2,030 matches
-
automat și înregistrează, sau înregistrează un impuls ca de pildă o schimbare a presiunii și temperaturii mediului, un semnal electric sau electromagnetic sau radiație dintr-un material radioactiv. 6A107 continuare 6A107 Contoare gravitaționale și componente pentru contoare gravitaționale și gradiometre gravitaționale, ca următoarele: a. Contoare gravitaționale, altele decât cele specificate în 6A007.b., proiectate sau modificate pentru uz aerian sau marin, și având o acuratețe statică sau operațională de 7 * 10-6 m/s2 (0,7 miligal) sau mai mică (mai bine
jrc4712as2000 by Guvernul României () [Corola-website/Law/89878_a_90665]
-
un impuls ca de pildă o schimbare a presiunii și temperaturii mediului, un semnal electric sau electromagnetic sau radiație dintr-un material radioactiv. 6A107 continuare 6A107 Contoare gravitaționale și componente pentru contoare gravitaționale și gradiometre gravitaționale, ca următoarele: a. Contoare gravitaționale, altele decât cele specificate în 6A007.b., proiectate sau modificate pentru uz aerian sau marin, și având o acuratețe statică sau operațională de 7 * 10-6 m/s2 (0,7 miligal) sau mai mică (mai bine), și având o înregistrare de
jrc4712as2000 by Guvernul României () [Corola-website/Law/89878_a_90665]
-
având o acuratețe statică sau operațională de 7 * 10-6 m/s2 (0,7 miligal) sau mai mică (mai bine), și având o înregistrare de timp fix de stat de 2 minute sau mai puțin; b. Componente special proiectate pentru contoare gravitaționale specificate în 6A007.b. sau 6A107.a și gradiometre gravitaționale specificate în 6A007.c. 6A108 Sisteme radar, altele decât cele din 6A008: a. Sisteme radar și cu ''laseri'' pentru lansare în spațiu de vehicule conform 9A004 sau rachete de sunet
jrc4712as2000 by Guvernul României () [Corola-website/Law/89878_a_90665]
-
s2 (0,7 miligal) sau mai mică (mai bine), și având o înregistrare de timp fix de stat de 2 minute sau mai puțin; b. Componente special proiectate pentru contoare gravitaționale specificate în 6A007.b. sau 6A107.a și gradiometre gravitaționale specificate în 6A007.c. 6A108 Sisteme radar, altele decât cele din 6A008: a. Sisteme radar și cu ''laseri'' pentru lansare în spațiu de vehicule conform 9A004 sau rachete de sunet conform 9A104; b. Sisteme de urmărire de precizie, folosite pentru
jrc4712as2000 by Guvernul României () [Corola-website/Law/89878_a_90665]
-
0%. Apele uzate menajere rezultate de la pavilioanele administrative, laboratoare, secții, ateliere sunt colectate printr-o rețea de canalizare (L = 1870 m) și apoi evacuate prin intermediul unui colector general la linia de epurare ape uzate menajere. Apele uzate menajere sunt evacuate gravitațional în două bazine de recepție, fiecare cu capacitatea de 150 mc, din care se prelevează probe în vederea analizării radiochimice și chimice. Dacă apele uzate menajere au accidental concentrații ridicate de substanțe radioactive (concentrații mai mari de 3 mg U/l
EUR-Lex () [Corola-website/Law/181341_a_182670]
-
an min) = 158775 mc. Apele uzate tehnologice sunt colectate în 7 rezervoare tampon (3x10 mc reactor TRIGA - Laboratorul de examinare post-iradiere LEPI, 2x 25 mc secția de acoperiri metalice, 2x100 mc stația de demineralizare a centralei termice), de unde sunt evacuate gravitațional în rețeaua de canalizare, numai în baza unui buletin de analiză chimică și radiochimică și sunt dirijate la linia de epurare ape uzate tehnologice. Apele uzate tehnologice pretratate în cadrul fiecărei secții sunt deversate gravitațional în două bazine de recepție (V
EUR-Lex () [Corola-website/Law/181341_a_182670]
-
a centralei termice), de unde sunt evacuate gravitațional în rețeaua de canalizare, numai în baza unui buletin de analiză chimică și radiochimică și sunt dirijate la linia de epurare ape uzate tehnologice. Apele uzate tehnologice pretratate în cadrul fiecărei secții sunt deversate gravitațional în două bazine de recepție (V = 45 mc fiecare) din care se prelevează probe în vederea analizării chimice și radiochimice. Apele uzate tehnologice cu concentrație de uraniu de peste 3 mg U/l sunt pompate în două bazine cu capacitatea de 250
EUR-Lex () [Corola-website/Law/181341_a_182670]
-
chimist 211305 referent de specialitate chimist 2114 GEOLOGI, GEOFIZICIENI Geologii, geofizicienii și geografii studiază compoziția și structura scoarței terestre, analizează rocile, mineralele și fosilele pentru determinarea naturii și cronologiei diferitelor formațiuni geologice; studiază și măsoară intensitatea seismelor și a forței gravitaționale; studiază fenomenele optice și acustice din atmosferă; identifica zăcăminte de petrol, gaze naturale, pânză freatică etc. și stabilesc procedeele de exploatare a acestora. Ocupații componente: 211401 consilier geolog 211402 expert geolog 211403 inspector specialitate geolog 211404 referent de specialitate geolog
EUR-Lex () [Corola-website/Law/201962_a_203291]
-
alergene de mediu: 1000 2. Teste cutanate alergologice prick la alergene alimentare: 1000 3. Teste cutanate intradermice (medicamente, veninuri, ser autolog): 1000 4. Teste cutanate alergologice patch: 1000 5. Teste cutanate alergologice prick sau patch la medicamente: 500 6. Teste gravitaționale și volumetrice de determinare a expunerii la polenuri: 2 7. Teste morfologice de identificare a polenurilor și plantelor polenizatoare: 100 8. Teste morfologice de identificare a acarienilor: 20 9. Teste morfologice de identificare a mucegaiurilor: 50 10. Teste imunochimice pentru
EUR-Lex () [Corola-website/Law/237659_a_238988]
-
dus totodată la creșterea volumului de precipitații în zona de scurgere/drenaj a Fluviului Colorado, însă nu a fost îndeajuns pentru a schimba tipul de climat semiarid din zona Marelui Canion. Alunecările de teren și alte fenomene de tip decolare gravitațională au dus la eroziune în aval și captarea cursului de apă (stream capture) - toate aceste fenomene au tendința de a determina creșterea adâncimii și lățimii canioanelor din zonele aride. Înălțarea Platoului Colorado s-a produs în mod inegal, astfel că
Grand Canyon () [Corola-website/Science/304194_a_305523]
-
sau Marele Atractor este o anomalie gravitațională situată în spațiul intergalactic, la o distanță de aproximativ 65 de Megaparseci sau 250 de milioane de ani-lumină, în constelația Echerul, super-roiul de galaxii Centaurul. Acest obiect cu o masă de zeci de mii de ori mai mare ca cea
Marele Magnet () [Corola-website/Science/330239_a_331568]
-
o altă problemă de geodezie: "găsirea unei explicații pentru diferența dintre valoarea observată sau măsurată și valoarea teoretică a abaterii verticale observată lângă mase semnificative (lanțuri muntoase mari)". Explicarea acestei discrepanțe a condus l-a descoperirea "anomaliilor locale ale câmpului gravitațional terestru", a determinat "modificarea conceptelor privind compoziția și structura straturilor superioare ale Pământului", și, în subsidiar, la emiterea în anul 1885 de către Airy și Pratt a celor două ipoteze izostatice diferite dar complementare. În 1749 , matematicianul și astronomul francez Pierre
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
observată a abaterii verticale lângă Anzii peruvieni era mult prea mică față de valoare calculată în baza unui model folosit de el (un lanț muntos cu o masă semnificativă, așezat pe o scoarță rigidă normală, care exercită o forță de atracție gravitațională asupra firului cu plumb"). În 1755 , astronomul și matematicianul italian R. G. Boschowich , ("1711-1787") dă o explicație pentru problema care la nedumerit pe Bouguer : "„ excesul de masă al muntelui este compensat într-un fel de deficitul de masă din straturile
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
prin "măsurători astronomice" pentru două stații (Kalina și Kaliaanpur) din apropierea munților Himalaia, India, nu este cel indicat de acesta ("un elipsoid de referință incorect ales și mici erori de închidere în măsurătorile de triangulație"). Pratt reia ideea lui Bourger ("atracția gravitațională a muntelui perturbă local direcția firului cu plumb ceea ce introduce erori în poziția astronomică dacă pentru stabilirea acesteia se folosește această direcție"). Pentru calcule, Pratt împarte muntele Himalaia într-un număr de „"compartimente"”, calculează atracția gravitațională pentru fiecare „"compartiment"” și
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
ideea lui Bourger ("atracția gravitațională a muntelui perturbă local direcția firului cu plumb ceea ce introduce erori în poziția astronomică dacă pentru stabilirea acesteia se folosește această direcție"). Pentru calcule, Pratt împarte muntele Himalaia într-un număr de „"compartimente"”, calculează atracția gravitațională pentru fiecare „"compartiment"” și însumează rezultatul. El ajunge la concluzia că "muntele are o masă suficient de mare pentru a determina o abatere de la verticală de 3 ori mai mare decât cea observată", afirmă că nu înțelege cauza acestei diferențe
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
muntele are o masă suficient de mare pentru a determina o abatere de la verticală de 3 ori mai mare decât cea observată", afirmă că nu înțelege cauza acestei diferențe, dar că va investiga problema mai târziu. Pentru a explica anomalia gravitațională negativă locală observată în aproprierea munților ("scăderea atracției gravitaționale"), Pratt și Airy au emis în perioada 1854-1870 , două ipoteze diferite și complementare, ambele fiind caracterizate mai târziu ca izostatice . Atât Airy cât și Pratt presupun că "iregularitățile suprafeței terestre" sunt
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
determina o abatere de la verticală de 3 ori mai mare decât cea observată", afirmă că nu înțelege cauza acestei diferențe, dar că va investiga problema mai târziu. Pentru a explica anomalia gravitațională negativă locală observată în aproprierea munților ("scăderea atracției gravitaționale"), Pratt și Airy au emis în perioada 1854-1870 , două ipoteze diferite și complementare, ambele fiind caracterizate mai târziu ca izostatice . Atât Airy cât și Pratt presupun că "iregularitățile suprafeței terestre" sunt echilibrate de "diferențele de densitate a rocilor de sub elementele
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
Fillmore Hayford ("1868-1925") pune într-o formă mai precisă modelul de compensare izostatică propus de Pratt : Deși în multe cazuri cele două mecanisme de compensare izostatică propuse de Airy și Pratt explică destul de bine "mișcările verticale ale scoarței" și "anomaliile gravitaționale locale", (de mică întindere în plan orizontal), în acest stadiu de dezvoltarea al teoriei izostaziei era larg acceptată ideea că în raport cu structura reală a Pământului, aceste mecanisme erau excesiv de simplificate: Între anii 1914-1915 , plecând de teoria izostaziei și bazându-se
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
plan orizontal), în acest stadiu de dezvoltarea al teoriei izostaziei era larg acceptată ideea că în raport cu structura reală a Pământului, aceste mecanisme erau excesiv de simplificate: Între anii 1914-1915 , plecând de teoria izostaziei și bazându-se pe studiul unor mari anomalii gravitaționale din scoarța continentală, geologul american Joseph Barrell ("1869 -1919") dezvoltă într-o serie de lucrări ideea "că porțiunea din scoarță aflată imediat deasupra nivelului de compensație trebuie să fie rigidă" (altfel aceasta nu ar putea suporta greutatea munților) și introduce
Izostazie () [Corola-website/Science/298556_a_299885]
-
treile corp, de masă comparativ neglijabilă, poate fi plasat în așa fel încât să-și mențină poziția relativ la cele două corpuri masive. Văzut dintr-un sistem de referință rotational cu aceeași perioadă ca a celor două corpuri în co-orbitare, forțele gravitaționale ale celor două corpuri masive combinate cu forță centrifugă sunt în echilibru în punctele Lagrange, permițând celui de-al teilea corp să fie staționar fața de primele două corpuri. Primele trei puncte Lagrange coliniare au fost descoperite mai întâi de
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]
-
mai întâi de Euler în jur de 1750. În 1772, matematicianul Joseph-Louis Lagrange lucra la celebra problemă a trei corpuri când a descoprit în rezultate o situație interesantă. Inițial își propusese să descopere o modalitate de a calcula ușor interacțiunea gravitațională între un număr arbitrar de corpuri din sistem. Asta deoarece mecanica newtoniană concluzionează că un astfel de sistem rezultă în corpuri orbitând în mod haotic până când apare o coliziune, sau un corp este aruncat în afară sistemului în așa fel
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]
-
sistem cu două corpuri este foarte simplu de rezolvat, întrucât corpurile orbiteaza în jurul centrului de masă comun. însă, când sunt introduse mai mult de două corpuri, calculele matematice devin foarte complicate. Apare situația în care trebuie să calculezi toate interacțiunile gravitaționale între fiecare pereche de corpuri în orice punct al traiectoriei lor. Lagrange și-a propus să simplifice aceste calcule. A reușit asta cu ajutorul unei ipoteze: Traiectoria unui obiect este determinată de căutare unei căi care minimizează acțiunea în timp. Aceasta
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]
-
este nevariabil dacă forța și poziția se modifică proporțional cu același factor. Un corp aflat într-un punct Lagrange, orbitează cu aceeași perioadă ca a celor două corpuri masive în cazul circular, ceea ce implică că are același raport între forța gravitațională și distanța radială ca ale corpurilor gazdă. Acest fapt este independent de circularitatea orbitei și implică că orbitele eliptice trasate de punctele Lagrange sunt la ecuația mișcării celui de-al treile corp. O diagramă care arăta cele cinci puncte Lagrange
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]
-
puncte Lagrange sunt etichetate și definite după cum urmează: Punctul L este poziționat pe linia definită de cele două mase M1 și M2, și este situat între acestea. Este cel mai intuitiv de înțeles dintre punctele Lagrange: cel în care atracția gravitațională a M2 anulează parțial atracția gravitațională a M1. Punctul L din sistemul Soare - Pământ este ideal pentru a face observații asupra Soarelui. Aici obiectele nu sunt niciodată umbrite de Pământ sau de Lună. Observatorul Solar și Heliosferic (SOHO) staționează într-
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]
-
după cum urmează: Punctul L este poziționat pe linia definită de cele două mase M1 și M2, și este situat între acestea. Este cel mai intuitiv de înțeles dintre punctele Lagrange: cel în care atracția gravitațională a M2 anulează parțial atracția gravitațională a M1. Punctul L din sistemul Soare - Pământ este ideal pentru a face observații asupra Soarelui. Aici obiectele nu sunt niciodată umbrite de Pământ sau de Lună. Observatorul Solar și Heliosferic (SOHO) staționează într-o orbită Halo în L, iar
Punct Lagrange () [Corola-website/Science/316969_a_318298]