892 matches
-
controlez frigiderul. -Mi-e sete.Am luat 2 sticle de la petrecere. -Iată misterul sacoșei ! Intinseră pe birou o față de masă albă.Ea puse pe masă două tacâmuri,veselă,șervețele;el două sfeșnice cu lumânări roșii.Găsiră în frigider friptură,salată de gogoșari și pâine de casă. Două cupe argintii fură umplute cu vin.Stinseră lumina.Se acomodară cu atmosfera.Lipsea muzica.Au găsit un pic-up.In surdină au ascultat acordurile din „The lady in red” de Chris de Burgh.Cina se dovedi
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
s-a bucurat că a scăpat de el și și-a văzut de drum.Gigilică Își caută și acum perechea pe site-urile matrimoniale... Toamna, Întotdeauna mă pregătesc asiduu pentru iarnă și-mi umplu cămara cu borcane cu zacuscă, castraveți, gogoșari, ghiveci de legume, zarzavat pentru ciorbe, o salată pe care singură am inventat-o și pe care ar trebui să o Înregistrez la OSIM și, bineînteles, nu uit și gemul de prune pentru că, la toată familia, ne plac clătitele. Castraveții
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
capitol de roman, asta, dacă stăteam numai În fața calculatorului și doar făceam câteva pauze: mesele, telefoanele, dușul, vreo două convorbiri pe messenger și somnul, bineînțeles. A treia zi Îmi fac lista pentru ghiveciul de legume și gem. Las la urmă gogoșarii și salata pe care miam propus s-o fac În weekend. Reușesc, iar, În două zile să fac gemul și ghiveciul: În prima zi, gemul de prune și, În timp ce l-am pus la cuptor, am curățat legumele, am
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
o durere sâcâitoare. „După ce termin cu toate pregătirile o să merg și la stomatolog, săptămâna viitoare”. Parcă mă simt un pic mai bine. Mă uit să văd dacă am oțet și zahăr suficient, boabe de piper, foi de dafin pentru pus gogoșarii. Îmi rămăsese o țelină mare din cele cumpărate pentru ghiveci: o pusesem cu frunzele În lada de jos, de la frigider. A, să nu uit să cumpăr hrean! Am o rețetă trăsnet, de gogosari. După ce Îi curăț, Îi spăl și Îi
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
numai pe fugă ești! Stai liniștită, În pat, nu mai faci nimic. Ne uităm Întâi să vedem dacă ai ceva grav și dacă necesită să mergem la un doctor. - Slavă Domnului, nu am nimic, uite, merg! Mai am de pus gogoșarii și salata aceea bună pentru iarnă care vă place și vouă. - Nu mai faci nimic! Gata! O să merg să-ți cumpăr totul, de gata,! Nouă nu ne mai faci nimic. Dacă nu asculți, acum, chiar nu mai iau nimic de la
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
nimic! Gata! O să merg să-ți cumpăr totul, de gata,! Nouă nu ne mai faci nimic. Dacă nu asculți, acum, chiar nu mai iau nimic de la tine! - Nu, te rog frumos, nu! Vreau să-mi cumperi doar cinci kg de gogoșari, numai pentru mine, atât. Merg cu tine, cu mașina, promit să fiu cuminte! - Chiar nu te doare nimic? - Puțin, coapsa dreaptă și glezna piciorului drept, dar merg, nu vezi? - Ei, cam șchiopătezi! - Îmi trece, mă doare un pic glezna, nu
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
mi le-am pus pe coapsă și gleznă. Când s-a Întors, mi-a adus un buchet de crizanteme aurii pe care mi le-a dat, sărutându-mă pe obraz. - Ți-am cumpărat două borcane de câte cinci kg. cu gogoșari În oțet. De acum Încolo, să nu te mai văd că muncești atâta! - Mulțumesc, dragul mamii! Cred că au costat o groază de bani, păstrez numai un borcan, celălalt Îl iei tu, acasă. Nu cred că sunt la fel de
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
bodogăni atâta! o repezea soră-sa Ana. Vezi în dreapta, la perete, pe raftul de jos! Unde le-a pus nimeni alta decât tu, pisăloago, nu mai departe decât săptămâna trecută! Uiți de la mână pân' la gură și bodogănești întruna! Da' gogoșarii? Și pe ăia tot eu i-am rătăcit în hruba asta nenorocită? Păi hotărăște-te pe care-i vrei! Că doar n-o să mâncăm și dintr-unele și dintr-altele! Ce, suntem falsificatori de bani? Te-ai pus cu gura
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
dar unii binevoitori începură să insinueze că Girolteanu era pe cale să pactizeze cu dușmanul de clasă, fiindcă voia să-l "reîmproprietărească pe un fost chiabur", așa că lucrurile rămaseră baltă. Cu toate acestea, Stelian primi, prin grija vicepreședintelui, un sac cu gogoșari și altul cu știuleți de porumb, aduși seara târziu, în mod conspirativ, cu o roabă de omul de serviciu al sfatului popular. În ziua următoare, într-o discuție între patru ochi, vicepreședintele își reînnoi promisiunile în legătură cu biletul de tratament într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
la altă mănăstire, că la Pasărea nu mai era chip de stat. Virgil, care nu știa nimic de așa ceva, făcu o figură mirată și neîncrezătoare, dar socrul Grigore sporovăi mai departe, lăudându-se cât de bine se descurcase el cu gogoșarii și cu varza în toamnă, pe la piețele din București. După părerea lui și din câte putuse să-și dea seama, lumea se săturase de regimul lui Dej și venirea americanilor putea să se-ntâmple de pe o zi pe alta. Aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
un cârciumar de la Bariera Vergului, dar bietul om sfârșise prin a-și pune lațul de gât după stabilizare, când văzuse că toată agoniseala i se duce pe apa sâmbetei!... iar canistra i-o dăduse văduva cârciumarului pe un sac de gogoșari, pentru că ea, se vede treaba, nu știa ce ascunsese bărbatu-său înăuntru. Erau acolo bani să-ți cumperi cu ei sute de pogoane de pământ. Ce păcat că nu mai erau buni!... oftă țăranul, căzând filosofic pe gânduri, dar Virgil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
i se părea planul lui, socrul Grigore pocni din degete și îi făcu vesel cu ochiul. Dar, văzând că ginerele său întârzia să-și manifeste aprobarea sau entuziasmul, se văzu nevoit să pluseze: O să vă dau toamna o căruță de gogoșari și de varză, s-aveți ce pune la murat! Nu zic eu bine, ginere?... Total descumpănit de această propunere cu pământul cumpărat de socru și trecut pe numele său, Virgil nu găsi pe moment nimic de spus, silindu-se să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
zise Corodan. — Și, cum vă spuneam, reluă Felix, intră tovarășa Smaranda și-mi zice: „Felix dragă, ai program după-amiaza asta?”. „N-am, am zis eu, e după amiaza-mea de încercare.” „Nu vii cu mine pe «Veac Nou» după niște gogoșari?” — Sunt gogoșari acolo? îl întrerupse din nou directorul UNIVAX-ului. — Da, anul acesta s-au pus gogoșari, e un satelit foarte productiv, răspunse Felix S 23. Drept să spun, stăteam în cumpănă: să mă duc? să nu mă duc? Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Și, cum vă spuneam, reluă Felix, intră tovarășa Smaranda și-mi zice: „Felix dragă, ai program după-amiaza asta?”. „N-am, am zis eu, e după amiaza-mea de încercare.” „Nu vii cu mine pe «Veac Nou» după niște gogoșari?” — Sunt gogoșari acolo? îl întrerupse din nou directorul UNIVAX-ului. — Da, anul acesta s-au pus gogoșari, e un satelit foarte productiv, răspunse Felix S 23. Drept să spun, stăteam în cumpănă: să mă duc? să nu mă duc? Îmi cer scuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
program după-amiaza asta?”. „N-am, am zis eu, e după amiaza-mea de încercare.” „Nu vii cu mine pe «Veac Nou» după niște gogoșari?” — Sunt gogoșari acolo? îl întrerupse din nou directorul UNIVAX-ului. — Da, anul acesta s-au pus gogoșari, e un satelit foarte productiv, răspunse Felix S 23. Drept să spun, stăteam în cumpănă: să mă duc? să nu mă duc? Îmi cer scuze un moment de la tovarășa Smaranda, trec alături și întreb calculatorul de serviciu: să mă duc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
servi cu nimic. — Și dacă stăm până mâine, ce ne dai? Ce se vede, zise Gică și îndreptă lanterna spre o vitrină mică de lângă ușă. După sticlă se zăreau, așezate în piramidă, cutii cu tocană de legume și borcane cu gogoșari în oțet. — Ce să facem noi cu mâncarea? Niște ulei n-ai? — Am ulei „Apahida”, da’ numai cu mâncare. — Bine, mă, Gică, spuse Felix S 23. Poate ne mai întâlnim noi. — Să fii matale sănătos, zise Gică. Nava „Bourul” se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
adunaseră toate semințiile Universului, rămăsese, aproape fără grai; pe lângă ei treceau fără să-i bage în seamă, într-un du-te-haida neîncetat, saturniene superbe, fără picioare, dar care luptau pentru emanciparea femeii, neptunieni mici, păroși, îmbogățiți peste noapte din vânzarea gustoșilor gogoșari, centauri din Proxima Centauri cu trup de cal și cap de taur, dansatoare lungi, subțiri, de prin părțile Andromedei, ce-și puteau îndoi trupul până rămâneai bujbe, pământeni ce căutau de lucru, marțieni care tot opreau călătorii încercând să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
scărpină în cap: la așa ceva nu se așteptase. — O să facem tot posibilul! strigă el în microfon. Nu vă demoralizați! — Nu ne demoralizăm - răspunse Roșca 7 -, dar e foarte mult praf! De-abia ne vedem unii pe alții! Cum stați cu gogoșarii? întrebă comandantul. — Nu s-au făcut, dar în schimb a crescut extraordinar rapița. E ceva de speriat, o minunăție! strigă tov. Roșca. — Foarte bine! răspunse Felix S 23. Țineți-o tot așa! N-o mai putem ține, crește peste tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
coada cometei Halley. Se gândeau apoi ce să raporteze pe Pământ în legătură cu rapița. Că rapița creștea într-o asemenea măsură pe „Veac Nou” nu părea la prima vedere un lucru rău, chit că satelitul fusese inițial orientat pentru cultura de gogoșari. Dar din câte cunoșteau ei, despre răpiță nici nu se pomenise să fie introdusă pe tarlalele satelitului, așa că jos pe Pământ se putea naște firesc o serie de întrebări. Cine adusese rapiță pe „Veac Nou” și în ce scop? De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
un nor compact de flori de rapiță, se-nscriseră pe o traiectorie coborâtoare și văzură în curând, după un zbor planat de câteva minute, platforma de primire a navelor, înconjurată de magazinul mixt, de barăcile frumos tipizate ale exploratorilor, serele de gogoșari, casa de cultură, mica fabrică de conserve, stația de mecanizare și localul familial. Asatelizară lin, în chiotele de bucurie ale celor vreo cincizeci-șaizeci de lucrători câți număra singulara așezare experimentală, apoi ieșiră din navă în frunte cu comandantul Felix S
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
sâmburele și-l depuse într-un container de recuperare așezat adhoc lângă masă, apoi începu să povestească: — După cum știți, sarcina primordială a satelitului nostru, sarcină pentru care ni s-a și acordat încrederea să ieșim în spațiu, a fost creșterea gogoșarilor. Ați văzut că avem în acest sens de toate: sere specializate, fabrică de conserve, un personal cu înaltă calificare la gogoșari, magazinul mixt, taraful acesta, brigada satirică, ni s-a permis să ne luăm și tovarășele de viață în spațiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
a satelitului nostru, sarcină pentru care ni s-a și acordat încrederea să ieșim în spațiu, a fost creșterea gogoșarilor. Ați văzut că avem în acest sens de toate: sere specializate, fabrică de conserve, un personal cu înaltă calificare la gogoșari, magazinul mixt, taraful acesta, brigada satirică, ni s-a permis să ne luăm și tovarășele de viață în spațiu, mă rog, tot ce era necesar. Primele două luni am dus-o ca-n rai: brigada dăduse primele spectacole, care s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
frumos succes, taraful își aducea aportul unde era mai greu, în magazin se găsea ce nici nu gândeai, tovarășele noastre, datorită unei derivații a teoriei lui Einstein, păreau mult mai tinere, iar fabrica abia aștepta să intre în funcțiune. — Dar gogoșarii? întrebă Felix S 23. — Ei bine - răspunse responsabilul satelitului -, gogoșarii refuzau să crească! Mai mare decât o nucă n-a crescut nici unul! I-am udat, i-am chimizat, am proptit tulpinile cu bețișoare din import, am vârât îngrășăminte în sol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
în magazin se găsea ce nici nu gândeai, tovarășele noastre, datorită unei derivații a teoriei lui Einstein, păreau mult mai tinere, iar fabrica abia aștepta să intre în funcțiune. — Dar gogoșarii? întrebă Felix S 23. — Ei bine - răspunse responsabilul satelitului -, gogoșarii refuzau să crească! Mai mare decât o nucă n-a crescut nici unul! I-am udat, i-am chimizat, am proptit tulpinile cu bețișoare din import, am vârât îngrășăminte în sol de-ar fi trebuit să iasă cât dovlecii, nimic! Jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
de jos a reușit să ne strecoare - unde, nu știu - și două-trei semințe de rapiță, știind probabil cum se dezvoltă rapița în cosmos. Gluma, trebuie să recunosc, a prins, cum se poate vedea. Însă fabrica noastră e de conserve de gogoșari, nu de ulei de rapiță. — Sunteți convins c-a fost o glumă? întrebă Getta 2. — Absolut convins, răspunse responsabilul satelitului. De altfel, au mai pățit-o și alții; mi-aduc aminte de un echipaj trimis pe satelitul „Menumorut” să scoată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]