675 matches
-
integrat, prin el, în gândirea lingvistică. Recunoscător țării care l-a primit, și-a luat cetățenia uruguaiană și cu aceasta a murit, deși din 1963 și-a avut catedra la Tübingen, universitate care a știut să înțeleagă încă de atunci genialitatea sa și care l-a recuperat pentru Europa, când din țările acelea se importau și învățați, nu numai fotbaliști. Într-una din operele sale timpurii, operă devenită clasică, Sistem, normă și vorbire, scria, încă de acum o jumătate de secol
Eugen Coșeriu by Florina Nicolae () [Corola-journal/Journalistic/14292_a_15617]
-
acestui Don Juan, cum ar fi convingerea că femeia nu poate fi "educată" decît prin suferință (și că ea asta și vrea), aceea că femeia recunoaște în beție sau grosolănie semne ale virilității, aceea că bunul-simț este dușmanul absolut al genialității speciei umane (e vorba, evident, de jumătatea sa masculină...) etc. etc. Teorii zgomotoase și producătoare de dezordine - care este, desigur, principial și indiferent de condiții, creatoare... Nimic mai zgomotos, nu e așa, decît un viol. Victima unei asemenea tentative este
Biciul lui Nietzsche pe femeia lui Breban by Cristina Ionica () [Corola-journal/Journalistic/15678_a_17003]
-
capăt! Așa o fi în Polonia, deși mă îndoiesc: istoria țării nu se reduce doar la dictatura militară a lui Jaruzelski. În România, lucrurile au avut cu totul altă evoluție. Nu știm nici astăzi și - cu strădania care frizează adeseori genialitatea a procurorului Dan Voinea - nu vom ști niciodată ce s-a întâmplat în perioada anilor 1989 - 1990. Cât despre deceniile de represiune comunistă, să ne punem pofta-n cui! Cei care-au îmbrățișat această poziție în cazul României sunt fie
Iar îi apărăm pe turnători?! by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7120_a_8445]
-
literar, datînd din 1945 și reprodus recent în Cultura (nr. 2, 15 ianuarie 2009), ne reține atenția prin următorul pasaj: "Posteritatea șlui Eminescu, n.n.ț, deshumîndu-i vastele poeme de tinerețe, a descoperit o neasemuită năzuință către ilimitat, care atestă premisele genialității celei mai ambițioase. Aceste premise, trebuie să recunoaștem însă cu sinceritate, nu și-au găsit realizarea, la vîrsta maturității. Eminescu înfățișează, prin activitatea sa dintre anii 1876-1883, un foarte curios proces involutiv: și-a impus o serie de renunțări, pe
Eminescu contra Eminescu by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7513_a_8838]
-
Gorduz, Horia Bernea, Neculai Păduraru, Florin Mitroi, Teodor Moraru și că mulți alții care, în absența oricăror patronaje, fac artă pur și simplu. Ba îi mai învăța și pe unii tineri de vîrstă școlară, evident pe cei neatinși de sindromul genialității precoce, acest banal meșteșug pe care Alexandra Nechita îl ignoră cu totul pentru simplul motiv că banii și narcisismul mediatico-propagandistic sînt de competența unui alt fel de pedagogie.
Despre vanitate, prostie si geniu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/18170_a_19495]
-
noastre, anecdotele se aplatizează și spiritul lor se așează pe orizontală: din morală, sapiențială sau sarcastică, filozofia devine trăsnită. Așa se face că filozofii moderni, de la Hegel la Wittgenstein și de la Descartes la Russell, fac figura unor apucați care, în ciuda genialității lor naturale, sunt încăpățînați ca niște copii. Și orgolioși ca niște tauri. Impulsivul Wittgenstein se repede cu vătraiul la Popper într-un moment cînd, în cursul unei discuții în contradictoriu, își pierde răbdarea. Mizantropul Schopenhauer își insultă cîinele țipînd la
Masa encefalică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7751_a_9076]
-
lui William Christie. O las deoparte și pe Partricia Petibon, o uimitoare soprană de culoare pe care nu mă satur s-o urmăresc în absolut orice rol. Ascultați fie și un minut din Povestirile lui Hoffmann și veți avea revelația genialității ființei umane. Performanța tehnică este dublată de o prezență fermecătoare și de un talent actoricesc ieșit din comun. O vedetă despre care, spre marea mea indignare, nu se știe și nu se vorbește pe măsura valorii ei. Mișcarea scenică perfect
Vă place opera? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7099_a_8424]
-
G. Călinescu, apărut în 1953, în anul morții lui Stalin, contează pe acest personaj mai mult decât pe tehnica narativă sau pe conținutul de idei. Ioanide este constructorul liber, veșnic îndrăgostit, creatorul care se bazează numai pe talentul, inteligența, cultura, genialitatea lui, pe elanul său vital, fără a ține cont de constrângerile unei epoci. De aici vine și drama sa, derivată tocmai din independența de spirit. Ioanide și Moromete sunt personajele tutelare ale începuturilor literaturii noastre postbelice tocmai pentru că reușesc să
Sfidările unui inactual by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9706_a_11031]
-
romantice privind excepția excepțiilor umane, Geniul" (în De la Ion la Ioanide, Ed. Eminescu, 1974, p. 450). În ceea ce mă privește, aș scoate din triadă termenul de romantism, pentru că am impresia că în Bietul Ioanide nu se pune cu adevărat problema genialității, la modul eminescian din Luceafărul, cum s-a încercat la un moment dat să se acrediteze ideea. Ea este lăsată să plutească într-o oarecare ambiguitate, dizolvată în aproximația că Ioanide e un arhitect "de excepție", cel mai bun din
Sfidările unui inactual by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9706_a_11031]
-
mai bun din epoca lui, apreciat superlativ etc. Face parte, indubitabil, din categoria "oamenilor metafizici", pe care el însuși o contrapune "oamenilor pragmatici" (în cap. XXIII din roman). Definiția pe care o dă Ioanide omului metafizic nu merge în sensul genialității, pentru că nu folosește drept criteriu distinctiv calitatea spirituală: "Un metafizic însemna un om care urmărea liniștea gândurilor sale, trăind într-o atmosferă abstractă, chiar când, spre a-și apăra această izolare, părea a se coborî în prezent". Eruditul Hagienuș e
Sfidările unui inactual by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9706_a_11031]
-
mi-a umplut viața și îmi dă și acum o anumită încredere în perenitatea inteligenței, este literaratura rusească: Tolstoi și Dostoievski. Nu fac o alternativă, așa cum fac mulți nătărăi: Tolstoi sau Dostoievski? Nu se poate face. Sunt oameni de o genialitate egală și nelimitată, fără de care nu sîntem europeni. Am citit cîteva lucruri, opinia unor critici - dintre care unii sunt prețuiți mult de mine - că Tolstoi și Dostoievski nu ar fi europeni. Dar ce sînt? Cum am putea fi noi europeni
Alexandru Paleologu: „Nu cred în aptitudinile de justiție, corectitudine, și creație, ale omului care disprețuiește literatura“ by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13066_a_14391]
-
ciudat după el, într-o lume unde nu poate intra oricine. Forță și vulnerabilitate, fior rusesc ce respiră în toți porii. Artistul Ștefan Iordache întruchipează o alianță de daruri aranjate de lumina divină. Astfel luminate, darurile s-au contopit în genialitate. Fidel scenei, scîndurii de lemn mai presus de orice, Generalul, fie el Cearnota, poartă în priviri freamătul personajelor, dar și melancolia existenței lor. Îl văd astăzi, traversînd seren o întindere albită de zăpadă, într-o sanie fantastică, ca un boier
Farmecul generalului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16414_a_17739]
-
se afla cu adevărat în posesia geniului. Schimbarea dramatică de perspectivă propusă de el în ceea ce privește folclorul, societățile zise "primitive ", definiția și funcțiile mitului, nu puteau fi decăt opera unui geniu. Tulburător e și faptul că, perfect conștient de propria-i genialitate, Mircea Eliade o proclama în numele unor lucrări pe care încă nu le scrisese, ci doar le purta în minte. Cănd se autodefinește din punct de vedere spiritual, Eliade o face mult mai exact, reușind o detașare demnă de invidiat: "Ceea ce
Jurnalul tuturor sincerităților by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Imaginative/12877_a_14202]
-
fi orice și totdeodată și scriitor, dacă după o zi de muncă silnică mai păstrezi energia să reîncepi în celălalt sens". Cazul Ion Vinea ar merita să fie studiat de visătorii noștri deprinși a se tângui, pierduți în iluziile propriei genialități lirice și în fumurile cafenelelor. Exigența vitalității trebuie combinată cu capacitatea talentului de a schimba uneltele sau măștile în cursul aceleiași zile. Deși, concede Ion Vinea pentru a-i consola pe neputincioși, ,e preferabil, firește, să fii numai scriitor, și
Patrimoniul clasicilor de izbeliște? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11410_a_12735]
-
cunoscuți, ba chiar sunt obârșii de influențe în artă și viață: "Enescu a fost influența determinantă în existența lor șa "muzicienilor care l-au cunoscut"ț și nu numai din punct de vedere muzical" (Yehudi Menuhin, Casa T. ). Pentru că, pe lângă genialitatea lui artistică, "Enescu este "la noblesse faite homme"", scria B. Gavoty, 12) și: "Eu îl așez printre cei mai mari compozitori contemporani" (19). Sunt folosite numele, chipurile, operele lor, ca imagini emblematice ale românității, ca slogane "naționale", turistice, politice - dar
Enescu - între Père-Lachaise și Tescani by Tatiana Slama-Cazacu () [Corola-journal/Journalistic/17348_a_18673]
-
spânzuraților” la Cannes, unde cucerise premiul pentru regie. Se afla, așadar, pe culmile gloriei, dar, așa cum constată și autorul interviului, nu-și pierduse simțul măsurii, stilul răspunsurilor sale este „dubitativ și frământat”. Reproducem, din interviul amintit, o întrebare chiar despre genialitate: „Ați fost numit de presa vest-germană genial. E jenant, Liviu Ciulei, să vă amintesc asta, cer scuze, modestia dvs. e recunoscută, dar explicați-ne ca și când n-ar fi vorba de dvs. - însă admițând că ați atins prin această consacrare niște
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/5141_a_6466]
-
în înțelegerea unuia dintre cei mai mari compozitori germani de operă. Publicul prezent în sala de concert a fost captivat pur și simplu de aceste minunate spectacole, dovedind că oamenii simt nevoia cunoașterii muzicii lui Wagner, realizând, în același timp, genialitatea incontestabilă a acestuia. Am auzit mărturii emoționante ale unor oameni care au recunoscut că atunci când au ajuns să-i cunoască opera lui Wagner viața lor s-a schimbat radical. Acest miracol, cu greu de explicat, certifică faptul că prin muzica
Nevoia de Wagner by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/3250_a_4575]
-
opțiunea călinesciană pentru un clasicism generic, pentru "o umanitate canonică" și "o psihologie caracterologică" - ceea ce-l determină să meargă sfidător împotriva curentului modernității, după cum declară răspicat în 1946: "E necesar să diminuăm, pe cât e legitim, subiectul și să reducem prestigiul genialității, ca proiecție a eului" (p.280). Dar ar fi prea simplu să punem reticența față de confesiune în seama demnității statuare a personalității clasice. Nu putem escamota adevărul, cu totul particular, că G. Călinescu nu avea aptitudinea pentru confesiune, atât dintr-
Defaimarea jurnalului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12234_a_13559]
-
Vorbea întotdeauna foarte tehnic, direct la obiect. Dar acest tip de abordare contrasta puternic cu simțirea pe care o percepeai, și care umplea cu magie întreg discursul. Un pozitivist mistic sau un mistic pozitivist. Orice i se părea natural: de la genialitate la oligofrenie, totul era pentru el inteligibil, explicabil. Chiar și misterul era inclus, era o parte a acestei lumi și, deci, avea firescul său. Metoda La orele de compoziție, după pensionarea forțată de împrejurările politice a profesorului Ștefan Niculescu, am
Dan Constantinescu sau învățarea prin exemple negative by Dan Dediu () [Corola-journal/Journalistic/15357_a_16682]
-
și le spui oamenilor că vor veni tancurile în România. Tudor Barbu: Afirmații mici! Codrin Ștefănescu: Ești un penibil total! Nu mai spune oamenilor așa ceva, că este o tâmpenie! (...) Eu nu pot să înțeleg, numai Mircea Toader poate să înțeleagă genialitatea senatorului Barbu, care era cu camera la OTV până ieri.
Scandal între reprezentanți PSD-PNL: ”Ești un penibil total! Senator al României penibil” vs ”Declarații mici” by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/30515_a_31840]
-
că în 1902, anul publicării romanului, spiritul epocii era impregnat de tripartiția evolutivă a lui Auguste Comte - stadiul religios, metafizic și științific - alături de determinismul biologic de sorginte darwiniană), își dorește cu ardoare un copil a cărui minte să atingă pragul genialității creatoare, drept care se hotărăște să procedeze după toate regulile pe care le recomandă știința: își alege o femeie în care intuiește mama ideală sub unghiul conformației biologice (Marina), pe care, după fecundare o hrănește cu diete științifice, al căror dozaj
Homo insipiens by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4433_a_5758]
-
care intuiește mama ideală sub unghiul conformației biologice (Marina), pe care, după fecundare o hrănește cu diete științifice, al căror dozaj nutritiv reprezintă combinația cea mai potrivită pentru pregătirea in utero a viitorului geniu. După naștere, băiatul (se subînțelege că genialitatea e un atribut al masculinității, de aceea al doilea copil, care avea să fie fetiță, va fi exclus din programul de confecționare a făpturilor geniale, fiind neglijat pînă la suspiciunea de a nu fi cu adevărat o ființă umană) va
Homo insipiens by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4433_a_5758]
-
pot sta una lângă cealaltă (p. 54), cu atât mai mult cu cât, am văzut mai sus, lecțiunea pe care profesorul o dă celei de-a doua e una cu totul specială. De fapt, marea problemă pentru Grama este chestiunea genialității poetului. Pe care o respinge ferm, în virtutea unei teorii ad-hoc, rudimentară, dar nu lipsită de interes. Ar exista, scrie acesta două tipuri de genii: „adevărați” și „falși”. Primii (îi preiau pitoreasca deformare de gen) se pot evidenția fie în timpul vieții
Paiul și bârna by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2405_a_3730]
-
critic. Studiile și eseurile alese ca demonstrație sînt, în majoritate, posibile identificări ale autorului Istoriei literaturii române de la origini pînă în prezent cu personaje ilustre, reale sau imaginare: Don Quijote, pentru trăsăturile de geniu și dreptul la ideal, Torquato Tasso, pentru "genialitatea ca inadaptare", Horațiu, pentru "complexul originii modeste și pentru motivarea culpei geniului de a se fi alăturat temporar și parțial unei ideologii social-politice dovedit falimentară și, de aceea, abandonată prin reacție inteligent ironică", Șun ataraxicul, "visul personificat estetic pentru a
În apărarea lui Călinescu? by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/8122_a_9447]
-
înainte. La Beethoven. Aspectul evoluției, transformarea elementelor reprezintă esența demersului creator beethovenian. L. M.: - Sunt un fervent admirator al muzicii lui Beethoven. Ca profesor, aici, la Lausanne, am făcut în fiecare an analiza cvartetelor sale. D. A.: - Este o culme a genialității umane. L. M.: - Dincolo de note și de sunete este important să observi maniera de a gândi a lui Beethoven. Sunt principii de bază pe care le-am dezbătut cu ani în urmă cu compozitorul Mihai Mitrea-Celarianu, regretatul nostru coleg și
Compozitorul Lucian Metianu in dialog cu Dumitru Avachian by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/8218_a_9543]