942 matches
-
moștenită genetic, datorată mozaicismului genetic sau în urma unor boli sau răniri. Culoarea ochilor este determinată în principal de către concentrația și distribuția melaninei. Ochiul afectat poate fi hiperpigmentat (hipercromic) sau hipopigmentat (hipocromic). La oameni, de obicei, un exces de melanină indică hiperplazia țesuturilor irisului, iar o carență de melanină determină hipoplazie. Heterocromia ochiului (heterochromia iridis sau heterochromia iridum în limbajul medical sau ceacâr în limbajul popular) este de două tipuri. În "heterocromia completă", un iris are o culoare diferită de celălalt. În
Heterocromie () [Corola-website/Science/316958_a_318287]
-
a fost mai mare în primele patru luni de tratament . c ) Efectele asupra endometrului și planșeului pelvin În studiile clinice , EVISTA nu a stimulat endometrul uterin postmenopauzal . În comparație cu placebo , raloxifenul nu s- a asociat cu mici sângerări , hemoragii vaginale sau hiperplazie endometrială . Au fost evaluate aproape 3000 de examinări ecografice transvaginale ( TVU ) de la 831 de femei din toate grupurile de dozaj . După 3 ani de tratament , la 1, 9 % din 211 femei tratate cu raloxifen 60 mg/ zi s- a observat
Ro_324 () [Corola-website/Science/291083_a_292412]
-
atât pentru inhibitori ai enzimei de conversie a angiotensinei cât și pentru antagoniștii receptorilor angiotensinei II , au fost prevenite prin administrarea suplimentară de sare pe cale orală . La ambele specii s- au observat o activitate crescută a reninei plasmatice și hipertrofia/ hiperplazia celulelor juxtaglomerulare renale . Aceste modificări , comune întregii clase a inhibitorilor enzimei de conversie și antagoniștilor receptorilor angiotensinei II , nu par a avea semnificație clinică . Deși nu există date privind efectele teratogene , studiile la animale au indicat un oarecare risc potențial
Ro_626 () [Corola-website/Science/291385_a_292714]
-
atât pentru inhibitori ai enzimei de conversie a angiotensinei cât și pentru antagoniștii receptorilor angiotensinei II , au fost prevenite prin administrarea suplimentară de sare pe cale orală . La ambele specii s- au observat o activitate crescută a reninei plasmatice și hipertrofia/ hiperplazia celulelor juxtaglomerulare renale . Aceste modificări , comune întregii clase a inhibitorilor enzimei de conversie și antagoniștilor receptorilor angiotensinei II , nu par a avea semnificație clinică . Deși nu există date privind efectele teratogene , studiile la animale au indicat un oarecare risc potențial
Ro_626 () [Corola-website/Science/291385_a_292714]
-
atât pentru inhibitori ai enzimei de conversie a angiotensinei cât și pentru antagoniștii receptorilor angiotensinei II , au fost prevenite prin administrarea suplimentară de sare pe cale orală . La ambele specii s- au observat o activitate crescută a reninei plasmatice și hipertrofia/ hiperplazia celulelor juxtaglomerulare renale . Aceste modificări , comune întregii clase a inhibitorilor enzimei de conversie și antagoniștilor receptorilor angiotensinei II , nu par a avea semnificație clinică . Deși nu există date privind efectele teratogene , studiile la animale au indicat un oarecare risc potențial
Ro_626 () [Corola-website/Science/291385_a_292714]
-
estrogene, o mare varietate de acizi grași saturați și nesaturați. Extractul este folosit pe scară largă de mai mulți ani în scopuri medicinale. Ceaiul din fructele palmierului pitic a fost frecvent recomandat pentru o varietate de afecțiuni urogenitale în special hiperplazia benignă de prostată, iar din trunchi se obține un vin de palmier, care este tonic sexual. Acțiuni: afrodiziac, tonic nutritiv, anabolizant, estrogenic. Favorizează creșterea în greutate, combate astenia și lipsa tonusului psihic și este recomandat în tratarea calviției, impotenței, scăderea
Palmier pitic () [Corola-website/Science/329922_a_331251]
-
au demonstrat potențialul maraviroc de a crește durata intervalului QTc la doze supraterapeutice , fără dovezi de apariție a aritmiei . În cadrul studiilor de toxicitate a dozelor repetate la șobolan ficatul a fost principala țintă a toxicității de organ ( creșterea valorilor transaminazelor , hiperplazia ductului biliar , necroză ) . Potențialul carcinogen al maraviroc a fost evaluat într- un studiu de 6 luni efectuat la șoarece transgenic și printr- un studiu de 24 luni efectuat la șobolan . La șoarece , nu a fost raportată o creștere semnificativă statistic
Ro_170 () [Corola-website/Science/290930_a_292259]
-
vivo au demonstrat potențialul maraviroc de a crește durata intervalului QTc la doze supraterapeutice , fără dovezi de apariție a aritmiei . În cadrul studiilor de toxicitate a dozelor repetate la șobolan ficatul a fost principala țintă a toxicității de organ ( creșterea transaminazelor , hiperplazia ductului biliar , necroză ) . Potențialul carcinogen al maraviroc a fost evaluat într- un studiu de 6 luni efectuat la șoarece transgenic și printr- un studiu de 24 luni efectuat la șobolan . La șoarece , nu a fost raportată o creștere semnificativă statistic
Ro_170 () [Corola-website/Science/290930_a_292259]
-
suplimentară a tensiunii arteriale sistolice în clinostatism de 8 mmHg . În trei studii de interacțiune medicamentoasă specifică , alfa- blocantul doxazosin ( 4 mg și 8 mg ) și sildenafilul ( 25 mg , 50 mg sau 100 mg ) au fost administrate concomitent pacienților cu hiperplazie benignă de prostată ( HBP ) stabilizată sub tratamentul cu doxazosin . La aceste grupuri aflate în studiu au fost observate scăderi suplimentare medii ale tensiunii arteriale sistolice și diastolice în clinostatism de 7/ 7 mmHg , 9/ 5 mmHg și , respectiv , 8/ 4
Ro_913 () [Corola-website/Science/291672_a_293001]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nici o interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
cum sunt nefrită interstițială , distensie tubulară , bazofilie tubulară , creșterea concentrațiilor plasmatice ale ureei și creatininei ) la șobolan și la maimuța Macaccus ; acestea sunt considerate secundare efectelor hipotensive ale medicamentului , care duc la scăderea perfuziei renale . Mai mult , irbesartanul a indus hiperplazie/ hipertrofie a celulelor juxtaglomerulare ( la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru dozele terapeutice de irbesartan , hiperplazia/ hipertrofia celulelor juxtaglomerulare nu par să aibă nici o relevanță . Pentru irbesartan nu s- a evidențiat mutagenitate , clastogenitate sau carcinogenitate . Studiile cu irbesartan efectuate la animale au evidențiat efecte toxice tranzitorii la fetușii de șobolan ( creșterea formării de caverne la nivel
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nici o interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
cum sunt nefrită interstițială , distensie tubulară , bazofilie tubulară , creșterea concentrațiilor plasmatice ale ureei și creatininei ) la șobolan și la maimuța Macaccus ; acestea sunt considerate secundare efectelor hipotensive ale medicamentului , care duc la scăderea perfuziei renale . Mai mult , irbesartanul a indus hiperplazie/ hipertrofie a celulelor juxtaglomerulare ( la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru dozele terapeutice de irbesartan , hiperplazia/ hipertrofia celulelor juxtaglomerulare nu par să aibă nici o relevanță . Pentru irbesartan nu s- a evidențiat mutagenitate , clastogenitate sau carcinogenitate . Studiile cu irbesartan efectuate la animale au evidențiat efecte toxice tranzitorii la fetușii de șobolan ( creșterea formării de caverne la nivel
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nicio interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
cum sunt nefrită interstițială , distensie tubulară , bazofilie tubulară , creșterea concentrațiilor plasmatice ale ureei și creatininei ) la șobolan și la maimuța Macaccus ; acestea sunt considerate secundare efectelor hipotensive ale medicamentului , care duc la scăderea perfuziei renale . Mai mult , irbesartanul a indus hiperplazie/ hipertrofie a celulelor juxtaglomerulare ( la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru dozele terapeutice de irbesartan , hiperplazia/ hipertrofia celulelor juxtaglomerulare nu par să aibă nici o relevanță . Pentru irbesartan nu s- a evidențiat mutagenitate , clastogenitate sau carcinogenitate . Studiile cu irbesartan efectuate la animale au evidențiat efecte toxice tranzitorii al fătului de șobolan ( formarea frecventă de cavități la nivelul
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nicio interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
cum sunt nefrită interstițială , distensie tubulară , bazofilie tubulară , creșterea concentrațiilor plasmatice ale ureei și creatininei ) la șobolan și la maimuța Macaccus ; acestea sunt considerate secundare efectelor hipotensive ale medicamentului , care duc la scăderea perfuziei renale . Mai mult , irbesartanul a indus hiperplazie/ hipertrofie a celulelor juxtaglomerulare ( la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru dozele terapeutice de irbesartan , hiperplazia/ hipertrofia celulelor juxtaglomerulare nu par să aibă nici o relevanță . Pentru irbesartan nu s- a evidențiat mutagenitate , clastogenitate sau carcinogenitate . Studiile cu irbesartan efectuate la animale au evidențiat efecte toxice tranzitorii al fătului de șobolan ( formarea frecventă de cavități la nivelul
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nicio interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
cum sunt nefrită interstițială , distensie tubulară , bazofilie tubulară , creșterea concentrațiilor plasmatice ale ureei și creatininei ) la șobolan și la maimuța Macaccus ; acestea sunt considerate secundare efectelor hipotensive ale medicamentului , care duc la scăderea perfuziei renale . Mai mult , irbesartanul a indus hiperplazie/ hipertrofie a celulelor juxtaglomerulare ( la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
la șobolani la doze ≥ 90 mg/ kg și zi , la maimuțe Macaccus la doze ≥ 10 mg/ kg și zi ) . Toate aceste modificări au fost considerate ca fiind determinate de acțiunea farmacologică a irbesartanului . La om , pentru dozele terapeutice de irbesartan , hiperplazia/ hipertrofia celulelor juxtaglomerulare nu par să aibă nici o relevanță . Pentru irbesartan nu s- a evidențiat mutagenitate , clastogenitate sau carcinogenitate . Studiile cu irbesartan efectuate la animale au evidențiat efecte toxice tranzitorii al fătului de șobolan ( formarea frecventă de cavități la nivelul
Ro_512 () [Corola-website/Science/291271_a_292600]
-
administrarea în monoterapie a uneia din cele două substanțe active și/ sau au fost secundare scăderii tensiunii arteriale ( nu s- a observat nicio interacțiune toxicologică semnificativă ) : modificări renale , caracterizate prin creșteri ușoare ale concentrațiilor plasmatice de uree și creatinină și hiperplazie/ hipertrofie a aparatului juxtaglomerular , care sunt consecința directă a acțiunii irbesartanului asupra sistemului renină- angiotensină ; scădere ușoară a parametrilor eritrocitari ( eritrocite , hemoglobină , hematocrit ) ; s- au observat decolorare a mucoasei gastrice , ulcere și necroze focale ale mucoasei gastrice la câțiva șobolani
Ro_546 () [Corola-website/Science/291305_a_292634]