii, clinamen-ul dovedește vitalitatea, libertatea chiar în sânul necesității, incontestabil; dar el vorbește și despre mizerii, durere și suferințe, despre epidemii, războaie
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
doctrina Grădinii și a o reformula pentru spațiul italic și pentru epoca imperială, a inaugura poate o serie de noutăți tehnice pentru a urma și a dezvolta atomismul abderitan, dar și a emite teorii asupra meteorilor, a alcătuirii materiei, a genealogiei fenomenelor geologice - cunoștințele acestui om și competența sa par fără limite. Un asemenea spirit enciclopedic pare a arăta ce poate însemna acumularea tuturor cunoștințelor unei epoci în creierul unuia și aceluiași individ. Cu atât mai mult cu cât această inteligență
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
familii boierești moldovene. Cu același temei documentar și în acest spirit și-a gândit S. pătimașa lui operă, Arhondologia Moldovei. Pregătită minuțios de prin 1822, scrierea a fost întocmită între 1844 și 1856, dar publicată postum, în 1892. Cu o genealogie pe care o pretinde atât de falnică, arhondologul, căftănit cu de la sine putere boier velit, nu are decât cuvinte de dispreț pentru cei parveniți de curând în sânul protipendadei. Mizantrop și pătruns adânc de sentimentul orgoliului de castă, închinându-se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289701_a_291030]
-
în spirit oficial, dar cu adaosuri originale, tradiția orală și cea istoriografică din Cronica anonimă racovițeană și dintr-un presupus „izvod al Costăcheștilor”, atribuit lui Ștefan Pădure. Partea originală a cronicii se inspiră din cea a lui Radu Popescu pentru genealogia encomiastică a Ghiculeștilor și pentru unele domnii muntene. În mod inedit, textul încorporează documente oficiale orientale traduse de Amiras. La rândul său, letopisețul este unul dintre izvoarele unei compilații anonime păstrate în limba greacă, numită Cronica Ghiculeștilor, referitoare la istoria
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286520_a_287849]
-
mistere de roman polițist. Întâmplări reale și multe fabulații, întreținute de mirajul cinematografic și de lecturi, compun un eșafodaj plin de elemente surpriză, în care se recunosc vechi trucuri literare. Relu și Olly von Stein, alias Olenka Orlowsky (cu o genealogie artificial complicată), actriță germană și spioană pentru cauza Poloniei de partea Antantei, sunt un Tristan și o Isoldă moderni, iar ofițerul german Otto von Stein, sacrificat în final, e un alt rege Mark. Romanul rezistă mai bine în latura sa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287227_a_288556]
-
de imperativul național al reîntregirii. O radiografie a opiniilor, de la neutralitate la filogermanism și la pactizarea servilă cu propaganda ocupantului, se realizează prin incursiunea în varii medii sociale. Scriitor cultivat, pe alocuri livresc, cu propensiuni pentru erudiția istorică (heraldica și genealogia, exploatate într-o etalare cvasiștiințifică, dar dezlânată în plan epic), G. resuscită în Vest, un roman al Timișoarei, o legendă tenebroasă despre contesa Elisabetha Báthory, presupusă favorită a lui Mihai Viteazul. Romanul se desfășoară pe mai multe planuri, insuficient asamblate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287227_a_288556]
-
copilul ,” Ce a făcut la școală?”, el așteaptă un răspuns mai complet decât laconicul „Bine!” sau exasperatul „Nimic!” 5. Comunicarea îndeplinește o funcție istorică. Ea permite părinților și copiilor să discute de istoria familiei, legendele, ritualurile și tradițiile familiale. Stabilirea genealogiei reprezintă un exercițiu narcisist, de ordin familial, care poate avea virtuți terapeutice. Acest lucru se realizează în măsura în care, construirea unei legende personale permite reafirmarea identității proprii, adesea, prost gestionată astăzi. Împărtășirea acestor informații contribuie la dezvoltarea unei paradigme familiale, la comunicarea
Arta de a fi părinte by Prof. Alina Ciocoiu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1390]
-
, Dieter (7.VIII.1934, Sighișoara), traducător. Urmează Liceul Pedagogic german în orașul natal (1948-1952) și Facultatea de Filologie a Universității din București (1954-1959). Determinantelor săsești, explicabile în primul rând prin proveniență - din genealogia familiei face parte și un reprezentant al tradiționalismului literar, Michael Albert (1836-1893) -, li se asociază laturile românești ale formației și activității sale. Ca redactor la „Neue Literatur” (1959-1969), S. este receptiv la mutațiile literare din acea vreme, la tendințele de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289558_a_290887]
-
comun, lipsit de titluri nobiliare. Donna Alba este prințesă Ypsilanti și soția lui Georges Radu Șerban, descendent al unui domnitor, în timp ce Mihail Aspru e doar urmașul unor boiernași provinciali, așadar fără nici o speranță de a pătrunde vreodată în aristocrația cu genealogie verificată. Încercând să o cucerească pe Alba, Aspru nu vizează de fapt o persoană, ci o castă. Aventura, însemnând „drumul spre înalta societate” al lui Mihail Aspru, pigmentat cu scene erotice și încurcat de voința autorului de a conferi complexitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
plul ipotetic), să descindă dintr-un model ce aparține unei tradiții mai bune și să aibă, În consecință, o valoare mai mare decît un codice mai vechi care ar aparține unei familii inferioare de codice. Se trece apoi la stabilirea genealogiei codicelor. De mare importanță sînt omisiunile sau transpozițiile de cuvinte, de pasaje ori chiar de pagini, precum și spațiile lăsate nescrise, corespunzînd orificiilor sau petelor din model. Dacă În două sau În mai multe codice se găsesc În mod repetat omisiuni
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
Graeci recte cauteque adornandi, din 1725, Giovanni Alberto Bengel a fost cel dintîi care a formulat principiul lectio difficilior. Același Bengel a declarat că nu era posibilă o ediție științifică a Noului Testament fără o clasificare a codi celor după genealogia lor și, primul dintre criticii Noului Testament, a adăugat la cercetare locul de unde proveneau codicele; În ansam blul edițiilor, el a fost precedat În acest demers de Scaliger, care, În Castiga tiones in Catullum (Paris, 1577), a re con stituit
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
totul depășită nici În prezent și se poate chiar ajunge, În situații anume, la concluzia că un codex optimus este cu adevărat codex unicus. Diagrama care redă interrelațiile dintre martori este indicată prin denumirea stemma. Imaginea este luată din domeniul genealogiei: martorii sînt În relație cu originalul așa cum membrii unei familii se Înrudesc cu fondatorul acesteia. Scopul esențial Însă, de a reconstitui originalul, nu este atins prin simpla comparație. 7 EMENDATIO După recensio și examinatio, se trece la emendatio, adică la
Papirus, pergament, hartie by Ioana Costa () [Corola-publishinghouse/Science/1348_a_2731]
-
printre antecedentele cărții lui H. Nu întâmplător o serie de personaje din Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război, romanul lui Camil Petrescu, se amestecă printre creaturile fictive ale prozatorului, ambiguizând demarcațiile dintre literatură și viață. Scriitorul își deconspiră genealogia în chiar momentul când își încheie conturile cu ea. Fluența scriiturii camilpetresciene este total compromisă. Pretenția naratorului de a-și recompune trecutul ca pe un puzzle, convertind o serie de incidente într-un Destin - și, de ce nu, într-o Carte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287446_a_288775]
-
Asemenea și tu". Citatul din capitolul LXXI, printre ultimele destinate banchetului, se constituie și într-unul din desele cazuri în care parodia servește drept mijloc de satirizare a anumitor realități din societatea vremii, date fiind inscripțiile funerare atestate ce detaliază genealogia mortului, îi descriu titlurile de noblețe și, pentru a fi cât mai convingătoare cu putință, chiar înșiruie bunurile lăsate de el moștenitorilor sau binefacerile aduse comunității. În privința finalului dialogat (Să trăiești. Asemenea și tu), se crede că ar fi o
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
și legătura dintre trecutul memorat și necesitățile de autolegitimare ale comunității sau ale individului. Constatarea cu privire la funcția istorică a imaginarului, de releu și de arhivă identitară, poate fi punctul de plecare pentru o sondare adâncă în magma vocabularului, în căutarea "genealogiilor" cuvântului, a semelor care au migrat în timp de la o noțiune la o alta învecinată, pentru a-i întări sensul în raport cu formele lingvistice uzuale și cu familia ei lexicală, cu simbolurile generate, dar și cu referințele reale. Tematologia imaginarului deschide
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
baza pe scrieri din perioada iconoclastă sau isihastă, referitoare atât la oíkonomía (le asimilăm politicilor de răspândire a imaginii divinului și de guvernare a lumii creștine), cât și la înfruntările instituționale din epocă. În căutarea unei genealogii (posibile) a imaginarului medieval al puterii, capătă o mare relevanță, spre exemplu, textele care au opus atitudini iconoclaste și iconolatre față de reprezentarea figurală a lui Iisus și a Fecioarei, dar care au inclus totodată și rediscutarea legitimității basileului și a
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
întreaga suită a cuceririlor și de civilizația construită de latini, gândirea politică romană caută repere proprii în istoria lumii, într-un mod legitim(ant), așa cum are nevoie discursul ei triumfalist și pragmatic. În vechea Grecie, faptele trecute erau ordonate după genealogii, cum apreciază Vernant (Mit și gândire 142), nu după cronologia lor. În schimb, Roma imperială și "eternă" integrează în discursul de ceremonial, prin referința la fondarea sa, atât ideea de calendar istoric, cât și simbolismul "neamului glorios", romanitatea; caracteristica identitară
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
coincid doar parțial. Totuși, există un punct comun de plecare − interesant aici și pentru a duce mai departe analiza din capitolul precedent −, plasat la confluența dintre viziunea grecilor antici și cea creștină asupra reprezentării divinului. Dacă în prima analiză a genealogiei imaginarului am urmărit ceremonialul roman al glorificării, pe care l-am corelat cu diverse aspecte ale ritualului similar din cetatea greacă, dar și cu scurte analize ale unor noțiuni învecinate semantic și conceptual sau înrudite lexical (prezente în texte gecești
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
înțeleaptă aplicare și adaptare în gestiunea tuturor manifestărilor vizuale ale sacrului. Am urmat aici un parcurs "arheologic", de sondare și de identificare, dar și de analiză contextuală a unor noțiuni, formațiuni discursive sau micro-bazine semantice, pentru a schița o posibilă genealogie conceptuală a imaginarului. Am urmărit de aceea grefa de la imaginarul filosofic antic al politicului la formele creștine ulterioare, pe care le-a inspirat și care au sprijinit puterea instituțională în administrarea teritoriului propriu, fie al imperiului roman păgân, fie al
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
dar și de a veghea și de a îndruma atent viața spirituală generală, în descendență christică. Mai mult sau mai puțin simbolic, puterea e concentrată din nou în mâna unui așa-numit descendent al basileilor (în majoritatea covârșitoare a cazurilor, genealogia este imaginară sau foarte discutabilă, inclusiv la Neagoe); domnitorul nu mai are nevoie de nicio înaltă acreditare (ecclesiastică), pentru că dreptul îi este oricum garantat de argumentația teocratică și teologică, pe care o poate invoca și utiliza și singur, atunci când are
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
par Émile Bréhier. Paris: Gallimard, 1962. Volume științifice Ahrweiler, Hélène. Ideologia politică a imperiului bizantin. București: Corint, 2002. [1975] Akșit, Ilhan. Chora. Mosaics and Frescoes. Istanbul: Akșit Kultur Sanat ajans, 2001. Agamben, Giorgio. Il Regno e la Gloria. Per una genealogia teologica dell'economia e del governo. Homo sacer II, 2. Vicenza: Neri Pozza. 2007. ---. Starea de excepție. Home sacer II, 1. Cluj-Napoca: Idea Design & Print, 2008. [2003] ---. Opus Dei. Archeologia dell'ufficio. Homo sacer II, 5. Torino: Bollati Boringheri, 2012
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
et de la vie ordinaire des institutions. ("Leçon inaugurale au Collège de France, prononcée le 28 mars 2002," apud Charaudeau 34) 7 Vezi Foucault, "Nietzsche, la généalogie, l'histoire" 136-37, 146-48. Referința principală a lui Foucault din opera filosofului german este Genealogia morală. 8 Vezi Boulogne: La phantasia reconnue comme conforme à un être réel devient compréhensive (cataleptique), au sens de qui rend possible une appréhension, ce genre d'image (phantasmata), mais dépourvue de fondament externe, de l'imagination (la faculté du
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
red (ESP) cat. assetjament a la xarxa; it. agguto con minacce in rete; ro. hărțuire pe Internet; glg. axexo (Panlatin Internet Glossary), hu. net követés/ hálózati követés (Angol-magyar informatikai szótár, Iványi, Antal ed.). Termenii/ variantele terminologice respectă indiferent de tipologia/ genealogia limbilor-țintă, caracterul univoc al unei comunicări specializate, desemnând același referent. Nu există o diluție a sensului informatic, în traseul de la limba-sursă la limbile-țintă. Cu toate acestea, "reprezentarea"/ trăsătura conceptual-semantică în baza căreia se realizează traducerea/ echivalarea diferă subtil, de la o
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
și de propria memorie (Radu). Primul care încearcă săși interogheze trecutul și pe martorii acestuia este Gelu Popescu, elev la Liceul de Mecanică Fină din București. Investigațiile sale - făcute în timpul vacanțelor de licean - nu i revelează nicio informație despre propria genealogie, aducând însă la lumină fragmente disparate din trecutul lui Zare și Radu (capitolul 19, T. Raportul complet al „comisiei Gelu Popescu“). Se dezvăluie astfel faptul că părinții lui Zare Popescu sunt Florea și Speranța Popescu. În 1952 însă, familiei Popescu
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
apogeul ei de către Stalin* în URSS* și în democrațiile populare*, apoi de către Mao Tzedun în China*, de Kim Ir Sen* în Coreea de Nord, de Castro* în Cuba sau de Pol Pot în Cambodgia khmerilor roșii* - nu trebuie să mascheze nici diversitatea genealogiei sale nici formele multiple imaginate, în secolul XX, de alți revoluționari, de la Rosa Luxemburg la unii altermondialiști contemporani, trecând pe la Antonio Gramsci, Lev Troțki* sau Che Guevara. Au existat și alte comunisme, înainte de Lenin, precum și comunisme opuse lui Lenin, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]