507 matches
-
altă parte, dacă la nivelul antreprenorilor privați competiția ar fi maximă, atunci ar fi Întrunite condițiile necesare și suficiente pentru ca bunurile dorite de consumatori să fie oferite la cel mai mic preț. Însă cele două situații de mai sus reprezintă idealizări ce nu pot fi, În nici un caz, luate ca fiind Îndeplinite În contextele reale. Într-adevăr, există oameni al căror tipar acțional este descris nu de modelul substanțial al actorului rațional clasic, care Își urmărește doar propriul interes, independent de
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
trecut, ci fragmente ale mai multor teorii contradictorii: suntem perfecționiști platonicieni în acordarea onorurilor la Jocurile Olimpice, utilitariști prin aplicarea principiului selecției în cazul r]niților de pe front, adepți ai teoriei lui Locke prin afirmarea drepturilor asupra propriet]ții, creștini prin idealizarea carit]ții, compasiunii și a egalit]ții valorilor etice și, nu în ultimul rând, urmași ai lui Kant și Mill prin afirmarea libert]ții personale. Așadar nu ar trebui s] ne surprind] conflictul dintre intuiții în filosofia etic] și prin
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vremea lui Aristotel precum și cele aristocratice nu erau societ]ți democratice. Într-adev]r, adepții aristocrației, printre care se num]r] Aristotel sau Hume, nu au oferit o descriere a conceptului de virtute, ci au perceput aceast] valoare că pe o idealizare a comportamentului specific vremii respective. Prin urmare, cei care doresc s] se revin] la vechea organizare a polis-ului grecesc sau la epoca iluminist] din Scoția, trebuie s] știe c] nu este vorba despre o revenire efectiv] la acel tip
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
femeilor puterea și demnitatea că oameni. Inc] de pe vremea lui Wollstonecraft, a existat întotdeauna un curent în gândirea feminist] care a privit cu suspiciune sau a respins complet ideea existenței unor virtuți feminine anume. Aceast] suspiciune avea motive bine întemeiate. Idealizarea virtuții feminine, care a atins probabil apogeul în scrierile multor scriitori victorieni din secolul al XIX-lea precum Ruskin, se bazeaz] pe supunerea femeii. „Virtuțile” la care se credea c] ar trebui s] aspire femeile reflect] adesea aceast] supunere - un
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
-i trăiri, o cale spre a înțelege misterul „prințului de aur”. Căutarea sfârșește în identificare: protagonistul din planul prezentului interiorizează destinul eroului istoric văzut ca simbol. Compozițional, romanul este conceput ca un monolog interior, formulă adecvată atâta timp cât nu coboară în idealizare naivă și în simplă explicitare. În Capriciu (1972), C. exersează o altă formulă, subsumabilă romanului de analiză psihologică, iar Dumnealui și Eva (1973) e un roman ironic și umoristic. Scriitorul reia și dezvoltă în stil personal romanul (neterminat) Minunile Sfântului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286632_a_287961]
-
în care se constituie E (fenomenul de explicat). PA = posibilul acțional al sistemului respectiv, în care E este o soluție posibilă la CF. Probleme ale analizei funcționaletc "Probleme ale analizei funcționale" Problema autonomiei funcționale a sistemelor. Schema funcțională opereazăcu o idealizare, ca de altfel orice schemă explicativă: modelul unui sistem autonom care se autoorganizează, funcționând după propria sa logică. Schemele sociale sunt însă doar tendențial autonome, autonomia lor fiind, în fapt, relativă. În primul rând, sistemele sociale trec prin faze diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
flamandă, o distincție de natură morală, între drepți și păcătoși, care este în bună măsură analogă distincției între poporul pur și elita coruptă. Cu alte cuvinte, cordonul sanitar este o expresie a moralizării politicii flamande, fapt care poate conduce la idealizarea poziției pe care o ocupă partidele consacrate (Mouffe, 2005b). Astfel, chiar dacă cordonul sanitar limitează, întrucâtva, influența populismului VB-ului asupra calității democrației, în același timp contribuie la legitimarea și la întărirea discursului acestei formațiuni. 2.5 Efectele sociale ale ascensiunii
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
în domeniul tulburărilor sexuale, pentru a reconstitui istoricul problemei pacientului explicându-i în același timp evoluția acesteia. Intr-adevăr, elementele esențiale ale disfuncției sexuale se situează în general în următoarele domenii: antecedente istorice: lipsă de informații privind practicile sexuale sau idealizarea acestora, traumatisme legate de incest sau : jocuri de-a doctorul” umilitoare, distorsiuni cognitive și idei greșite în legătură cu sexualitatea în exces (legată mereu de performanță); antecedente imediate: dificultăți conjugale (conjugopatie), distorsiune cognitivă recurentă și obsedantă, mângâieri nesatisfăcătoare, depresie, destabilizare psihică (divorț
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
care va mobiliza tezaurele istoriei constrîngînd puterea să o urmeze. Însă această declanșare inversă ilustrează într-o altă manieră același impact al dominației comuniste asupra resurecției naționalismelor est-europene. În Ungaria, ceea ce s-a numit renașterea societăților civile a coincis cu idealizarea epocii Habsburgilor și a domniei bunului împărat Franz-Josef. În Polonia, biserica și mișcarea Solidarității încarnează tradiția catolică a națiunii, ca replică la spoiala pe care o reprezintă socialismul. În aceste împrejurări însăși personalitatea generalului Jaruzelski constituie răspunsul puterii la sfidarea
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
1978; Tia Șerbănescu, Arta de a trăi frumos, RMB, 1980, 11 091; Dana Dumitriu, Un roman de dragoste, RL, 1980, 30; I. Sîrbu, Romanul confesiune, CRC, 1980, 32; Valentin F. Mihăescu, Viața ca dialog, CNT, 1980, 34; Sultana Craia, Tentația idealizării, LCF, 1980, 36; Magda Ciopraga, „Arta conversației”, CRC, 1980, 39; George Popescu, „Arta conversației”, R, 1980, 10; Rodica Florea, Voluptatea monologului, VR, 1980, 11; N. Carandino, Ileana Vulpescu și „arta conversației”, CL, 1980, 12; Băileșteanu, Refracții, 239-241; Radu Ciobanu, „Arta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290669_a_291998]
-
altă breșă ficțională sau metaromanescă, iar scrierea primește implicații parabolice sau mistice. Riscul investirii de tip bovaric în propriul personaj se vede mai ales în romanul Platonia (1999), unde R. se transformă în apărător necondiționat al eroinei sale, a cărei idealizare excesivă atacă rezistența estetică a scrierii, dându-i o alură excesiv sentimentală și melodramatică. Definită ca o „Madame Bovary într-o societate totalitară”, Platonia este o fostă cântăreață de operă care încearcă să își vindece egoul ultragiat de câteva iubiri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289393_a_290722]
-
încercăm reluarea pe o cale normală a procesului de modernizare își au rădăcinile bine înfipte nu doar în perioada comunistă, ci și în acea epocă mult mai amestecată decât am fost noi dispuși să recunoaștem. Cred că, pe vremea comunismului, idealizarea interbelicului avea și o funcție compensatorie pentru mințile noastre gata să explodeze sub presiune. Era și cea mai apropiată temporal perioadă, totuși, normală! Acum, cred că o epocă mai reușită, chiar dacă doar pentru o parte din România, pentru ceea ce se
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
defectele indivizilor, fie adversari, fie colaboratori apropiați și prieteni vechi, sunt șarjate nejustificat, capătă deseori o înfățișare grotescă. Pe acest fond și Vania Răutu, cu moralitatea lui perfectă, devine neverosimil, textul acuzând un flagrant parti-pris auctorial, un tezism apăsat. „Egocentrismul”, idealizarea protagonistului-autor fac dificil de acceptat lectura propusă de Nicolae Manolescu volumului Ciubărești ca „un roman satiric, pe alocuri memorabil prin sarcasmul coroziv”, cu o „metodă swiftiană la origine”. Dar, pe lângă anumite capitole de „istorie ieroglifică”, îndeosebi volumele În ajun și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289921_a_291250]
-
cu o relație între particule sau corpuri în mișcare, iar această relație se exprima prin legile mișcării identificate de statică și dinamică. Analiza realității era redusă la condițiile cele mai simple și era realizată printr-un proces de modelare și idealizare, eliminându-se orice element sensibil și calitativ. Mânuirea unor cazuri limită ale realității și examinarea consecințelor posibile ce decurg din acestea au permis o tratare matematică a fenomenelor fizice fără investigarea cauzelor reale ale acestora. Galileo Galilei a fost preocupat
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
aici nu avem de-a face cu un produs local (sau cu un proces organic, cum ar spune Iorga). Splendidele relații patriarhale pe care le-a idealizat el în idealul său sămănătorist aveau să fie distruse fie dinăuntru, fie dinafară. Idealizarea acestei Românii de pe vremuri constituie esența sămănătorismului. Iorga a zugrăvit imaginea lui asupra satului sămănătorist în 1933: "Am încercat să reconstitui mediul patriarhal și să ofer un exemplu propriilor noastre timpuri care se rupseseră de aceste legături naturale despre amintirile
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
artei populare, din fantezia basmului, din lirismul baladei, reproiectând în idealul estetizat al idilei civilizația și cultura țărănească. Nicolae Grigorescu, pictorul ales drept mentor al mișcării "scizioniste" românești care se va regrupa în societatea "Tinerimea Artistică", este artizanul talentat al idealizării vieții pastorale, al transpunerii universului țărănesc în idilă. Păstorii săi au ceva din grația longilin-feminină a figurilor prerafaelite, așa cum țărăncile sale zâmbitoare sau meditative au o frumusețe care o evocă pe cea a personajului de basm, Ileana Cosânzeana. Idilizarea personajelor
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
un portret la maturitate al poetului și-i trimite lui Titu Maiorescu o fotografie după acest portret. Ulterior, chipul lui Eminescu -, importanța chipului în relație cu "închipuirea" în poezia poetului este relevată cu acribie de Petre Popescu-Gogan256 -, va cunoaște o idealizare, va deveni "hiper-eonic". A doua tratare a acestui chip nu o exclude pe prima, numai că acum i se configurează un profil cristic-martirologic poetului, cu puternice accente orfice, continuarea unui proces de simbolizare declanșat anterior. În special după Primul Război
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
spațiu ideal, atemporal, neoplatonic, un spațiu hiper-eonic. O astfel de reprezentare se deschide kitschului și întrebuințărilor lui ideologice, culminând cu eminescianizarea de un prost gust monumental a cuplului dictatorial, Nicolae și Elena Ceaușescu, de către Sabin Bălașa. De acest tip de idealizare cu o pronunțată notă de abstractizare uscată, convențională, se desolidarizează critic Petru Comarnescu. "Din nefericire, în bustul definitiv, Oscar Han și-a îngăduit o operație de stilizare care a generalizat excesiv trăsăturile, edulcorând efectul ansamblului și abstractizând până la inexpresivitate frumosul
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
păstrează adesea ambiguitatea fondatoare a feminității în ecuația esteticii decadente, însă răspunde unei sensibilități simboliste descărcate de negativismul propriu temelor și reprezentării decadente. Rodolphe Rapetti descoperă această "misoginie fascinată" vehiculată de ipostazele feminității prezente în arta plastică, deopotrivă cu o idealizare a corpului feminin decantat de energiile libidinale până la epura spectrală menită să ofere o contrapondere expresiilor volitive ale libidoului, incarnată de femeia fatală. Femeia apare deopotrivă ca un vampir sexual și ca o ființă vampirizată, emaciată, clorotică, de o hipersensibilitate
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
prin observarea existenței reale;prezentarea tipurilor umane caracteristice pentru societatea vremii, Încât să rezulte personaje tipice În Împrejurări tipice; - zona de inspirație a scriitorului, trebuie să fie viața socială, ființa umană, ca produs al mediului În care traiește; - lipsa de idealizare În prezentarea mediului social și a personajelor, rezultă din imparțialitatea totală a scriitorului; - atitudinea critică fața de societatea prezentată; - acordarea unei importanțe majore descrierilor minuțioase, realizate prin cultul detaliului semnificativ; - tendința de a prelua metode din stiințele exacte, În vederea realizării
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
este, chiar dacă există niște adepți ai „coborârii literaturii În stradă”. Antimetaforismul este egal cu antiliteratura Desubstanțializarea lumii, omogenizarea prin cumul, prin aglomerare, prin suprapunere, retorica, practica textuală, fragmentarismul, cultivarea luciditații ironice, spiritul livresc, parodierea, cultul realului, al cotidianului, În dauna idealizarii și imaginației sunt trăsături Întâlnite În foarte multe situații cu mult Înainte de proclamarea postmodernismului. Cei mai importanți reprezentanti ai postmodernismului poetic românesc s-au folosit de formule lirice diverse, au făcut apel la registre stilistice variate, au cultivat și cultivă
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
arderea este reziduală, maculează cerul, Înnegrește orizontul. Doar el, al cărui suflet are nevoie de electricitate, trăiește o dragoste purificată pentru că se compune din „flăcări curate”. Aceste comparații indirecte, descrierea mecanicistă a funcționării sufletelor, opresc, de la Început, orice posibilitate de idealizare. Deși imperfect, cuplul se constutuie „totuși” și cei doi vor merge Împreună „o bună bucată de pământ”, „o bună bucată de cer”, „o bună bucată de lună”. Toate acestea se Înscriu Într-un ritual al celui mai comun oratoriu. Dragostea
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
comandantul trupelor de la Piatra Craiului și este nevoit să meargă În aceeași trăsură cu el. În acea noapte a Început războiul. În paginile următoare ale romanului, În cartea a doua, Camil Petrescu evocă un război autentic, fără nici o urmă de idealizare, fără nimic romantic În motive, dar și fără grotescul naturalist obișnuit, ci un război crud și inutil, blamat de cei ce Îl duc efectiv, obligați de cei care Îl provoacă. Scenele prezentate sunt de un profund realism; par a fi
Repere istorico-literare : univers informaţional pentru cei interesaţi de pregătirea examenului de bacalaureat by Ioan Baban () [Corola-publishinghouse/Science/91623_a_93263]
-
care, deși își declară loialitatea națională, nu este totuși dispus să sacrifice necondiționat adevărul în numele crezului național. Accente aparținând ambelor curente sunt reperabile în literatura didactică prin care s-a consolidat memoria istorică românească. Efuziunea naționalismului pasional se manifestă în idealizarea purității, glorificarea neamului și eroizarea trecutului românesc. Rezultatul este un elaborat ideologic pe post de memorie națională, exprimat în formula sa cea mai cristalină în prefața programatică a manualului semnat de C.C. Giurescu: Urmărind desfășurarea sbuciumatei dar frumoasei noastre istorii
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
statale își implementează programul de loializare politică a corpului social față de statul-națiune și față de ordinea consființită a lucrurilor. Paradigma clasică a memoriei naționale românești a evoluat de-a lungul unui crescendo al patosului naționalist, ale cărui trepte sunt următoarele: a) idealizarea trecutului aceasta se produce ca efect direct al etnocentrismului în conceptualizarea trecutului. Ca specie a etnocentrismului, idealizarea trecutului poate fi considerată o "universală mnemonică", în sensul în care, ca și etnocentrismul, idealizarea propriului trecut colectiv pare a fi o distorsiune
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]